هیچی ندارم که بهش افتخار کنم

پونیو ...

من هم یه زمانی تو زندگی به این فکر میکردم
که چه کار میتونم بکنم و چه کار نمیتونم
و این قدر تمرکز میکردم که کاش اینو داشتم
و کاش اینو نداشتم


و بلاخره متوجه میشی که چی داری


و دیگه واسم هیچ معنایی نداره که بگم
کاش من دست و پا داشتم
کاش من دست و پا داشتم


ای کاش گفتن ها کمکی نمیکنه
اما قوانینی در زندگی وجود داره که دائما باید بهش عمل کنیم
و اولین قانون متشکر بودنه
خیلی سخته که بتونی همیشه ممنون باشی


بهتون بگم
من زمانی که هشت سالم بود
پیش خودم فکر میکردم
من هیچ وقت نمیتونم ازدواج کنم
هیچ وقت نمیتونم کار پیدا کنم
و زندگی هیچ معنایی نخواهد داشت


چه شوهری خواهم بود
وقتی نتونم دست همسرمو بگیرم


این یه دورغه که تو فکر کنی واسه هیچی خوب نیستی
این یه دروغه که تو فکر کنی هیچ ارزشی نداری


من عاشق زندگیم هستم
آدم های زیادی از من میپرسن
تو چطور میتونی همیشه لبخند داشته باشی ؟


منم میگم خوب .... داستانش یکم طولانیه
و در همون حال خیلی هم ساده است


لبخند زدن تو زندگی بعضی وقت ها خیلی سخته
معنی خیلی اتفاق ها رو نمیفهمی
و وقتی نمیفهمی ، مطمئن نیستی به ادامه زندگی


وقتی وارد طوفان زندگی میشی
و مطمئن نیستی که این طوفان چقدر ادامه خواهد داشت
واسه همین چیز هایی رو که من در زندگی یاد گرفتم
با شما تقسیم میکنم تا شما هم بتونید استفاده کنید


صبر کردن یک هنر خیلی زیباست
و بهتون میگم که از سخت ترین کارهاست


و متوجه شدم
این درسته که من دست ندارم تا دست همسرمو بگیرم


ولی وقتی که اون لحظه برسه
من میتونم قلبشو بگیرم
به هیچ دستی احتیاج ندارم تا قلبشو بگیرم ...


خیلی وحشتناکه وقتی میفهمی آدم های زیادی از دست زندگی عصبانیند
آیا میدونی چه تعدادی احساس میکنن که واقعا بی ارزش هستن ؟


تمام دختر هایی که الان اینجا هستید و تمام پسر ها مخصوصا پونیو ...


میخوام بدونید که شما زیبا هستید
شما همونطوری که هستید خوشگلید
و توانایی هر کاری رو دارید .


( قسمتی از متن بالا حرف های مردی است که نه دست داره و نه پا ... و قسمتیش هم حرفای خودم :) )

من همه چی دارم آره از نظر خیلی ها من همه چی دارم و خیلی نا شکرم ...تنها آرامش وعشقه که ندارم اگه اینا نباشه انگار فلجی نمیتونی زندگی کنی وقتی نمیتونی از دست و مغزت استفاده کنی کار کنی کاری هم که میکنی راضیت نمیکنه دوستش نداری به نظرت کار خوبی نیست که بهش افتخار کنی نه که کار بدی باشه اما به نظرت یه جور وقت تلف کردنه یا حروم کردنه پول پدرت

سلام پونیو جون. چه طوری؟ اسم جدیدت مبارک :72:

نقل قول:

---

داشتم سعی میکردم چند تا طرح بزنم تا فردا نشونه استادم بدم تازه الان یکم انگیزه گرفتم که یه حرکتی کنم

---

ببین یک قدم دیگه هم پیشرفت کردی :104:

نقل قول:

---

ولی تا یه طرح و رو کاغذ میزنم صبر نمیکنم که کامل شه

---

خب چرا صبر نمی کنی؟
شنیدی میگن گر صبر کنی زغوره حلوا سازی

نقل قول:

---

دوباره یه یه کاغذ دیگه برمیدارم

---

عزیزم چرا اسراف می کنی؟ خدا مسرفین را دوست ندارهاااا
اگه به جیب پدر رحم نمی کنی, درخت های بیچاره چه گناهی کردن که باید قربانی تو بشن اخه:97:
به جایی که کاغذهای بیچاره را حروم می کنی و غر می زنی, بشین یک طرح کامل بکش.
فکر کن این دیگه اخرین کاغذت و دیگه برگه نداری که نقاشی کنی! انوقت چیکار می کنی؟ و چه جوری از ان تنها برگه ات استفاده می کنی؟!

نقل قول:

---

تنها آرامش وعشقه که ندارم

---

پونیو جونم, دیروز که گفتم بشین فکر کن ببین چی دوست داری و چی می خوای و تو چی استعداد داری.
یکبار برای همیشه بیا تکلیف خودت را روشن کن.

نقل قول:

---

کاری هم که میکنی راضیت نمیکنه دوستش نداری

---

خب میشه بگی چی دوست داری و چه کاری راضیت می کنه؟؟؟؟؟
:72:

سلام صالحه جون مرسی :72: خب من دوستدارم هر کاریو به بهترین شکل انجام بدم در غیر اینصورت از انجامش منصرف میشم خودمو سرزنش میکنم . برا همین علاقم رو به همه ی کارایی که دوست داشتم از دست میدم الان نمیدونم دیگه چی دوستدارم

خب پس مثل خودم کمال طلبی :54:
یک سری به این تاپیک ها بزن, شاید کمکت کنه :303:

http://www.hamdardi.net/thread-21869.html

http://www.hamdardi.net/thread-15050.html

http://www.hamdardi.net/thread-15051.html

http://www.hamdardi.net/thread-4526.html

http://www.hamdardi.net/thread-8862.html

:72::72::72:

( افراد تلاشگر سالم، از انجام کار در دست اجراء بیشتر از تفکر درمورد نتیجه پایانی آن لذت می برند. ) دقیقا با اینکه خیلی آدم پر تلاشی نیستم اما تا میام تلاش کنم به این فکر میکنم که آخرش چی میخواد بشه باید بهترین وقوی ترین بشم و همه تاییدم کنند نگران نتیجه تلاشم هستم مرسی صالحه عزیزم :43: :72::72::72:

سلام من هم شرایط خونوادگیم (روابط با پدر و مادرم) عیین تو بود و دقیقا همین مشکل رو داشتم. یعنی جوری بود که اولین پستت رو خوندم دقیییقا یاد 3-4 سال پیش خودم افتادم.
سعی کردم اولاش حواس خودم رو پرت کنم ولی بعد از یه مدت دوباره این حس های بد سمتم میومد. تا اینکه خودمو از درون پیدا کردم. رفتم دنبال علاقه هام. رفتم دنبال تمام کارایی که از بچگی دوست داشتم انجام بدم و الان چند سالی هست که حال و روزم عاالی شده. با خدا باش از اون کمک بخواه . کامنت atrin هم قشنگ بود اونم درست میگفت به نظر من.

موفق باشی

ممنونم واسه نظری که گذاشتی :72: تا الان خیلیهایی که اینجا کامنت گذاشتند قبلا مثل من بودن اما با گذشت زمان عوض شدن امید وار شدم همیشه میترسیدم هر چی سنم بره بالا تر اوضاع احوالم بدتر شه ، تنهاتر شم و...... ممنونم از همه ی دوستای عزیزم :72::72::72::72: :43:

سلام . من باز در گیر فکرای منفی شدم نمیتونم جلوشونو بگیرم دارم غرق میشم شنا هم بلد نیستم من نمیدونم چرا اعتماد بنفس ندارم نمیدونم چرا هیچ حرکتی نمیکنم نمیدونم چرا انگیزه ندارم کسی هست که بلد باشه چطوری باید ازین وضعیت خارج شی ؟؟؟؟؟ :54:

- - - Updated - - -

میخوام درس بخونم اما نمیتونم بلند شم همت کنم همش بغض دارم فکرم نا آرومه دلم میگیره ... من نمیدونم از زندگی چی میخوام اگرم درس بخونم آخرش چی اگه نتونم کار کنم اگه نتیجه نگیرم پول بابام رو ریختم دور فقط وقط تلف کردم یه آدم بی ارزش و بی عرضم من فقط خیلی میترسم از آینده ....

- - - Updated - - -

از رشتم زده شده شدم انگار حتی وقتی استادم میگه با استعدادی باور نمیکنم چون نمیتونم نشون بدم نمیشه سخته واسم کم کم دارم اون استعداد رو از دست میدم با کار نکردن با تلقین
با تنفر به کارم دیگه هیچ کاری بلد نیستم واسه یه شروع جدید تو یه زمینه ی جدید که هیچ سر رشته ای ندارم خیلی ترسو ام نمیتونم :54:

عزیزم من 30 هم رد کردم هنوزم همینطوریم که تو می گی. تو فقط 19 سالته یه عمر جلوته. من 19 سالم بود کاملا افسرده بودم هیچکس بهم نگفت چته بیا بریم دکتری چیزی. انقدر خونه امون مشکل بود که کسی منو نمی دید! تو که رفتی روانپزشک. اگه روانپزشکت خوب نیست برو پیش یکی دیگه. اگه خوبه ادامه بده. اینایی که می گی اضطرابه گلم.
اضطرابو می تونی با ورزش و با تمرینای ساده مدیتیشن تا حدی کنترل کنی. اگه از یه حد بیشتر شه برو روانپزشک.
ببین راهش اینه که کاراتو بکنی. گریه بکن. بترس. اما کاراتم بکن. من اینطوری کردم. خوب نیست. اون انرژی ای که باید صرف کارم میشد صرف اضطراب و نگرانی شد و میشه. اما بازم همون یه کم کاری هم که بکنی خودش بازم خیلیه.
کاراتو شروع کن. هرقدر می ترسی هم بازم شروع کن.
من الان همین حس تو رو دارم. سرگردونم. من عمرم ندارم. عمرمو گذاشتم اینو اون بخورن و واسه خودم کاری نکردم. اما باید خودمو جمع کنم.
امروز داشتم دق می کردم از همین افکارایی که تو نوشتی پا شدم رفتم یه کم دویدم. بهترم اما خوب نیستم. چون مال من مثل تو نگرانی بی مورد نیست. واقعا باید از حال و روزم بترسم :)
پس منتظر نشو حالت خوب شه. هر کاری که باید بکنی رو شروع کن. یه کوچولو شروع کن بعدش بهتر پیش میری.
اضطرابتو با ورزش کنترل کن.
موفق باشی.