خانومهای تالار لطفا در تصمیم گیری برای ادامه تحصیل یا مادر شدن کمکم کنید

ستاره جان از دوره ی طرح عمومی که هیچی نگم بهتره سربازی چیه جهنم بود منو داده بودن یه شهر دیگه اونجام منو دادن دوتا روستا همزمان!!!!سه روز این ور سه روز اینور هرماهم سر امارو میزان کارکردو مرخصی و ساعت رفت و امد باهام درگیر بودن و چندبار تهدیدم کردن پایان طرح بهت نمیدیمو خلاصه 26 روز غیبت الکی برام زده بودن تو پرونده واصلا دیوونه خونه بود رسما

تمام چیزهایی که گفتین واقعیته اما من متوجه شدم با این اوضاع اصلا نمیتونم کار کنم
خیر سرم همسرم به صدجا معرفیم کرد
اولش که مطب همسرم کار میکردم همین که شوهرم میگفت خانوم دکتر براتون کار میکنه میخواستن همسرمو قورت بدن که اقای دکتر ما اگه میخواستیم هرکسی برامون کار کنه نمیومدیم پیش شما و خلاصه ازین حرفا بعد به این نتیجه رسیدم برم مطب دندونپزشک های قدیمی اشنای شوهرم

اونام که انگار مریض ها ارث باباشون هستنو از امریکا فارغ التحصیل شدن من هرکاری میکردم یه زری میزدن اخر سرم بیست درصد بهم دادن !!!! حساب کن دیگه خداشاهده پول پارکینگ ماشینمم نمیشد

رفتم یه چندتا درمانگاه دیدم اینجا از همه جا ویرانتر دکترها مریض همو میدزدین جلو چشم همدیگه منم ازون رودارا نیستم که مثل بقیه اینکارو بکنم در نتیجه به قول شما هرچی بیمه ای و روت کانال 7و8 بالا بود سهم من بیچاره بود

دیدم یا باید خونه نشین بشم یا برم سراغ تخصص
اگه بتونم ازاد قبول بشم که عالیه طرحم ندارم یونیت ازادم که پارسال و پیرارسال پذیرش نداشتن امسالو خدا میدونه اگر نشم شوهرم فکر کنم بتونه اموزشی برام جور کنه از بیکاری و منت اینو اونو کشیدن که بهتره

اصلا اون مدتی که میرفتم مطب دوست همسرم بدجوری خورد تو ذوقم یارو فکر میکرد منشی استخدام کرده مدام به من میگفت برام امالگام بزن خلاصه با همه ی اینا که گفتین مجبورم تخصص بگیرم وگرنه باید بشم خانه دار

سحر مهربون
شرایط شما خاصه چون رشتتون خاصه. من یکی که با وجود توضیحاتت هیچی از طرح و تخصص سر در نیاوردم
بهترین توصیه ها رو اینجا ، کسایی برات داشتن که هم رشته و یا رشتشون مشابه شما بود
به نظر میرسه شما و همسرتون تصمیمتون رو گرفتید . حالا بهتر نیست برای برنامه ریزی ، با همکارا و یا هم رشته ای های هم جنست مشورت کنی؟
چقد "هم" :d

خب اگه مطمئنى كه مي توني طرحت رو هيئت علمي بشي و به علاوه مادر يا خواهري داري كه بتونن تو نگه داري بچه كمكت كنن، پس مي توني دست به كار شي :310:

ولي من يادمه يكي از رزدينتامون سال اول باردار شده بود با شوهرش كلي دعوا مي كرد كه تو نمي خواي بذاري من پيشرفت كنم ... حالا البته اون از همسرش جدا هم بود.
ديگه اينكه براي مرخصي تحصيلي حتما بايد يه ترم اول رو بري و از همون اول نمي توني مرخصي بگيري. اين رو تو برنامه ريزيت لحاظ كن.

سحر عزیز سلام من چون خودم یه پسر وروجک سه ساله دارم بزار یه واقعیتو بهت بگم اگه تو هم مثل من تو نگهداری بچه ورسیدگی بهش وسواس داشته باشی واقعا سه سال اول سخته آدم به کارای خیلی مهم برسه البته آدما متفاوتن واین یعنی واقعا باید همت بلندی داشته باشی تا هم درستو بخونی هم به بچه برسی که دست تنها خیلی کار سختیه ولی اگه کسی کمکت کنه مثلا یکی مثل مادرت که خیلی بهتر ازپرستاره وخودتم تحمل سختی داشته باشی میتونی همزمان یا بعد ازبچه دار شدن برای تخصصت اقدام کنی البته شما تا زمانی که بخوای وزن کم کنی واقدام کنی وباردار بشی فکر کنم زمان کافی برای درس خوندن وامتحان داشته باشی بهر حال موفق باشی بچه خیلی شیرینه ولی سختیای خاص خودشو داره بخصوص دو سال اول البته خوب نیست مثل من خیلی رو بجه زوم کرد وحساس بود موفق باشی

ستاره عزیز بازم ممنون از راهنماییتون مرسی قضیه ترم اولو نمیدونستم مرسی از یاداوریتون
متاسفانه ما شهره دیگه ای زندگی میکنیمو مادرم ازم دوره وگرنه که خیالم خیلی راحت بود به همین خاطر مجبورم اگه لازم شد یه زمانی پرستار بگیرم

هوناز عزیز از شما هم ممنونم
راستش چون از خودم شناخت دارم میدونم با بچه نمیتونم واسه تخصص بخونم چون واقعا تمرکز میخواد منم همیشه ی خدا ذهنم درگیر هزار چیزه وای به حال اینکه بچه کوچیکم باشه دیگه هیچی
بله شما درست میفرمایید تو این یک سال باید هم وزن کم کنم هم درس بخونم تا ببینم چی میشه

مرسی از همه ی دوستان عزیز که تو تصمیم گیری کمکم کردین :43::43::43::43::43:

تو ایران فقط باید تخصص بگیری وگرنه کلاه ات پس معرکه است،اصلا عجله نکن واسه بچه دار شدن تخصص قبول شو اونوقت وسطاش بچه دار شو مرخصی هم میتونی بگیری همه همین کارو میکنن

سلام سحر جان.......اول اینکه ممنونم به تایپیکم اومدی و نظرت رو گفتی..و بعد اینکه این سوالی رو که پرسیدی بستگی به خیلی چیزا داره..اگه میبینی خانوادت و شوهرت تو رو ساپورت میکنن...میتونی جفتش رو با هم اقدام کنی....یا اول بچه رو بیار...خانوادت توی بزرگ شدنش همراهیت میکنن...اما قربونت برم این موضوع رو هم بسنج که شما در کل چند تا بچه میخواهی....فکر نمیکنی اگه بچه دار شدنت رو عقب بندازی و درست رو اولویت قرار بدی...واسه بچه دوم خیلی خیلی دیر میشه.....بازم میگم بستگی داره برنامه تو و شوهرت واسه زندگیتون چیه...اما به نظر من درس رو توی هر سنی میتونی ادامه بدی...اما بچه رو نه....چون واقعا سخت میشه برات...واسه چند سال دیگه شما نه توانایی الان رو داری نه اعصابش رو.......به نظرم روی قضیه بچه بیشتر مانور بده.به تفاوت سنی خودت و همسرت با بچه اول و حتی بچه دوم هم بیشتر فکر کن..موفق باشی

دوستانی که میگن واسه درس خوندن همیشه وقت هست رشته های پزشکی تخصص قبول شدن خیلی سخته با رشته هایی دیگه فرق میکنه اره واسه فوق لیسانس یا دکتری همیشه وقت هست ولی تخصص قبول شدن با بچه خیلی خیلی سخته

ماندگار عزیز متاسفانه یا خوشبختانه من اصلا به بچه ی دوم فکر نمیکنم چون اصلا شرایطشو ندارم با توجه به سیستم زندگیم همین یه دونه رو بتونم درست تربیت کنم کار شاقی کردم

بله الهه جان واقعا اینطوریه تا کسی امتحان تخصص نداده باشه نمیدونه چه عذابیه واقعا محاله به نظر منم با بچه بشه تخصص قبول شد:54:


تازه من یکسالم تو دوران طرح خوندمو امتحان دادم رتبم 500 شد اما نشد دیگه بخدا اونموقعم همه ی وقتمو میذاشتم حتی تو ماشین درس میخوندم بین مریضام درس میخوندم اما باز نشد وای به حال اینکه بچه هم باشه فکر کنم خل بشم:311:

بازم ممنون از همه ی دوستان عزیزی که برام وقت میذارن