تنبلی

سلام/تو حرفاتون گفتین یک تاپیک بود که شرایط حال شمارو داشت و رها شده بود . کدام تاپیک؟
من مشکل شمارو تا حد زیادی درک میکنم چون فکر میکنم شما تو موقعیت چند سال گذشته من هستی
و البته انشاله که سریعتر حل بشه مشکلت. چرا که بنده هنوز هم درگیرم
تا کسی حال شمارو درک نکنه نمیتونه کمکی بهت بکنه
کسی که شاغله حال یک بیکارو متوجه نمیشه. و کسی که پارتی و رابطه داره بیکار بودن اصلا براش خنده دار به نظر میرسه
کسی که استخدام رسمیه اصلا درک نمیکنه از دست دادن شغل یعنی چی. و اینها در شرایطی هست که هرکسی خودشو سختی کشیده تر میدونه از همه.
مثلا کاربر المای گفته بود چندماه دنبال کار بوده و دیگه خسته شده بوده و حاضر شده هرکاری بکنه که خدا بهش لطف کرده و کار مناسب براش جور شده. و این در حالی بوده که هرکاریو هنوز نکرده بوده

- - - Updated - - -

حالا درنظر بگیر اگر این دنبال کار رفتن و روزنامه خریدن و مصاحبه کردن و رزومه دادن به سال برسه و بشه دوسال و نتیجه نرسی اونوقت چی؟

- - - Updated - - -

فکر کن حاضر شی برای شروع کار به هر کاری دست بزنی . ینی پایینتر از شان و تحصیلاتت و باز به نتیجه نرسی
فکر کن حاضر شی حتی رایگان کار کنی که فقط شاغل باشی و احساس پوچی نکنی اما باز به نتیجه نرسی

- - - Updated - - -

اینکه تو تصمیم میگیری هرکاریو انجام بدی با ااینکه انجام بدی و سختیاشو با جون و دل درک کنی خیلی فرق داره.اینکه مثلا منشی دکتر بشی بهترین حالته تازه چون حداقل طرف دکتره. اما درنظر بگیر برای کسی کار کنی که تحصیلات و سن و کاربلدیش حتی از شما کمتر باشه و شمارو امر و نهی کنه اونوقت چی؟

- - - Updated - - -

این مطالب درخصوص شغل گفتم که فقط از یک جنبه در روحیه و بی انگیزگی ادم تاثیر داره و تقصیر شمام نیست و مشکل جامعه امروز ما و ناعدالتیهای اونه که هست و کاریش نمیشه کرد.
خیلی ابعاد دیگه هست که تو این بی انگیزگی تاثیر داره که باید پی ببری بهش و البته شاید چاره ای براشون نباشه
اگر دنبال چاره بگردی ممکنه مثل من چندسال از عمرتو پاش بدی و شاید بنتیجه برسی و شایدم نرسی
شما اگر مجرد باشی و مشاوره بری اولین توصیش به شما ازدواج کردنه. که بنظر من اگر زیاد مشکلت حاد نیست با همین مسکن انشاله مشکلت حل میشه . چون بخوای نخوای درگیر زندگی میشی/موفق باشی

سلام. من هم تنبلم و این روزها خیلی بی انگیزه شدم ولی خب هنوز به مرحله ی شما نرسیدم! ولی فکر میکنم در وضعیت شما، یک بار اراده کردن و بلند شدن خیلی میتونه کمک کنه. یعنی یه آن تصمیم بگیرید پاشید برید باشگاه ثبت نام کنید. یا یک آن زنگ بزنید به یه دوست بگین بیا امروز بریم بیرون. چه میدونم یهو پاشید برید خونه فامیل.
اول شروع کنین تفریح کنین و روحیتون بازتر شه و از منزوی بودن خارج شین، خود به خود حالتون بهتر میشه و کم کم انگیزه برای از سرگرفتن تلاش برای پیدا کردن کار خودش میاد
فقط کافیه یه لحظه پاشین یهو!
حتی میتونین یه آهنگ شاد (مثلا رقصی!) بذارین و صداش رو بلند کنین و شروع کنین به جنب و جوش! خود به خود سرحال تر میشین. بعدش راه بیفتین برین یکی از همین کارهایی که گفتم یا هرکاری که میدونین میتونه به وارد اجتماع شدنتون کمک کنه انجام بدید

سلام
اقا وحید بله تاپیک شما رو خوندم بین تاپیک ها حس کردم مشکل من به مشکل شما نزدیک تره


من حالم خوب نیست دو جلسه پیش روانشناسم رفتم احساس میکنم حالم بدتر شده .نمیدونم چرا اینطوری شدم

حال روحیم کمی بهتره ولی همچنان دنبال کار