نحوه گفتن دلیل جدایی در خواستگاری

سلام،

خانم مصباح الهدی، من 34 سالم هست و ایشون 28 سالشه. حدود 8 ماهی هست که باهاش توی محیط کار آشنا شدم. ایشون موقت با من تقریبا چیزی شبیه به همکار خواهد بود. البته یک همکار دور که توی این مدت کمی روابط صمیمی تری پیدا کردیم. من شناختی از خانواده اش ندارم و ایشون هم شناختی از گذشته من نداره. حتی بعید میدونم که سن منرو بدونه و احتمال میدم که فکر میکنه من مجردم. اینها فقط برداشت من به خاطر نوع رفتارهاش هست.

در مورد اینکه گفتم وابسته بشه فکر کنم سوء برداشت شده و اونرو در ذهن تون چیزی شبیه به روابط دخترکان و پسرکان جوون در نظر گرفتین. چیزی که در ذهن من هست اینه که باهاش کمی صمیمانه تر بشم چون احتمال میدم که امکانش هست و بعد اگه احساس کردم حسی که نسبت به من پیدا کرده در حد کافی هست! در مورد شرایطم باهاش صحبت کنم. الان بدون حس تعلق به احتمال خیلی زیاد منرو رد میکنه.

در مورد دلایل جدایی که خانم شیدا و خانم دختر بیخیال گفتند برای شرایط من مناسب نیستند. سن کم و بی تجربگی و تاثیر خانواده در تصمیم دو سال قبل من ایراد بزرگی برای من هست. همچنین با توجه به اینکه ایشون 28 سالشه فکر نکنم زیاد خانواده براش تصمیم گیری کنند و تصمیم خودش باید مهم باشه.

------------

جمع بندی من از راهنمایی های شما و نظر خودم اینه که هم برای ایجاد کمی تعلق خاطر و هم آشنایی بیشتر سعی کنم بهش نزدیک تر بشم و اگر احساس کردم که در شرایطی هست که منرو پذیرفته در مورد ازدواج سابقم در حدی که موردنیاز هست باهاش صحبت کنم. فکر کنم بیشتر شما با این روش موافق بودین.

پ.ن: از همگی ممنونم. چون اکثر جوابها تقریبا یکسان بود به صورت کلی جواب دادم

اینکه کاری کنید از شما شناخت پیدا کنند خوب است و با وابسته کردن خیلی خیلی متفاوت هست!!!

البته شناخت صحیح و کاملا صادقانه.و اینکه احساسات درگیر نشه.

تو محیط کار خوب این طبیعیه که همکاران از هم شناخت پیدا می کنند.ولی در حد کاری است.و نه مثلا در حد بیشتر از آن تو بیرون و...

البته شما هم باید شناخت درستی پیدا کنید و احتمال بدین اصلا شاید ایشون مناسب همسری شما نباشن.

توجه داشته باشید این شناخت اولیه است و شناخت اصل کاری برای خواستگاری باشد.

توجیه جان یه چیزی هست که چند وقتیه می خوام بگم بهت الان اینجا می نویسم.
چه زن چه مرد وقتی یکی رو دوست داشته باشه یا وقتی فکر کنه باید یکی رو نگه داره هر کاری از دستش بربیاد می کنه تا اون فرد رو پیش خودش نگه داره. این اصلا به معنی اینکه اعتماد به نفسش کمه نیست. ممکنه یکی دو ماه اعتماد به نفسش موقتا به نظر کم بیاد چون هی تلاش می کنه و هی نتیجه نمی گیره اما واقعا کم نیست. اصلا ربط نداره.
ادم وقتی یه چیزی یا یه کسی رو بخواد هر کاری که بتونه از دستش بربیاد می کنه تا به دستش بیاره. این به زن بودن به مرد بود به اعتماد به نفس یا حتی لیاقت هیچ ربطی نداره.

من دیدم وقتی کسی عاشق میشه و طرفش چندان محلی بهش نمی ده اما این امیدو هم می ذاره واسش که شاید بشه که بذر مهر در دلش بکاره واقعا هر کار بتونه می کنه حتی ممکنه کار به جایی برسه که هر بار که طرفو می بینه یا هر روز یه مدل جدیدی بشه. مثلا بره لباسای مختلف بخره ارایش متفاوت بکنه رفتارای مختلف بکنه در دخترا یا مثلا مدل موهاشو عوض کنه لباسای مختلف بپوشه رفتاراشو هر بار متفاوت کنه در پسرا. البته این خوب نیست به نظر من چون باعث میشه طرف مقابل سردرگم شه و اخرش نفهمه خود واقعی این عاشق کیه! اما اونی هم که عاشقه هر تلاش که بتونه می کنه. شبیه اون اهنگ که می گه هر چی بخوای همون می شم....

این اصلا به بی لیافت بودن یا اعتماد به نفس کم داشتن ربط نداره. این تلاشه. تلاشی با همه وجود.

موفق باشی.

یعنی شما می خواهید احساسات این خانم را درگیر کنید تا نتواند شما را رد کند ؟
آیا شما عاشق ایشون شدید که اینقدر اصرار دارید که حتما قبول کنه؟

این تاپیک قدیمیه موضوعش بسته شده از نظر صاحب تاپیک.

- - - Updated - - -

من یه چیزی می خواستم بگم گفتم ته این ناپیک ایشون بنویسم ولی خود تاپیک موضوعش قدیمیه.