آشوبهای من تو ازدواجم

با توجه به پیشینه ذهنی که از تاپیک های قبلتون دارم و با توجه به واکنش های وارونه شما نسبت به دوستی دختر و پسر و تبلی که بر اون می کوبید باید عرض کنم شما به دنبال مشاوره گرفتن نیستید.

بهار. زندگی همون بهار.زندگی قبلی است که فقط در پی جلب توجه هست وتبلیغ روش ازدواجش که مطمینم برای خودت شده پر از ترس و ابهام و با چنین عکس العملهای شدید و بی ادبانه ای که داری شما سرتون رو توی برف کردی که مبادا در آینده اگر زندگی ات منجر به شکست شد کسی شما رو سوال جواب نکند.


بذار یه دو سال برید زیر یک سقف بعد بیا با اطمینان از محاسن این داماد خوشبخت بگو . آنقدر عصبی هستی که حتی مسیج های احساسی تون رو که بسیار عادی و نکته قابل اهمیتی هم در اون نیست را به عنوان سند تایید انتخابتون در انظار داد می زنید.

احتیاج به این همه داد زدن نیست. اگر به دنبال راه حلی که فکر نمی کنم چنین باشد ببین علت این خشم درونی و نارضایتی ات واین هم ترسی که تو رو وادار به اثبات حقانیت عشق و پایندگی تو و نامزدت می کنه چیه؟

سلام بهار زندگی عزیز
تاپیکت داره به حاشیه میره و پیشنهاد میکنم خودت با جواب دادن اون رو بیشتر به حاشیه نبری. اینجا یک محیط مجازیه و طبیعیه که هر طرز فکر و اعتقادی توش دیده بشه که ما از خیلیاش خوشمون نیاد یا کاملا مخالف ما باشه. همونطور که یک پست نمیتونه نظرتو رو برگردونه انتظار نداشته باش با جوابی که میدی نظر بقیه رو هم بتونی برگردونی. خود من به خاطر اختلاف شدید عقیدتی که با اعضای فعال اینجا دارم سعی میکنم توی حاشیه بمونم و زیاد نظری ندم. توام سعی کن فقط تشکر کنی و تاپیکت رو به بحث و جنجال نکشونی.


اما در مورد اصل تاپیکت من فکر میکنم همین که مشکل رو میدونی بیشتر راه رو رفتی و بقیه ش به خودت بستگی داره. به نظر من با وجود همه ی نگرانی ها و دغدغه هایی که داری بهتره یکم خویشتن دار باشی و همه رو به همسرت منتقل نکنی. نمیگم این دغدغه ها رو نداشته باش یا همه رو بریز توی خودت ولی همسرت هم یک انسانه که به قول خودت داره همه ی تلاششو میکنه. قطعا خودت میدونی که مسیر اشتباهی رو داری میری که براش تاپیک باز کردی ولی فکر نمیکنم هیچکس جز خودت بتونه بهت کمک بکنه. عشق و علاقه ی اوایل ازدواج برای همیشه باقی نمیمونه اونوقت این دلخوریا خیلی عمیق تر میشه و شاید دیگه نشه جبرانش کرد. خودت تصمیمی داری که اخلاقت رو عوض کنی؟؟ تا حالا جز این تاپیک کاری کردی؟

سارای عزیزم واقعا ممنونم که کاربرای خوب و با فهم و شعوری هستن مثل شما و دوستای دیگه که به قصد کمک میان و تاپیک رو به حاشیه نمیبرن.:72:
عزیزم حرفت درسته.راستش من قبل این تاپیک هم به تلاش برای راه حل افتادم.
طبق همین صحبتی که خودت کردی عزیزم نامزد منم یه انسانه و من نباید توقع داشته باشم مثل یه سوپر من همه مشکلاتمو حل کنه.حتی اگه زمانی هم اشتباهیم کنه من دیگه کلیتش رو زیر سوال نمیبرم.و از کاه کوه نمیسازم.دیگه برای خوب بودن لازم نیس بدون اشتباه باشه یا هرچی من گفتم همون بشه.

طبق حرفی که میثم و سارای عزیزم گفتن این مسائل دغدغه همه هست و نباید فکر کنم با پیش اومدنشون دنیا به آخر رسید.باید مسئله رو ساده کنم.و با ساده تر کردن حلشونم راحتتره.نباید از اشتباه یا هرچیز کوچیکی بترسم.باید استرسمو کنترل کنم.

آقای عباسپور هم حرف خوبی زدن.نباید مشکلاتی که تو زندگی دیگران میبینم رو کول کنم ببرم تو زندگی خودم.باید یه مرز بین زندگی خودم و مشکلات بقیه بکشم.

مانیما جان هم حرف قشنگی زدن.کلا آدما که یه سیکل و نوسانات خلقی دارن و خانوما که دیگه سیکل ماهانه و هورمونها هم بهش اضافه میشه.باید بدونم گاهی این بیقراری ها ناشی از همین موضوعه و به خودم برسم و از خودم مراقبت کنم تا این مدت بگذره.

یا به قول آقای سنگتراشان خاصیت دنیا همینه.من باید این خاصیت دنیا رو با پیشرفت و ترقی قاطی کنم و یه راه حل خوب از توش بیرون بیارم.
باید همزمان به همسرم و خونوادم بیشتر توجه کنم.به خواسته هاشون.

من فکر میکنم راه حل گیری فعلا کافیه و باید تمرکزمو بذارم روی اجرا.مرسییی از دوستای گلی که کمکم کردن.تلاش میکنم استفاده کنم.
بدرود

سلام خدمت همه کاربرای این تاپیک عزیزم مشکلتو خوندم و یه اه کشیدم و گفتم خوش به حالت مواظب زندگیت باش و قدر شوهرت بدون اینقدر ذهنم اشفته و درگیره ک نمیتونم نظر بدم و کوچکتر از اونی هستم ک بخام راهنمایی کنم
من یه خواهش از شما و کاربران تاپیکتون دارم ک به تاپیک من بیایین و کمکم کنید
فررررششششته ی مهرباااانننن تو تمام تاپیکا راهنمایی ها و حرفای خوبی ازتون میبینم خواهش میکنم به تاپیک منم سربزنم موضوع تاپیکم ：چگونه شوهرم را به خانه برگردانم؟ است .
مدیر محترم همدردی و اساتید محترم من عاجزانه منتظر کمک و یه راه نجات هستم کمکم کنید