همچین فکری نکردم!!!!!
من منظورم اینه که اگر ایشون تمایلی به ایجاد رابطه ای آینده دار با ایشون دارند, پس باید نشون بدن که مایل هستن. ((تو گفتن)) یک جز از کل رفتاری بود که مد نظر من بود.
در ضمن خانوم ببینید کلا" از چطور قشری هستید؟ چه روشی با منش شما سازگار هستش؟ آیا ترجیح میدید خودتون همسر آیندتون رو پیدا کنید ؟ و یا بصورت سنتی ازدواج کنید؟ که البته ما بین این دو هم وجود داره.
به اندازه ی کل مردم دنیا انواع رابطه وجود داره. من خودم تجربه ی رابطه با همکلاسی رو دارم که نصف شب هم پیام میداد و فقط شوخی میکرد که بعد از فارغ التحصیل شدن هم ادامه داشته. اما هیچ سو تفاهمی ایجاد نشد , چون من توی 4 سال دانشگاه موضعم رو در برابر اون آقا مشخص کرده بودم. ولی ممکنه برای اشخاص دیگه ای همین رابطه مضر باشه.
و با توجه به سن کم شما این احساساتی بودن می تونه طبیعی باشه که چند سال بعد پخته تر میشید .
سن ایشون هم اگر در خانواده ای متوسط بزرگ شده باشند برای ازدواج نمی تونه سن مناسبی باشه. اگر مذهبی هستن یا سنتی بله ممکنه قصد ازدواج داشته باشن. اما معمولا" اشخاص سنتی و مذهبی سریعا" تکلیف رو روشن میکنن , چون اعتقادشون بهشون میگه.
نظر شخصی من اینه که اگر فقط به چشم یک دوست معمولی بهش نگاه میکردید و احساساتتون کنترل شده بود می تونستید ادامه بدید و مفید هم باشه.
اما اگر فکر میکنید دارید وابسته میشید , باید خیلی ظریف بهش نشون بدید که هدف شما چی هستش .
و یک توصیه ی مهم که بازهم نظر شخصیه اینکه هیچوقت کاری نکنید که پیشنهاد خواستگاری یا ازدواج مستقیم و غیر مستقیم از طرف شما باشه.