شوهرم می خواد با خانوادم قطع رابطه بکنه. کمکم کنین.

مرسی shahrear ولی م از شوهرم چیز زیادی نمی خوام جز اینکه یه زندگی واقعا مشترک من که نمی خوام دستور بدم می گم بیا با هم مشترک باشیم نه تو زور بگو نه من. این چیز بدیههههه؟؟؟/

- - - Updated - - -

الان 6 روز بود که نیومده بودم خونه مامانم که امروز شوهرم گفت برو منم اومدم. فعلا شوهرم زیاد زو نمی گه ولی می خوام رابطش با خانوادم درست کنم. به نظرتون بهش اسرار کنم تا بیاد خونه بابام اینا یه روز شام؟؟؟؟ به نظرتون چطوری مطرح کنم بهش؟؟؟ یه جورایی این تلسم باید بشکنه دیگه. کمکم کنین.

malakeh جان لطفا راهنماییم کنین. چه جوری رابطه شوهرم با خانوادم درست کنم.

می دونین شوهرم روحن خیلی خستس این کاملا احساس می کنم. نمی دونم چه جوری روحیش درستش کنم. همه کارایی که دوس داره رو انجام می دم ولی همش دپرس. :47:

سلام negad جان

تو این 6 روز چه کار کردی با همسرت چطور برخورد کردی بهش نشون دادی که مهمترین فرد تو زندگیت هست؟

نه اسرار نکن واسه اومدن خونه پدرت

به نظر من میتونی دو زمان مختلف که فکر میکنی همسرت وقت آزاد بیشتری داره انتخاب کنی مثلا بگی فردا شب یا مثلا جمعه ناهار یکیش رو بریم خونه مامانم اینا ...

وقتی این طوری بگی تو خواسته ات رو سوالی نپرسیدی که اون بگه آره یا نه ....
به احتمال زیاد یکیش رو انتخاب میکنه
ولی اگه گفت نمیام یا با بد خلقی گفت یا با ناراحتی یا بهونه آورد تو فقط یک کلمه میگی باشه هر چی تو بگی (همون چشمی که همسرت منتظره از تو بشنوه) ناراحت نشو قیافه نگیر نرو تو لک و افکار منفی و ...

خیلی منطقی با این قضیه کنار بیا اگه دیدی بهونه آورد و بدون ناراحتی گفت نه بگو باشه عزیزم پس سعی کن یه وقت آزاد بزاری که بریم خیلی وقته دو تائی نرفتیم خونه مامان اینها با تو که میرم خیلی بیشتر بهم خوش میگذره (سعی کن حس واقعیت رو بگی)

ولی اگه ناراحت شد عصبانی شد بد و بیراه گفت بعد از اینکه گفتی هر چی تو بگی .... یه مدت اصلا هیچ پیشنهادی نده حتی اگه بهت گفت برو خونه مامانت یکی دو بار بگو نه نمیرم کار دارم یه بهونه بیار که نمیتونی بری یه بهونه که مثلا یه کاری داری که منفعتش بر میگرده به همسرت مثلا بگو لباسهات رو میخوام بشورم بعد اتو کنم واست امروز وقت نمیکنم میخوام به کارهای همسر عزیزم برسم ... بزار بدونه که اون مهمتره ... بزار زمان بگذره ...
این زمان رو دقت کن که باید بگذره ... عجله نکن

- - - Updated - - -

در مورد روحیه همسرت سعی کن فضای خونه رو عوض کنی شاد کنی سعی کن یه برنامه مسافرت بچینید با دوستانتون بگذرونین براش کیک بپز واسش یه هدیه کوچولو بخر

گاهی ازش بپرس چیزی ناراحتت کرده ولی خیلی سمج نشو و بزار تو حال خودش باشه آخه مردها برعکس ما خانوم ها هستن هر زمانی که ناراحتن و دپرسن دوست دارن تنها باشن و کسی بهشون گیر نده و سوال پیچشون نکنه ولی ما برعکسیم دوست داریم وقتی ناراحتیم همسرمون بیاد از مون بپرسه بغلمون کنه باهامون حرف بزنه و ...

واقعیتش نمی دونم با چه حرفهایی بهش بگم که اون مهمتر از خانوادم ... ولی تو این 6 روز اون زیاد با من گرم نیست و این جوری احساس می کنم که هم روحن همم جسمن خیلی خستس صبح میره شب می یاد خونه. خودشم یه قدمهایی برداشته مثلا اسنادش تو خونه مامانش نگه می داشت که من تو دعوا اعتراض کرده بودم اونا رو آورده گذاشته خونه خودمون البته تو کمد اونم قفل زده ،یا برای اولین بار امروز بهم گفت تا تنهایی برم بیرون چون وسایل نیاز بود تو خونه که قبلا اصلا تنهایی بیرون نمی گذاشت. یا مثلا قبلا زیاد اهل پول دادان نبود همش می گفت هر چی لازمت بگو باهم بریم بخریم دیروز پول داد که بیا همراهت باشه. یا تو کارای خونه قبلا کمک نمی کرد که الان کمک می کنه ....
اینا کارایی بودن که قبلا نمیکرد بعد اینکه دعوا کردیم و من اعتراض کردم این کارارو می کنه. البته تو این 6 روز این تغییرات داده.
اصلا درمورد خانواده لام تا کام حرف نزدیم. البته منم زیاد با خانوادش گرم نیستم. فقط در حد احوال پرسی دیگه باهاشون زیاد صحبت نمی کنم. واقعیتش ازشون بدم می یاد چون اونا باعث شدن شوهرم از خانوادم فاصله بگیره با خاله زنک بازی هاشون این کارو کردن .

negad عزیز


همسرت قدمهای خوبی رو برداشته تشویقش کن واسه ادامه این تغییرات ... این هم بدون که همسرت هم قطعات تغییرات مثبتی رو در تو دیده که این قدمها رو برات برداشته اینکه تو ذهنش مونده که تو از چه مسائلی ناراحت بودی که تو دعوا عنوانش کردی و حالا داره یواش یواش خواسته های تو رو بر آورده میکنه خیلی خوبه بهت تبریک میگم ....

در ضمن تو 15 روز خونه و زندگیت رو رها کرده بودی و حالا تو این 6 روز انتظار نداشته باش خیلی سریع همسرت همه جوره با تو گرم بگیره و ... هرچی باشه اون هم براش سخت گذشته و داره فکر میکنه

اینکه میگی خسته است شاید به خاطر این تغییراتی که داره در خودش ایجاد میکنه هست اون هم مثل تو انسانه وقتی همسرت میگه نرو خونه مادرت برای تو سخته که قبول کنی برای همسرت هم الان سخته بعضی کارهائی رو انجام بده که دوست نداره یا تا حالا انجام نداده شاید اون هم الان مثل ماها گاهی واسه خودمون سوگواری میکنیم اون هم داره واسه خودش سوگواری میکنه به خاطر کارهائی که باید انجام بده در قبال تو و تا حالا انجام نداده ... بهش زمان بده راحتش بزار برای هر کار مثبتی که واست انجام میده هر خواسته ای که واسه تو برآورده میکنه ازش تشکر کن و قدر دانش باش بذار بدونه که متوجه تغییرات و محبتهائی که میکنه بهت هستی بزرگش کن خوشحالیت رو بروز بده ...

تو هم همه تلاشت رو بکن درخواستهائی که همسرت ازت خواسته انجام بدی یه قدم اون یه قدم تو یه قدم اون یه قدم تو دلسردنشو و دلسردش نکن ...

در ضمن همونطور که تو دوست داری و این حق رو برای خودت و خانواده ات قائل هستی که همسرت به خانواده ات احترام بزاره و باهاشون رفت و آمد کنه تو هم وظیفه داری که به اونها احترام بزاری و باهاشون رفت و آمد کنی ...

من شاید اگه جای تو بودم اول پیشنهاد رفتن به خانه مادر همسرم رو به همسرم میدادم که یه شب شام بریم خونه اونها ... بعد از چند روز پیشنهاد خونه پدر خودم رو میدادم ...

- - - Updated - - -

این رو یادم رفت بگم اکثر آقایون یه سری اسناد مدارکشون رو همیشه یه جائی میزارن که در دسترس نباشه این اشکالی نداره بهش توجه نکن همسر من هم اسناد مدارکش رو تو یه کیف رمزدار میزاره و هر وقت اون کیفش رو میاره با شیطنت رمزش رو باز میکنه یه جوری که جلب توجه کنه و من رو حساس کنه که رمز کیفش رو ازش بپرسم و اون هم بگه نه ... میدونی انگار خیلی حال میکنه مثلا من رمز کیفش رو ندونم شاید احساس اقتدار میکنه از اینکه یه چیزی داشته باشه و من اون رو ندونم ... :307::307: :307: احساس پیروزی میکنه .... حالا تو هم همینکه مدارکش رو آورده تو خونه خودتون راضی باش و اصلا شکایت نکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

kamr گرامی ، تاپیکتون رو خوندم


شما بسیار با تفکر عمل کرده ای
بسیار صبوری و گذشت داشته اید
مشکلی که ایجاد شده ، اصلا مقصرش شما نیستی
همسرت هم نیست
مسئولیت شما هم این نیست که بگردی مقصر را پیدا کنی و مشکل را برطرف کنید (الویت زندگی ات خودت و همسرت هستید)
--- اگرچه ، برداشتن قدم خیر و نیکی برای وصلت دادن دو نفری که با هم قهر هستند ، بسیار پسندیده و نیکو هست --- اما از مهمترین مسئولیت ها و دغدغه های شما نیست

البته شما بسیار بزرگ منشی کرده اید و رفتار درست رو در پیش گرفته اید، اما با به پرو پا پیچیدن به شوهرت که مادرم من مقصر نیست ، فلان و بهمان ، شما نتوانسته اید از رفتار درستی که انجام داده ای ، بهره برداری خوبی داشته باشید

توصیه می کنم ، تحت هر شرایطی شما رفتار درست را در پیش بگیرید ... و کارت های خود را جمع آوری کنید ... آنگاه به موقع کارت هایتان را بازی کنید ، جوری که به برد-برد برسید

از نظر من
زندگی زناشویی مثل یه بازی هست ، توی این بازی ، رفتارهایی که از خودمون نشون می دهیم ، کارت هایی هست که بازی می کنیم

منتها برای بازی حتما باید برنامه داشت و بی گدار به آب نزد

بعد از مدتی که زمان می دادید ، کمی این دلخوری ها کمرنگ شوند
با همسرت صحبت می کردی و می گفتید ، من تو و مادرت را خیلی دوست دارم و برایتون خیلی احترام قائلم (در فضایی کاملا رمانتیک)

یه ناراحتی برام ایجاد شده که می خواهم با تو در میان بگذارم
اگر می دیدید همسرتون تمایل نشان می دهند ، ادامه می دادید (اگر نشان نمی داد ، موکول می کردید به وقت دیگری)

بهشون می گفتید ، من با تو هم حسی می کنم که از خانواده ام دلخور شده ای ، الان مدتی گذشته و از اینکه تو خانه خانواده ام نمی آیی من رنجیده خاطر می شوم
دوست دارم وقتی اونجا هستم ، تو هم کنارم باشی
وقتی تنها هستم و تو نیستی انگار یه چیزی رو گم کرده ام
دلم می خواد تو به خانه مادرم بیایی
بهش می گفتی من که برای تو و مادرت کم نگذاشتم ، با اینکه دلخور بودم ، با عشق و علاقه اومدم خونه مادرت ، -- به خدا منتی هم نمی گذارم ---چون هر چی باشه مادرت از من بزرگتر هست .. اگرچه برای من هم کمی کنار اومدن با احساس منفی سخت بود ، اما به خاطر عشقی که به تو داشتم ، سعی کردم رابطه مون با مادرت خوب باشه ،
الان هم از تو می خواهم ، برای اینکه من هم احساس خوبی داشته باشم ، دوتایی بریم خونه مادرم اینها
الان هم خواسته ام رو بهت گفتم ، باز هم تصمیم تو برایم محترم هست... هرچی توبگی ، هر موقع برنامه ریزی کنی ، من آماده ام عزیزم
مرصی از اینکه به حرفام گوش دادی


ببین این نمونه دیالوگی هست ، که یک مرد رو ازموضع سخت ، کم کم نرم می کنه
شاید همون لحظه تن به خواسته شما ندهد
اما اگر کمی زمان بگذرد و باز هم از زنش محبت ببینه ، کم کم سعی می کنه برای زنش اون کاری رو انجام بده که زنش می خواد
شک نکن

اینجوری شما با رفتار خوبتون ، کارتت هاتون رو جمع کرده اید ، و الان موقع گفتگو ، یکی یکی کارت ها را بازی می کنید

---

عزیزم این پستیه که بالهای صداقت عزیز برای من گذاشته بودند که مشکلی شبیه تو داشتم

بچه ها شوهرم قبول نمی کنه بیاد خونه مامانم اینا ولی خونه مامانش اینا منو خیلی راحت میبره واقعا این مسله داغونم می کنه که این طوری با هام برخورد می کنه.


خانوادش همش خاله زنک بای می کنن همش از من به شوهرم می گن از این کارشون مطمئنم. و کاملا دیوونم می کنن.

- - - Updated - - -

:97:

عزیزم باز حرف خودت رو میزنی که ...
یک مدت صبور باش ، به همسرت به هیچ عنوان اصرار نکن که بیاد خونه پدرت ... عزیزم این راه حل مشکل تو هست ... اگر ببینه داری اصرار میکنی بدتر لج میکنه و شاید خدایی نکرده یک دعوایی هم بینتون پیش بیاد که ظرایط رو بدتر کنه .
یک بار دیگه برگرد و تاپیکت رو بخون ، دوستان راهنمایی های خیلی خوبی کردن .
انقدر عجول نباش ، همه چی به این زودی اون طوری که میخوایم پیش نمیره
خیلی از ماها این دوران رو گذروندیم ، میدونیم راح حلش اینه که همسرت رو به حال خودش بزاری
تو انقدر خوب باش که اون از خوبی تو خجالت بکشه ، و بهت پیشنهاد بده ،
حتی شاید هیچ وقت پیشنهاد نده ، و لازم باشه که یک بزرگتری واسطه بشه تا همسرت رو با خانوادت آشتی بده . ولی فعلا فقط صبر کن . داری راحت با همسرت زندگی میکنی ، الکی گیر نده بریم خونه بابام بریم خونه بابا ... والا اگر مشکلی بین تو و شوهرت پیش بیاد ، بیشترین کسی که ناراحت میشه و غصه میخوره پدر و مادرت هستند .
بزار از اینکه تو در کنار همسرت داری زندگی میکنی و فکر اینکه تو خوشحال هستی ، شب با خیال راحت سرشون رو بالشت بزارن ...
شاید یک ماه دو ماه یا بیشتر طول بکشه تا همسرت با خودش کنار بیاد . بهش فرصت بده . با خوبیهات و محبت کردن ... و اینکه اصلا حرفی از پدر و مادرت نزنی میتونی دلش رو به رحم بیاری تا خودش بهت پیشنهاد بده
ولی اینم بهت بگم اگر خودت پیشنهاد بدی ، اون باهات لج میکنه و بدتر میشه
بزار احساس کنه حداقل یک ماه ، که تو فقط همسرت رو میخوای دیگه هیچی ، عشقت رو بهش ثابت کن ببین دنیا رو به پات میریزه

نگاد عزیز میدونم الان این حرفایی رو که میخوام بزنم شاید خیلی ها اعتراض کنند ولی تو این زمونه عین حقیقه و نباید خیلی رمانتیک بازی دربیاریم که همسرت نمیاد تو برو تا به خاطر خوبیهای فراوانت خجالت زده بشه. من خودم این روش رو امتحان کردم اصلا جواب نداد و تنها چیزی که دیدم طلبکار بودن همسرم و مادرش بود. متاسفانه مردا تنها چیزی که ندارن تو دعوا خجالته و تنها چیزی که دارن ادعای بی جاشونه.

منم مشکلی شبیه تو داشتم و به خاطر دعوایی که بین همسرم و مادرم که باعثش مادرشوهرم بود از عید همسرم به مدت 6 ماه یعنی تا شهریور خونه ما نیومد . واقعیتش منم حدود 4 ماه با اینکه مقصر اصلی این دعوا مادرشوهرم بود رفت و آمدم رو از خونه اشون قطع نکردم و تا تیرماه رفتم. ولی هر چقدر من با همسرم کنار میومدم اون بدتر ادعاش میشد و هر بار اعتراض میکردم که بیاد خونه امون آشتی میگفت من نمیام و دیگه هیچوقت هم اونجا پام رو نمیذارم. و در چندبار اعتراض با این جواب مواجه شدم: همسرم میگفت مقصر مادرته اگر واقعا مقصر مادر من بود تو هم حاضر نمیشدی به این راحتی خونه مادر من بیای. من نمیام . تو هم میخوای بیا نمیخوای نیا. به زور نمیبرمت. میای می شینی سر سفره اشون تازه اعتراض هم میکنی؟ با اینکه من اگر نمیخواستم برم از اول نمیرفتم.

واسه همین چون دیدم با رفتن من بدتر خودم و مادرم کوچیک میشم و تازه طلبکار هم هستن حدود 3 ماه منم رابطه امو قطع کردم تا بالاخره همسرم مجبور شد به خاطر خودش هم که شده با مادرم اینا آشتی کنه و رفت و آمد داشته باشه.

درسته از محبت خارها گل میشود**** ولی از محبت زیاد هم آدمان خل میشوند

مرسی tamanaye man از راهنمایی هات ولی شما که شوهر من نمی شناسین که من هرچه قدر برم خونه خانوادش همش فکر می کنه وظیفه من ولی اومدن اون به خونه مامانم اینا وظیفه نیست لطف می کنه.

الان 2 هفته هست که در مورد خانوادم صحبت نکردم ، 2 جا مهمونی دعوت کردن از فامیلامون نرفت منم نرفتم حتی اعتراضم نکردم. با اینکه می دونم خیلی بد شد نرفتنمون ولی اصلا به روشم نیاوردم

سلام به همه ی عزیزان
negad عزیز، همسر من هم دقیقا مشابه همسر شماست.
من از راهنمایی های دوستان عزیز در این تاپیک استفاده میکنم و امیدوارم نتیجه ی خوبی داشته باشه.
از همگی ممنونم.
هنوز در دوران عقد به سر می برم و این مشکلات رو دارم.