نمایش نسخه قابل چاپ
سلام .نقل قول:
نوشته اصلی توسط abi.bikaran
من بعضی از پست های شما رو خوندم ... نمیدونم بقیه در مورد این قسمت قرمز رنگ من اظهار نظر کردند یا نه . چون پست ها رو نخوندم ....
به نظرم خیلی از مشکلات شما به همین بر می گرده که رابطه شما با مادرتون خوب نیست . می دونید چه قدر برکت و خیر و نعمت از زندگی ادم گرفته میشه وقتی یکی رابطه اش با مادرش خوب نباشه ؟
می دونید یه دعای مادر چه قدر توی زندگی ادم اثر داره ؟
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط hamed-kr
فکر کنم بدونید جوابم چیه فقط قبلش بگم خیلی ادما اطرافم بودن وهستن که بارها وبارها با طعنه وبا لحن جدی وشوخی وخلاصه همجوره بهم گفتن
تا این اعتقاداتت سفت وسخت چسبیدی زندگیت همینه شاید خیلی از مشکلاتت به خاطر همین که دختر مقید وتقریبا خشک مذهبی البته خودم فکر نمیکنم اینجوری باشم ولی خیلی موقعیتها تو زندگی پیش اومده که به خاطر همین باورها و حجاب ضربه خوردم موقعیت کار و ازدواج از دست دادم بخصوص ازدواج
چون اینجا همه دنبال دخترای هستن که به مد روز میگردن کلا دخترای محجبه ومقید هیچ طرفداری ندارن خیلی تحقیر امیز نگات میکنن یا پسرای دور برم اکثرا غیر مذهبی هستن ودنبال دخترای غیر مذهبی میگردن.
حتی تو دانشگاه یادمه استادامون به دخترای چادری هر چقدر هم کارت قوی بود نمره خوب نمیدادن اصلا از کارت تعریف نمیکردن تازه چند بار هم مستقیم از چادرمون ایراد میگرفتن میگفتن مزاحم کار دربیارین راحت باشین من خیلی عذاب کشیدم خیلی سختی کشیدم ولی هیچ وقت این توهین ها وطعنه ها وتحقیرها که الان شدتش بیشتر شده منو از اعتقادات وباورهام دلسرد نکرده .خلاصه با پول به دست نیوردم که به خاطر ثروت هم از دستشون بدم.!
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط skyzare
ممنون از نظرتون
شما فکر میکنید من و مادرم هر روز در حال جنگ ودعوا یا خدای نکرده بی احترامی به همدیگه هستیم نه اینطوری نیست فقط کاری به کار هم نداریم
این رابطه سرد هم برمیگرده به کودکی من واتفاقاتی که از اون زمان افتاده اون موقع که من بچه بودم وچیزی حالیم نبود یعنی زمانی که پدرم و از دست دادم تشنه محبت توجه بودم مادرم همه اینهارو از من دختر بچه حساس و ضربه خورده ای بودم دریغ کرد در عوض رفتارش بسیار خشک گاهی به شدت خشونت امیز بود کتک میزد من هیچ خاطره خوبی ندارم به جز رفتار بد مادرم که هنوز که هنوز شبا کابوسش میبینم.
خیلیا چیزا تو زندگی ادما هست که اطلاعی نداریم ظار بیرونیش میبینیم واقعا نمیتونیم در مورد شخص و رفتارش زود قضاوت کنیم من الان به مادرم بی احترامی نمیکنم فقط زیاد کاری به کار هم نداریم اونم اینجور نیست که بگین همش نشسته و داره منو نفرین میکنه نه اتفاقا با این اخلاقای خاصش خیلی هم نگران من واینده من هست همش پیگیر که من الان تو چه وضعی هستم وهر جوری میخواد کمک کنه وضعیت من تغییر کنه هر چند در کنارش هم کارهایی میکنه وحرفایی میزنه که ادم از زندگی دلسرد میکنه.
سلام
چیزی تا محرم نمونده ،بیرق سیاه ،لباس های مشکی ، و یه عالمه غم نشاط آور!!!
جیگر آدم شرحه شرحه میشه که علی اکبر رو ،علی اصغر رو ، ابوالفضل العباس رو ، عبدالله بن حسن رو و .................... و و و اباعبدالله ،فرزند دردانه علی و زهرا رو با اون وضع به خاک و خون کشیدن ، ولی چرا میگم نشاط آور ،چون اونها قهرمان های ما هستن ،جان جان ما هستن ، هویت ما هستن ،علت بودن ما هستن وقتی خیلی چیزهای دیگه نیستن ، اون چیزی که نشاط آور هست اوج بی نهایتی هست که این قهرمان های همیشه تاریخ برای همیشه حفظش کردن اگرچه بهای بسیار سنگینی بابتش دادن ،قهرمان های ما دست نیافتنی هستن ، خیلی بلند پرواز تر از این که نیاز های معمول دنیا ،ترس هاش ،وعده هاش، و و و، اونها رو زمین گیر کنه .
ما از بودن اونها احساس نشاط و افتخار می کنیم ،توی عزاداری هاشون آب چشم مون رو به پای لب های تشنه ابوالفضل میرزیم که تا لب جشمه رفت و لب به آب نزد و احساس غرور می کنیم که چنین قهرمانی داریم ،قهرمان های ما مردان و زنان بلند همتی هستن که حتی در اوج نیاز های خودشون یه لحظه هم به سختی خودشون فکر نمی کردن ، اصلا مگه میشه غیر از این از عباس انتظار داشت ،اصلا همه این حرف به خدا نمی از هزاران دریاست ،افق و ملکوت کربلا خیلی بزرگ تر از این حرف هاست .
خانم آبی بیکران میدونم که شرایط تون خیلی سخت هست ، حتی بهتون حق می دم خیلی خسته و آزرده باشین ، بهتون حق هم میدم که برای خودتون مرثیه سرایی هم بکنین به شرط این که این مرثیه سرایی بودی نا امیدی شدید نده ،نه تنها من حق میدم خدا بهتون حق میده و اصلاً من کی باشم.
بله خانم آبی بیکران ایستادن پای چنین عقایدی سوختن هم داره و اگر توی چنین جمعی هم باشین سخت تر هم خواهد شد ، امام حسین هم میدونست پایان کار کربلا چیه و چه درد و رنجی برای اهل بیتش ایجاد خواهد شد ، پس دلیل ایستادگی تون که معلومه حالا اگه بهاش اینی هست که الآن میگین انتخاب خودتون بوده ،ولی یه انتخاب غرور آفرین ،یه انتخابی که حضرت زهرا ازش راضیه حالا بقیه ناراضی(که اکثرا هم از روی جهالت هست و نه عنادشون پس این جهالت شون رو بهشون ببخشین و سعی کنین خیر خواه باشین).
یه مدت شاید بد نباشه پیش خودتون تکرار کنین:
آبی چیه نترس،خدا هست ،امام زمان هست ،امام حسین هست ،پس نترس
أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ
سلام
فکر نمی کنم به حجاب ربط داشته باشه اینکه ازدواج نکردی. یه جایی بی حجاب بودن مشکل ادمه یه جایی با حجاب بودن. احتمالا متناسب با ادمایی نیست که می بینی مذهبی بودنت. فقط همین.
آبی اصلا کیس مناسب هست در اطرافت؟ وقتی اصلا پسر مجرد مناسب اطراف ادم نباشه ادم اگه سیندرلا هم باشه بازم مجرد می مونه. همه چی هم عیب ما نیست.
نیم ساعت راه چیزی نیست. دو ساعت هم چیزی نیست. اگر نتونستی شهر جایی اجاره کنی راحت برو خونه پدریت.
در کل به نظرم می خوای همون رویه ای که تا الان ادامه دادی رو ادامه بدی. نمی دونم به نظرم اینطور اومد از نوشته هات.
امیدوارم موفق باشی. و امیدوارم خیلی زود همسر خوبی داشته باشی و به آروزهات برسی :72::43:
سلام.
خوابی که گفتین دقیقا مربوط به سطح ناخودآگاهتونه و اون دختر هم عزیزم کسی نیست جز خودتون.
ببینید همه ی آدم ها دنبال حمایت از خودشونن.حمایت از زندگی و ادامه ی حیات. در واقع این واکنش غریزی هست. اینکه ما میخوایم زنده بمونیم اصل اول و مهم ترین اصل و در واقع میشه
گفت بنیاد وجود ماست. ما همیشه بر اساس اصولمون عمل میکنیم. حیات مهم ترین انگیزه دهنده ی ماست. اینکه گفتم شما میتونستید بسیار بسیار موفق باشید اینه که همیشه در تهدید
و شرایط بحرانی زندگی کردید شما در واقع در شرایطی زندگی کردید که همیشه حس مرگ رو داشتید و به خاطر فرار از اون دست به هر کاری میزدید. بنابراین شما شاید ده ها برابر بیشتر از
دیگران انگیزه داشتید اما به خاطر چیزهای دیگه متاسفانه و شاید هم خوشبختانه انگیزه تون منحرف شده و به سمت دیگه رفته. حالا جزئیات زندگیتون رو خودتون می دونید.
به هر حال این جور چیزها شوخی بردار نیست خدایی نکرده شما دچار افسردگی یا درگیری های دیگه ی روحی بشید که میشید باید بگم من به شخصه خودمو مقصر می دونم اگه شما رو
به این سمت ببرم. بنابراین امیدوارم تهدید افسردگی رو جدی بگیرید لطفا با ورزش و تلاش و تغذیه ی مناسب و حتما و حتما مطالعه خودتون رو از این درد بی درمان در امان نگه دارید. توجه
داشته باشید احتمال ایجاد افسردگی یا مشکلات اضطرابی در شما چندین برابر بیشتر از دیگرانه و درمانش در صورت عمیق شدنش بسیار بسیار زمان گیره. همین طور چون افسردگی
درمان صددرصدی نداره (مثل سرماخوردگی یا فشار خون که هیچ وقت درمان نمیشن بلکه در بدن مخفی میشن) توصیه اکید من به شما رعایت نکات پیشگیرانه اس. بهترین راه فرار از
افسردگی چه قبل از ایجاد این بیماری و چه در حین آن ایجاد آگاهیه.مثلا به خودتون تلقین نکنید که بی انگیزه اید چون این اتفاق براتون می افته اما همیشه در مورد دلایل علمی بی انگیزه
گی مطالعه کنید.
مطالعه در مورد روح و روان دقیقا با کمک عملکرد ناخودآگاه مغز باعث پیشگیری از ایجاد مشکل روحی میشه.
درسته ما نه می تونیم و نه حق داریم که دو نفر رو با هم مقایسه کنیم و کسی رو به خاطر رفتارش سرزنش کنیم ولی من چند تا پستی که از دوستان خوندم و پاسخ شما رو در مقابلش
دیدم احساس میکنم بهتره بیایید خودتون رو مقایسه کنید و به جای اینکه بگید مثلا اینجا من رو درک نمیکنن این سوال در شما ایجاد بشه که شاید اونها راست میگن.مثلا خانم مینوش و
میشل به شما پیشنهاد میدن که برید منزل برادرتون و هر چقدر هم خانواده اش به شما بد بگن به خاطر اینکه دخترید باید این طور رفتار کنید. اون چه که شما باید تو این تقابل نظرات بهش
توجه کنید اینه که چه چیزی در وجود اونهاست که راحت این حرف رو میزنن در حالی که مثل شما خانم هستن و چه چیزی در وجود شما هست که قبول این حرف رو براتون سخت میکنه.
من برداشتم اینه آبی بیکران دختریه که به علت اینکه به هیچ کسی در دنیا اعتماد نداره تمام تلاشش اینه که تنها زندگی کنه و در عمق وجودش خوشحاله که ازدواج نکرده حتی اگه زبانی بگه در واقعیت در عمق وجودش قصد ازدواج نداره. گفتن زبانی هم به خاطر تضادهایی هست که در درون و بیرونش مشاهده میکنه.
حرفهای دخترانه اگه بزنم ببینید آبی عزیز زنداداش در همه جای ایران زنداداشه و در واقع این فرد توانایی این رو داره که با یک پشت چشم نازک کردن در یک آن غمی به اندازه ی غم دنیا تو دل آدم بندازه. من این رو میدونم و مطمئنم چون اینجا ایرانه اکثریت این رو میفهمن. همه متوجه هستن که دوست نداری سربار اونها باشی ولی آیا این عمل تو که بری و یه جای دیگه تنها زندگی کنی در حالی که مثلا اونها هم در شهر خونه داشته باشن کاریه که هر دختری انجام میده یا کاریه که مختص سیستم فکری آبی بیکران هست چیزیه که باید بهش فکر کرد.
این طوری خودت رو مقایسه کن بدون ذره ای سرزنش و ناراحتی .من نه میخوام سرزنشت کنم نه نصیحت بلکه فقط دعوتت میکنم به تفکر در مورد نوع فکر و تصمیم گیریت و فقط این رو بهت
میگم که همه تفکرات تو درست نیست و لازمه تقریبا یه تغییر اساسی در خودت ایجاد کنی. همین طور باید بدونی جامعه ی ما جاییه که یک فرهنگ خاص روش حاکمه .باید کم کم قبول کنی
یه کارایی رو دیگه انجام ندی مثل تنها زندگی کردن!!!
سلام زندگی خوب:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط زندگی خوب
شاید من خیلی متوجه پست شما نشده باشم. اما یه توضیح راجع به این قسمت بدم.
وقتی می گم به جای دور شدن سعی کنه به خونوادش نزدیک بشه، منظورم این نیست که بره سربار بشه، و یه وضعیتی درست کنه، یا درست بشه، که با هم بداخلاق بشن حرف بدی به همدیگه بزنن و تحمل کنن، چون این دختره و اون هم زنه!
من مطلقا چنین ذهنیتی ندارم. دختر بودن به معنای ضعیف بودن و سربار بودن نیست! دختر پر از استعداد و تواناییه.
وقتی می گم جهت رو به سمت خونواده برگردونه، منظورم صرفا حضور فیزیکی نیست، منظورم حرکت ذهنی و عاطفیه.
هدف از اینها هم تامین مالی نیست. خود اون ارتباطی که انسان با خونواده و اطرافیانش داره، اثر مستقیمی روی حالش داره.
قبلا دو نمونه مثال زدم از دخترهای مجردی که با خونواده برادرشون زندگی کردن. هر دونفرشون خیــــــــــــلی با خانم برادرشون دوست بودن. علتش اینه که محبت تو اون خونه خرج کردن، سخاوتمند بودن، نه محتاط و بداخلاق.
تازه شرایط آبی اینطور نیست که بخواد خونه برادرش هم زندگی کنه. اونجا خونه پدریش هست، و می تونه یه اتاق اون طرف حیاط بسازه. می شه هم دور باشه هم نزدیک. خیلی کارها می تونه انجام بده.
از دوستی و ارتباط صمیمانه، چیزهایی بدست میاد که از خونه مستقل و پول و اینها بدست نمیاد. آرامش، شادی، امنیت، قلب گرم، ایمان واقعی.
گاهی که من با آبی صحبت کردم متوجه شدم حس عمومیش منفیه، حتی نسبت به آدم هایی که هیچوقت ندیده.
مثل اینه که یه ظرفی با یه آب تاریک پر شده باشه. حالا اینو بذارش تو قصر نور، هنوز تاریکه.
به نظر من عجیب میاد که پسری (یا دختری، یا زن برادری) بتونه چند هفته با آبی راحت زندگی کنه، حالا شادی و عشق و خوشبختی رو میذاریم کنار.
آدم از خونواده انتظار یه حس مثبت، یه حال خوب رو داره، با یه آدمی که پر از منفیه، پر از نگرانی و خشمه، چی رو می شه تجربه کرد؟
فرار جنگیدن زدن خوردن.... با چشم بسته، با ذهن منجمد شده، با قلب سنگ شده....
من نمی دونم چطور اینها رو منتقل کنم. شاید چون ما دوتا قطب مخالف همدیگه هستیم من نمی تونم باهاش ارتباط برقرار کنم. ممنون می شم اگه کسی چیزی از حرفای من متوجه شد، یه جوری که بلده، منتقل کنه... :72:
البته یه مشکلی هم که هست اینه که آبی اصلا اینجا تاپیک نمی زنه که چیزی رو دریافت کنه، یاد بگیره، انرژی بذاره و تغییری ایجاد کنه، همونطور که چندبار گفته، میاد درددل کنه. شاید تنها کاری که این تاپیک ها بتونن براش انجام بدن، دریافت نوازش و محبته. تا از یکی از چاله هایی که در مسیرش هست عبور کنه.
مرسی مینوش جاننقل قول:
نوشته اصلی توسط meinoush
دیگه به ازدواج فکر نمیکنم فقط الان دغدغه ام اینه بتونم از عهده زندگی تکی خودم بر بیام همین
کسی نگفته قدم به قدم اول چیکار کن همه میان میگن بیخیال گذشته باش برو ورزش چه میدونم به خودت برس به تغذیه ات برس واینکه شرایط برای خیلیا اینطوره فقط تو نیستی و از این حرفا اینا شاید باعث بشه تسکین روحی پیدا کنم ولی کمکی طولانی مدت نمیکنه فقط موقتی برای چند ساعت یا خیلی چند روز بعدش همچی مثل اول میشه همه مشکلات سر جاشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط میشل
سلام میشل عزیز:72:
من خودم کاملا حس میکنم آبی خودش دوست نداره که توی جمع خانواده باشه. البته من کاملا درک میکنم که اون مشکل خانوادگی داره و شاید رفتارهای خانواده اش بسیار بیشتر از اونچه
که من تصور کنم دل آزرده اش میکنه اما قبول کنیم که سیستم فکری جامعه جوریه که دختر رو در خانواده بیشتر می پسنده.شاید از نظر سن ازدواج اصلا دیر نشده برای آبی من دوستای
زیادی دارم که تو سن ابی ازدواج کردن و کلا اگه آبی بخواد میتونه ازدواج خوبی هم داشته باشه اما همین رفتار ساده ی اون که خودش رو دور از خانواده اش قرار میده واقعا روی نگاه جامعه
به اون تاثیر منفی داره. در واقع هر دختری که قصد ازدواج داره می دونه که نباید تصور دیگران از خودش رو منفی کنه. چون افراد ظاهر ما رو می بینن و بر اون اساس قضاوت می کنن پس وقتی
من نوعی دختر یا پسر با ذات خوبی باشم چرا باید نحوه ی رفتار بیرونی ایم یا ظاهرم تصورات نادرستی تو دیگران ایجاد کنه؟ باید جوری رفتار کنم که پاکی و نجابت و خانواده دوستی من برای
دیگران روشن باشه که بتونن سمت من بیان. این قانونه ازدواجه. وقتی خودت می دونی خوبی چرا در ظاهر هم این رو نشون ندی؟ چه بسیار دخترایی که با دروغ و کلک ذات بدشون رو
فرشته نشون میدن و دختران ساده دل و پاکی مثل آبی سرکوفت می خورن تا مریض بشن. رعایت همین نکات ساده واقعا میتونه تاثیر مثبتی رو زندگیش داشته باشه.
شاید قصد شما از اینکه به آبی میگی برو خونه ات توجه به روح و روان اون باشه و مسلما اینکه اون به جای زجر دادن خودش به خاطر مکان زندگی و آواره بودن حقش رو بگیره. من هم همین
نگاه رو دارم و به همین خاطر با شما موافقم ولی این نکته رو هم با تک تک ذرات وجودم میفهمم که اگه حس استقلال طلبی خودم رو در 100 ضرب کنم میرسم به آبی .
فکر میکنم این رو گفتم که چون تو بچگی یه هویی بی کس بودن رو تجربه کرده با منی که تازه چند سال پیش فهمیدم انسان ها واقعا تنها و بی کس هستن فرق میکنیم. من اون اضطرابی
که آبی تجربه کرده رو تجربه کردم اما تو بزرگسالی نه کودکی.
میدونید آدم وقتی حس امنیتش رو از دست میده سعی میکنه برگرده به عقب و به نقطه ای که امنیت داشته بچسبه. تو بزرگسالی وقتی یه هویی حس نا امنی بهت دست میده به خاطر
اینکه کامل رشد کردی میتونی خودت رو جمع کنی اما تو دوران کودکی به خاطر برگشت به عقب دیگه رشد روانی مدتی قطع میشه و یه مدتی جا می مونی تا اوضاعت بهتر بشه اما اون
بخش متوقف شده جاش با چیز دیگه ای پر نمیشه بلکه همیشه خالی می مونه مگه اینکه بیای دل به دریا بزنی و پرش کنی. همه ی ما آدما کمبودهایی داریم نه اینکه آبی بدبخت جهان
باشه ولی همه ی آدما ی دنیا اونقدر شجاع نیستن که مردونه خودشون رو تو آینه نگاه کنن. بدون گول زدن خودشون. بدون سرزنش خودشون بدون خیال بافی ها و منفی نگری ها.
آبی تو خوابش فریاد میزنه من نیاز به حمایت دارم!!! اما تو عمل هیچ حمایتی رو قبول نمیکنه و حتی خیر خواهی خانواده اش رو دخالت حساب میکنه.
آبی غصه ی تنهاییش داره اون رو به سمت افسردگی میبره اما تو عمل دقیقا جوری رفتار میکنه که هیچ کس سمتش نیاد. داد میزنه میخوام تنها باشم.
آبی دلش ازدواج میخواد اما طوری عمل میکنه که حتی یک روز هم نشه باهاش زیر یه سقف رفت.
آبی در درون دختر مهربونیه اما تو ظاهر جوری رفتار میکنه که انگار تا ابد قرار نیست مادرش رو ببخشه.
آبی دختری باهوش هست اما تو رفتار اجتماعی و با خانواده اش ذره ای از هوش خودش رو استفاده نمیکنه.
آبی دختر هنرمندیه اما هنرنش رو در زندگی به کار نمیبره.
آبی دختریه که کاملا برعکس درونش رفتار میکنه.
البته این هایی که گفتم حدسه و نظر اصلی رو باید آبی بگه. آبی واقعا داری خودتو مجازات میکنی یا من دارم اشتباه میکنم؟
شاید آبی نتونه قانون این جامعه رو و فرهنگ حاکم بر عموم خانواده های ما رو قبول کنه و واقعا دوست داره آزاد باشه و راحت زندگی کنه و مدام براش سوال باشه که اصلا چرا جامعه ی ما
باید این طوری باشه و چرا باید خانواده ام من رو تحت نظر داشته باشن و من به عنوان یک انسان آزاد حق دارم جدا و راحت زندگی کنم. همین تفکر اعتراضی که نمی دونم چه حد تو ذهن اون
جاریه و این که چقدر فکر میکنه که حقش خورده شده تو ذهن بسیاری از ما هست و کاملا عادیه چون عموما دوست داریم آزادانه زندگی کنیم و همه برای حقوق ما احترام قائل بشن اما
جامعه و آدما این طور نیستن و ما ناراحت میشیم ازشون اما هر کس با توجه به سطح آگاهیش از خودش رفتار میکنه . در واقع یک نفر دلخوریش رو سر خودش خالی میکنه و یک نفر سر
دیگران.
به نظر من آبی همیشه دنبال مجازات خودشه. من هم همیشه برام پیش میاد و بعضی وقتا فکر میکنم چرا این قدر با خودم بدم. من حرف زدن رو خیلی دوست دارم اما وقتی از دست کسی
دلخور میشم باهاش قهر میکنم. در واقع کسی من رو آزار میده و من به جای اینکه مثلا حال اون رو بگیرم خودم رو از حرف زدن محروم میکنم. سکوت میکنم که نشان از عطش من به صحبته
حتی اگه بگم اگه با فلانی حرف نزنم راحت ترم!!!
شرایط زندگی آبی و اتفاقاتی که تو گذشته براش افتاده خیلی هم شرایط بدی نبوده که به فرض مثال بخوایم بگیم خیلی وحشتناک بوده ولی روش تاثیر زیادی گذاشته.
میتونه این تاثیرات رو به حداق برسونه. تا مردن و زیر خاک رفتن راه زیاده. میگن لحظاتی قبل از مرگ آدم به بالاترین درجه از فهم میرسه کاش خدا توفیق بده که خیلی قبل تر از مرگ بفهمیم و
به معنای واقعی انسان بشیم.
ببخشید طولانی نوشتم.