نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان عزیزم من از شما سپاسگذرام
مریم جان از تعریفتان ممنونم درست میگویید من اهل روابط ازاد با پسرها نیستم و راستش نمیتوانم هم باشم
اما نمیدانم چرا این احساس را درام که این رفتارم داره به ضررم تمام میشه و شاید زیادی سختگیرم و اینمه الان جو جامعه یه جور دیکه ای شده و تو این جامعه خیلی از ازدواجا با دوستی شروع شده مثلا تو همین تالار خیلی ها قبل ازدواج با شوهرشون دوست بودن
به هر حال از شما دوستانم که دلسوزانه راهنماییم میکنید ممنونم
روش صحیح در دستان شماست. به هیچ کس اجازه سواستفاده ندهید ولی نیاز نیست که بگویید آیا قصدت ازدواج است یا خیر. ولی حتما هم این را مطرح کنید که نمی خواهید رابطه خویش را احساسی به پیش ببرید و این را خود نیز مد نظر قرار دهید. بنابراین هرگز به سمت رابطه عاشقانه پیش از ازدواج یا رابطه جنسی رابطه خود را معطوف نکنید و از هرگونه تحریکی به این سمت خودداری کنید. در این صورت نیاز نیست که رابطه با پیشنهاد ازدواج شروع شود. رابطه شروع می شود بدون اینکه هدفی گفته شود! مدت کوتاهی به شناخت اولیه می رسید!توجه داشته باشید که آیا پسری که در مورد آینده خویش صحبت می کند درصحبتهایش جایی برای ازدواج قائل هست؟ ( نه ازدواج با شما که کلا ازدواج). هوشمندانه عمل کنید و بعد از یک یا چند ماه که احساسات در پرده قرار داده شده و اجازه رشد به آنها داده نمی شود( چون شما باید با کسی درد دل کنید که او را شریک حتمی زندگی خویش می دانید و نه کسی که قصد شناخت او را دارید! در این شرایط که نه درد دلی وجود دارد و نه ابراز احساساتی به تبع مسیر تنها مسیر شناخت است. و احساسات اجازه رشد آنچنانی پیدا نمی کنند) بعد از این کوتاه مدت رفتار پسر خود نشان دهنده این است که آیا قصدش ازدواج است و او هم رابطه را با این هدف شروع کرده یا خیر.
سعی داشته باشید که فرد را به مرور بشناسید. نه به این صورت که من می خواهم تو را بشناسم! از روی روابطی که از سمت او درخواست می شود. دیدگاههایی که ارائه می کند ، رفتارهایی که دارد و...
هیچ الزامی نیز بر این نیست که شما یکدیگر را با واژ ه های محبت آمیز بدرقه کنید! بدی روابط دوستی به خاطر ضربه ایست که از لحاظ عاطفی ممکن است به یکی یا هر دو نفر از طرفین وارد شود. دوست دختر خود را چگونه شناختید؟ با او از "دوستت دارم" مسلما شروع نکردید!!
هوشمندانه رابطه را شروع کنید و ترسی نداشته باشید. ولی هوشمندانه. از کوه بالا نمی روم چون سقوط می کنم اوج اشتباه است. به جای نفی مسیر کفش کوه را به پا داشته باشید!
عالي بود:104:نقل قول:
نوشته اصلی توسط sorena_arman
ولي رابطه نه با هركسي و در هرجايي !!! مثلا دانشگاه و محيط كار فرق ميكنه با پارك و خيابون و ...البته با شناخت نسبي اي كه از قبل وجود داره ، نه اينكه طرف با يك نگاه عاشقت بشه و بهت پيشنهاد بده ، اين درست نيست !!! به نظرم كسي كه شناخت نسبي ازت داره مثلا همكار يا همكلاسي قابل اطمينان تر هستن
رابطه اي براي شناخت و به دور از احساسات ، بدون عاشقي ، احساس قبل از ازدواج كاملا غلطه !!!
كاترين جان به نظرم يه مدت كوتاه هم كه بگذره ، خودت واقعا ميتوني بفهمي طرفت چه جور آدميه و اهل چيه و هدفش چيه ؟؟
ترجيحا اگه خانواده هم مطلع باشن بهتره ولي اگه رابطه سالم باشه چندان مشكلي نيست !! اونم نه براي مدت طولاني
واسه اينكه احساس توي رابطه دختر و پسر مياد ، ميگن اينجور روابط خوب نيست ولي اگه دوطرف هدف داشته باشن و به دور از احساس باشن به نظرم مشكل چنداني پيش نمياد
موفق باشين
از تمامی دوستان عزیزم که مرا راهنمایی کردن بی نهایت ممنونم
کلا دو نمونه نظر ارائه شد
که گروهی عقیده داشتن که هرگز نباید این ریسک را کرد و رابطه ای را بدون نیت ازدواج شروع کرد
و گروهی عقیده داشتند که چرا می توان رابطه ای را حتی بدون اوردن اسم ازدواج شروع کرد به شرطی که هرگز و هرگز وارد بعد احساسی وخطرناک نشد و هوشمندانه نیت طرف را کشف کرد
هر دو نظرقابل احترام است
اما درمورد نظر دوم اگه پسری پیشنهاد دوستی داد که معمولا هم اغاز این روابط با گرفتن شماره شروع میشود ایا اگه به راحختی این پیشنهادو قبول کرده و شماره رو در اختیارش بگذاریم او پیش خود در مورد پاکی این دختر شک نمیکند
خواهش میکنم در مور د این موضوع و کلا شروع درست این روابط هم راهنماییم کنید
سلام بر کاترین تیرانداز
اگه یادت باشه اینو برام فرستادی " تو را به خدا قدر چیزهایی را که دارید بدانید"
موضوعی را که مطرح کردی شاید جواب آن برای خیلی ها در نگاه اول ساده به نظر بیاد
مثلا می گویند اگه پسری ، دختری را مد نظر داشته باید برود خواستگاری و پیشنهاد ازدواجش را مطرح کند
ولی کاترین جان به نظر من پسرها 3 جور رفتار می کنن:
1- پسرهایی که در مرحله عشقهایی با ضریب احساس خیلی بالا هستن بسیار عجولانه رفتار می کنن و سعی می کنن به چیزی که می خوان زودتر برسن ، تحمل مخالفت و
ممانعت رو ندارن ،قدرت حسابگری کمتری از خود نشان میدهند و در برخورد با دلبرشان کاملا دست و پاهایشان را گم میکنن و اگه عاقل باشی می تونی کاملا به افکار پریشون اونا پی ببری و چون مبنای عشقی اونا از اول محکم نبوده با بالا رفتن سنشون واقعیتها رو بهتر حس می کنن
2- پسرهایی که برای هوا و هوس خود به دخترها نزدیک می شوند. شناخت درست چنین افرادی بسیار سخت است زیرا با شگردهای گوناگون وارد عمل می شوند
3- پسرهایی که می توانند مرد زندگی باشند ، هم تجربه کافی در زندگی کسب کرده اند و هم خلق و خوی مناسب
و با صداقت و مردانگی پیشنهاد ازدواجشونو مطرح می کنن. این دسته تا آگاهی و شناخت کامل از خانواده دختر پیدا نکنند هیچ پیشنهادی را مطرح نمی کنن
با توجه به محدودیت های شدیدی که توی رسم و رسومات ما هست تنها راه تشخیص گروه 3 تحقیقات جامع و مدت دار است
انجام کارهای زیر بر خلاف نظر بنده است
************************************************
برای شناخت بیشتر اگر می خواهید در تماس با فرد مورد نظر باشید حالا یا از طریق اینترنت و یا پیامک و یا نامه و...
بسیار مواظب باشید زیرا پسرها در این گونه موارد می توانند شدیدا دخترها را اغفال نمایند
به نظر من تحقیقات غیر مستقیم بهتر است
برای اینکه
کاترین نازنینم این تاپیک بنا به خواست شما و رو به شما ست
من با نگاه جنسیتی بی نهایت مخالف هستم . زن و مرد ، دختر و پسر ، اینگونه تفکیکها در روابط اجتماعی کاملا بی معناست . کجا بی معنا می شود ،جایی که شما رفتارمناسب و قابل قبول اخلاقی و انسانی داشته باشید ( مجددا به این جمله توجه بفرمائید ) .در اینجا بحث روابط آزاد میان زن و مرد و دختر و پسرمنتفی می شود ، یعنی شما ازساختار شخصیتی مناسب برخوردار هستید و همانگونه ، به شکل معقول با یک جنس مخالف برخورد می کنید و جنس مخالف را شناسایی می کنید درست به همان میزان که جایگاهتان با همجنسان در روابط اجتماعی تعریف دارد .به نوعی یک محدوده و حریم رفتاری ، قابل قبول انسانی و اخلاقی را نسبت به هم جنس و غیر هم جنس رعایت می فرمائید ، این به معنای سانسور نیست بلکه رسیدن به بلوغ و تفکر و باور و عملکرد است .
و از طرف دیگر
در مسیر زندگی یک مبحث اختیار است و دیگری جبر .
روابط جبری این خواهد بود که شما از جانب دیگری و یا دیگرانی ، مثلا انتخاب می شوید ،که با این مقوله کاملا مخالف هستم ، چون شما یک انسان بالغ و کامل و دانا و صاحب اختیار هستید که می توانید برا ی خود تصمیم بگیرید و نیازی به حضور و وجود قیم ندارید .( توجه بفرمائید ما در مورد انسانهای بالغ به لحاظ فکری و دارای شعورذاتی صحبت می کنیم .)
و از طرف دیگر به عنوان یک انسان بالغ و کامل انتخاب می کنید . و انتخاب کردن به معنای از دست دادن ریشه ها و باورهای فکری و عملی انسان نیست . شما حق و اختیار، انتخاب دارید .اما در این اختیار، شما اجازه ندارید خود را به هر آب و آتشی بزنید تا اختیارات انتخاب خود را جامع عمل بپوشانید . اما سعی و تلاش در چهار چوبهای درست و قانونی که تا حدی با تفکرات خانواده ، نظام اجتماعی وشخصیت و انسانیت واخلاقیات .... همخوانی داشته باشد بلا مانع است .
من از هر حرکت تازه و درست و بستر ساز حمایت می کنم .
ما آنچنان که باید از فکرمان استفاده نمی کنیم ، آنچنان که باید از خلاقیتهای خود بهره نمی بریم و این شروع تمامی اشتباهات ما در مسیر زندگی است . هر چه میزان کرکره پائین کشیدن مغزی پائین تر باشد میزان اشتباه بالاتر خواهد بود . ما شطرنج بازان ماهری نیستیم .
یک آرزوی قلبی : ای کاش خانواده ها به بازی شطرنج ، به اندازه کلاس فوتبال و رقص و مدرسه بچه ها اهمیت می دادند ، این بازی قدرت فکر ، راه یابی ، چاره جویی و...بقا را حد فوق العاده به ما یاد خواهد داد .
چه منافات دارد در مسیر و جریان یک رفتار مناسب پیش قدم باشیم ؟! اما قطعا شناسایی شخصیت روبه رو به عنوان همجنس و یا غیر همجنس بسیاز حائژ اهمیت خواهد بود و ما اختیارات خود را با تو جه به شخصیت و باور طرف مقابل هماهنگ خواهیم کرد (به این جمله توجه خاص بفرمائید )
ما یاد نگرفته ایم که با قدرت تمرکز خواسته هایمان را عینیت بخشیم . این مورد هم در روابط، به قول شما احساسی میان زن و مرد معنا می یابد و هم در روابط اجتماعی ، در جایگاه شغلی و...
در نتیجه برای رسیدن به یک انتخاب زمان، دوست و یار درجه یک ما خواهد بود .به دلیل نو بودن حرکت ، لازم نیست شما مستقیما جلو رفته و به طرف مقابل پیشنهاد ازدواج بدهید ، شما با درایت و با سیاست هماهنگی های لازم را ایجاد خواهید کرد ودر راستای انتخاب خود ، همین پیشنهاد را از طرف مقابل خواهید شنید .
از پاسخهاتون ممنونم
انی عزیز من هرگز نمی خواهم تاپیک رو به من باشه می خواهم رو به حقیقت باشه
در مورد روابط بین دو جنس مخالف میخواستم همینو بگم که خودتان میدونید اینجا ایرانه و در ایران محیطهای مختلط برای اینکه دو جنس با هم اشنا بشن بسیار اندک است و ازدواجهایی هم که صورت میگیره یا توسط اشنایی های خانوادکی هست و یا معرفی شدن است اما اگه بخوایم چیزی غیر از این باشه باید گفت بقیه ازدواجا با چه شناختی مگر هست ؟تصور کنید دختری که دوران دانشجویی اش تمام شده و متاسفانه در محیط کار هم نیست در این صورت شانس هایی که برایش است از طریق تعاملات کوتاهی است که با دیگرن دارد حالا ایا در این تعاملات چقدر فرصت برای پی بردن به عمق ودرون این دختر وو رفتار او هست نتیجه ای که گرفته میشود این است که در این تعاملات تنها ظاهر و صدا و فوقش تیپ و حجاب این دختر دیده میشود حالاممکنه پسری به صرف دیدن این چیزها فوری عاشق و شیفته شده و پیشنهاد ازدواج بدهد ولی ایا این درست است ؟؟؟
اما احتمالا پسری که کمی عاقل تر است یا نمی خواهد به این راحتی ها وار د مسئولیت شود حتی با اوردن اینکه اشنای برای ازدواج فقط به این نکته بسنده میکند که اشنا شویم و ین دختر است که باید به قصد و نیت او پی ببرد ولی ایا با توجه به این جامعه و این جو خراب همین اشنایی حالا بدون احساس هم به ضرر دختر تمام نخواهد شد ؟؟؟
من هرگز منظورم مطرح کردن پیشنهاد از طرف دختر نیست من منظور م این است که این دختر اگه خواست این پیشنهادو قبول کنه چگونه باشه
تا در موردش این فکر نشود که این دختر اهل رابطه ازاد با جنس مخالفه و به پاکی اش شک ببرند؟
خیر! آشنایی بدون احساس به دختر شهامت می دهد. به دختر غرور می بخشد و او را از لاک خویش خارج می کند.
دختر چه پیشنهادی را بپذیرد؟آیا پیشنهاد دوستی است؟ خوب خیر! بهتر است نپذیرد. آیا پیشنهاد افزایش ارتباط به منظور شناخت هست؟ بله.جوابی که می دهید"به من اجازه دهید اندکی سبک سنگین کنم و فکر کنم" و سپس اجازه دهید که خود او تماس بگیرد ونه شما.
اگر در نگاه اول دختر، پسر رد نمی شود دختربعد از مدتی پیشنهاد را می پذیرد.قرار بر ارتباط آزاد نیست! شما برای اینکه یک هم پروژه ای مناسب پیدا کنید نیاز دارید که از دیدگاههای علمی او با خبر شوید. بدون رد و بدل شدن احساسات.
بنابراین شما دو نفر مانند دو انسان بالغ رفتار می کنیدبیان جملاتی مانند" من و شما هر دو عاقل و فهیم هستیم و یقینا به قصد بهبود مسیر زندگی خویش هستیم.. دو نفر که قدرت حفظ حدود رابطه را در خویش می بینید . "و هرگز به خویش شک نمی کنید.بدیهی است که یک پسر اگر مقاومت شما را در ایجاد ارتباط احساسی و علی الخصوص جنسی ببیند و محکم بودن شما را ببیند هرگز به پاکی شما شک نخواهد برد. مشکل از جایی شروع می شود که دختر وا دهد. کاترین گرامی روبروی خویش را ببینید اگر سستی نمی بینید خود محکم گام بردارید.
کاترین عزیزم
من تاپیک را رو به شما نوشتم و این اقدام من منافاتی با طرح واقعیت ندارد .
حقیقت مسئله مهمی است اما من بیشتر با واقعیات زندگی کنار می آیم و زندگی می کنم و حتی واقعیتات را بسیار زیاد دوست دارم تا حقیقت که گاهی فرسنگها با زندگی عادی و روزمره ما فاصله میابد، که اگر نگاهم به حقیقت باشد رنگ زندگی برایم سفید و سیاه خواهد بود و من دلم می خواهد از طیف های مختلف رنگی بهره ببرم چرا که چشم نوازترند ،اما به هر حال اگر در میان راه حقیقت را هم دیدم سلام و علیک گرمی با وی خواهم کردو سخت در آغوشش می کشم و از اینکه مدتی کوتاه در کنارش قرار گرفتم قطعا لذت بسیاری می برم .
شما به عنوان یک دختر خانم اهل تفکر و خواهان دانستن در تمام صحبتهایتان به اجتماع خراب اشاره می کنید . دوست من اگر شما باور دارید که این اجتماع خراب ، محدود و منهدم است ، عاملش من و شما هستیم و تا زمانی که من و شما راه درست را پیدا نکنیم همین گونه باقی خواهد ماند و حتی با توجه به عملکرد ما بدتر هم خواهد شد . دوست من دختران و زنان بسیاری در همین جامعه ی به قول شما خراب کار خودشان را خیلی درست و اساسی انجام می دهند و موفق هم هستند . پس فرق میان من و شما با آنها چیست ؟! توجه بفرمائید ما از گروهی صحبت می کنیم که کارشان را درست و اخلاقی و انسانی پیش می برند و موفق می شوند .
شما با قدرت تفکر در مرحله ی اول خواست خودتان را مطرح کنید و کاری هم به نظام اجتماعی نداشته باشید همین بس که شما تمام اصول اخلاقی و انسانی را مد نظر دارید و در مرحله بعد منتظر بمانید تا خواست شما با تمام انرژی و به شکل مثبت در جهان هستی ثبت شود وبعد در مرحله ی بعد منتظر باشید تا پاسخ تمام مثبت اندیشی و خواست و تمرکزتان را از جهان بگیرید و انرژی های مثبت در جهت پیش برد هدف شما جذب خواست های معقول و مثبت شما شود .. این پاراگراف تنها معطوف به مسئله دختر و پسر نیست بلکه در تمام امور از جمله جذب ثروت و در جهت رفع گرفتاری و ... کاربرد فراوان دارد .
دوست محترم و جوان
به جای ایراد گیری که کار ما انسانهاست لیوان جلوی روی خود را اگر پر ببینیم چه اشکالی دارد ؟!اگر تصمیم بگیریم به جاده خاکی نزنیم چه اشکالی دارد ،شما فکر می کنید زندگی پیچیده و ناممکن می شود ؟!
بیائید سعی کنیم مسائل را با بهانه جویی و طرح ایرادات بی ربط پیچیده نکنیم . زندگی کردن آنقدر ها که فکر می کنید نه سخت است و نه ناممکن . هر لحظه از زندگی سرشار از زیبایی و لذت است حتی با وجود رعایت اصول اولیه انسانی و اخلاقی . شاید دوست من ، من خیلی کلی گویی می کنم ولی واقعیت همین است اگر چند اصل اولیه را باور داشته باشیم و رعایت کنیم اصلا زندگی کردن ، انتخاب کردن ، رسیدن به هدف های مثبت و معقول و... سخت نیست . تنها شناخت و تعقل و مهارت می خواهد باید این قسمت از توانایی ها را افزایش دهیم .امیدوارم پاسخ سئوالهای خودرا گرفته باشید .
ممنونم از دوستان عزیزم که پاسخ دادند
انی عزیزم خودتان بهتر از من میدانید که واقعیت های زندگی از دید هر کسی متفاوت هست
و از نظر کسی کاری که ممکنه خوب و عادی باشه از دید کس دیکه بسیار بد تلقی میشه
و این خاصیت در جامعه ایران نمود بارزتری دارد
در ایران فاصله بین خوب و بد به تار مویی بند است و شایدد همان تار مو هم نباشد
حتی در همین تاپیک هم اگه از اول اونو بخونین متوجه میشین که چه تفاوتی در نظرات افرا دوجود دارد
من این تاپیک را ایجاد کردم تا در مسیر زندگی ام دوباره اشتباه نکنم /تا راه درست را بروم
تا ببینم ایا من اشتباه میکردم /ایا جامعه من به راستی تفاوت کرده ؟؟/نباید ان اصول قدیمی را به کار برد
من به عینه دیده ام که عده ای بدون هیچ فکر و تفکری به شکل باداباد وارد هر چیزی میشوند /من نخواستم اینگونه باشد
به هر حال نکته مهم اینه که الان در جامعه ایرانی تفاوت و تضادهای فکری بیداد میکنه به طوری که شاید گاهی به مرز عجیب گیج شدن برسی
در نهایت هم همه چیز شاید به شانس برگردد
نمیدانم شانس همان خواست خداست