نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
درباره اعتیاد و مسائل دیگه قبلا بهتون هرچی که باید رو گفتیم و تکرارش بیهوده است. فقط یه نکته در مورد وضعیت جدید ایشون یعنی بیکاری شان وجود داره
اینطور پیش بره و ایشون بیکار و معتاد باقی بمونند دیر یا زود ذخیره پول نقدشون تموم میشه. بعدش یا باید قرض کنند، یا وسایل خانه رو بفروشند یا .... اخلاق شون هم به همان نسبت بدتر خواهد شد.
شما دقیقا می دونید که همسر شما خودش مایل نیست سر کار قبلیش یا کار جدید بره یا اینکه اون ها ایشون رو به دلیل اعتیادش نمی خواهند؟ خیلی فرق میکنه.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط Ye_Doost
بله گفتید منم بهش گفتم باید بره کمپ و.....ولی زیر بار نمیره که هنوز مصرف میکنه
الان زیر دین خانوادشه ذخیره پول هم نداره حتی ۱۰۰۰تومن جدیدن هم همش میگه نداریم مثلا امروز گفتم کرم مو میخوام میخوام برم بازار با مامانم هوام عوض بشه گفت نه بعد باهم میریم گفتم بعد تو ۳سال دیگس بزار برم گفت ۳سال دیگه باشه فعلا پول نداریم کرم مو بخری حالا ۲۰تومن بیشار نیست دیگه بش گفتم باشه نمیرم بازار ولی ببرم پیش مامانم تنها اینجا خسته شدم گفت برو گفتم خودت ببرم گفت باشه
اخلاقشم که بدتر وبدتر میشه درست گفتید ولی خودشم تکون نمیخوره مثلا بره آژانس کار کنه یا بره شرکت های کاریابی بسپاره میگه اونا مگه چقدر حقوق میدن میگم خو بهتره بیگاریه فعلا برو تا دکل دوباره راه بیفته که بری سر کار قبلیت
بله مطمئنم چون با همکارش که خیلی باشخصیته و رده بالاتر از هپسرمه برخورد داشتم اون گه گردن کلفت اونجا هم بوده بیرون کردن به همسرمم پیشنهاد شد کار کنه اومجا دوباره ولی با حقوق پایین و سمت پایین تر که گفت نمیرم مگر لحظه اخر مجبور بشم
مسئله اصلی من اعتیادشه که نمیدونم چه تصمیمی بگیرم ؟نمیدونم تا کی بهش زمان بدم ؟نمیدونم جدایی بهتره یا موندن؟ممکنه خوب بشه؟یا من باید عمرمو بزارم و جوونیم رو که ایا خوب بشه ایا نشه رویاهام چی میشن
بنظرتون چکار کنم؟؟دین مشاوره های بیرون هم فقط میگن طلاق نگیر و از طلاق وحشت میندازن تو وجودم دیگه به عقلم نمیرسه چکار کنم و چی درسته و چی غلط
من میدونم به گفته دوستان باید خودمو بسازم و بخودم ارزش بدم و...اما منظور من این میست من میگم اعتیادش چی؟باشه من رو خودم کار میکنم ما زندگیم چی میشه؟تکلیف من چی میشه؟همیشه قراره با این ترس زندگی کنم؟قراره بمونم و بسوزم و طلاق نگیرم و بچه هامم بشن بچه یه معتاد که مجبورم سرشون رو توجامعا بندازن پایین؟؟جواب اینارو مغزم نمیده بهم شما ها که حارج گود هستید بهم بگید تهه چنیم زندگیایی چی میشه؟میشم مثل مادرم؟باز پدرم تریاکه اونم چند سالی ترک کرد و خوب شد دوباره الان برگشته
به پدرم میگم میگه خو مصرف کنه مگه چه اشکال داره همین که تو تامینی بسه و فلان از ترس اینکه من طلاق نگیرم حتی اگه شوهرم جلوچشمش کتکمم بزنه چشاشو میبنده حتی میترسه من یه شب بمونم اکنجا تا میخوام بمونم میگه بابا شب برو خونه خودت و از این حرفا میگه وقتی عهد بستی و ازدواج کردی باید اگه تیکه تیکتم کرد فکر طلاق نباشی و بمونی ولی مگه میشه؟؟
دوست عزیز من به این زندگی راضی نیستم که بگم چون کتکم نمیزنه خیلی خوبه و دیگه مشکلی ندارم من دارم سعی میکنم نکات مثبت شده ریز میدا کنم که ببتونم مبونم وگرنه دووم نمیارم و خودمم میدونم این زندگی ایده ال نیست وقتی طربم نه اخلاق.نه کار.نه پول.نه شخصیت.نه حتی تیپ درست حسابی.خانواده خوب.استقلال مالی و...نداره دیگه دلخوش چی بشم؟؟وقتی جایی باهاش میرم خجالت میکشم که دوکلام بلد نیست حرف بزنه یا بددهنه و پرخاشگر یا همه جا با دمپایی میاد و من دقیقا نقطع مقابل و برعکس اونم خودم همه اینارو میدونم
ولی سعی کردم مثبت اندیشی کنم و ارتعاش خوب بفرستم ولی جواب نمیده
از وقتی که گفتید خودت رو بساز دارم رو خودم کار میکنم حتی میرم جلو آیینه و میگم تو خوشکلترین و زیباترینی تو خوشتیپی تو خیلی هنرمندی که تونستی این زندگی رو نگه داری تا میخوام ناامید بشم دوباره بخودم میگم نه تو خدارو داری به اون توکل کردی مطمئنن کمکت میکنه
کارهایی که بهم انرژی خوب میدن و دوس دارم انجام میدن مثلا همین میز شب سالگرد چیدن ولی با تو ذوقی خوردن مواجه میشم اما بازم به راهم ادامه میدم
الان اونو یجورایی و خانوادش رو در حد خودم نمیبینم میگم کاش اونموقع عقل الانم رو داشتم مطمئنن بهترین رو انتخاب میکردم دوست دارم درسم رو ادامه بدم همسرم انگار پیشرفت منو دوس نداره جون همش میگه تو مغروری بخودت و خیلی بخودت مینازی یبار گفت تو خودتی و یه لیسانس که هی بش مینازی دیگه هیچی نداری و اینو میددنم چون خودش سرتاپاضعفه میخواد منم خورد کنه اما من با حرفاش بیشتر اعتماد بنفس میگیرم البته اینم بگم که همچین چیزی رو تو دوران قهرم گفت بعدشم پشیمون شد و همیشه خودش میگه تو عروسک منی تو هیچی کم نداری و از سرمم زیادی یا ناخن کوچیکه کل فامیلمم نمیشی
اما دیگه نمیخوام خودمو شخصیتمو وابسته به حرف و رفتار کسی کنم
دیشب مادرشوهرم بااینکه کلی تیکه انداخت و حرف زد کلی باورتون نمیشه اصلاااا برام مهم نبود حتی دیگه شکایت نکردم که مادرت اینو گفت و فلان سعی کردم بخودم خوش بگذرونم و بگم بخندم و واصلا حتی بهش فکر هم نکردم ارامشم بیشتره اینجوری
ولی من منظورم این چیزا نیستن من میگم تصمیم عاقلانه تو این زندگی چیه؟؟موندن و ساختن تا اخر عمر؟؟که شاااید یروز خوب بشه؟یا رفتن و نجات دادن خودم و ساختن اینده بهتر؟نمیخوام تصمیمی که الان میگیرم باعث بشه بعد ها پشیمون بشم میخوام به تصمیمم افتخار کنم
روناک جان خودت رو رها کن از تمام شعارهایی که بهت تکلیف می کنن محکوم به ناجی بودن رو.
تو پیش از هرچیز در قبال خودت مسئولی. تو باید ناجی زندگی خودت باشی مخصوصا با شرایط ویژه ای که داری.
تا وقتی خودت به داد خودت نرسی هیچ کس به دادت نخواهد رسید.
من با صراحت نمی گم جدا شو اما می گم خودت رو در اولویت قرار بده.
همسر شما با اراده ی خودش دچار اعتیاد شده پس قضیش با بیماری که ناخواسته دچار یه بیماری شده فرق می کنه. مشکلش هم فقط در صورتی حل می شه که خودش بخواد.
پس شما برای این که تصمیم بگیری بهش کمک کنی باید روی عملکرد خودش قضاوت کنی.
سلام پرستو جان ممنونم ازت که پیگیر تاپیک هام هستینقل قول:
نوشته اصلی توسط Parastou
همسرم سنش بالاس دیگه الان ۲۴ساالشه و با آهگاهی مصرف کننده شده چون زندگی خیلیارو دید از فامیلشون که بااین مواد نابود شد و زنی رو میپسنده که با این شرایطش کنار بیاد انگار همش دنبال ضعف تو وجودمه و مطمئنم میخواد ازم اتو بگیره چون میببنه من همیشه زبونم درازه و هیچ واهمه ای ندارم چون هیچوقت خطایی نکردم که بضرر زندگیم باشه
از اون شب که باش حرف زدم عین خیالشم نیست هنوز داره ادامه میده و مصرف میکنه من میگم اگه من و زندگیمون رو دوست داره اون دید ۵ماه منو از دست داد دیگه شوک به این بزرگی؟؟کارش رو از دست داد که بقول یه دوست شاید من نمیدونم و ظاهر قَیست و بخاطر موادشه البته همسر من جدا از اعتیادش اخلاقش صفره ادم بداخلاقیه بخاطر اخلاقشم ممکنه بوده باشه
دیردز مامانم زنگ زد کلی بام خرف زد گفت من تا اخرش پشتتم چه من چه برادرات از هیچی نترس فقط بچه دار نشو گفت چنین زندگی مثل اینه که زندگیت اتیشه وسط پمپ بنزینه به آرامش خودت فک کن و اون تصمیم رو بگیر
میدونی پرستوجان من همش نگا شوهرم میکنم دلم میسوزه ولی خب اونم باید دلش واسه من بسوزه یا نه؟اونم باید قدم برداره واسه زندگیش
مدام مصرف داره هر روز مسشه گفت تو دستشویی هم مصرف مبکنه نمیدونم چجوری چون پایپ و اینا نمیبره ولی دستشوییش طولانی میشه خیلی و اینکه وقتی میاد از بوی دهنش و حالت چشماش و کلا علائمش رو میفهمم
بقول مامانم میگه بمونی این زندگی بدتری داره و بهتری نداره چون اون نمیخواد خوب بشه حالا تو هی زور بزن اون باید خودش بخواد که اگه بخوای بر فرض بگیری خوب میشه باید بمونی و تا اخر عمر زندگی کنی به امید روزیکه شاااید تصمیم بگیره خوب بشه شایدم نه تو ۲۳سالته فقط‌میخوای عمرت رو با اما و اگر ها سر کنی
در ضمن من احساس میکنم همسرم با کسای دیگه جز منم ارتباط داره ولی مطمئن نیستم
نمیدونم توان دارم ازش جدا بشم؟تولن دارم اشکاش و التماس هاش رو ببینم و چشامو ببندم؟؟به خدا توکل کردم ولی شاید همینا یعنی خدا داره نشونم میده راه رو دلم میخواد خدا بیاد و بگه راهت اینه دیگه از فکر و خیال خسته شدم
نمیدونید چه حس بدیه میبینی کسی که ۵سال حنگیدی با عالم و ادم بهش برسی الان حاضر نیست حتی اعتیادش رو کنار بزاره و لااقل تغییر کنه من قسمش دادم التماسش کردم بخوبی با دعوا همه جوره ازش خواستم خوب بشه ولی داره راهه خودش رو میرهمن ۴ماهه برگشتم و ااین اقا فقط چند وقت کوتاه ترک بود
فک کنم همچین اشخاص صبر و سازگاری زیاد میخوان درسته؟؟یعنی مثلا سال ها بشینی پاش
بنظرتون جند ماهه دیگه هم صبر کنم ببینم چی میشه؟مثلا تا مهر ماه
وای نمسدونم
همین اللن رفت تو دستشویی مصرف کرد و اومد خدا دیگه حالم از بوی دهنش که بوی مواد میده بهم میخوره انقدر بهش سرد شدم که هیج رقبتی بهش ندارم چون حتی تو رابطه اذیتم باهاش دیگه خودتون فک کنم اطلاعات دارید اشخاص شیشه ای چطورن
به زندگیم سرد شدم و تنها دلخوشیم شده کارهای هنری رمان خوندن و اینجور کارایی که علاقه دارم
چرا اینقدر دور خودتون می چرخید؟ تصمیم تون رو بگیرید. یا حاضرید با این آدم "همینطوری که الان هست و در آینده احتمالا بدتر" کنار بیاید و زندگی کنید یا خیر؟
شدیدا توصیه می کنیم پست گذاشتن رو به کلی کنار بگذارید و جواب سوال رو به "خودتون" بدید. بعد از اون هم انجامش بدید.
فکر کنید، فکر کنید ... فکر کنید. ولی وقتی فکراتون رو کردید و تصمیم گرفتید بهش عمل کنید.
روناک جان مادرت داره بهت می گه کاری رو نکن که من کردم. دیگه نمی دونم به چه زبونی باید بگه
منم فکر می کنم باید به جای گزارش دادن این سیر نزولی به ما راست و پوست کنده آینده رو با همین روال موجود در نظر بگیری و بهترین تصمیم رو در حق خودت بگیری. روناک عزیز یادت باشه کسی که خوابیده رو می شه بیدار کرد اما کسی که خودش رو به خواب زده نه.
سلام روناک جان
من متوجه هستم که داری دست و پا میزنی که زندگی مشترکت رو حفط کنی اما ایا این تلاش یکطرفه کفایت میکنه؟اگر کفایت میکرد تا الان باید زندگیت رو به راه میشد.
از سر دلسوزی کنار همسرت موندی و کلی سختی داری تحمل میکنی و امیدت اینه که همسرت ترک کنه اما اون راه خودشو ادامه میده.
هیچ تضمینی نیست همسرت کاملا ترک کنه و بشه یک ادم عادی.چرا که اگر نبود تو براش درس عبرت شده بود، دوباره سراغ مواد نمیرفت.
نهایتا ممکنه در این زندگی بچه ای به وجود بیاد که شب و روز شاهد اعتیاد پدرشه....مطمئن باش همون بچه فردا روز که بزرگ شد از تو گله میکنه...
طلاق سخته.خیلی هم سخته.اما ادمها بعضی وقتها مجبور میشن بین بد و بدتر یکدومو انتخاب کنن.
خودت ویژگی های مثبت و منفی همسرت رو بررسی کن.
با این تعاریفی که ارائه دادی :
همسرت چنین شخصیتی داره:
نه اخلاق.نه کار.نه پول.نه شخصیت.نه حتی تیپ درست حسابی.خانواده خوب.استقلال مالی و...نداره(بعلاوه اعتیاد داره و اقدامی هم برای ترکش نمیکنه)
حالا ویژگی های مثبتش و اینکه چی تورو در این زندگی نگه داشته رو بهم بگو.
با سلام و احترام
ببینید خانم محمدی ،،،
مواردی مثل اعتیاد یه سیستم پیچیده ای درون خود داره،،،
لذا باید از مشاوره حضوری کمک بگیرید ،،،کمک برای بازسازی روحیه خودتون،،،کمک برای روش مقابله با مشکل همسرتون و ...
فضای مجازی راهنمای کلی خوبی می تونه باشه دراین زمینه ،،اما برای درمان اصلی این مسئله ،باید حضوری اقدام کنید و جلسات مشاوره را ادامه بدید با شوهرتون ،،و تمرینات مشاور را انجام بدید .
این پست آقای مدیر را دقت کنید :
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
مسائل بالا مسائلی هست که باید حضوری پیش مشاور بررسی شود .
لذا فضای مجازی نمی تونه کامل به این قضیه بپردازه.
تاپیک های مختلف و طولانی ای داشتید در این زمینه ،،
با توکل به خدا راه درمان شوهرتون را از طریق مشاوره حضوری ادامه دهید
شرایط شما را درک می کنیم ،،انشا الله با کمک مشاوران عزیز بتونید تصمیمی بگیرید که براتون خیر باشه
ان شالله که مسئله تون حل بشه ،،،
با تشکر .