مشکل من چی بود

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

سلام
برای افزایش اعتماد به نفستون پیشنهاد میکنم:
در وهله اول سعی کنید گذشته ها رو به طور کامل دور بریزید اصلا هم نگران این نباشید که در مورد شما چه فکری میکنند یا اینکه چه حرف ها٬دروغ ها یا حقایقی رو پشت سرتون بیان میکنند.درون خود را آرام کنید و به این نتیجه برسید که حرف های مفت وصد در یک غاز دیگران و اطرافیانتان کوچکترین تاثیری در سرنوشت و آینده شما نخواهد گذاشت.
در مرحله بعد تلاشتان این باشد که هرگز ٬به هیچ وجه من الوجوه روی این موضوع تمرکز نکنید که دچار کمبود اعتماد به نفس هستند(به هر صورتی که در شما نمود پیدا میکند.به طور مثال لرزش دست٬بند اومدن زبان و...)هر زمان هم که فکرتان به این سمت منحرف شد سعی کنید خودتان را به آن راه بزنید و ذهنتان را به سمت و سوی وقایع دیگری سوق دهید.به مرور زمان این روند در ذهن شما جای خودش را پیدا خواهد کرد و به تثبیت خواهد رسید.
در مرحله سوم به خودتان انگیزه بدهید.جلوی آیینه بایستید٬با خودتون صحبت کنید و نقاط قوتتتون رو به خودتون گوشزد کنید.(به هیچ وجه دست به گریبان نقاط ضعفتون نشوید)حتی تا آنجایی که میتوانید نقاط قوت خودتونو برجسته و شاخص کنید (اعتماد به نفس کاذب در خودتون ایجاد کنید)
در مرحله چهارم باید تئوری های مرحله قبل را عملی کنید.سعی کنید از موضع بالا به بقیه نگاه کنید و یک سر و گردن خودتونو بالاتر بدانید.(از نحوه صحبت کردن گرفته تا بقیه موارد از جمله راه رفتن ٬نشستن و ...)
در مرحله آخر باید یک حالت تعدیلی در تمامی موارد فوق اعمال کنید که خدایی نکرده از آن طرف بام نیفتید.
در مورد ساده باوریتون باید این نکته رو خدمتتون عرض کنم که تحت هیچ شرایطی به چهره و حرف های دیگران اعتماد نکنید مگر اینکه خلافش ثابت شود.امیدوارم از تجربه بالا به این نکته رسیده باشید.
راستی بهتون تبریک میگم که بالاخره با خودتون کنار اومدین.امیدوارم همون فرد مورد نظرتون قسمتتون باشه.
ببینید انتخاب همسر تنها و فقط به نظر خود فرد منوط نمیشه و در این میان خانواده ها حالا چه درست ٬چه نادرست اعمال نظر و سلیقه میکنند.از یک طرف خود آقا پسر دنبال دختری زیبا و نجیب میگردد و از سوی دیگر خانواده پسر میخواهد با انتخابی مناسب و منطقی آینده پسرشونو بیمه کنند(از نظر مال٬اقتصادی و معیشتی)حالا به هر قیمتی که شده .حتی برزا دیدم که به یک دختر بی بند و بار به دلیل شرایط مالی و اقتصادی مناسب دختر و خانواده اش بسنده کرده اند.پس به شما و شخصییتان کوچکترین خدشه ای وارد نیست .پس بی خود بی جهت روی خودتون عیب و ایراد نگذارید.
سلامت و سر بلند باشید.

---

سلام واقعا ممنونم از شما واقعا بهم کمک کردید خیلی خوشحالم که کسی هست به من کمک کنه

سحر جان در کنار این که روی اعتماد به نفست خیلی کار کن و سعی کن شاد، پر انرژی و آروم باشی (به جسمت و روحت برسی درست می شه. ورزش، غذای خوب و مناسب و کافی، موسیقی، تفریح، عبادت یا هر چیزی که بهت آرامش بده و ذهنت را آروم کنه ... برای همه اش برنامه بذار و مرتب انجام بده)
روی نحوه خواستگار دیدنت و جلسات آشنایی هم تجدید نظری بکن.

دوستان توی پستهاشون به مواردی اشاره کردند

1- از جمله این که نامزدی شما (مخصوصا اگر کوتاه بوده) لازم نیست همون جلسه اول سرخیابون بهشون بگید.

2- در مورد صحبتهاتون با خواستگار، چه کسی، چه زمانی، چی را بگه با خانواده ات هماهنگ باش. ( من فکر کردم مامانم بهش گفته نامزد داشتم گفتم خودمم بگم !!)
اول که چرا نباید بدونی مامانت چه اطلاعاتی داده. در ثانی اگر گفته بود هم لزومی به تایید و تاکید شما نبود.

3- مامانم گفت من می رم پارک سر کوچه می بینمشون اگه خوب بودن خبر می دم تو هم بیایی !!!!!!!!!!!!!! :325:
تو رو خدا دیگه اینطوری خواستگار نبین. ارج و قرب خودت می آد پایین.
مادر شما رفت پارک سرکوچه (که احتمالا از این فضاهای سبز شهرداری منظورتونه) بعد دید خوبه
زنگ زد که پاشو بیا.

شما جای خواستگار باشی چه حسی بهت دست می ده؟
اولا وقتی مامانت زنگ می زنه به شما که پاشو بیا به خواستگار داره می گه جواب من مثبته. جواب مثبت با این سرعت، خواستگار را زده می کنه.
در ثانی این مدل آشنایی دختر و خواستگار خیلی نامناسبه.

تا سرکوچه که اومده بودن، خب می اومدن خونه. در یک فضای مناسب تر، آرامش بیشتر
با وسایل ساده ای پذیرایی می کردید. لازم نبود حتما مخارج زیادی متحمل بشید.

4- بعد هم که برخورد مضطرب و آشفته ی شما و ...
اگر توی خونه بودن فضا برای خودت امن تر بود، اونها مهمون بودن (درست مثل بازی تو زمین حریف و خودی) و یه امتیازاتی دستت بود که هول نشی.

5- لازم نیست برای معرفی خودت به خواستگار بگی من ... هستم و اینقدرم سنمه و .... و اوضاع مالیمون هم که می بینید خوب نیست.
شما لازم نیست شرایط مالیتون را بگی. اولا خودش داره می بینه. ثانیا لازم باشه در جلسات بعدی و در جمع بزرگترها مطرح می شه.
رفتی خصوصی با ایشون صحبت کنی گفتی ما وضعمون خوب نیست؟

روی صحبتهایی که قراره در هر جلسه با خواستگار داشته باشی قشنگ فکر کن.
حتی اگر لازمه بشین بنویس. سر فصلها، زیرفصلها، بندها و ... دقیقا چی می خوای بگی و کی.

هر جا هم گیر کردی و تو برنامه ات نبود مودبانه به تعویق بنداز و بگو در موردش فکر می کنم بعدا با هم صحبت می کنیم. الان حضور ذهن ندارم. یا ترجیح می دم کمی دیرتر در این مورد صحبت کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سحر جان در کنار این که روی اعتماد به نفست خیلی کار کن و سعی کن شاد، پر انرژی و آروم باشی (به جسمت و روحت برسی درست می شه. ورزش، غذای خوب و مناسب و کافی، موسیقی، تفریح، عبادت یا هر چیزی که بهت آرامش بده و ذهنت را آروم کنه ... برای همه اش برنامه بذار و مرتب انجام بده)
روی نحوه خواستگار دیدنت و جلسات آشنایی هم تجدید نظری بکن.

دوستان توی پستهاشون به مواردی اشاره کردند

1- از جمله این که نامزدی شما (مخصوصا اگر کوتاه بوده) لازم نیست همون جلسه اول سرخیابون بهشون بگید.

2- در مورد صحبتهاتون با خواستگار، چه کسی، چه زمانی، چی را بگه با خانواده ات هماهنگ باش. ( من فکر کردم مامانم بهش گفته نامزد داشتم گفتم خودمم بگم !!)
اول که چرا نباید بدونی مامانت چه اطلاعاتی داده. در ثانی اگر گفته بود هم لزومی به تایید و تاکید شما نبود.

3- مامانم گفت من می رم پارک سر کوچه می بینمشون اگه خوب بودن خبر می دم تو هم بیایی !!!!!!!!!!!!!! :325:
تو رو خدا دیگه اینطوری خواستگار نبین. ارج و قرب خودت می آد پایین.
مادر شما رفت پارک سرکوچه (که احتمالا از این فضاهای سبز شهرداری منظورتونه) بعد دید خوبه
زنگ زد که پاشو بیا.

شما جای خواستگار باشی چه حسی بهت دست می ده؟
اولا وقتی مامانت زنگ می زنه به شما که پاشو بیا به خواستگار داره می گه جواب من مثبته. جواب مثبت با این سرعت، خواستگار را زده می کنه.
در ثانی این مدل آشنایی دختر و خواستگار خیلی نامناسبه.

تا سرکوچه که اومده بودن، خب می اومدن خونه. در یک فضای مناسب تر، آرامش بیشتر
با وسایل ساده ای پذیرایی می کردید. لازم نبود حتما مخارج زیادی متحمل بشید.

4- بعد هم که برخورد مضطرب و آشفته ی شما و ...
اگر توی خونه بودن فضا برای خودت امن تر بود، اونها مهمون بودن (درست مثل بازی تو زمین حریف و خودی) و یه امتیازاتی دستت بود که هول نشی.

5- لازم نیست برای معرفی خودت به خواستگار بگی من ... هستم و اینقدرم سنمه و .... و اوضاع مالیمون هم که می بینید خوب نیست.
شما لازم نیست شرایط مالیتون را بگی. اولا خودش داره می بینه. ثانیا لازم باشه در جلسات بعدی و در جمع بزرگترها مطرح می شه.
رفتی خصوصی با ایشون صحبت کنی گفتی ما وضعمون خوب نیست؟

روی صحبتهایی که قراره در هر جلسه با خواستگار داشته باشی قشنگ فکر کن.
حتی اگر لازمه بشین بنویس. سر فصلها، زیرفصلها، بندها و ... دقیقا چی می خوای بگی و کی.

هر جا هم گیر کردی و تو برنامه ات نبود مودبانه به تعویق بنداز و بگو در موردش فکر می کنم بعدا با هم صحبت می کنیم. الان حضور ذهن ندارم. یا ترجیح می دم کمی دیرتر در این مورد صحبت کنم.

---

سلام اول از همه ممنون بخاطر خوندن تاپیک من ....مرسی از راهنمایی هاتون کم کم دارم یاد میگیرم همه حرفاتون قبول دارم ومیخوام جبران کنم میخوام باروحیه باشم وخودم دست کم نگیرم.....نمیدونید با حرفاتون چقدر به من کمک کردید

با سلام و احترام،

عنوان انتخابی شما، گویای مشکلتان نیست. لطفا عنوانی گویا انتخاب کرده و از طریق گزارش پست خلاف ارسال نمایید.

پس از تغییر عنوان، تاپیکتان باز می‌شود.

با تشکر.