من یک روانی ام که تند تند عاشق میشود

سلام عزیزم چه جالب اصلا خودتو ناراحت نکن.منم همین جوریم برو تاپیکمو بخون.
من 27 سالمه. برای منو بخون....شدیدتر از شماس.به خودت امیدوار میشی:311:
1- اولین روز دانشگاه از یه پسر خوشم اومد و فکر کردم که میخاد ازم خواستگاری کنه.
2-یه بار فکر کردم قراره با پسر خالم ازدواج کنم.خودمو چهار سال همسرش تصور کردم و .....بعد دوباره که دانشگاه قبول شدم...
3-از یه پسره خوشم میاد و یه احساسی بهش دارم...هر ترم هم میبینمش و میام خونه کلی گریه می کنم.البته اونم یه جورایی حواسش به من هست... :311:نمیدونی چی کشیدم و میکشم مخصوصا اون چهار سال چون من اصلا پسرخالمو دوست نداشتم ولی به دلایلی که تو تاپیکم نوشتم اینجوری فکر میکردم... خدا خدا میکنم دوترم دیگه درسم تموم بشه تا دیگه این پسرو نبینم.... یادمه اولاش که از این پسر خوشم اومد به خدا میگفتم خدایا شکل خودته. آخه میدونی واقعا هم شکل خداس.من با دوست داشتنش و دیدنش دلم محکم میشه و حالم خوب. هربار حالم بهتر میشه. مهم اینه که به این فکرا بها ندی و خودتو سرگرم کنی عزیزم.......کی داره نصیحت میکنه.:81::305:.. با این تاپیک خیالم راحت شد...

- - - Updated - - -

شما اصلا روانی نیستید....خیلی هم دوست داشتنی هستید.
تازه کلید حل مشکلتون دست خود شماست.
تکنیک توقف فکر....چون شما الان دارای خودآگاهی هستید.چیزی که من تا الان نداشتم و وارد دنیای توهمی شده بودم و باورم کاملا تخیلی بود.
ولی الان خودمو شناختم و تازه فهمیدم باید با ذهنم بجنگم......من خداروهم وارد دنیام کرده بودم وبرای همینه میگم برای من بدتر بود.:grief:

- - - Updated - - -

تازه من سنم بیشتره :311::311:

شهامت میخواهد دوست داشتن کسی که می دانی هرگز سهم تو نخواهد بود.........

سیمین جان این به نطرت دوست داشتنه؟

با سلام

شما نیاز دارید که زودتر ازدواج کنید و تا زمانی که این اتفاق می افتد بهتره از تکنیک توقف فکر استفاده کنید ، همچنین خاموشی توجه نسبت به هر جنس مخالفی که باهاش مواجه می شوی .

یعنی در توقف فکر هروقت فکر کسی که مد نظرت هست سراغت میاد به ذهنت ایست دهی و حواست را به کاری بدهی که از اون فرد دورت کند . در خاموشی توجه یعنی اینکه از هرگونه توجه و تمرکز روی افراد جنس مخالف پرهیز کن


احساساتت را در کنترل داشته باش .

بدون این راهکار و تکنیک ها نمی توانی رهایی یابی پس همت داشته باش و انتظار نداشته باش برای رهاییت از این وضعیت راهکاری مثل یک قرض یا آمپول سریع الاثر بدهیم . همتت و اقدام به عملی کردن راهکارها و ثبات در آن راه نجاتت هست .


موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

با سلام

شما نیاز دارید که زودتر ازدواج کنیدو تا زمانی که این اتفاق می افتد بهتره از تکنیک توقف فکر استفاده کنید ، همچنین خاموشی توجه نسبت به هر جنس مخالفی که باهاش مواجه می شوی .

یعنی در توقف فکر هروقت فکر کسی که مد نظرت هست سراغت میاد به ذهنت ایست دهی و حواست را به کاری بدهی که از اون فرد دورت کند . در خاموشی توجه یعنی اینکه از هرگونه توجه و تمرکز روی افراد جنس مخالف پرهیز کن


احساساتت را در کنترل داشته باش .

بدون این راهکار و تکنیک ها نمی توانی رهایی یابی پس همت داشته باش و انتظار نداشته باش برای رهاییت از این وضعیت راهکاری مثل یک قرض یا آمپول سریع الاثر بدهیم . همتت و اقدام به عملی کردن راهکارها و ثبات در آن راه نجاتت هست .


موفق باشی

---

مرسی فرشته مهربان جان . تکنیک توقف فکرت خیلی خوبه:72: شما که میگی ازدواج کنم با کی دقیقا ازدواج کنم وقتی یه نفرم در کل عمرم به من ابراز علاقه نکرده !:315:حتی یه نفر که من دوستش نداشتم هم به من ابراز علاقه نکرده چه برسه به اونایی که ازشون خوشم اومده! فقط تو دنیای خیالاتمه که یه نفر من را دوست داره.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hhanie

سیمین جان این به نطرت دوست داشتنه؟

---

hhanie گرامی میدونم که این بیشتر حماقته تا شهامت. خواستم یه چیزی بنویسم تا تاپیک بیاد بالا دوستان نظر بدن! درکم کن لطفا وقتی کسی نیست که دوستش داشته باشم و دوستم داشته باشه! حماقت است فکر کردن به کسی که تا حالا باهاش هم کلام نشدم و حتی در حد یه سلام و احوالپرسی ساده هم من را نمیشناسه . حماقت است دوست داشتن کسی که مطمئنی یه لحظه هم به تو فکر نمیکنه . ولی چی کار کنم من درگیر این حماقت شدم.

یعنی فقط اگر کسی به شما ابراز علاقه کنه به عنوان خواستگار می پذیریش ؟

خواستگاری در نظر شما همین معنی را می دهد ؟

اگر چنین باشد شما دچار خطاهای ذهن و شناختی هستید که قطعاً برایتان مسئله سازی می کند . بسیار درگیر ذهنیات خود هستید و از واقعیات به دورید و به نظر میرسد فردی با گرایشات رمانتیک و رویا پردازی های شدید هستید و بیشتر در تخیلاتتان زندگی می کنید تا در واقیعت . اگر این باشد حتماً فکری به حال خود کنید چون در معرض آسیب های جدی روحی و شخصیتی هستید . بهتره به کمک یک مشاور حاذق و مطمئن و البته هم جنس به شناخت دقیقتری از خود برسید و ببینید نیاز دارید چه اصلاحاتی در نگرش و روند شناختی خود داشته باشید همچنین دریابید که معیارهای ازدواجتان چیست و چگونه شخصیتی برای زندگی مشترک با شما مناسب هست . سپس از میان خواستگارانی که برای شما می آید با طی روند شناخت درست به کمک خانواده و مشاور گزینه مناسب را انتخاب کنید .

تصور اینکه حتماً باید کسی به شما ابراز علاقه کند تا اجازه دهید خواستگار شود و تصور اینکه حتماً باید عاشق شوید یا کسی عاشقتان شود و این مقدمه ازدواجتان باشد تصوراتی خام و سطحی و آسیب زا و در مسیر توهم هست . مواظب خودتان باشید که بیشتر از این آسیب نبینید . شانس آوردید که به کسانی که ذهنتان با آنها درگیری احساسی پیدا کرده ارتباط برقرار نکرده اید .

فرشته جان درست میگی من آدم منطقی ای نیستم و خیلی احساساتی و خیالبافم و این خیالبافی فقط در مورد عشق نیست ازکودکی این طور بودم . من در مورد ساده ترین چیزها هم خیالبافی میکردم . مثلا چون پدر و مادرم را دوست نداشتم یه خانواده دیگه برای خودم تصور میکردم. حتی در خیالبافی هایم خودم هم آدم دیگه ای بودم .
در مورد روانشناس هم باید بگم ترم دوم دانشگاه که بودم پیش روانشناس رفتم (همون موقع که عاشق استادم شده بودم) اصلا به دردم نخورد . چون ایشون 5 دقیقه با من حرف زد و به خاطر اینکه من به گریه افتادم گفت بهتره برم پیش روانپزشک . اون خانوم روانپزشک هم یه مقدار قرص برام تجویز کرد که من هرگز مصرف نکردم.....
من هم نمیگم آدم در یک نگاه عاشق شود . میگم چرا هیچ پسری از من خوشش نمیاد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟مگه من چی کم دارم ؟

چون زیاد در تخیلات مربوط به میل به مورد توجه قرار گرفتن غرق شده ای ، دچار اشتباهات شناختی شده ای مثلاً این اشتباه که اگر کسی به من ابراز علاقه نکند یعنی من ارزشی ندارم .

توجه کن خیلی مهم هست که از دنیای خیالی فاصله بگیری و بیشتر واقع بین باشی ، نیاز به تمرین در این جهت داری . تقویت عزت نفس زیر بنای بهبود وضعیت شماست . سعس می کنم لینک تاپیکی از جوانه که در آنجا نمونه ای از راهنمایی ها برای واقع گرایی باریش داشته ام هست که به درد شما می خورد .

اگر از این خیال گرایی بیرون نیایی مشکلات شخصیتی و روانی برایت پیش خواهد آمد . مثلاً خطر چند شخصیتی شدن برایت هست یا اگر رفته رفته از دنیای واقعیت به نفع دنیای خیال چنان فاصله بگیری که با دنیای واقعیت قطع ارتباط بشه خطر یک بیماری روحی برایت هست . پس خواهش می کنم جدی بگیر و از خیالپردازی دست بکش . ذهنت را کنترل کن و برنامه های عملی برای خودت بگذار و به آن مشغول شو و ذهنت درگیر اجرای آنها باشد مثل ورزش ، کار ، تحصیل و هرگونه فعالیت عملی که وقت و انرژی و ذهن شما را به خودش اختصاص دهد .

خدایا پس سهم من لز این دنیا چیه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چرا یه نفرم پیدا نمیشه که من را درک کنه . وقتی ام که تو خیالاتت چیزی را که دوست داری تصور میکنی میشسی چند شخصیتی ؟؟

1- اینکه یه مقدار انرژیت زیاده و وقت خالی هم زیاد داری. واسه همینم می یفتی تو کار و بار احساسات این مدلی که ذهنت سرگرم بشه. باید یه راه خوب برای تخلیه انرژیت پیدا کنی. مثلا یه ورزش خوب. مثله دویدن نرم نرم با کفش مناسب و روی پنجه های پا. یا ورزش هایی مثله یوگا. شنا هم خوبه. باید جسمت با ورزش ملایم و مناسب کار کنه و تقویت شه.
2- اصلا شاید اون چیزی که تو بهش می گی عشق عشق نباشه هنوز. یعنی شاید هنوز عاشق نشدی.
3- ببین اوضاع خونوادت خوبه؟ هیچ مشکل دیگه ای نداری؟ مثلا باهات مهربون هستن یا مشکل توجه یا مشکل مالی درسی یا هر چی نداری؟ شاید اینکه هی دل می دی به این و اون یه جور ارامش فکری واست باشه برای فرار از چیزای ناخوشایند. مثله خرید کردن که ادم می ره وقتی اعصاب نداره می کنه که خوشحال شه. نمی دونم ها اینو خودت می دونی.
4- در هر حال من فکر می کنم اینایی که می گی عشق نیست. عاشق نشدی هنوز. ذهنت بیکاره هی واسه خودت کار درست می کنی. یه مدتی هم هست که عادت کرده ذهنت و اتومات می ره روی این مدل کشش ها. بهترین کمکت ورزش ملایم و مستمره. در کنارش هم درس هات. کارایی که دوست داری رو بکن. مطالعه هم داشته باش که سطح معلوماتت بره بالا و کم کم بزرگ میشه دلت. سنی نداری که. اینجارو پیدا کردی خوبه. مقالات اموزشی این تالارو هم بخون. نذار بیکار بمونی. کم کم هم کارایی که دوست داری و مفیده واست رو می کنی هم از سرت این عادت می یفته که هی دلت بره دنبال این و اون.
5- با دوستای دخترت اگه خوبن برو بیرون برو سینما رستوران ورزش هر چی. تنها و بیکار نمون. اینطوری دلتو و ذهنتو کنترل می کنی و بعد از یه مدت عادت کردنت به دل دادن از سرت می یفته. وقتتو با کارای مثبت و مفید برای خودت پر کن. هم ذهنت هم جسمت کار کرده باشه اخر روز.
6- توی کارات نظم رو هم دخالت بده. مثلا تایم بذار برای درس خوندنت. یا یوگا برو که تنفس هم باید روی نظم باشه یا دویدن ملایم و نرمی داشته باش که یکنواخت باشه. ذهنتو با چیزای مفید و منظم مدیریت کن. بعد از یه مدت زمان همه این کارا واست اتومات می شه. دیگه به جای اینکه هی بریا دنبال احساسات می بینی سر وقت بیدار میشی سر وقت ورزش می کنی و منظم درسهاتو می خونی. مطالعه هم داری. در نهایت چون هم ذهنت هم جسمت نظم پیدا کرده و یه جورایی تربیت شده تو همه کارات هم راحت و تحت مدیریت خودت خواهی بود.
موفق باشی.