سلام آقا پارسا.
دلم بدجوری گرفت وقتی تاپیکتونو خوندم. یه ساعت نشستم گریه کردم. انقدری که مرخصی گرفتم رفتم قدم زدم.:54:
من که نامزد کرده بودم و به هم زدم تمام حالتهای شما البته خفیفترشو دارم، چه برسه به شما که...
خدا واقعا خودش باید کمک کنه. انقدر حالم به هم ریخت نتونستم کل مطالبی که دوستان نوشتنو بخونم، فقط خواستم بگم خدا وقتی سختی میده صبرشم میده. هرچند هنوز ندیدم به خودم صبر بده، اما بالاخره میده، یعنی مجبوریم امیدوار باشیم، کار دیگه ایی از دستمون بر نمیاد.:315:
این زمانها بیشتر از بقیه وقتها نیاز داریم به خدا نزدیکتر بشیم، اما خود من انقدر بی حوصله ام که ....
براتون خیلی دعا میکنم چون حستونو(هرچند در ابعاد کوچیکتر)اما با تمااااام وجودم حس کردم.
ببخشید اگر مطلبی که براتون گذاشتم هیچ نکته و راه حل مفیدی مثه مطالب بقیه دوستان برای بهتر شدنتون نداشت .
به امید دنیا دنیا آرامش برای قلب و روح و جسمتون ...و چشمان خستتون.
:72: