فرزانه ممنون از پاسخ هات خیلی عالی بود .:butterfly:
در مورد عشق مجازی ( دنیوی ) و عشق حقیقی ( خدا ) ، اون چیزی که در مورد عشق در حوزه وابستگی تعریف میشه فقط مخصوص خداوند هست . یعنی اگه ما به خدا وابسته باشیم خوبه .
طبق تعالیم دینی عشق های مجازی ( دنیوی ) از نوع دلبستگی هست و طبعتا این دلبستگی می تونه حتی ما را به عشق حقیقی ( خدا ) نزدیک تر کنه .عشق های دنیوی هم خوبه به شرطی که در راستای درست باشن . زن و شوهرها می تونن با عشق خودشون به هم و فرزندانشون و خانواده هاشون ، به خدا نزدیک تر شن . در مفهوم وابستگی می گیم اگه اون نباشه ما نمی تونیم باشیم و این فقط مخصوص خداست .
در دلبستگی میگیم عشقمون برامون عزیز هست و اگه از دستش بدیم برامون ناراحت کننده ست ، ولی اگه دلبستگی به وابستگی تبدیل بشه در عشق های زمینی انسان زمین گیر میشه و برای همین خداوند درسوره عنکبوت دنیا را مثل تار عنکبوت معرفی می کنه و می فرماید استوار نیست .
عشق زمینی می تونه فدای عشق حقیقی باشه . مثل ماجرای روز عاشورا که امام حسین ع فرزندانش را برای خدا راهی میدان فرستاد و راضی بود چون هدف عشق حقیقی ست .
در واقع میگیم درسته عزیزی را از دست دادیم و یا بهش نرسیدیم ولی با توکل به خدا دوباره شروع می کنیم ( این یعنی دلبستگی ) . وابستگی های زمینی نمی ذاره انسان دوباره مسیرش را شروع کنه چون در یه جریان درونی ای از چراها در نوسان هست . ولی انسان دلبسته به عشق زمینی هم می تونه عاشق باشه و هم آزاده و هم رها ! یه مقاله در تالار بود در مورد دلبستگی و وابستگی پیدا کردم می ذارم اینجا :
عشق: دلبستگی ؟ یا وابستگی؟
طنین باران کجایی؟
شرکت کننده ی بعدی ؟