جناب حمیدی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط hamidhi
من به هیچ وجه چنین چیزی رو توصیه نمی کنم.
خصوصا که از نظر سنی هم خانوم از شما بزرگتر هستند.
نمایش نسخه قابل چاپ
جناب حمیدی.نقل قول:
نوشته اصلی توسط hamidhi
من به هیچ وجه چنین چیزی رو توصیه نمی کنم.
خصوصا که از نظر سنی هم خانوم از شما بزرگتر هستند.
خواهر عزیزم بهتره ترم آینده رو مرخصی بگیرید این دو تا حسن داره اول اینکه میتونید به همسرتون بگید چون مرخصی هستین پس حقوقی دریافت نمیکنید به این صورت همسرتون مجبوره قسط ها رو خودش پرداخت کنه و حسن دومش اینه که بعد از اتمام دوران مرخصی دیگه اقساط رو پرداخت نکنید و بعد از گذشت این 5 ماه برای همسرتون پرداخت اقساط به صورت یک مسئولیت پذیرفته شده و شما میتونید حقوق خودتون رو در جهت اهداف بزرگتر پس انداز کنید
در مورد بچه دار شدن حق دارید چون فرزند اولتون باید قبل از 30 سالگی متولد بشه اما اینم در نظر داشته باشین که دکتری خوندن و بچه دار شدن با هم نمیشه و یکی رو باید انتخاب کنید و مطمئنا حضور یکی باعث عدم حضور اون یکی میشه پس با توجه به شرایط تون دست به انتخاب بزنید ... پیشنهاد بنده اینه که قبل از اینکه صاحب خونه نشدین برای بچه دار شدن اقدام نکنید چون بچه توی این زمونه ماهیانه خودش به تنهایی 2 میلیون تومان خرج داره ... و مسئله بعدی اینکه شما 2 نفر مگه ماهیانه چی میخرید و چی میپوشید که ماهی 2 میلیون خرج میکنید؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! مگه چقدر کرایه خونه میدید؟؟؟ خرج یه خونه 2 نفره نهایتا 300 هزار تومنه و اگه 700 تومن هم کرایه خونه بدید خرج ماهیانه تون نهایتا در بهترین حالت زندگی میشه 1 میلیون .... لطفا در دخل و خرج تون تجدید نظر کنید:81:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط هم آوا
سلام هم آوای عزیز.میترسم که خوب اون وقت این قسطها چی میشن؟ ...
در مورد مرخصی کاملا حق با شماست. خودم هم به همین نتیجه عقلی رسیدم .خیلی دوست داشتم که برای شروع دکتری هم یه مدت مرخصی بگیرم و بشینم مقدمات ادامه تحصیلم رو فراهم کنم مثل زبان و مقاله و ... ولی راستش نمی دونم مشکل توکل نداشتن منه یا ... که میترسم از کارم مرخصی بگیرم.
انگار عادت کردم همیشه مسئولیت بپذیرم. نمی دونم مشکل از کجاست. ترس زیاد مانع شد که برای ترم جاری این کار رو بکنم.
ضمن اینکه ما بایست یک ترم قبل اعلام کنیم، لذا تا مهر آینده که بایست همچنان سر کار بروم.
پس فعلا بایست به فکر یک استراتژی خوب باشم تا مهر آینده.
شکر خدا شوهرم اهل این هست که ازش انتقاد بکنم. البته سریع ترتیب اثر نمیده. شاید هم من بلد نیستم درست حرف بزنم.
در مورد دکتری، ان شاء الله قصد کردیم که اپلای کنیم.
اگر جور بشه، که بعد از یک سال خوندن اونجا اقدام میکنیم به بچه دار شدن.
دوستانم که خارج از کشور هستند، میگن دکتری خوندن خارج خیلی راحت تر از ایرانه. لذا فکر میکنم میتونم اونجا بچه دار بشم.
ولی ایران که باشه، نه.
من رشته ی خیلی سختی دارم و هیچ کسی نیست که ایران تونسته باشه همزمان بچه داری کنه و دکتری این رشته رو بخونه.
اگر اپلای جور نشه، نمی دونم چیکار کنیم. خیلی می ترسم چون سن ام رفته بالا..
در مورد خرجی ها، در واقع اینها قسطهای بدهی های ما به بقیه هستند. بدهی ها هم یه سری هاشون مال زمان مجردی شوهرمه. مثلا ضرری که داد واسه تعمیر یه آپارتمان و دوباره فروختنش به همون قیمت.
یه سریش واسه ضرری هست که دوران عقد ماشین خرید. همش دست برادرش بود. زد داغونش کرد، موتورش تعمیر اساسی اومد و بعد به اصرار من فروختیم. چون از اولم من مخالف بودم که ماشین در این مقطع به نفع ماست.
یه مبلغش بدهی مون به پدرشوهرمه، بابت مکه ای که رفتیم
یه مبلغش خرجهای عروسی مون از اول نامزدی بگیر تا .. اش هست که پدرش هیچ کمکی بهمون نکرد و حالا خودمون داریم میدیم.
نه فقط خرجی خودمون. در واقع ما خرید خاصی نمی کنیم. خیلی معمولی و حتی زیر معمولی. مثلا من کفش و لباس سر کارم حسابی فرسوده شدن و هنوز نتونستم بخرم.
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط هم آوا
سلام هم آوای عزیز.میترسم که خوب اون وقت این قسطها چی میشن؟ ...
در مورد مرخصی کاملا حق با شماست. خودم هم به همین نتیجه عقلی رسیدم .خیلی دوست داشتم که برای شروع دکتری هم یه مدت مرخصی بگیرم و بشینم مقدمات ادامه تحصیلم رو فراهم کنم مثل زبان و مقاله و ... ولی راستش نمی دونم مشکل توکل نداشتن منه یا ... که میترسم از کارم مرخصی بگیرم.
انگار عادت کردم همیشه مسئولیت بپذیرم. نمی دونم مشکل از کجاست. ترس زیاد مانع شد که برای ترم جاری این کار رو بکنم.
ضمن اینکه ما بایست یک ترم قبل اعلام کنیم، لذا تا مهر آینده که بایست همچنان سر کار بروم.
پس فعلا بایست به فکر یک استراتژی خوب باشم تا مهر آینده.
شکر خدا شوهرم اهل این هست که ازش انتقاد بکنم. البته سریع ترتیب اثر نمیده. شاید هم من بلد نیستم درست حرف بزنم.
در مورد دکتری، ان شاء الله قصد کردیم که اپلای کنیم.
اگر جور بشه، که بعد از یک سال خوندن اونجا اقدام میکنیم به بچه دار شدن.
دوستانم که خارج از کشور هستند، میگن دکتری خوندن خارج خیلی راحت تر از ایرانه. لذا فکر میکنم میتونم اونجا بچه دار بشم.
ولی ایران که باشه، نه.
من رشته ی خیلی سختی دارم و هیچ کسی نیست که ایران تونسته باشه همزمان بچه داری کنه و دکتری این رشته رو بخونه.
اگر اپلای جور نشه، نمی دونم چیکار کنیم. خیلی می ترسم چون سن ام رفته بالا..
در مورد خرجی ها، در واقع اینها قسطهای بدهی های ما به بقیه هستند. بدهی ها هم یه سری هاشون مال زمان مجردی شوهرمه. مثلا ضرری که داد واسه تعمیر یه آپارتمان و دوباره فروختنش به همون قیمت.
یه سریش واسه ضرری هست که دوران عقد ماشین خرید. همش دست برادرش بود. زد داغونش کرد، موتورش تعمیر اساسی اومد و بعد به اصرار من فروختیم. چون از اولم من مخالف بودم که ماشین در این مقطع به نفع ماست.
یه مبلغش بدهی مون به پدرشوهرمه، بابت مکه ای که رفتیم
یه مبلغش خرجهای عروسی مون از اول نامزدی بگیر تا .. اش هست که پدرش هیچ کمکی بهمون نکرد و حالا خودمون داریم میدیم.
نه فقط خرجی خودمون. در واقع ما خرید خاصی نمی کنیم. خیلی معمولی و حتی زیر معمولی. مثلا من کفش و لباس سر کارم حسابی فرسوده شدن و هنوز نتونستم بخرم.
سلام دوست عزیز
شما چه رشته ای هستید که می گید:
"من رشته ی خیلی سختی دارم و هیچ کسی نیست که ایران تونسته باشه همزمان بچه داری کنه و دکتری این رشته رو بخونه"
؟!!!
باور و پذیرش این حرف، یه کم سخت و غیرقابل هضمه!