مشاوره تخصصی Pooh باجناب sci

سلام.
آقای اس سی آی
من حالم خیلی خرابه. یعنی اصلا نمیتونم آروم باشم. حتی دقیقا نمیفهمم چرا حالم بده .
هرچی سعی میکنم بفهمم خطاهای شناختی من چیا هستن نمیفهمم. نمیتونم فکر کنم . شاید همه اش رو دارم. ولی به نظرم میاد حالم به خاطر این خطاها نیست که بده. خیلی مضطربم. بعدش یهو یه حال بی تفاوتی بهم دست میده. انگار شل میشم و دیگه هیچی برام مهم نیست. یعنی حالم بین دو حالت اضطراب شدید و حالت بی تفاوتی شدید مرتبا در نوسانه.

آقای اس سی آی مطمئن هستید نیازی به دارو ندارم؟

در مورد متخصص زنان دیگه حرفش رو با مامان و بابا نزدم. یعنی غرورم شاید اجازه نمیده دوباره برم بگم. اونها هم اصلا دیگه به رو نیاوردن.

آقای اس سی آی من با رفتار دیگران با خودم خیلی مشکل دارم. من برای خودم درونا شخصیت قائلم ولی دیگران همیشه بهم ضربه میزنن و با رفتارهاشون شخصیت منو له میکنن. یکی دو بار این رفتارها تکرار نشده. اونقدر تکرار شده که من نسبت بهشون کینه پیدا کرده ام. اونقدر که حس میکنم برای اینکه این رفتارهاشون آزارم نده تنها راهم اینه که بپذیرم من همون آدم پر از اشکالی هستم که اونا میگن.

نمیدونم چم شده. قبلا میتونستم در برابر رفتارهاشون صبوری داشته باشم و اگر هم ناراحت میشم زود به اعصابم مسلط بشم اما الان نمیتونم. زود سرازیر میشم. گرچه باز هم عکس العمل پرخاشگرانه ای نشون نمیدم اما درونم میشه پر از خشم نسبت بهشون. تا حدی که میرم یه جا میشینم که حتی صداشون رو هم نشنوم.

- - - Updated - - -

خشم و نفرتم رو چطوری میتونم کنترل کنم؟

من هم وقتی همسن pooh بودم همینطوری بودم. منم خیلی مورد انتقاد اطرافیان قرار می گرفتم . و خیلی مواقع از طرف آنها شخصیتم له می شد. مثل اینکه اکثر انسانها در این سن اینطوری هستند و مورد انتقاد قرار می گیرند . ولی بعد که زندگی را دست گرفتند، دیگر کسی به آنها کار ندارد حتی اگر خوب از عهدش برنیامدند. چون دیگه سنشان بالا رفته.

من آنقدر مورد سرزنش قرار گرفتم که به این روز درآمدم و تبدیل به خود آزار شدم.

در رابطه با نوسان بین اضطراب و بی تفاوتی یه مساله عادی است.

گفتن یه تومور 15 در 17 سانتی روی کلیه بابا هست!
ولی من عین خیالم نیست.
چرا عین خیالم نیست؟
چطور میشه اینقدر دلسنگ بود که من هستم؟
چرا از این دلسنگیم احساس خوبی هم دارم؟
اصلا من شباهتی به آدمیزاد دارم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

- - - Updated - - -

آقای اس سی آی
من فکر کنم همه خطاها رو دارم.به جز فیلتر کردن.

ببخشید آقای اس سی آی، این چیزی که مرتبا درونم حرف میزنه که :
" من دیگه نمیخوام مهربون باشم نمیخوام کسی رو دوست داشته باشم نمیخوام دلم برای کسی بسوزه نمیخوام از دست دادن هیچی اذیتم کنه نمیخوام دلمو به چیزی خوش کنم نمیخوام به خدا یا هر چیز یا هر شخصی تکیه کنم نمیخوام به چیزی دل ببندم نمیخوام به چیزی امید ببندم. میخوام دلسنگ باشم میخوام هیچ کس برام مهم نباشه میخوام منم بتونم دیگران رو نبینم میخوام منم بتونم بد باشم و ..." از چی ناشی میشه؟

افکار منفی که من میگم بیشتر این جنبه رو دارند. یعنی به نظرم میاد اینها ناشی از خطاهای شناختی نیستن.

این چنین افکاری ناشی از چی هستند؟
اگر مربوط به خطاهای شناختی هستن، ریشه اونها کدوم خطاست؟

تمرین نور رو هم اصلا نمیتونم انجام بدم. اصلا نمیتونم نور رو تصور کنم. حتی در حین انجامش همون حرفا که گفتم توی مخم هست. یه چیز سخت و سنگین توی قلبم حس میکنم. حتی وقتی تمرین تموم میشه و دارم از اتاق میام بیرون، این فکر میاد تو ذهنم که همین الان برم یه چاقویی چیزی فرو کنم توی قلبم. توی همون چیز سخت. البته باز هم بدون موسیقی انجام میدم. وسیله پخش صوت رو نمیتونم منتقل کنم توی اون اتاق. ضمنا اون روز که بابا از اتاق بیرونم کرد الان که میرم تو اتاق برای انجام تمرینام همش یه حس بدی دارم که الانه که دوباره بابا پیداش بشه.

پیاده روی سریع رو دارم انجام میدم.

راستی حتما باید هفت بیدار بشم؟ بلند شدن از سرجام خیلی برام سخته. اصلا کلی باید زور بزنم که خودمو از جام بکنم. بعد ساعتهای ده ده و نیم به شدت خوابم میگیره.





در مورد دوستی هم که باهاش برم بیرون یه نفر به ذهنم رسید. ولی فازش خیلی با من فرق میکنه آخه. چند بار اومدم بهش زنگ بزنم و بگم ولی پشیمون شدم. هیچ کس دیگه هم به ذهنم نمیرسه. توی شهرمون هم فامیل نداریم و غریبیم. یکی از دوستای دبیرستانم هم بود که قبل از اینکه برم دانشگاه خیلی با هم بیرون میرفتیم ولی هرچی زنگ میزنم به شماره ای که ازش داشتم جواب نمیدن. فکر کنم از اونجا رفتن.
فقط یه دوست دیگه ام میمونه. اون هم الان یه بچه یکسال و نیمه داره. فکر نکنم بتونه بلند شه با من بیاد بیرون آخه. نمیشه نریم بیرون و فقط برم خونشون بهش سر بزنم؟

- - - Updated - - -

راستی من فقط تونستم اون اتاقی که خودم بیشتر درش هستم رو تغییر دکوراسیون بدم. ولی از اون روز که اون بحثا پیش اومد خیلی کم میرم تو اتاق. فقط برای تمرین نور رنگی یا اگه خیلی اعصابم خراب باشه و نخوام صدای کسی رو بشنوم.

سلام
معذرت می خوام یه سوال داشتم (خیلی ذهنمو مشغول کرده)
پو اسم اون خرسه تو اون کارتونه بود؟

پو عزیز


ذست از مقاومت بکش ... خیلی مقاومت می کنی که بخشیش ناخودآگاه هست ..... خودتو رها کن ... راهنمایی ها و برنامه ها جناب اس سی ای را بگیر و دقیق انجام بده اما در رهایی .... یعنی خودتو رها کن توی دست این تمرینات وبرنامه ها ، اینقدر راجع بهشون فکر نکن ...... ذهنت را به سکوت بکشون تا می توانی ذهنت را خاموش نگه دار و نگذار همه اش مشغول باشه ... دنبال علت ها نباش فقط نسخه دکترت را بگیر و انجام بده تا نتیجه بگیری ..... اون سخت شدنها باعث مقاومتت برای تغییر شده یعنی نمیخواهی تغییر کنی ... ریلکس باش و رها ....


سعی کن تمرینهای ریلکسیشن را حتماً و روزی دوبار انجام بدهی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

سلام خانم،
واقعا سپاسگزارم که پاسخم رو دادید. کامل و مبسوط... از حرفای آخری هم که زدید خوشحال شدم
شاید جنس حرفام کمی متفاوت از جرفهایی باشه که با روانشناسهای بالینی و یا حتی روانپزشکی که دنبال کرده اید، شنیده اید. به نظرم نیازی فعلا به دارو درمانی نیست. احساسات فیزیولوژیکی که دارید کمی ناشی از اضطرابه که به مرور زمان حل می شه و کمی هم شاید موجب اختلالات قاعدگی شما بشه و شما را با سندرم پیش قاعدگی و یا پریود دردناک مواجه کنه که البته در روندی که داریم باید بهش توجه کنیم.
این مسائل که شما بخوبی پاسخ دادید مهر تاییدی بود بر تشخیص اولیه من، من اولین پستی که در تاپیک شما گذاشتم سن شما رو پرسیدم، و البته توجه شما رو جلب نکرد! ولی این موضوع بحث ماست!
این علائمی که شما احساس می کنید نوعی اختلال روحی رو در شما نشون می ده که شباهت زیادی به افسردگی داره و شاید اگر پیش روانشناس برید، به شما بگه افسردگی دارید! اما این اختلال در یک بازه زمانی حدود 8 ساله از سن حدود 27 - 28 شروع می شه و گاهی تا سن 35 سالگی هم ادامه داره!!! و همه این علائمی رو که از شما پرسیدم و شما کم و بیش در خود احساس می کنید داره... حالا در مورد فرد به فرد فرق می کنه... به این اختلال می گن: سندرم سی سالگی!
این سندرم باید/ باید/ باید درمان بشه... چون اگر درمان نشه، موجب می شه شما تصمیماتی بگیرید که اثراتش در دهه سوم زندگی شما مشاهده بشه!
اولین گام برای بهبود این وضعیت روحی شما، شناخت کامل این سندرم است! که برای شما نوشتم.... چون اول باید بدونیم که چه مشکلی وجود داره! بعدش بریم سراغ حل کردنش...
دومین گام اینه که باید تصمیم قطعی بگیرید که از شرش خلاص بشید... و کار درمانی رو شروع کنیم، اگر تصمیم گرفتید، من در خدمت شما هستم و گام به گام با شما میام تا همه چی خوب بشه! خیلی خوب!
اما:
1. اگر ممکنه نتایج آخرین آزمایش خون / هورمون و سونوگرافی شما رو هم بدونم.
2. وضعیت پوستتون چطوره؟ آیا ناخنهاتون رو بلند می کنید و می شکند؟
3. آیا موهای شما ریزش داره؟

امیدوارم همیشه خوب باشید

سوالی بود بپرسید

---

ببخشید که ماناین سوال بی ربطو میپرسم اما موقع خوندن مطاالب این تاپیک یهو شکه شدم من تمام علایمی که شما در مورد این سندرم گفتید رو دارم به علاوه اینکه پریودم نامنظمه تازه موهامم میریزه اما 23 سالمه!!!البته منم بعد از شکست عشقیم به روانپزشک مراحعه کردم و اسنترا تجویز کردن که نخوردم یعنی من نیاز به درمان دارم؟؟ بازم عذر میخوام از کامنت بی ربطم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jonube-sorkh

سلام
معذرت می خوام یه سوال داشتم (خیلی ذهنمو مشغول کرده)
پو اسم اون خرسه تو اون کارتونه بود؟

---

بله :104:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

پو عزیز


ذست از مقاومت بکش ... خیلی مقاومت می کنی که بخشیش ناخودآگاه هست ..... خودتو رها کن ... راهنمایی ها و برنامه ها جناب اس سی ای را بگیر و دقیق انجام بده اما در رهایی .... یعنی خودتو رها کن توی دست این تمرینات وبرنامه ها ، اینقدر راجع بهشون فکر نکن ...... ذهنت را به سکوت بکشون تا می توانی ذهنت را خاموش نگه دار و نگذار همه اش مشغول باشه ... دنبال علت ها نباش فقط نسخه دکترت را بگیر و انجام بده تا نتیجه بگیری ..... اون سخت شدنها باعث مقاومتت برای تغییر شده یعنی نمیخواهی تغییر کنی ... ریلکس باش و رها ....


سعی کن تمرینهای ریلکسیشن را حتماً و روزی دوبار انجام بدهی

---

فرشته مهربان آخه نمیدونم اصلا میخوام خوب بشم که به چی برسم؟؟ به نظرم همه چی بی مفهومه. اصلا آرزویی ندارم. :161:

نمی دونم داروهای اعصاب با آدم این کار را انجام می دهند یا نه . ولی من هم دقیقاً مثل تو هستم pooh ، منم دلم سنگ شده و از این موضوع ناراحت از خودم متنفرم و دائم پدر و مادرم را رنج می دهم . لطفاً به من کمک کنید.

سلام لیلا جان.:72:
فکر کنم هر دومون تنها راهی که داریم اینه که به توصیه ها و برنامه های آقای اس سی آی عمل کنیم. شاید کم کم به حالت عادی برگردیم.

- - - Updated - - -

لیلا جان تو تا حالا برنامه ها رو انجام دادی؟

- - - Updated - - -

این تاپیک برای هر دوی ماست و تمام اون کسانی که مشکل سندروم رو دارن.

صاحب این تاپیک که من نیستم. تو هم هستی. تو هم برنامه ها رو انجام بده و گزارشش رو توی همین تاپیک بنویس. حتما آقای اس سی آی هر جا لازم باشه راهنماییمون میکنه.

- - - Updated - - -

راستی دارو چی مصرف میکنی؟
اگه میدونی دارو هات تاثیر منفی روت دارن با پزشکت صحبت کن. شاید داروی جایگزینی رو در نظر بگیره برات.

دیگه دارو مصرف نمی کنم. خیلی وقته. ولی آن موقع هم که مصرف می کردم همینطوری بودم. من رفتم دنبال خیالبافی . واقعیت اینه .

امیدوارم خوب بشم.

با اجازه پوه عزیز...
از آقای sci سوال داشتم....:72:
من هم کمالگرا هستم و بعضی از شرایط سندرم رو دارم آیا این از وسواس من هست که فکر میکنم اینجور هستم یا واقعا این مشکل رو من هم دارم؟؟؟؟
البته من راجع به خدا مثل ایشون فکر نمیکنم.
منتظر پاسختون هستم.

پایین هم جواب رو نوشتم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

1. احساس ضرر زیاد می کنید و فکر می کنید خیلی فرصتها رو از دست دادید/ بله زمانهای بیکاری زیاد داشتم و هیچ استفاده درستی نکردم بخصوص بخاطر اینکه 2 ساله درسم تموم شده با اینحال نه کار ثابت دارم نه ارشد خوندم نه ازدواج کردم.!
2. خودتون رو با هم سن و سالاتون مقایسه می کنید/بله گاهی اوقات به این فکر میکنم که هم سن و سالام یا ازدواج کردن یا ارشد خوندن یا سرکا رفتن واسه خودم خیلی متاسف میشم. بعضی اوقات واقعا کلافه میشم که اینقدر عقب موندم.
3. احساس می کنید وقتتون رو تلف کرده اید و عمرتون تلف شده /نه اما از کم کاری های خودم شاکی هستم و بیشتر بخاطر این 2 سال اخیر که درسم تموم شده و جز اون چند وقتی که جایی شاغل بودم دیگه کار مفیدی انجام ندادم.
4. خودتون رو بابت کارهایی که کردین و نکردین سرزنش می کنید/بابت کارهایی که شکست خوردم یا انجام ندادم یا اشتباه بوده آره سرزنش میکنم.
5. احساس پوچی می کنید/نه
6. شدیدا بی حوصله هستید/نه مگر مواقعی که بیکار باشم و تنها باشم و سرگرمی نداشته باشم.
7. نا امید هستیددر خودتون عدم توانایی لذت بردن از زندگی رو احساس می کنید/برای آینده ترس دارم اما ناامید نیستم
8. نگاه پوچ گرایانه به جهان و محتویاتش دارید/نه
9. در خودتون احساس احساس می کنید یک نفر و یا حتی چند نفر دائم با شما صحبت می کنند و نقدتون می کنند/انتقاد رو موقعی که شکستی داشتم یا کاری انجام دادم که موجب ناراحتی بقیه شده آره دارم....حتی اگه این موضوعات برام یادآوری بشه!
10. میل به خواب صبحکاهی دارید ( شاید شبها بیدار بمونید زیاد)/خیلی زیاد
11. احساس می کنید انرژیتون به سرعت کم می شه یا در فعالیتهایی کم میارید یا نوعی احساس ضعیف شدن؟/اگه این حس رو هم داشته باشم مقطعیه و بعد از استراحت دوباره حالم خوب میشه.
12. بی اشتها هستید/نه اتفاقا خوب میخورم (4 وعده)
13. در مورد مسائل مهم بی تفاوتید/نه اصلا
14. سست شده اید/برای ارشد همیشه ناامیدم انگار که هیچوقت نمیتونم قبول بشم واسه این خوب نمیخونم...واز تمام تلاشم استفاده نمیکنم.
15. مشکل افراط و تفریط دارید در هر کار، موضوع و حتی فکری/برای ابراز احساسات بله سریع واکنش میدم گاهی اوقات هم افراط میکنم.
16. زود رنج هستید/تقریبا بله
17. تازگی گوشه گیر شده اید/نه دوست دارم همیشه در جمع خانواده باشم و مهمونی برم.
18. و احساس می کنید که تمامی موارد فوق شاید هر روز داره بیشتر می شه؟/؟

منتظر جوابتون هستم

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نگارگر 1986

سلام جناب بهاز زندگی
چندتا سوال دارم.شما خودتون این رو امتحان کردید؟میخوام بدونم نخوریم منفجر بشیم.بالاخره رو این داروهای گیاهی خیلی حساب و کتابی نیست....
بعد میخواستم بپرسم ممکنه مثل دم جوش گل گاو زبان اثر عکس هم داشته باشه؟یعنی اگه بخوری و بعد ناراحتی پیش بیاد بدترت کنه یا نه.من راستش خیلی الان به اروم شدن احتیاج دارم.میتونید بگید مکانیزمش چیه؟خواب اوره؟هوشیاری رو کم نکنه؟
ممکنه مصرف زیادش اعتیاد اور باشه؟
ممنون....

---

من که جناب نیستم.دخترم :)
دوست عزیز من زیاد از گل گاوزبون استفاده نکردم و نمیدونم اثر عکس هم داره یا نه؟اما از چیزی که نوشتم چندماهه استفاده میکنم و راضیم.
البته گیاهان دارویی هم باید رو حساب و کتاب استفاده بشن.نه اینکه فکر کنیم چون گیاهه هرچی خواستیم بخوریم.من خودم روزی نصف یا 1قاشق ازش تو یه لیوان دم میکنم.صاف میکنم و میخورمش.
این فقط ریلکس کننده است و اثر بدی ازش ندیدم.

اما علت ناراحتی هم باید معلوم بشه.اکثر زنان ایرانی فقر آهن و روی دارن.که خیلی روی رفتار و اخلاقشون اثر داره.خیلیا تخمدان پلی کیستیک یا شرایط خاص دیگه دارن که اینم خیلی رو خلق و خو موثره.
خیلیا سبک زندگیشون نادرسته.خیلیا بدنشونو نشناختن و درست باش رفتار نمیکنن.مشکلات و ناراحتیهای روحی هم هست که اونم اذیت میکنه.یعنی همه علتها باید رفع بشه.

چون pooh عزیز فعلا شرایط رفتن پیش متخصص رو نداشتن برای اروم شدنشون اون دارو رو پیشنهاد دادم.

موفق باشید

سلام خانم،
چه خبر، می فهمم که حال خوبی ندارید و واقعا احساس شما رو درک می کنم! هر کسی در مقطعی از زمان، این احساس شما رو داشته و بدون شک دوران سختی رو گذرونه تا فهمیده ای دل غافل، دورانی بود و نفهمیدم و کلی زمان از دست دادم... می دونید شما شدید دقیقا مثل کسی که سرما خورده و البته زکام هست، استخون درد داره و سرش درد می کنه و به پزشک مراجعه می کنه، پزشک بهش می گه شما سرما خوردی! اون در جواب می گه: می دونم می میرم! کسی رو می شناسم سر درد داشت و بر اثر اون مرد! یا میگه : استخونهام درد می کنه و نمی دونم چرا! چرا تا استخونهام درد می کنه از بینی آبریزش دارم و دلم هم درد می کنه... و سرفه می کنم!!!! خب سرما خوردی دیگه! اگر هر کدوم علامتهای سرماخوردگی رو جدا بررسی کنی می شه یه بیماری عجیب!
حالا هم شما دچار این سندرم شدی... همه این حالات شما طبیعیه! بدون داستان چیه و مقابلش مقاومت کن و راهکارهای اجرایی بکار ببند
گفتی که نیاز به دارو داری یا خیر... به نظرم چون هنوز کارهای اجرایی رو شروع نکردی نمی شه گفت... ولی به نظرم نیازی نیست!
منتظر حال بهتر شما هستم

خانم مهیا
شما هنوز وارد فاز اصلی سندرم نشده اید ولی آمادگی اون رو دارید. اگر در سنین 27 تا 32 هستید امکانش بیشتر هست. مراقب خودتون باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

خانم مهیا
شما هنوز وارد فاز اصلی سندرم نشده اید ولی آمادگی اون رو دارید. اگر در سنین 27 تا 32 هستید امکانش بیشتر هست. مراقب خودتون باشید

---

جناب sci من 24 سال سن دارم...چطور پیشگیری کنم؟ دقیقا باید عین این مواردی که برای پو نوشتین انجام بدم؟البته تا حدودی هم بعضیا رو انجام میدم اما بیدار شدن در ساعت 7 وقتی هیچ کاری برای انجام دادن ندارم خیلی سخته!کلاسی هم که نوشتم آبان ماه شروع میشه!
ممنون میشم به من هم کمک کنید.:203:

خانم مهیا،
شما مطابق با مشاوره تخصصی با خانم she روند مشاوره رو دنبال کنید

pooh دختر خوب فکر کن زندگی یه جور شوخیه چرا اینقدر جدیش گرفتی آخه؟! فرض کن افتادی توی یه دریای عمیق داری دست و پا میزنی، شنا هم بلد نیستی، زیر پاتم خالی هست، جونتم در خطر هست داری خفه می شی... اوضاع کاملاً جدی و خطرناکه و واقعی، داری خفه می شی واقعاً، چه کار می کنی توی این شرایط؟!
یه ساحل خیلی عالی اون طرف هست ولی دوره اگر زنده بمونی بعدش می تونی یه فکری بکنی برای رسیدن به اون ساحل،
یه تکه چوب هم شناوره اونطرف تر، یک کمی اگر تلاش کنی بهش می رسی. بعد می تونی ازش استفاده کنی بری سمت اون ساحل. بعد که پات رسید روی زمین می تونی به این فکر کنی که بری برسی به شهر، خونه ای تهیه کنی، کاری و زندگی بسازی... ولی وقتی ادم داره غرق میشه عاقلانه نیست به ساحل، شهر یا اون خونه گرم فکر کنه فقط باید نهایت تلاشش را به تنهایی بکنه تا زنده بمونه، باید تمرکز کنه... هر فرصتی برای ادمی که زیر پاش خالی هست و شنا بلد نیست غنیمته باید از کوچکترین فرصتش استفاده کنه...
این مشاوره تخصصی مجازی برای تو الان یک فرصت حیاتی هست، تو برای فکر کردن نیاز به کامپیوتر و ... نداری، خانواده کامپیوترت را بگیرن قدرت تفکر تو رو که نمی تونن بگیرن که! مشاورت هم که نگفتن غیر از یه دفترچه و قلم چیزی لازم داری که!!! عزیز من تو فعلاً از همینی که هست استفاده کن تا توی این شرایط به این سختی جون به در ببری بعدش یه فکری آدم می کنه برای بقیه اش.
ببین فکر نکن من اینا را از سر دلخوشی برات می گما... نه! من شاید شرایطم صد برابر بدتر از تو بود توی خونه یک زمانی، اما در نهایت همینطور پله پله خودمو نجات دادم از اون شرایط. تازه هیچ کسی هم نبود منو راهنمایی کنه و بگه کجای کارم ایراد داره. ولی بهت قول میدم اگر بتونی به یک نقطه اطمینان تکیه کنی برای شروع، بعد فکرت باز میشه می تونی گام به گام از این شرایط بیرون بیای و چند وقت دیگه اصلاً حتی خاطرات این روزها برات دیگه آزار دهنده نیست. همه اش می گذره به خدا. به خودت دستور بده که وضعیت اضطراره و باید نجات پیدا کنی و باور کن باید خودت خودتو نجات بدی و یه جای پای سفت پیدا کنی تا بتونی ادامه بدی... وسط دریا در حال خفه شدن ادم فقط باید زنده بمونه دوست من و هر چیزی براش یه فرصت حیاتیه، هیچ کس با کسی که توی دریا خفه شده در حالی که یه فرصت خیلی خوب داشته که اونو به ساحل نجات می رسونده ولی تشخیص نداده و ازش استفاده نکرده همدردی نمی کنه ها:72:

من نمیتونم ادامه بدم.

ببخشید آقای اس سی آی.

سرکار خانم،
نیازی به عذر خواهی نیست. چون اتتخاب روند مشاوره و ادامه دادن یا ندادنش حق فردی شماست و هیچکس نمی تونه شما رو مجبور کنه و شما به هیچ وجه لازم نیست برای کسی این تغییر عقیده رو توضیح بدید
وضعیت شما رو سعی می کنم درک کنم اما با احترام تمام به شما، می تونم بپرسم علت این تغییر عقیده چی بود؟
پاسخ این سوال رو مجبور نیستید بدهید
اگر فکر کردید می تونم کمکتون کنم خوشحال خواهم شد و در غیر اینصورت از نظر من تاپیک مختومه است و می تواند با صد پست، قفل شود

ارادتمند شما

جناب sci
یک دلیلش اینه که انگیزه ی اجرای برنامه ها رو ندارم.یک روز انجام میدم و روز دیگه انجام نمیدم. از طرفی میبینم تعدادی از اعضای سایت نیازمند پیگیری مراحل درمان سندروم هستند،و به این تاپیک ارجاع داده میشن. ولی چون خودم در پیشرفت روند درمان تاخیر و کم کاری دارم احساس میکنم دیگران معطل من هستند. این به شدت آزارم میده.

10 صفحه!!!!!!
خیلی طولانی بود ولی همه شو خوندم
یه توصیه دارم البته ممکنه پیش خودتون بگید کوری عصا کش کور دیگر شود!
وقتی تو خونه مشکلی با اعضا خانواده دارید که به سادگی قابل حل نیست دو تا راهکار وجود داره:
1- از خونه فرار کنید (که مطمـنم مصعومیت و شرافت شما مانع از انجام اینکار میشه و البته کاملا به جاست!)
2- به هر قیمتی (حقوقی=دست مزدی) شده یه کار واسه خودتون پیدا کنید, به دو دلیل:
1- تا از محیط پر تنش و استرس زا خونه دور باشید.
2- احساس مفید بودن می کنید و کسی به راحتی قادر نیست شخصیت شمارو تحقیر کنه.

- - - Updated - - -

10 صفحه!!!!!!
خیلی طولانی بود ولی همه شو خوندم
یه توصیه دارم البته ممکنه پیش خودتون بگید کوری عصا کش کور دیگر شود!
وقتی تو خونه مشکلی با اعضا خانواده دارید که به سادگی قابل حل نیست دو تا راهکار وجود داره:
1- از خونه فرار کنید (که مطمـنم مصعومیت و شرافت شما مانع از انجام اینکار میشه و البته کاملا به جاست!)
2- به هر قیمتی (حقوقی=دست مزدی) شده یه کار واسه خودتون پیدا کنید, به دو دلیل:
1- تا از محیط پر تنش و استرس زا خونه دور باشید.
2- احساس مفید بودن می کنید و کسی به راحتی قادر نیست شخصیت شمارو تحقیر کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

سرکار خانم،
نیازی به عذر خواهی نیست. چون اتتخاب روند مشاوره و ادامه دادن یا ندادنش حق فردی شماست و هیچکس نمی تونه شما رو مجبور کنه و شما به هیچ وجه لازم نیست برای کسی این تغییر عقیده رو توضیح بدید
وضعیت شما رو سعی می کنم درک کنم اما با احترام تمام به شما، می تونم بپرسم علت این تغییر عقیده چی بود؟
پاسخ این سوال رو مجبور نیستید بدهید
اگر فکر کردید می تونم کمکتون کنم خوشحال خواهم شد و در غیر اینصورت از نظر من تاپیک مختومه است و می تواند با صد پست، قفل شود

ارادتمند شما

---

سلام جناب Sci
ببخشید اگر در قسمت نامناسب پیام میگذارم. من میخواستم بپرسم چطور میتونم در یک تاپیک جداگانه از شما مشاوره بگیرم. من راستش توی تاپیکهای مختلف زیاد نظر گذاشتم و فکر میکنم نکنه یه وقت پیامی در قسمت نا مربوط بذارم و شما نخونید و حذف بشه.
منظورم از مشاوره , یک تاپیک اختصاصی نیست اما میخوام مشکلم حل بشه , راهنماییهاتون رو برای بقیه ی دوستان خوندم

جناب اس سی آی
میشه چندتا سوال بپرسم؟

1- نیاز به دوست داشته شدن و دوست داشتن یک نیاز کاذبه؟
2- تلاش آدمها واقعا بخاطر چیه؟ اگر فرضا دو نیاز بالا حذف شوند انگیزه ی آدمها برای تلاش و زندگی چیه؟

ببخشید من بازم اینجا مینویسم. آقای Sci میشه لطفا" تاپیک جدید من رو در همین قسمت روانشناسی عمومی و طرح مشکلات فردی ملاحظه بفرمایید؟ ممنون میشم

آقای اس سی آی
اگه وقتی حضرت ابراهیم رفت که سر اسماعیل رو ببره، واقعا چاقو بریده بود و اسماعیل رو از دست میداد، باز هم ابراهیم همون ابراهیم میموند؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام خانم
شما نوشتید: می شه چند تا سوال بپرسم؟
جواب: با همه احترام من به شما، خیر چنین درخواستی مقدور نیست
موفق باشید

با تشکر از جناب اس سی آی.

از فرشته مهربان یا سایر مدیران خواهشمندم تاپیک رو قفل کنند.
با تشکر