شوهرم بی عرضه است و به درد هیچ کاری نمی خوره. چیکار کنم؟

عزیزم بنظرم شما برای درمان افسردگیتون حتما اقدام کنین
چرا ایشون غذا میپزن؟یعنی چی که دوست ندارین؟
مشکل اینجاست که 1شما افسرگی دارین2اوایل ازدواج سنتی معلومه که کسی عاشق کسی نیست و زمان میبره تا بخاطر رفتارای خوب دو طرف عاشق هم شن که شما هم ماشالا همش بحث و فحش زشت به خودشون و خانواده شون.شما غرور ایشونو خورد کردین3خیلی به خودتون مغرورین و از زیبایی و توانایی های خودتون خیلی تعریف میکنین4ایشون وقتی برای رسیدگی به خودشون ندارن چون همه وقتشون صرف رسیدگی به کارو بچه و اشپزیه و ذهن و قلبشونم تامین نمیشه
شما سعی کنین تغییر رو در خودتون ایجاد کنین اخه ایشون چی از شما دیدن که بهتون نزدیک شن؟منم جای ایشون بودم هر روز ازتون دورتر میشدم چون مدام تحقیر و خورد میشم از جانب شما.میدونین یه مرد به چی احتیاج داره؟ارامش اونم تو خونه خودش.علاقه اکتسابیه خودتون باعث شین بوجود بیاد نکه هی خودتونو برطر فرض کنین و ایشونو بی ارزش

این داستان بی ربط با مشکل شما نیست...
با اینکه بیشتر دوستان داستان رو شندین ولی باز اینجا میزارم که یادآوری بشه.

نقل قول:

---

مردی متوجه شد که گوش همسرش سنگین شده و شنوایی اش کم شده است...

به نظرش رسید که همسرش باید سمعک بگذارد ولی نمی دانست این موضوع را چگونه با او درمیان بگذارد.
به این خاطر، نزد دکتر خانوادگی شان رفت و مشکل را با او درمیان گذاشت. دکتر گفت: برای اینکه بتوانی دقیقتر به من بگویی که میزان ناشنوایی همسرت چقدر است ، آزمایش ساده ای وجود دارد... این کار را انجام بده و جوابش را به من بگو... « ابتدا در فاصله 4 متری او بایست و با صدای معمولی ، مطلبی را به او بگو. اگر نشنید ، همین کار را در فاصله 3 متری تکرار کن. بعد در 2 متری و به همین ترتیب تا بالاخره جواب بدهد. » آن شب همسر آن مرد در آشپزخانه سرگرم تهیه شام بود و خود او در اتاق پذیرایی نشسته بود. مرد به خودش گفت: الان فاصله ما حدود 4 متر است. بگذار امتحان کنم. سپس با صدای معمولی از همسرش پرسید: « عزیزم ، شام چی داریم؟ » جوابی نشنید بعد بلند شد و یک متر به جلوتر به سمت آشپزخانه رفت و همان سوال را دوباره پرسید و باز هم جوابی نشنید. بازهم جلوتر رفت و به درب آشپزخانه رسید. سوالش را تکرار کرد و بازهم جوابی نشنید. این بار جلوتر رفت و درست از پشت سر همسرش گفت: « عزیزم شام چی داریم؟ »
و همسرش گفت: « مگه کری؟! » برای چهارمین بار میگم: « خوراک مرغ » !!

.

---

الان دقیقا مشکل شما هم مصداق همین داستان هست. نه تنها شوهر شما بی عرضه نیست بلکه همه خصوصیات تحقیر آمیزی رو که به شوهرتون نسبت میدین با شدیت بیشتر در خود شما وجود داره. شما فکر کردین اگه مردی جنتلمن بازی در بیاره یا با دو دره بازی (که متاسفانه در جامعه به خصوصیت زرنگ بودن تعبیر شده) پول و ثروت جمع بکنه یا اگه با دورویی و تظاهر نسبت به ایجاد رابطه در جامعه در جهت منافع خودش اقدام بکنه یک مرد ایده آلی محسوب میشه ... باید بگم که این طرز تفکر به احتمال زیاد ریشه در خانواده شما داره و شما هم با این نگرش رشد کردین.
شما فقط و فقط در صورتی قدر داشته های امروزتون رو خواهید دانست که از دستش بدی و در بالا هم یکی از دوستان همچین تجربه ای رو انگار داشتن.
داشتن حرس برای مال دنیا و نگرش غالب مادی نسبت به زندگی این تناقضات رو بین خانواده ها گسترش داده و متاسفانه شما صرفا با یک دید مادی به زندگی نگاه میکنید که به نظرم کاملا اشتباه هست.
امیدوارم ناراحت نشده باشین از حرفام.

ببین عزیزم شما خودتم داری عنوان میکنی که خیلی ضعف داری مورد قبول نبودی تمام مشکلات خودت داری اما شوهرتم وقتی اون مشکلارو داره ازش متنفر میشی و میخوای بکشیش
ببین هرکسی هر زندگی یک نقصی داره فکر کردی همه مادرشوهرا خوبن یا همه شوهرها قوی هستند همه زندگی های عین رمانه؟

تو شخصیتت کمال طلب وسلطه جو مدام داری میگی
حرف من خواسته من شرایط من چیزی که من میخوام کارایی که من میخوام زندگی که من میخوام احترام من شخصیت من اعتماد به نفس من اسایش من

همش شد من اون چی ازش متنفری تنبیهش میکنی چون تحت مقررات وخواسته تو همچی انجام داده نمیشه تو ضعف های خودتو میدونی اما قبول نداری که اشکالات توهم حساس ومخربه

اشپزی دوست نداری باشه اما این یه ضعف بزرگه حالا که اون داره انجام میده بهت لطف میکنه پس تو باید بجاش از معیارات کوتاه بیای ومتشکرش باشی
زود خسته میشی افسرده ای و خسته کننده عصبی وخشن نالان وزود رنج اینها همه ضعف هات هست اون داره تحمل میکنه چون دوست داره اما تو باید ممنونش باشی که این رفتار نامتناسب تحمل میکنه پس تو هم باید از تمام بدیاش بگذری وتحمل کنی اشکالات تو بیشتر از اون نباشه کمتر نیست

ببین انقدر رفتارت عجیبه که این همه ادم دارن میگن چه مرد و چه زن دارن نفی میکنن میشه با ویژگی های شوهرت زندگی کرد اما با تو نه یعنی یجوری همه میگن که زندگی با تو سخت تر از زندگی با شوهرته

ببین نمیگم اون بی مشکله اما زندگی خراب تو مسببش شوهرت نیست الان شوهرت ارومه و درمقابل رفتار خشنت تو موضع دفاع میره

اگر مرد دیگه ای بود برونگرا وبا عزت نفس بیشتر وزبون تیزتر احتمالا کارت به پزشکی قانونی و دادگاها میرسید
مشکلات تو با مادر شوهرت مربوط به تو
تو روابط اجتماعیت ضعیفه و نتونستی با اون رفتار درستی برقرار کنی مهم نیست که اشکال کی بیشتر بوده اما به هر حال رابطه بین شما دونفر بوده چون تو نتونستی از خودت دفاع کنی یعنی شوهرت بی عرضه است؟

تو نمیتونی یک عمر بدون علاقه زندگی کنی مجبوری دوسش داشته باشی وگرنه جداشی وقتی میبینی همسرت باهات مشکل داره دخترت ازت دوره خانواده خودت و شوهرت یعنی خودتم یه مشکلای بزرگی داری

بازم میگم من اصلا نمیگم شوهرت بی تقصیره تو بدی میگم از خواب خرگوشی بیا بیرون اشکالات خودتم باور کن (نه اینکه فقط ببینی باور! ) اشکالات شوهرتم ببین اون نمیتونه سوپرمن باشه اما تورو دوست داره

در اخر مرسی از پست سحر من با گوشی نمیتونم تشکر کنم همچیو جامع گفت

از همه شما دوستای خوبم که راهنمایی کردین ممنونم

من خودم می دونم و پذیرفتم که منم یه سری مشکلاتی دارم که خیلی هاش به گذشته بر می گرده. شاید اگه گذشته منو بدونید دلیل رفتارهای منو بتونید درک کنید.

من بچه سوم خانواده هستم و وقتی 2-3 سالم بود مورد توجه و محبت زیاد پدرم بودم و احساس می کنم این مساله باعث حسادت مادرم (که خیلی پسر دوست بود) می شد چرا که از وقتی تونستم تشخیص بدم همیشه با اینکه بچه سربه زیر و آروم و با محبتی بودم به دروغ همه بدیها رو به من نسبت می داد که پدرم منو کتک بزنه یا پیش همه بد منو می گفت و کوچکترین محبتی به من نمی کرد و از من کار می کشید. اگه می خواهید بهتر بدونید رفتار "زن تناردیه با کوزت" رو توی کتاب "بینوایان" و رفتارش با دخترهای خودش را تصور کنید و اون رو چند برابر کنید میشه رفتار مادرم با من در کودکی.

رفتار خواهر بزرگم هم بدتر از اون. شاید چون من نسبت به اون چهره بهتری داشتم (که خودم حتی تشخیص نمی دادم اینو) همیشه مورد حسادت اون و کینه های اون بودم و هر دروغی رو به من نسبت می داد که حتی روحم هم خبر نداشت. واقعا الان بعد از 30 سال هنوز نمی تونم بفهمم چرا با من این کارو می کرد. چرا همیشه به من حسادت می کرد در حالیکه من 4-5 سال ازش کوچکتر بودم و هیچ بدی ای بهش نمی کردم. تصور کنید حتی لباسهایی که من دوست داشتم رو می رفت پاره می کرد و منو دق می داد. اکثرا باید لباسهای کهنه اونو می پوشیدم. همیشه باید طبق سلیقه پدر و مادرم لباس می خریدم که دوست نداشتم سلیقه اونا رو.

سالهای سال به همین منوال گذشت و من واقعا با اینکه توی خانواده کوچکترین خطایی نکرده بودم همیشه بخاطر کارهایی که نکرده بودم تنبیه می شدم و همیشه فکر می کردم وقتی ازدواج کنم از این شرایط نجات پیدا می کنم و کسی میاد و منو حمایت می کنه تا اینکه خاله همسرم با من آشنا شد و ما رو به هم معرفی کرد و علیرغم اینکه هنوز همسرم دانشجوی سال آخر بود و درآمدی نداشت، وضعیت سربازیش هنوز مشخص نبود ولی اینقدر خاله همسرم ازش تعریف کرد و مادر و خواهرش خودش منو دیدن و خودشون موافق بودن که منم فکر کردم این مورد همونی هست که همیشه دنبالش بودم. همسرم خیلی از همون اوایل احساس کمی نسبت به من نشون می داد و ما بعد از 1-2 ماه آشنایی با هم عقد کردیم و از همون روز خواستگاری اختلافات مادرشوهرم با من شروع شد و هر از چندگاهی با اینکه توی 2 تا شهر جدا زندگی می کردیم تلفنی زخم زبان و کنایه می زد.

همسرم اوایل با مادرش بحث می کرد و عصبانی می شد ازش، بعد دید فایده نداره سر اختلافات بعدی باهاش 2 ماه سه ماه قطع رابطه می کرد به طوری که توی 1 سال زمان عقدمون حدود 7-8 ماهش با مادرش رابطه ای (حتی تلفنی) نداشت و منم که سیاست نداشتم همه اینو از چشم من می دیدن و همه از من متنفر شدن.

توی دوران عقد همسرم تلاش زیادی جهت پول جمع کردن نمی کرد و از طرف دیگه خانواده ام هم هی به من فشار می آوردن که زودتر ازدواج کنم و از خونشون برم. باورتون نمی شه روز بعد از عقدم پدرم رفت بیمه درمانی منو قطع کرد که هزینه کمتری بخواد بده و مبادا جریمه اش کنن با اینکه همسرم کاری نداشت و بیمه نبود.

با چه گریه و زاری برام یه جهیزیه مختصر سر هم کردن که همون مساله باعث شد سالها خفت بکشم و از خانواده همسرم زخم زبون بشنوم و توی دلم عقده بشه. پدرم حتی به زور حاضر شد واسه عروسی من بیاد چون راهش دور بود و 1000 کیلومتر باید رانندگی می کرد!! روز عروسی فقط خانواده خودم و خانواده خواهرم و خانواده خاله ام اومدن :47:

ولی بحث من اینه که اگه همسرم آدم قوی ای بود شاید هیچوقت این مشکلات برام پیش نمی اومد چون می تونست جلوی زخم زبونهای مادرش رو بگیره و یا اینکه نذاره من این همه توی زندگی با اون سختی مالی و روحی بکشم.

سلام عزیزم
گذشتها گذشته یکاری کن دیگه حسرت این روزا رو که داره مثل باد میگذره رو نخوری
من بهتون حق میدم که درخاستهای از شوهرت داشته باشی مثلا اینکهباهات عشقولانه باشه همیشه هواسش بهت باشه مراقبت باشه اینا نیازای اساسیه یه زنه ولی برای اینکهبه خاستهات برسی باید از راهش وارد شی مطمین باش میرسی راهش اینه که اول خودت رو تغییر بدی چون تنها اگه ادم خودش رو تغییر بده رفتار دیگران باهاش تغیی میکنه وگرنه هرگز نمیتونیم دیگران رو مستقیم تغییر بدیم
من به شما قول صد در صد میدم اگه کارهایی که دوستان میگن از یاداشت برداری و مو به مو اجراش کنی دیگه بقیه زندگیت مثل 12سال گذشته به فنا نمیره
ببین شوهر شما چون تو خونواده زن سالار شدید بزرگ شده و پدر بالا سرش نبوده خیلی از نیازاش سرکوب شده الان شوهرت مثل خاکستر زیر اتیشه اگه خوب بادش بزنی خوب بار میاد
درضمن اولین کاری که میکنیاسم تاپیکت رو تغییر بده چون حس بدی به ادم دست میده
یادت باشه همیچوقت به چیزی که متعلق به شماست توهین نکنی چون احترام بخودت میذاری
تمام مردا چه اونا که مقتدر و باعرضه ان چه اونایی که بهشون میگن ..... همشون عاشق تعریف تمجیدن همشون عاشق تایید شدن حمایت کردن تامین کردن هستن ولی تو یکی تقویت میشه تو یکی سرکوب این ذاتا توی هرمردی هست تو هر مردی
یادت باشه یه زن باید ظریف باشه صداش اروم باشهلطیف باشه اصلا اجازه نده حرفای زشت از دهنش بیرون بیاد یه زن باید همیشه درخاست کنه نه تامین
پس مردا عاشق لطافت زن هستن
حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو دانلود کن زندگیت زیرو رو میشه ایشالله
فقط یادت باشه اینکار یه شب دوشب تغییر اساسی نمیده ولی چون میخای بقیه عمرت به حسرت نگذره پس تلاشت رو صبورانه بکن شاید مثل تغییرات رو تو 6 ماه حس کنی ولیباید صبور باشی و کامل خودت رو تغییر بدی
اول کلیدمرد دکتر حبشی رو گوش کن بعد بقیه سخنرانیهاش رو
منمنتظرخبرای خوبم در مورد خونوادشم یکم بعد دوستان میگن چیکار کنی
حتما تاپیکهای سوده 88و sh.mohtasham رو بخون بکارت میاد
راستی اگه سعی کنی حجابت رو بیشتر کنی چشم مرداکمتر دنبالت میشه و خودت راحتتری