دوست دارم نامزدمو دوست داشته باشم تا به آرامش برسم

بهتر هست که با این آقا ازدواج نکنید. کسی که می شینه نگاه می کنه تا شما از عشق و علاقه تون به پسرخاله تون بگید نمی تونه همسر مناسبی باشه.
یا شما را واقعا دوست نداره
یا خودش بیماری داره که می ذاره اینطوری تحقیرش کنید و بهش توهین کنید.

اگه منو دوست نداره چه دلیلی داره که با من بمونه ؟!! خب میره با یکی دیگه ازدواج میکنه!! اتفاقا چون دوستم داره فقط باهام مونده وگرنه هیچ مشکلی برای ازدواج با دختر دیگه ای رو هم نداره.
بیماری هم نداره ! اینطوری نبوده که من بشینم کنارش براش تعریف کنم و اونم گوش کنه و بگه اشکالی نداره! نه اینطور نیست فقط من این چیزا رو دیگه توضیح ندادم.


خواستگاری پسرعموتون هم که نمی شه برید.

پس هر دو را فراموش کنید و بگذارید کنار.

مگه میشه اینقدر راحت فراموش کنم و بگذارم کنار ؟ پسر عموم رو میشه ولی دوستم رو نه !! به همین راحتی 6 سال با زندگیش بازی کنم و بعد هم بذارمش کنار؟ واقعا نمیشه

- - - Updated - - -

سلام
من از صحیتاتون این طور برداشت کردم که همسرتون رو دوست دارید اما گاهی به فکر پسرعموتون هستین و با شوهرتون مقایسش می کنین یا به دوستانتون در موردش میگید.
بله مهستی عزیز همینطوره فقط با این تفاوت که به دوستانم چیزی نمیگم.
حالا چیزایی که من فکر می کنم:
1- تو ناخوداگاهتون دنبال غم دور ی و احیاس ناکامی و... می گردین و سعی می کنین به تصور کلاسیکتون از عشق برسین اما چون شرایطش فراهم نیست ذهنتون این جریان کاذب رو میسازه. همین که با دوستاتون در این زمینه رددل می کنید نشونه این مسئله است. (در این زمینه در اینترنت جست و جو کنید)
2- احساستون کاملا طبیعیه. گرچه شاید مثال دقیقی نباشه اما مثل وقتی که رفتید خرید و یه پالتو عروسکی خوشگل و رنگارنگ دیدید که خیلی زیباست اما به تیپ شما نمیخوره. پس یه پالتو شیک و خانومانه می خرید و ازش هم راضی هستید. در این صورت باید به خودتون بگید اون هم خوبه اما به درد شما نمیخوره.
اگه بتونم اینطوری فکر کنم خیلی خوب میشه و راحت میشم.

- - - Updated - - -

دقیقا همینه که شیدا عزیز گفتن

دوست عزیز شما داری با خودت چیکار میکنی؟قدر کسی که شمارو میخواد رو نمیدونی برای کسی که اصلا معلوم نیست و هزار تا چیز دیگه...؟اگه تکلیفت رو با خودت مشخص کنی و تعهد و احترام برای ارزشهات و باورهات قائل بشی شک نکن به آرامش میرسی.

منم میخوام همین کارو کنم باور کنید. منم میخوام برای خودم و باورهام و دوستم ارزش قایل بشم تا از این کلافگی خلاص بشم. منم به همین حرف ها و راهنمایی ها احتیاج دارم تا به آرامش برسم و خودمو پیدا کنم.

و در صورت انتخاب این آقایی که 6 ساله باهاشون رابطه دارید حتما حتما جمله اول نظر tamas عزیز رو جدی بگیر

قطعا نامزد فعلیتون در اینده به روی شما خواهند اورد و این موضوع معضل بزرگی در زندگی اینده شما خواهد شد هیچ مردی نمی تونه با این جور موضوعها کنار بیاد الان برای اینکه دل شما رو بدست بیارن حرفی نمی زنن.

با خودش این مساله رو در میون گذاشتم ولی گفت اون اگه ازدواج کنه شرایط فرق میکنه. ولی منم واقعا از این موضوع میترسم.

- - - Updated - - -

عزیزم سعی کن هر وقت به ذهنت میاد فقط به بدیهایی که داره فکر کنی.در مورد نظر دوستان هم من باهاشون موافقم..اگه حتی با اون دوستت هم آینده ای داشته باشین به نفع شما نیست چون میتونه از گذشته ای که داشتین منظورم علاقه به پسر خاله ات هست سو استفاده کنه در مواقع خاص و برای کوبوندن شما از اون به عنوان یک صلاح استفاده کنه .گلم امیدوارم درک کنی حرفمو

بله عزیزم درک میکنم حرفتون رو ممنونم از راهنماییتون :72:

چه جوری تاپیک بنویسم؟

دوست عزیز
ایشون در حال حاظر تنها به دنبال جذب شما هستن و به صورت بسیار خامی روی این موارد سرپوش می گذارن و این به نظرشون نشانه ی علاقه است.
همونطوری که گفتم مشکل شما طوری نیست که توقع داشته باشید اینجا و بصورت مکاتبه ایی حل بشه اهدف این سایت بالا بردن دانش عمومی و راهنمایی افرادیه که مراجعه می کنن نه درمان اونها هیچ یک از افرادی که به شما راهنمایی کردن روانشناس نیستن به همین خاطر هم من به هیچ وجه صلاح نمی دونم توضیحات بیشتری به شما بدم چون امکان اشتباه زیاده.تنها امیدوارم در حال حاظر ازدواج نکنید و به یک دکتر روانشناس مراجعه کنید.

- - - Updated - - -

این رو هم اضافه کنم ایشون احتمالا دارای اعتماد به نفس پایینی هستن که این رابطه رو تحمل میکنن چون می ترسن بهتر از شما کسی رو پیدا نکنن یا یکسری دلایل دیگه که با توضیحات بیشتر شما از ایشون میشه بهش پی برد!به هر حال شما اگر به عواقب این قضیه با دید بازتری نگاه کنید بهتر درک می کنید وقتی شما و ایشون ازدواج ناموفقی داشته باشید(که با این شرایط قطعا دارید)اونوقت به مراتب بیشتر با زندگیش بازی کردین !شما اون رو مجبور به رابطه نکردید خودش وارد این رابطه شده و این جور چیزها از عوارض طبیعیه این رابطه های ناسالم از نظر روانیه .چه نشانه ایی از این بالاتر می خواید که علاقه ایی به معرفی ایشون به دیگران ندارید به طور واضحتر یعنی ایشون رو نمی تونید جای همسرتون ببینید نمی دونم علاقه ی ایشون به شما چطوریه و لی الزاما نمی تونه صبر ایشون نشانه ی علاقه باشه گرچه در شرایط فعلی اصلا هم اهمیتی نداره .علاقه ی شما به ایشون هم اهمیتی نداره علاقه و عشق زمانی از نظر روانی معنا پیدا میکنه که بین 2 ادم مستقل و سالم از نظر روانی ..... باشه که بعید می دونم رابطه ی شما در چنین تعریفی بگنجه چه بسا بعد از حل وفصل مشکلاتتون به این نتیجه برسید که حسه بین شما علاقه نبوده که احتمالش کم هم نیست!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamas

دوست عزیز
ایشون در حال حاظر تنها به دنبال جذب شما هستن و به صورت بسیار خامی روی این موارد سرپوش می گذارن و این به نظرشون نشانه ی علاقه است.
همونطوری که گفتم مشکل شما طوری نیست که توقع داشته باشید اینجا و بصورت مکاتبه ایی حل بشه اهدف این سایت بالا بردن دانش عمومی و راهنمایی افرادیه که مراجعه می کنن نه درمان اونها هیچ یک از افرادی که به شما راهنمایی کردن روانشناس نیستن به همین خاطر هم من به هیچ وجه صلاح نمی دونم توضیحات بیشتری به شما بدم چون امکان اشتباه زیاده.تنها امیدوارم در حال حاظر ازدواج نکنید و به یک دکتر روانشناس مراجعه کنید.

- - - Updated - - -

این رو هم اضافه کنم ایشون احتمالا دارای اعتماد به نفس پایینی هستن که این رابطه رو تحمل میکنن چون می ترسن بهتر از شما کسی رو پیدا نکنن یا یکسری دلایل دیگه که با توضیحات بیشتر شما از ایشون میشه بهش پی برد!به هر حال شما اگر به عواقب این قضیه با دید بازتری نگاه کنید بهتر درک می کنید وقتی شما و ایشون ازدواج ناموفقی داشته باشید(که با این شرایط قطعا دارید)اونوقت به مراتب بیشتر با زندگیش بازی کردین !شما اون رو مجبور به رابطه نکردید خودش وارد این رابطه شده و این جور چیزها از عوارض طبیعیه این رابطه های ناسالم از نظر روانیه .چه نشانه ایی از این بالاتر می خواید که علاقه ایی به معرفی ایشون به دیگران ندارید به طور واضحتر یعنی ایشون رو نمی تونید جای همسرتون ببینید نمی دونم علاقه ی ایشون به شما چطوریه و لی الزاما نمی تونه صبر ایشون نشانه ی علاقه باشه گرچه در شرایط فعلی اصلا هم اهمیتی نداره .علاقه ی شما به ایشون هم اهمیتی نداره علاقه و عشق زمانی از نظر روانی معنا پیدا میکنه که بین 2 ادم مستقل و سالم از نظر روانی ..... باشه که بعید می دونم رابطه ی شما در چنین تعریفی بگنجه چه بسا بعد از حل وفصل مشکلاتتون به این نتیجه برسید که حسه بین شما علاقه نبوده که احتمالش کم هم نیست!

---

ممنونم از راهنماییتون،
من الان باید چه کنم ؟ اینجا اومدم تا رابطه ام رو باهاش درست کنم ولی میگید که به جایی نمیرسه. لطفا بیشتر راهنماییم کنید تا ببینم باید چه کنم. اون اصلا اعتماد به نفس پایینی نداره. شما درست میگید از طریق مکاتبه ای نمیشه مشکلی رو حل کرد.

- - - Updated - - -

حالم خیلی بدتر شد دیگه از فکر و خیال بیرون نمیام. میخوام این رابطه رو به جای اینگه تموم کنم درستش کنم. حداقل چند تا راهکار هم برای درست کردنش بدید لطفا

کسی نمیخواد دیگه چیزی بگه ؟ واقعا به جایی نرسید این تاپیک

خانم ، شما اگر نامزدتون رو دوست دارید ؟ خوب خیلی ساده و راحت دوستش داشته باشید ، شما در آسمان دنبال راه حل میگردید ؟ راه حل خیلی ساده هست ، نیاز به گیج شدن و وسواس هم نداره ، ببینید دلتون چی میگه . شما به اطلاعات روانشناسی هم نیازندارید ، چون فقط موضوع رو مرتب پیچیده تر میکنه ، راحت باشید

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tamas

دوست عزیز
ایشون در حال حاظر تنها به دنبال جذب شما هستن و به صورت بسیار خامی روی این موارد سرپوش می گذارن و این به نظرشون نشانه ی علاقه است.
همونطوری که گفتم مشکل شما طوری نیست که توقع داشته باشید اینجا و بصورت مکاتبه ایی حل بشه اهدف این سایت بالا بردن دانش عمومی و راهنمایی افرادیه که مراجعه می کنن نه درمان اونها هیچ یک از افرادی که به شما راهنمایی کردن روانشناس نیستن به همین خاطر هم من به هیچ وجه صلاح نمی دونم توضیحات بیشتری به شما بدم چون امکان اشتباه زیاده.تنها امیدوارم در حال حاظر ازدواج نکنید و به یک دکتر روانشناس مراجعه کنید.

- - - Updated - - -

این رو هم اضافه کنم ایشون احتمالا دارای اعتماد به نفس پایینی هستن که این رابطه رو تحمل میکنن چون می ترسن بهتر از شما کسی رو پیدا نکنن یا یکسری دلایل دیگه که با توضیحات بیشتر شما از ایشون میشه بهش پی برد!به هر حال شما اگر به عواقب این قضیه با دید بازتری نگاه کنید بهتر درک می کنید وقتی شما و ایشون ازدواج ناموفقی داشته باشید(که با این شرایط قطعا دارید)اونوقت به مراتب بیشتر با زندگیش بازی کردین !شما اون رو مجبور به رابطه نکردید خودش وارد این رابطه شده و این جور چیزها از عوارض طبیعیه این رابطه های ناسالم از نظر روانیه .چه نشانه ایی از این بالاتر می خواید که علاقه ایی به معرفی ایشون به دیگران ندارید به طور واضحتر یعنی ایشون رو نمی تونید جای همسرتون ببینید نمی دونم علاقه ی ایشون به شما چطوریه و لی الزاما نمی تونه صبر ایشون نشانه ی علاقه باشه گرچه در شرایط فعلی اصلا هم اهمیتی نداره .علاقه ی شما به ایشون هم اهمیتی نداره علاقه و عشق زمانی از نظر روانی معنا پیدا میکنه که بین 2 ادم مستقل و سالم از نظر روانی ..... باشه که بعید می دونم رابطه ی شما در چنین تعریفی بگنجه چه بسا بعد از حل وفصل مشکلاتتون به این نتیجه برسید که حسه بین شما علاقه نبوده که احتمالش کم هم نیست!

---

شما چطوری این نتیجه گیری ها رو انجام دادید ؟؟
من با این نظر کلی موافقم که " زندگی خاله بازی نیست و نمیشه سرسری زندگی کرد ، عاشق شد و ... " ، اما از طرفی ایشون اومده راهنمایی بگیره ، نه تو ذوقش بخوره و کلا ببره نفهمه داره چیکار میکنه ، از آسمون و ریسمون براش به هم ربط بدیم آخر هم یک موضوع ساده براش بشه معضل .

[QUOTE=alireza35;312373]خانم ، شما اگر نامزدتون رو دوست دارید ؟ خوب خیلی ساده و راحت دوستش داشته باشید ، شما در آسمان دنبال راه حل میگردید ؟ راه حل خیلی ساده هست ، نیاز به گیج شدن و وسواس هم نداره ، ببینید دلتون چی میگه . شما به اطلاعات روانشناسی هم نیازندارید ، چون فقط موضوع رو مرتب پیچیده تر میکنه ، راحت باشید

ممنونم از راهنماییتون.
خب منم میخوام دوستش داشته باشم ولی فکرهای بیخودی نمیذاره . الان دیگه کلا با حرفایی که دوستان زدند این موضوع و درست کردن رابطه رو فراموش کردم و فکر و خیالم بیشتر شد.

- - - Updated - - -


/QUOTE]

نیلوفر جان اگه قدردان داشته هات باشی فکرت آروم میشه و خود به خود رابطه درست میشه.تا فکر و خیال میاد سراغت یادت به حسن های دوستت بیوفته،و اینو به ذهنت یاد بده اصلا قیاس کردن آدمها کار خوبی نیست،و به خودت و باورهات تعهد داشته باش.اولش یکم با خودت سخت کنار میای ولی بعد میپذیری و دیگه فکر و خیال نا مربوط و مخرب نمیکنی.بشین معبارهاتو برای ازدواج بنویس و حسن و معایب دوستت هم بنویس بعد با خودت راحت کنار میای.هم به ذهنت هشدار بده فکر پسر عموت نباشه هم هرگز دیگه به دوستت نگو،عزیزم غرور آدمها از سر راه نیومده که داری اینکارو میکنی خانوم
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط asemaneabi222

نیلوفر جان اگه قدردان داشته هات باشی فکرت آروم میشه و خود به خود رابطه درست میشه.تا فکر و خیال میاد سراغت یادت به حسن های دوستت بیوفته،و اینو به ذهنت یاد بده اصلا قیاس کردن آدمها کار خوبی نیست،و به خودت و باورهات تعهد داشته باش.اولش یکم با خودت سخت کنار میای ولی بعد میپذیری و دیگه فکر و خیال نا مربوط و مخرب نمیکنی.بشین معبارهاتو برای ازدواج بنویس و حسن و معایب دوستت هم بنویس بعد با خودت راحت کنار میای.هم به ذهنت هشدار بده فکر پسر عموت نباشه هم هرگز دیگه به دوستت نگو،عزیزم غرور آدمها از سر راه نیومده که داری اینکارو میکنی خانوم
موفق باشی

---

ممنونم دوست عزیز از راهنماییت،
من به همین توصیه ها احتیاج دارم به افکارم سر و سامون بدم. بله یکی دیگه از مشکلات من این شده که عذاب وجدانم زیادی فعال هست و هر چیزی که از ذهنم میگذره رو به دوستم میگم. اگه نگم عذاب وجدان خفه م میکنه. نمیدونم شاید از لحاظ ذهنی مریض شدم. دوستم بهم میگه خواهش میکنم به من این چیزارو نگو من میدونم اونو دوست داری دیگه بسه نمیخواد فکرتو حستو به من بگی ولی من دیوونه شدم همه ه ه چیز رو میگم. باور کنید اگه نگم عذاب وجدانی که دارم خواب و خوراک برام نمیذاره.وای خدا راستی راستی همه چیز رو دارم خراب میکنم.

حس عذاب وجدان برای اینکه با کسی هستی ولی به فکر کس دیگه ای هستی،اینکارو با روح و روان خودت و اون آقا نکن.ذهنت رو کنترل کن،اگه کارت اشتباست پس با فکرت بجنگ نه با روح روان یه آدم دیگه،فقط خودت میتونی به خودت کمک کنی،اونم اینکه هرجا فکرت سمت ایشون رفت سریع منحرفش کنی،و تصممیم درست و قظعی برای ازدواج بگیری،مشاوره هم بری خوبه ،با فکر و خیال زندگی نکن،آدم واقعی زندگی شما اونی هست که 6 سال وقت گذاشته براتون نه اون که باهاش رویا پردازی کردی،راستی 6 سال زیاده اصلا صحیح نیست روند رابطه به این شکل پس به خودت کمک کن و تکلیف خودت اون آقا رو مشخص کن،با بزرگترها هم مشورت کن.