درمورد سوالتونم بله حاضرم جدابشم باهمین اوصافم حاضرم جدابشم اما اطرافیان بشدت منو میترسونن ک همه همیننو بشین بابچت بساز
نمایش نسخه قابل چاپ
درمورد سوالتونم بله حاضرم جدابشم باهمین اوصافم حاضرم جدابشم اما اطرافیان بشدت منو میترسونن ک همه همیننو بشین بابچت بساز
خب اول از همه اینکه همه اینجور نیستن شاید درصد بالایی از مردها خیانت بکنن ولی همه اینجور نیستن .
همون اشخاصی که این حرف را به شما میزنن ایا حاضرن همسرشون یک ساعت کنار یک زن دیگه باشه؟ ایا حاضرن با این فرض که همه مردها همینطورن, همسرشون یک شب کنار زن دیگه ای بخوابه؟
متاسفانه این تو فرهنگ ماست که بدون درک دیگران فقط بشینیم و دیگران را نصیحت کنیم.
عزیزم خودت باید تصمیم بگیری نه من و نه هیچ کس دیگه ای حتی مشاور و روانشناس نمیتونه به شما بگه جدا بشو و یا بساز با این شرایط.
فقط خودت باید تصمیم بگیری دیگران فقط در حد راهنمایی میتونن نظر بدن.
اما من از تجربه خودم در زمینه خیانت بهت میگم.
اولا
ایا همسرت موافق مشاور خانواده و روانشناس هست؟ ایا اشتباهاتش را قبول داره؟ ایا میخواد تغییر کنه؟
اگر جواب شما بله باشه میتونی امیدوار باشی که همسرت بتونه با مشاوره و روانشناسی در مدت زمان طولانی تغییر کنه.
ولی اگر همسرت نخواد وحتی حاضر به قبول اشتباهش نباشه و قرار باشه شما به تنهایی تلاش کنید حتی اگر ده سال هم با بهترین مشاور ساعتهای طولانی را بگذرونی شاید بتونی فقط چند درصد همسرت را تغییر بدی. و اون هم احتمالا در نتیجه تغییریه که در خودت پیدا شده.
برای تغییر هر ادمی اولین شرط خواستن اون ادمه پس یا باید خودش بخواد یا تو اونو در راهی قرار بدی که تصمیم به تغییر بگیره. در غیر این صورت امیدی به بهبود همسرتون نداشته باشید.
این جواب سوالتون بود که ایا همسرتون تغییر میکنه یا نه؟
دوما
در قدم اول چه همسرت راضی باشه چه نباشه چه این زندگی را بخوای چه نخوای, یک مشاور و روانشناس خوب پیدا کن. خیلی دقت کن سعی کن از با سابقه ها بیشتر استفاده کنی. حضوری باشه, اینترنتی و تلفنی فایده ای نداره.
حداقل ده جلسه وقت بزار. یعنی ده هفته حتی اگر شده فقط بری و صحبت کنی هم این کار بکن. اگر روانشناس خوبی باشه خیلی خیلی میتونه کمکت کنه تو انتخاب راه زندگیت.حتما اینکار را انجام بده نگزار بیشتر از این اسیب ببینی.
سوما
دیگه روی همسرت حساس نباش . اگر همسرت واقعا این خصوصیاتی که گفتی را داره ارزشی نداره که بخوای ناراحت این بشی که با کس دیگه ای هست یا نه.
نمیگم بهش بی محلی کن یا خودت را ازش دور کنی اگرچه خودت گفتی که حسی بهش نداری ولی هر وقت حس کردی کاری داره انجام میده به خودت بگو قبلا هم انجام داده الان هم بره انجام بده در هر حال تو نمیتونی فعلا جلوش را بگیری. پس اعصاب خودت را ارام کن.
البته نباید که بی خیال باشی چون در هر حال اسیب این رفتارها به تو وزندگیت وارد میشه در حقیقت به این معنی است که اون شخص ارزش اینو نداره که بخوای ناراحت بشی که با کس دیگست. زمانی ارزش پیدا میکنه که اون ادمی باشه که با استاندارهای درست زندگی بتونه خودش را هماهنگ کنه.
نمیدونم تونستم منظورم را برسونم یا نه.
اما مورد اخر.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Nilsa
این جملت را دوست داشتم.
یه چیزی را خواهرانه بهت میگم. زمانی تصمیم بگیر جدا بشی که هیچ نقطه مثبتی تو زندگیت نباشه. یعنی هیچ لحظه ای نباشه که بگی ازاری به من نداره ,اون موقع وقت جداییه. ولی همیشه باید خودت را اماده نگه داری برای جدایی.
مثل کشوری که هر لحظه ممکنه بهش حمله بشه باید نیروی دفاعیت را کاملا اماده و تقویت کنی.
جوری که اگر همین فردا بخوای خونه را ترک کنی هم از لحاظ مالی مستقل باشی و هم از لحاظ روانی و جا و مکانی داشته باشی برای زندگی خودت و فرزندت.
هیچ کاری هم به حرف دیگران نداشته باش زمانش که رسید خودت را نجات بده.
ممنونم از پاسخگوییت آنه عزیز
اتفاقا بامشاور بصورت تلفنی درتماس هستم چون شهرستانم و نمیتونم حضوری پیش مشاور برم مجبورم تلفنی بامشاورم درتماس باشم ب همسرم پیشنهاد مشاور دادم قبول نکردو گفت من از زندگیم راضیم تو بیکاری برو وقتتوبااینچیزا پرکن، نمیدونم شاید چون روی حرفام قاطعیت ندارم و یا زورگویی نمیکنم این مشکلات پیش میاد حتی الانم نمیتونم قاطعانه تصمیم بگیرم که درست بشو هست یا نیست، اگر بفکر خودم باشم میگم ک برم اگر بفکر زندگی مشترک و بچه باشم میگم بمونم شاید درست شد.
ا
درمورد این که ایشون خوش می خواد تغییر کنه یا نه نظرم اینه که خیلی سیاست داره تو ظاهر جوری نشون میده که زندگیمون خوبه و نیاز به تغییر نیست و میگه من خوب شدم توشکاکی و یااینکه باشه تغییر میکنم ولی در عمل همون آدم قبلیه و همین رفتاراش هم امیدوار و هم ناامیدم میکنه درکل تو شرایط بدی هستم