به دلیل بالا رفتن سنم باید قید ازدواج رو بزنم

واقعا بعضیا میان میگن به خاطر اینکه یه دختر مجرد دیده بشه این کارو بکن اون کار بکن کلاسای مختلف برو ورزش برو مراسمات برو تو اجتماع برو
دیده بشو ووووووووووو....
اخه فکر کردین خودمون اینچیزا رو نمیدونیم؟
فکر کردین یه دختری مثل من یا تنهای خسته یا دخترای مشابه ما با این تحصیلات بالا وکار و این همه حضور تو اجتماع دیده نمیشیم؟
اخه مه گم شدیم که باید بیان پیدامون کنن؟
یا فکر کردین نشستیم تو پستوی خونه هامون رنگ ادمیزاد نمیبینیم یا مردم گریزیم؟
مشکل این چیزا نیست !!!!!!
مشکل همون دیدگاه غلط ادمای اطرافمون بخصوص مردا نسبت به دخترایی که سنشون از یه حدی میره بالاتر ودیگه مناسب زندگی حسابشون نمیکنن!
نگین اینجوری نیست که صدها مثل عینی اطرافم دیدم وکاملا با اطمینان دارم میگم
دختری به سن من دیگه نباید منتظر بمونه یه پسر مجرد همسن خودش بیاد سراغش به جرم سنگین یه عددتوشناسنامه اش باید منتظر بمونه یه مرد زن مرده یا مطلقه یا هزار عیب ایراد دار بیاد سراغش
در حالی که مردا هر عیب ایرادی داشته باشن 10 تا زن طلاق داده باشن سنشون بالای چهل سال باشه بچه داشته باشن ولی چون مرد هستن اونم مرد ایرانی چون فقط تو این مملکت این دیدگاه غلط واین بی عدالتی نسبت به زنها هست تا هر وقت بخوان میتونن بهترنی انتخاب رو داشته باشن.
اونم با یه دختر سن پایین که هیچ تجربه ازدواجی نداره ولی چون سنش یه کم رفته بالا دیگه حق انتخاب گزینه مناسب رو نداره
اقایون بهتره به جای دلداری دادن یا راه حلهای تکراری وکلیشه ای بی اثر یه خورده اون دیدگاهتون نسبت به زن عوض کنید فقط اون رو به خاطر خودخواهی خودتون نخواین فقط برای ارضای نیاز خودتون نخواین فقط برای تولید نسل نخواین! برای وخودش برای وجوودش بخواین نه فقط وسیله لذت جویی!!!

سلام.
تنهای خسته دوست خوبم، من تنهایی شما رو درک میکنم، لیکن دختر خوب تنهایی مسئله ای نیست که با ازدواج حل بشه. شاید انسان با وابسته و درگیر کردن خودش بتونه خودشو به بیخیالی بزنه، لیکن تنهاییش از بین نمیره.
اینه که دختر جان، پیشنهاد مییکنم برای رهایی از تنهایی به ذات خودت متکی باش. اونی که ازدواج کرده هم هر آن ممکنه تنها بشه! اینه که آدمی باید پیش از ازدواج وجود خودش رو مستقل کنه. (البته به نظر من) آرامش نباید وابسته به حضور این و آن و البته خارجی باشه دختر خوب. چه بسا این لحظه باشه و لحظه ی بعد نباشه.
همچنین باید در نظر داشت ازدواج از سر تنهایی از ریسک بالایی برخورداره. یک اینکه شخص تحت فشار، زیاد ارفاق میکنه، و دو اینکه بعد ازدواج وابسته میشه و بدتر زندگی خودشو جهنم میکنه.
باری توصیه من به شما اینه خانومم که ابتدا روی آرامش درونی خودت کار کنی. اینکه خودت باشی، بتونی این بار سنگین محبت و عشق رو بین اطرافیانت تقسیم کنی، با جهان، با خداوند که هرگز تنهات نمیذارن رابطه ای صمیمانه داشته باشی و آرامش رو در خودت تقویت کنی. چون باز هم (به نظر من ) زدودن این تنهایی از این ره میسر هست.
و البته من اعتقادم در مورد هر دعا و خواسته ای که خداوند "نه" میاره توش بر این هست که یا وقتش نیست، یا به ضررمان هست، یا اینکه ما صلاحیت لازم رو برای امر مورد نظر نداریم. لذا غیر ممکن نیست اگر ما سعی بر خویشتن سازی و بر طرف کردن ضعف هامون داشته باشیم، صلاحیت آن دعا و خواسته رو هم به دست بیاریم.
چه اینکه گاهی باید از آرزویی گذشت تا به اون باز رسید و البته این به دلیل کسب معرفت بیشتر هست.
توکلتون بر خداوند باشه. انشاءالله موفق باشید.

آبی بیکران عزیز خوشحالم که درکم می کنی. واقعا بعضی نظرات فقط تو جملات خلاصه میشه همین آقایون وقتی مرحله عمل میرسه دختر سن پایین تر از خودشون رو ترجیح میدن اونم نه 1 یا 2 سال. 5 تا 10 سال . من چند بار اشاره کردم شاغل هستم و فعالیت ام تو خونه نیست بلکه تو این جامعه ای هست که شما راهنمایی می کنید تا ظاهر شم. الان تو این سن ام هر خواستگاری زنگ میزنه تا سن ام رو می فهمه بدون اینکه تشریف بیارن از پشت تلفن می گن نه آقا پسر ما دختر خانم کوچیک می خواد با اینکه پسراشون هم بالای 30 سال سن دارن!!!!! حتی به خودشون زحمت اومدن رو هم نمی دن چون واقعا سن ام رو کم نشون میدم و در مقایسه با دختر خانم های امروزی باز ادعا می کنم سن ام از اونها کمتر دیده میشه. (مطلق نمیگم ولی واقعا دختر خانم های امروزی اونقدر رنگ و تغییرات تو چهره هاشون میدن که اکثرا تا نپرسی سنشون رو آدم فکر میکنه متاهل و مادر یک بچه اند). باز منظورم دیدگاه آدمهاست که وقتی دختر سن 30 سالگی رو رد کرد فکر می کنن که طراوت و شادابیش رو از دست داده . شاید خیلی آقایون بگن واسه ازدواج دختر پاک و نجیب می خواهیم ولی وقتی جدی تر شد همه دنبال دختر خانم های زیبا و بعضی وقتها باباهای پولدار داشتن هستن. اگر پاک زندگی نمی کردم شاید تا الان ازدواج هم می کردم چون به شخصه دیدم دوستایی که شیطنت هایی تو مجردی داشتن و هر روز با یکی بودن الان ازدواج کردن و صاحب بچه ام هستن. نمی خوام بگید از کجا میدونی خوشبخت ان!!!! چون همه تو زندگیشون مشکلاتی دارن و هیچ کس از زندگیش 100% نمی تونه رضایت داشته باشه . حتی الان بعد از 35 سال زندگی والدین ام شاید مادرم رضایت کامل کامل از زندگیش نداره و این دلیل نمیشه که بگیم خوشبخت نیستن.
سرکش عزیز زندگی که بدون امید نمیشه اگر امیدم رو هم به کلی از دست بدم که میشم مرده متحرک. خدا مهربونه خودم هم میدونم ولی برا بعضی از بنده هاش فوق مهربونه وحسابی لطف میکنه براشون.
کاش بتونیم ما ایرانی ها کمی به خودمون بیایم دیدگاه هامون رو اصلاح کنیم کاش تو زندگی معیارامون بر اساس منطق باشه تا معیار آقا پسرامون زیبایی و خانواده پولدار داشتن و ... (دیدن ظواهر نباشه) تا دختر خانم های گلمون به خاطر همین زیبا شدن دست به هر گونه عمل زیبایی بزنن متاسفانه تعریف زیبایی تو کشور ما با کشورهای دیگه خیلی فرق داره. یا دختر خانمهای ما هم دنبال پول و ماشین های آنچنانی از آقا پسرها نباشن.... اونقدر دختر خانمهای رنگی تو جامعه امون زیاد شده تو گذشته اگه امیدی برا ازدواج داشتم الان دیگه اصلا ندارم چون دخترهای ساده ای مثل من و امثال من دیده نمیشن.

نقل قول:

---

کاش بتونیم ما ایرانی ها کمی به خودمون بیایم دیدگاه هامون رو اصلاح کنیم کاش تو زندگی معیارامون بر اساس منطق باشه تا معیار آقا پسرامون زیبایی و خانواده پولدار داشتن و ... (دیدن ظواهر نباشه) تا دختر خانم های گلمون به خاطر همین زیبا شدن دست به هر گونه عمل زیبایی بزنن متاسفانه تعریف زیبایی تو کشور ما با کشورهای دیگه خیلی فرق داره. یا دختر خانمهای ما هم دنبال پول و ماشین های آنچنانی از آقا پسرها نباشن.... اونقدر دختر خانمهای رنگی تو جامعه امون زیاد شده تو گذشته اگه امیدی برا ازدواج داشتم الان دیگه اصلا ندارم چون دخترهای ساده ای مثل من و امثال من دیده نمیشن.

---

سلام
دقیقا زدید به هدف
الان مدتیه که شرایط اقتصادی جامعه خرابه و پسرای کمی میتونن شرایط مالی ازدواج داشتنه باشن و به همین خاطر بین دختر خانم ها برای ازدواج رقابت زیادی هست تا بتونن با معدود پسرایی که شرایطشون مناسبه ازدواج کنن

بیایید واقعی با این مسئله برخورد کنیم، شما 4 راه حل دارید:
1. فرهنگ جامعه رو تغییر بدید و تفکر تمام پسرا و دخترا رو عوض کنید و یک مدینه فاضله بسازید
2. روی زیباییتون به هر شکلی که حس میکنید لازمه تغییرات لحاظ کنید تا زیبا تر دیده بشید
3. بنشینید و حرص بخورید و زندگی رو به کامتون تلخ کنید
4. بیخیال بشید و از زندگی لذت ببرید

مورد 1 هزینه ای در حدود کل بودجه کشور های جهان رو میخواد و به وقتی در حدود 100 ها سال زمان نیاز داره و نمیشه تضمین داد این اتفاق می افته

مورد 2 رو با درآمدتون هم میتونید انجام بدید و وقت کمی لازمه و خودتون بعنوان یک زن میدونید که چه کارهایی میشه انجام داد ( رنگ و آرایش مو ،اصلاح ابرو، آرایش پوست و کمک از درمان های پزشکی، ورزش جهت زیبایی اندام و ... )

مورد 3 رو که سالهاست انجام دادید و نتیجه اشو هم دیدید

مورد 4 هم خوبه و خیلیا انجام میدن

خود من یک مدت پسرایی که روی بدن و ظاهر و اندام و پوششون کار میکردن رو بعنوان بیکار و علاف و ... میشناختم اما کمی که با خودم روراست شدم نگرشم عوض شد و فهمیدم همه این برچسب ها که روی مردم میزنم بخاطر اینه که تنبلی خودم رو توجیه کنم

کدوم دختری از یک پسر ورزشکار و خوشتیپ بدش میاد و بجاش میره پسر ساده رو انتخاب میکنه ؟؟

شما خیلی کارا میتونی انجام بدی تا زیبا تر باشی ، آرایشگاه بری، ورزش بری و حرفه ای تمرین کنی ،لباسای زیبا و قشنگ بپوشی ، بری دکتر متخصص پوست و روی ظاهرت کار کنی

دوست عزیز اینا خرج بیخودی نیست ، اینا سرمایه گذاریه و بعد ها در زندگی نتیجه اشو میبینی

چرا ما یاد گرفتیم هر چی درآمد داریم رو جمع کنیم برای روز مبادا
یا برای وراثی که بخورن و اصلا یادشون نیاد ما کی بودیم


ضمنا وقتی که خودت حس میکنی پیر شدی و دیگه از تو گذشته و این کارها مخصوص دخترای جوونه ، وقتی خودتو پا به سن گذاشته میشناسی ، چه انتظاری از ما پسرا داری و ما باید چی فکر کنیم ؟

امیدوارم از همین فردا تغییرات بزرگ در زندگیت ایجاد کنی و در این موارد تبلی و سستی نورزی

و اگر نمیخوای هیچ کاری بکنی دیگه اعصاب خودتو بیخود خراب نکنی و بیخیال باشی

خدا همه چی رو در اختبار ما گذاشته و این ماییم که سرنوشتمونو رغم میزنیم و اون بالایی زمانی دستمونو میگیره که یه حرمکتی بکنیم
صحبت من فقط با شما نیست با خانم آبی بیکران هم هست

نقل قول:

---

ولی چون مرد هستن اونم مرد ایرانی چون فقط تو این مملکت این دیدگاه غلط واین بی عدالتی نسبت به زنها هست تا هر وقت بخوان میتونن بهترنی انتخاب رو داشته باشن.
اونم با یه دختر سن پایین که هیچ تجربه ازدواجی نداره

---

نمونه ش پسردایی من،دانشجو دکترا،تدریس در دانشگاه با 38سن،دختر گرفته 22.

اینم شاهد از غیب نیاید بگید نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sarkesh

سلام.
تنهای خسته دوست خوبم، من تنهایی شما رو درک میکنم، لیکن دختر خوب تنهایی مسئله ای نیست که با ازدواج حل بشه. شاید انسان با وابسته و درگیر کردن خودش بتونه خودشو به بیخیالی بزنه، لیکن تنهاییش از بین نمیره.
اینه که دختر جان، پیشنهاد مییکنم برای رهایی از تنهایی به ذات خودت متکی باش. اونی که ازدواج کرده هم هر آن ممکنه تنها بشه! اینه که آدمی باید پیش از ازدواج وجود خودش رو مستقل کنه. (البته به نظر من) آرامش نباید وابسته به حضور این و آن و البته خارجی باشه دختر خوب. چه بسا این لحظه باشه و لحظه ی بعد نباشه.
همچنین باید در نظر داشت ازدواج از سر تنهایی از ریسک بالایی برخورداره. یک اینکه شخص تحت فشار، زیاد ارفاق میکنه، و دو اینکه بعد ازدواج وابسته میشه و بدتر زندگی خودشو جهنم میکنه.
باری توصیه من به شما اینه خانومم که ابتدا روی آرامش درونی خودت کار کنی. اینکه خودت باشی، بتونی این بار سنگین محبت و عشق رو بین اطرافیانت تقسیم کنی، با جهان، با خداوند که هرگز تنهات نمیذارن رابطه ای صمیمانه داشته باشی و آرامش رو در خودت تقویت کنی. چون باز هم (به نظر من ) زدودن این تنهایی از این ره میسر هست.
و البته من اعتقادم در مورد هر دعا و خواسته ای که خداوند "نه" میاره توش بر این هست که یا وقتش نیست، یا به ضررمان هست، یا اینکه ما صلاحیت لازم رو برای امر مورد نظر نداریم. لذا غیر ممکن نیست اگر ما سعی بر خویشتن سازی و بر طرف کردن ضعف هامون داشته باشیم، صلاحیت آن دعا و خواسته رو هم به دست بیاریم.
چه اینکه گاهی باید از آرزویی گذشت تا به اون باز رسید و البته این به دلیل کسب معرفت بیشتر هست.
توکلتون بر خداوند باشه. انشاءالله موفق باشید.

---

من فکر میکنم بهترین نظر رو خانوم / آقای سرکش دادن. روی تک تک جملاتشون فکر کن .
بنظر من مشکل از اینجاست که ایمانتون قوی نیست . روی جملاتی که بلد کردم تامل کن. چه تضمینی وجود داره که بعد از ازدواج هم تنها نشی؟

دوست گلم اعتقادتو قوی کن . حتما دلیلی داره که خداوند تا امروز نخواسته شما ازدواج کنی پس سبک زندگیتو عوض کن .

در ضمن در مورد حرفی که میگین آقایون بالای 30 حتما دخترای زیر 30 رو میپسندن من موارد زیادی (تقریبا خیلی زیاد) دوروبرم سراغ دارم که آقای بین 36-40 دنبال دختر خانومای حدود 30 میگردن که اختلاف سنیشون زیاد نباشه . چون الان سن آقایون هم برای ازدواج بالا رفته . بد نیست یکم روی دیدگاهتون تجدید نظر کنین.

اتفاقا اینم میخواستم بگم امروز یه خانومی اومد تو اتاقم (سر کار) خیلی شاد و شنگول و سر حال میخواست تلفن کنه . کلی شوخی میکرد باهام حرف میزد و جالب اینجا بود که با دادگاه هم تماس میگرفت اما میخندید . یکم با هم حرف زدیم فهمیدم 54 سالشه و مجرده تا بحال ازدواج نکرده بود. دکتر هم هست عضو هیات علمی دانشگاه خودمون. 5 سال مالزی زندگی کرد کل اروپارو گشت باورت نمیشه من احساس کردم با یه دختر همسن خودم دارم صحبت میکنم . خیلی ام با حجاب و در عین حال شیک پوش بود . اصلا روحیه ی من عوض شد . انقد که بهم انرژی مثبت داد . تا جایی که بهش گفتم یرنامه بذاریم با هم بریم بیرون و گفتم دوباره بیاد پیشم . چقد یه زن میتونه خودشو قوی نگه داره و انرژی مثبت بده ؟

لطفا انرژی های منفی رو از خودت دور کن.:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

نمونه ش پسردایی من،دانشجو دکترا،تدریس در دانشگاه با 38سن،دختر گرفته 22.

اینم شاهد از غیب نیاید بگید نیست.

---

شاهنامه آخرش خوش است:305:

به نظر من 16 سال اختلاف سن در دنیای امروزی به نظر من مرگ یک رابطه است.

نمی دانم در کدام شهر هستید ولی من طی دو ماهه گذشته 3 مجلس عقد و عروسی رفته ام که که در دو تا از آنها دختر 2 خانم 2 سال و 3 سال بزرگتر از پسر بود و سن آنها سی به بالا.

مرد 38 ساله ای که دختر 22 ساله میگیرد یعنی خود را در سطح برآورده کردن نیازهای جسمی و روحی و فکری یک

دختر 22 ساله میبیند با افکار و عقاید یک دختر جوان که تازه وارد جامعه - دانشگاه و کار شده.

تنهای خسته عزیز و ابی بیکران عزیز کدام از شما راضی هستید جدای از شرایط سنی و جنسی یک دختر 22 ساله

به شرایط فکری و عقلی که در 22 سالگی داشتید باز گردید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :303:

کدام از شما راضی هستید یک عمر با مردی زندگی کنید که تمایلات و گرایشات روحی و فکری و ... او تقریبا به اندازه

نصف سنش هست.

"تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل":305:

مطمین باشید اینچنین مردانی همان بهتر که شما را انتخاب نکنند زندگی با آنها صبر زیاد و گذشت بسیار میخواهد

خودشان هم این را میدانند که سراغ دختران کامل و بالغی مانند شما نمیاند و به زنانی همسن دخترانشان رضایت

میدهند:81:

سلام
نوشته ها رو کامل نخوندم فقط این موضوع به ذهنم رسید ک بگم
داداش خود من 36 سالشه ازدواجم نکرده البته همه نفره داریم تلاش می کنیم ولی راضی نمیشه و هی بهونه میاره
اینو خواستم بگم که اصلا مایل نیست با یه دختر زیر 30 سال ازدواج کنه و می گه اونا دنبال فرد مرفه هستن و زیاد ایراد میگیرن و ترجیه میده با کسی ازدواج کنه که حداکثر 4 سال ازش کوچیکتر باشه
ضمنا یه جا رفتیم خواستگاری براش که دختره 28 سالش بود که کلی ایراد گرفتن که چرا کارشون اینطوره چرا سنشون بالاست چرا موهاش سفیده و.... در نهایتم گفتن نمی خوایم
دادشمم خیلی ناراحت شد
اینو در نظر داشته باشید یه دختر 25 یا 26 ساله که موقعیت های بهتری برا ازدواج داره نمیاد با یه پسر 36 ساله یا 38 ساله ازدواج کنه (مگر برا پولش که همه پولدار نیستن)
همون سنو سال خودتونو یادتون بیارید به نتیجه میرسید
دختر همسایمون ما تو سن 40 سالگی با یه پسر 30 ساله ازدواج کرد والاااااااااااا
حالا اینا همه به یه طرف، خدا مسیر زندگی همه انسان ها رو مثل هم نکرده و هر کس مسیر زندگیش از پیش تعیین شده و ما تو این مسیر قرار می گیریم و باید بتونیم که به بهترین نحو اونو به پایان برسونیم پس به خدا ایمان داشته باش و به حرف مردم توجه نکن
خدا مسیر سختی برات گذاشته ولی بهش اطمینان کن و همونطور ک گفتی تا تهشو با حجب و حیا ادامه بده مطمعن باش اینجا نشه اون دنیا جوابشو میده

ازدواج که می کنی بالاخره انشاالله ولی فعلا تا ازدواج نکردی حال زندگیتو ببر:227:
قبل ازدواج:43:
بعد ازدواج:47::54:

جدی بگیر ولی شوخی کردم...

سلام خانم تنهای خسته

چقدر اسمتون بار منفی داره...http://www.hamdardi.net/images/smilies/81.gifhttp://www.hamdardi.net/images/smilies/310.gif

میخواستم من هم بعنوان یک پسر که مثل شما مجرد هست و همون نیازهای روحی ، عاطفی و جن.سی که به یک جنس مخالف بعنوان همسر داره ولی در حال حاضر خبری نیست ازش و همدرد شما هستم ، چند خطی توی تاپیکتون بنویسم…

یک زمانی ما یک خواسته ای داریم ، مثلا میخوایم به فلان مدرک علمی یا فلان جایگاه اجتماعی برسیم بعد هیچ تلاشی هم در راستای رسیدن به خواستمون نداریم ، بعد یکسره هم غر میزنیم در حالیکه فراموش کردیم مقصر کاهلی خودمون هست..

اما یک زمانی ما اونچنان نقشی در رسیدن به خواستمون نداریم… مثل ازدواج یک دختر خانم مثل شما… خوب شما که توی جامعه هستید ، شاغل هستید، توی جمع های خانوادگی و اجتماعی هم حتما حاضر میشید ، دیده میشید و… (حتی خیلی از دختر خانمها که ازدواج میکنن اتفاقا اونقدرها دیده هم نمیشن ) ولی ازدواجتون جور نمیشه یا بهتره بگم تا الان نشده ، خوب نشده دیگه ، شما چه قصوری کردید؟ شما چه گناهی کردید؟ زوری که نمیشه دیگه ، نمیشه برید در خونه های مردم بگید اقا ببخشید شما یک پسر ندارید که شوهر من بشه؟

توی این دنیا یک برگ میخواد از درخت بیفته به خواست و اراده خداوند این عمل اتفاق میفته ، بعد به نظر شما ازدواج کردن یا نکردن یک انسان که اشرف مخلوقات هست و فعل ازدواج یکی از مطلوب ترین اعمال نزد پروردگار هست ، ایا یک درصد امکان داره خارج از اراده خداوند باشه؟ ایا الان که شما بعنوان یک دختر خانم کارهایی که برای ازدواج باید یا بهتره بگم بهتر هست انجام بدید و انجام میدید و اتفاقی در زندگیتون نمیفته ، غیر از این هست که این نشدن به خواست خداوند هست؟

خوب این نشدن ، یا مصلحت خداوندی هست یا ازمایش خداوند…

توی همین انجمن بگردید ببینید چقدر دختر خانم و آقا پسر هستند که روزی صدبار از زندگی متاهلیشون ابراز ندامت میکنن و طرفشون زندگی رو بهشون جهنم کرده … از کجا میدونید اگر شما 5 سال پیش ازدواج کرده بودید یکی از اونها نبودید خدای نکرده؟ میدونید چقدر متاهل هستند که ارزوی این رو دارند که جای شما بودند؟ اگر خدای نکرده جای یکی از اونها بودید ایا غیر این بود که بزرگترین ارزوی زندگیتون این بود که کاش مجرد بودید؟ کاش اون طرف مقابلتون توی زندگیتون نبود؟ خوب الان که این حاجت و ارزوی شما براورده شده هست… این از مصلحت…

اما از کجا معلوم؟ شاید ازدواج میکردید و اتفاقا یک زندگی خوب و پر از ارامش نصیبتون میشد … اما اساس خلقت انسان ازمایش هست… ما خلق شدیم تا در بوته ازمایش قرار بگیریم… هر کسی هم به شکلی… یکی با فقر و نداری … یکی با خدای نکرده بیماری… یکی با یک خانواده و پدر و مادر بد …، یکی با فرزند نداشتن ، یکی با فرزند ناخلف داشتن و یکی با تنهایی و شریک زندگی نداشتن و… خوب این هم ازمایش امثال ماهایی هست که بنا به هر دلیلی هنوز فرصت چشیدن طعم زندگی متاهلی رو پیدا نکردیم… ازمایش اینکه حالا چقدر باز هم با این شرایط شاکر خالق هستیم .. چقدر با این همه غرایز خودنگهدار هستیم و دامنمون به گناه الوده نمیشه و… چقدر تمسخر و طعنه دیگران رو قادریم تحمل کنیم ، چقدر به کسانی که در کودکی همبازی ما بودند و الان یک زندگی متاهلی خوب دارند حسادت میکنیم و…. فکر میکنم توی اون همه زمینه ازمایشی که بعضیهاش رو اسم بردم ، یکی از اسونترین و بهترین ازمایشها نصیب افرادی همچون ما شده، موافقید؟

اما یک حرفی که از همه اینها مهمتر هست و اخر این پست میخوام بهش اشاره کنم این هست که اصلا مگر ما به این دنیا اومدیم که مثلا به فلان مدرک علمی برسیم؟ مگر به این دنیا اومدیم که ازدواج کنیم و بچه دار بشیم؟ مگر به این دنیا اومدیم که به فلان رتبه اجتماعی و ثروتی برسیم؟ مگر درجات علمی ، مگر متاهل شدن و فرزند اوری ، مگر کسب شان اجتماعی و… ، هدف هستند؟ اشتباه ما اینه که فکر میکنیم اینها اهداف من نوعی بعنوان یک مخلوق هست.. اگر فکر کردیم این موارد هدف زندگی هستند و زندگی و خوشبختی خودمون رو به اونها گره زدیم ، مادامیکه موفق نشیم که به اونها برسیم اون زمان زندگی ما طعم تلخی به خودش میگیره… اما اگر به این مطلب رسیدیم که من بشر برای اون چیزهای کم اهمیت خلق نشدم ، اونها هدف زندگی من نیستند ، فقط اونها وسیله ای هستند که به من کمک کنند تا به اهداف والای خلقت خودم برسم ، اونها وسیله ای هستند که به رشد و کمال من کمک کنند … همین! پس اگر اون وسیله رو من در اختیار نداشتم ، این در اختیار نداشتن که همونطور که بالا اشاره کردم که در اختیار و اراده من نبوده که ، پس حتما رشد من در همین نداشتن هست ، پس باید به جنبه های دیگه زندگی بپردازم ، و اجازه ندم غصه نداشته ام ، من رو از بقیه وسیله هایی که میتونه من رو رشد بده ، باز بداره… فعلا شرایط متاهل شدنم نیست ، باشه .. تا زمانیکه هنوز مجردم ، به علم و دانشم اضافه میکنم… به خلق و همنوعانم خدمت میکنم … به پدر و مادرم خدمت میکنم و از بودن کنار اونها لذت میبرم و… اجازه نمیدم تفکر منفی تنهایی ، انرژی من رو برای توجه به بقیه جوانب زندگی از من بگیره و البته از نظر من انرژی تفکر منفی بخاطر اون نداشته هه ، از انرژی عدم حضور اون نداشته هه ، بیشتره…

یک مثال میزنم موضوع بیشتر روشن بشه.. مثلا من ارزو دارم که یک اتومبیل شخصی داشته باشم ، ازم میپرسن چرا دوست داری که اتومبیل شخصی داشتی باشی ، میگم مثلا چون میخوام از بندر عباس برم تهران ، دوست دارم با اتومبیل شخصی خودم برم.. خوب شرایط جور نمیشه که اتومبیل بخرم و میشینم زانوی غم بغل میگیرم … درسته اگه اتومبیل شخصی نداشته باشم مجبور هستم به سختی بیفتم و این مسیر رو با قطار یا اتوبوس یا حتی پیاده برم… اما اون زانوی غم نه بخاطر سختی مسیر هست که بلکه بخاطر نداشتن اون وسیله هست.. در صورتیکه که فراموش کردیم اصلا اون وسیله رو بخاطر چه هدفی میخواستیم و اگر تمرکز رو از وسیله روی هدف اصلی بگذاریم ، ذره ای غصه و غم نمیخوریم… بندهای کفشمون رو میبندیم و میگیم مهم اون هدف تهران رسیدن من هست ، چه با ماشین چه بی ماشین ….

در پایان امیدوارم موانع ازدواج تمام جوونها مرتفع بشه و همه من جمله شما و سایر دوستان طعم زندگی متاهلی رو بچشن… یک طعم پر از ارامش…

به امید موفقیت.