شوهر اخمو و بي حوصله ...

نگار جان سلام
دوست من اگه کار کردن و کمک کردن و در کنارش در مسائل شغلی بودن تورو اذیت می کننه واین احساس بد که فکر می کننه وظیفه ی توست چرا ادامه می دی ؟ ویا چرا اصلا" در پی تغییر دادن اونی این خوبه که کمک کنیم دیگران رفتار بد گذشته رو بهبود ببخشند و یا بهتر بشن ولی اگر نشد چون می خواهیم کمتر اذیت بشیم پس کمی خودمون رو تغییر می دیم این که دیگه شدنیه ؟ بهترین فرصت برای شناخت همسرت در اختیارته پس خوب استفاده کن .ازدواج یعنی بلوغ و تحول هر کسی ممکنه در سنی خاص به این بلوغ برسه امیدوارم واقعا" به اون رسیده باشی وگرنه سعی کن متحول بشی و آماده شروع یک راه پرفرازو نشیب و دراز با منظرهای شمالی و یا گاهی کویری .
اون مدینه ی فاضله ای که در تصور هر جوانی برای متاهلی هست که بسیار زیبا هم هست یه قسمتهایی رمانتیک و شاعرانه و البته دست نیافتنی هست پس با واقعیت ها آشنا بشیم تا راحت تر و زیبا تر ادامه بدیم .
موفق باشی

دوستان خواهش مي كنم كمكم كنين بگين چيكار كنم؟
احساس مي كنم از لحاظ عاطفي خيلي ازش فاصله گرفتم.رفتارم هم باهاش سرد شده.اصلا ديگه حوصلشو ندارم.متاسفانه اصلا هم منطق حاليش نيست.هر چي مي خوام باهاش صحبت كنم و يه ذره خودمو خالي كنم بهم اجازه نمي ده.امروز باز بهش گفتم بيا يه ذره با هم صحبت كنيم راجع به زندگي مون .گفت زندگي ما مشكلي نداره.
من كه مشكلي ندارم .گفتم شايد من مشكل داشته باشم.باز قيافش عوض شد و برگشت گفت تا يه ذره شوخي مي كنم حال آدمو مي گيري.بهش بر خورد و باز عصباني شد.منم ديگه چيزي نگفتم.
به خدا دارم مي تركم.حتي حاضر نيست به صحبتم گوش بده.اونقدر دلخوري هاي كوچيك روي هم جمع شده .شده قدر يه دريا.ديگه نمي دو.نم با چه لحني باهاش صحبت كنم.شما بگيد چيكار كنم؟
دلم مي خواد ازش فاصله بگيرم و دور بشم ازش.اصلا حوصلشو ندارم.كاش يه ذره منطق داشت.كاش يه ذره درك و شعور داشت...

بهترین کار فعلا" اینه که کمتر باهاش مراوده داشته باشی و اگر در کنار هم هستید صحبتهای معمولی خارج از برنامه ریزی آینده و حتی تمایل خودت برای صحبت کردن .
فرصت بده تا خوب رفتار خودش رو تجزیه و تحلیل کنه . اگه تمایل به شنیدن حرفهات نداره سرسختی و لجاجت نکن تا بشنوه .
گفتم کمتر صحبت کن تا دلخوری روی دلخوری نیاد . موج منفی هم نده حالا که شکاف بینمون وجود اومده پس بیا حلش کنیم فعلا" خودت و او را رها کن .

سلام نگار جان
خانومی یکم صبر کن عزیزم
مشکل تو اینه که می خوای شوهر بیست و چند سالتو یه شبه تربیت کنی و اون چیزی رو ازش بسازی که تو ذهنت داری و این اشتباه محضه
اینکه هر بار که با همسرت تنهایی یادت می افته که نقص هاشو یاد آوری کنی و در مورده دلخوریهات حرف بزنی که نمی شه
بعد از یه مدتی ازت فراری می شه و فکر می کنه هر بار می خوای ازش انتقاد کنی
خانومی اون هرچی باشه مرده زندگی توه و الان که اول زندگیتونه احساس قدرت می کنه ولی تو داری همه ی اعتماد به نفسش رو می گیری و
همش بهش میگی که ازش راضی نیستی این روش نه تنها جواب نمی ده بلکه فاصله تو و همسرت رو زیاد هم می کنه
مطمئن باش شما هم نقصهای زیادی داری ولی همسرت اونا رو لیست نکرده و هر روز مرورشون نمی کنه
بیش از اندازه داری روی رفتارهای شوهرت حساس میشی اگه می خوای رفتارهای بقول شما زشتش درست بشه این راهش نیست
موفق و پیروز باشی
:72:

سلام دوستان.ديروز نشستم و يه نامه 4 صفحه اي با لحني قشنگ براش نوشتم و تمام خواسته هامو هم تو نامه مطرح كردم.ولي خيلي دوستانه.نامه رو گذاشتم رو ميز كارش و رفتم خونه.شب كه اون اومد خونه باورتون نمي شه خيلي اخلاقش خوب شده بود و كلي هم معذرت خواهي كرد.گفت من خيلي دوستت دارم .اصلا فكر نمي كردم چيزايي كه گفتي مهم باشن.واسه همين رعايت نمي كردم و ...
خلاصه تا الان كه همه ي خواسته هامو داره رعايت ميكنه.هر چي كه تو اون نامه نوشته بودم.
تجربه خوبي بود.
فكر كنم به درد خيلي از بچه ها هم بخوره:227:

به جهت موفقیتی که بدست آورده ای و تجربه شیرینی که کسب کرده ای به شما نازنین تبریک می گویم

نگار عزیز
دوران عقد ونامزدی یکی از دوران های است که هر کس باید لذت فراوان از ان ببرد تا همهی ان لحظات برایش خا طره ساز شود.
دوست خوبم نوشتن نامه خیلی خوبه مخصوصا نامه ای که ابتدا از جملات عاشقانه شروع کنی بعد توقعاتت را بنویسی بعد ناراحتی یا خدایی نکرده گله ای داری بنویسی سپس خواهش وانتظاراتت را بگو.
در ضمن هیچ وقت به طور مستقیم به همسرت نگو بیا با هم صحبت کنیم خودت غیر مستقیم استارتش را بزن .و در صحبت کردن هم هر چه که باعث نارا حتی همسرت می شود با احتیا ط والفاظ درست نظرت را بگو.
عزیزم به عنوان یک دوست در خواستی دارم:
سر چیزها ومسائل بیهوده حریم ها وحرمت هارا زیر سوال نبر وزیاد سخت نگیر که همسرت اخمو و... باشد این را در نظر بگیر شاید مشکلی دارد ومسئله ای ناراحتش کرده سعی کن با سعه ی صدر همدم شوهرت باشی.
پیروز وموفق باشید

همين است زندگي و راز بزرگش پذيرفتن و كنار آمدن
آسان نيست همانطور كه بزرگ شدن آسان نيست

نگار عزیز وضعیتت و حرفات کاملا قابل درکه اما الان تو هیچ کاری نمی تونی بکنی فقط صبور باش و سعی کن که یه مدت اصلا باهاش کاری نداشته باشی نه اینکه قهر باشیا نه فقط بی خیال همه چیز شو.

نگار جان به نظر من هم نوشتن نامه خوبه و میتونه توی کوتاه مدت کمکت کنه و جواب بگیری اما دختر خوب توی بلند مدت نوشتن یه نامه ی 4 صفحه ای نمیتونه مشکلت رو حل کنه. تو نباید بگذاری که خواسته هات و انتظاراتت روی هم انباشه بشه و به نظر من بهتر با یادگیری مهارت های ارتباطی سعی کنی بعد از هر دلخوری کوچیک یا حرفی حتما اون رو به روش مناسب و خیلی عاشقانه و مهربون و نه البته به صورت انتقاد و مستقیم بلکه به روش "خواسته ی من"، " من دوست دارم" انتظاراتت و دلخوریهات رو بیان کنید و به همسرتون هم با بیان خوبیها و ویژگیهای مثبتش انرژی مثبت و روحیه بدید.
امیدوارم که روز به روز موفق تر و باتدبیرتر در زمینه ی زندگی بشی!