درگـــــــــیری بین منــــــــطق و احـــــــــساس ، حق با کدومه ؟

من چند باری با مشاور هم صحبت کردم. اما مشاورایی که من دیدمشون فقط چند دقیقه به حرفم گوش دادن و اظهار نظر خاصی نکردن و کلی هزینه ویزیت خواستن فقط .
بهترینشون گفت احساساتی که به این آقا داری به زندگی آینده ات لطمه نخواهد زد. چون اون مردِ ذهن توئه . ایده آل ترین مردی که تو زندگیت دیدی و گفت اون قدر منطقی هستی که تفاوت ایده آل ترین و یه مرد معمولی رو می دونی. اون گفت تو خوب تونستی این قضیه رو برای خودت حل کنی که لزومی نداره مرد زندگیت ایده آل ترین باشه .

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

اسمانی جان این فقط یه سواله که شاید خودت بهتر بتونی فکر کنی و راه حل پیدا کنی. وگرنه من هیچ راه حلی ندارم. چطوری تونستی یک سال مردی رو تحمل کنی که دوسش نداشتی و نداری؟ رابطه اتون چطوری بوده دقیقا مثلا با هم می رفتین سینما می رفتین راه برین اون باهات از همه چی حرف میزد نمی دونم چطوری بوده که یک سال طول کشیده و اون تو رو دوست داره اما تو اونو نه. اگه یکی رو دوست نداشته باشی مگه بعد از یکی دو ماه نمی فهمی که دوسش نداری؟

---

مرسی خانمی
راستش من فقط به قضیه منطقی فکر می کردم. به احساسی که داشتم اهمیت نمی دادم. ما خیلی کم بیرون میرفتیم که اونم به دلیل این بود که من نمی خواستم. من همیشه فکر می کردم که احساسم درست میشه . البته هرگز امیدوارش نکردم. همیشه می گفتم که بعید می دونم که اخلاقیات ما با هم جور در بیاد . اما هر بار می خواستم جواب نه بدم ازم خواهش می کرد که یه ماه دیگه ام فکر کنم . مثل همین الان که جواب نه دادم. اما هر روز باز هم تکرار می کنه و خواهش می کنه که دوباره فکر کنم.
بیرون هم که می رفتیم بیشتر در مورد مسائل متفرقه صحبت می کردیم . مثل دوستان و آشنایانی که بین ما مشترک بودن . یا اینکه گاهی بحث می کردیم. اکثر بحث ها هم سر جزیی نگری بودنش بود. این موضوع منو آزار می داد . بارها ازش خواهش می کردم که جزیی نگر نباشه . اما اون به شـــــــــــدت ریزبین بود.
تقریبا در آخرین دفعاتی که بیرون رفته بودیم برای اولین بار دستمو گرفت . اون روز دیدم که حتی ذره ای احساسش نکردم. هیچ حسی بهم دست نداد. اینجا بود که بیشتر ترسیدم. اخلاقیات اون رو گذاشتم کنار و به احساسم دقیق تر فکر کردم. نه دوستت دارم گفتناش ، نه حتی با تمام احساسش دستم رو تو دستش گرفتن ذره ای باعث نشد تو قلبم احساس خاصی کنم ، این بود که تصمیم گرفتم که از بدبخت شدن هردومون جلوگیری کنم.
اگه من نیاز داشتم کسی رو دوست بدارم ، اون هم نیاز داشت کسی دوستش داشته باشه و این دو عنصر انگار تو ارتباط ما نبود.
دوس دارم کسی رو دوس داشته باشم. یه خالی همیشه تو زندگیمه . انگار یه قسمت از زندگیم تهی مونده . دوس دارم دوس بدارم و دوس داشته بشم. به هردو نیاز دارم. که هر دو از یه جا باشه .
انقدر این مطالب تو ذهنم سنگینه که توضیحش برام سخته . چون همه چیز برای خودم گنگه . مدتهاست می خواستم تاپیک بزنم ، اما نمی دونستم چی بگم.
مرسی بچه ها از همتون که بهم کمک می کنید این قضایا شفاف تر بشه . که واضح تر فکر کنم.
از همتون ممنونم

چه شب سنگینیه امشب !

- - - Updated - - -

دلم می خواد گریه کنم.

شما به کسی علاقه کافی واسه یک عمر در کنارش بودن را نداشتید و ردش کردید(کار درستی که هر عقلی تصدیقش میکنه)!الان دقیقا مشکلتون کجاست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamrava

شما به کسی علاقه کافی واسه یک عمر در کنارش بودن را نداشتید و ردش کردید(کار درستی که هر عقلی تصدیقش میکنه)!الان دقیقا مشکلتون کجاست؟

---

مرسی آقای کامروا از حضورت. خیره به تاپیکم نشسته بودم . خوشحالم کردین.
مشکلم فکراییه که آزارم میده
که کارم درست بوده یا نه ؟
علاقه پیش می اومده یا نه ؟
مشکلم اذیتیه که اون داره می بینه ...
نرسیدن به عدم قطعیت بزرگترین مشکلمه .
مشکلم این احساس گنگیه که دارم . که نمی دونم چی میشه . احساس می کنم مات و مبهوتم. نمی دونم ... :((
مشکلم اینه حتی نمی تونم دعا کنم. چون نمی دونم چی می خوام. فقط می دونم به شدت دارم رنج می بینم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط asemani

مرسی آقای کامروا از حضورت. خیره به تاپیکم نشسته بودم . خوشحالم کردین.
مشکلم فکراییه که آزارم میده
که کارم درست بوده یا نه ؟

برای رسیدن به جوابتون به پاسخ این سوال فکر کنید: "اگه مردی به زنی علاقه داشته باشه و خانم به هر دلیلی جواب منفی بده، چون آقا علاقه داشته خانم کار اشتباه را کرده؟" بلاخره مرد خواستگاری میکنه و زن هم حق بله یا خیر گفتن داره! کجاش اشتباهه!

علاقه پیش می اومده یا نه ؟

معلومه که نه! اون آقا باید ترفندایی رو تو این مدت بکار میبرد که علاقه را در شما ایجاد میکرد و نتونسته چون حداقل کشش لازم هم در شما نبوده که بتونه مشتعلش کنه! پس از حالا به بعدم که برید زیر ی سقف و مشکلات زندگی مطرح بشه دیگه وضع بدتر میشه! شما اون مینیمماولیه احساسات به ایشون را نداشتی نباید روش حساب کنی که بعدا ایجاد میشه

مشکلم اذیتیه که اون داره می بینه ...

اذیت الانش خیلی خیلی کمتر از چیزیه که تو عشق یکطرفش و زندگی با شمایی که اگرم جواب مثبت بدید از روی ترحم دادید فقط، بمراتب کمتره!

نرسیدن به عدم قطعیت بزرگترین مشکلمه .

قطعیت در مورد اینکه بهش ترحم کنید و زنش بشید یا بذارید بره کسی را که دوستش داره و دوستش داره را پیدا کنه؟

مشکلم این احساس گنگیه که دارم . که نمی دونم چی میشه . احساس می کنم مات و مبهوتم. نمی دونم ... :((
مشکلم اینه حتی نمی تونم دعا کنم. چون نمی دونم چی می خوام. فقط می دونم به شدت دارم رنج می بینم

راهش اینه که ی مدت رها کنی. اگه تونستید ی سفر برید. ریلکس ریلکس! چند روز دیگه بهتر میتونید به ماجرا نگاه کنید

---

:310:

اگه الان اون حسو ندارید بهش ترکش کنید چون وقتی الاتو تو دوستی حس عشق بهش نمیکنید چه برسه به زندگی

نقل قول:

---

به خصوص اینکه هر روز میگه چرا ؟ میگه من یه سال در انتظارت بودم ، میگه با من بد کردی ، نابودم کردی ، دیگه هرگز ازدواج نمی کنم ، روزگار سختی دارم ، دیگه حاضر نیست درسش رو ادامه بده ، میگه نمی تونم قبول کنم ، میگه اگه بخوای ازدواج کنی من می میرم ، میگه اگه میخوای مرگ منو ببینی از پیشم برو .....

---

مگه هر روز می بینیدش ؟ اینطوری ک بدتره

سلامممممممممممممممممممممم :o
خوبی عزیزم. من تاپیکت رو و تک تک مطالبش رو خوندم.
ببین راجع به شباهت همسر من با خواستگارت باید بگم خیلی چیزایی که گفتی راجع به نگرشش نسبت به مردم، صمیمی نشدن، سیاست و جزئی نگری درسته.
ولی ببین یه فرق های اساسی هم هست که برات میگم ولی قبلش به نظرم مهم این نیست که اون چطور آدمیه بلکه اولویت اول اینه که شما چطور آدمی هستی و دنبال چه همسری می گردی.
.
خب متاسفانه به نظر میرسه تو هم به من شبیه هستی ;) من هم عاشق شدم. نمی خواستم زنش بشم چون نمی تونستم. چون معتقد بودم اون آدم بزرگیه و من براش کم هستم. یه عشق افلاطونی مربوط به زمانی که کم سن و سال تر بودم. اون هم بسیار پیشرفت کرد و بزرگتر شد از اونی که قبلا بود. هنوز هم دوستش دارم. هنوز هم پیگیرش هستم(بدون اینکه خبر داشته باشه) ولی عاشقش نیستم به اون معنی که سوز و گدازی در کار باشه و مساله ی رسیدن و نرسیدن وسط باشه. اون آدم برام مهمه برام باارزشه و هستن آدمهایی که این قضیه رو می دونن.
.
ببین من 100 درصد مطمئن نیستم که آدمی که من ایده ال می دونم واقعن خصوصیات بدی هم داره یا نه. من باهاش زندگی نکردم و از دور میشناسمش و به صورت رسمی باهاش برخورد داشتم.
موضوع این نیست!! موضوع ذهن منه. موضوع اینه که من چه خصوصیات و رفتارهایی رو به عنوان "رفتار خوب و دوست داشتنی" در نظر گرفتم.
.
مثلا اون آدم اهل مطالعه بود. در کارش پرتلاش و موفق بود. خوش مشرب بود. رک و رو راست و بدون رودربایستی بود. اعتقادات مذهبی خاصی داشت. به آدم ها احترام میذاشت. با زن ها درست و به قاعده رفتار می کرد. زبان انگلیسی اش خوب بود. جذاب بود. حتی از فرم نگاه کردن و خندیدینش خوشم می یومد و ...
تا اینجاش ایده ال های من رو نشون میده ...
.
همه ما یه فانتزی ازدواج هم داریم _حالا در کنار معیارهای اصلی_ مثلا من دوست داشتم توی محیط دانشگاه تدریس کنم و همونجا با یه استاد جوون آشنا بشم که قد بلند باشه و بخواد دکترا بخونه !!
.
و همین هم شد! در عرض یک ماه ازدواج کردیم! به همین مسخرگی.
.
تو هم ایده ال هایی داری. فانتزی هایی هم. اینه که وقتی در ظاهر خواستگارت معیارهای اصلی شما رو داره به دلت نمی شینه. این دل نیست که تصمیم میگیره بلکه ذهن ناهشیار، پس زمینه های ذهنی و تجربه های احساسی شماست.
.
یه نکته مهم : اگر خواستگار شما به اندازه همسر من سیاستمدار بود اینقدر عاشق نمی شد! (مگر اینکه ازدواجش با شما با منفعت ایشون سازگار باشه.)
آدم های سیاست مدار دودوتا چهارتا هستند. احساساتی و عاشق پیشه نیستند. صادق و رو راست نیستند.
.
جزئی نگری ایشون و اینکه سعی داره در مورد شما به نتیجه گیری بیشتر و دقیقتر برسه به خاطر عشق و علاقه اش به شماست. شاید اصلن قصد نکته ضعف گرفتن و اتو گرفتن و سوء استفاده مطرح نباشه. شاید مدل حرف زدنش فرق داره. شاید رفت و آمدهای زیادی با آدما داشته و آدمای بد و خوب زیادی رو دیده و با تجربه تر از شماست. شاید الان که اولشه اینقدر به شما دقیق شده و نسبت به آدمای دیگه اینقدر دقیق نباشه.
.
می دونم که هیچی بدتر از شک و تردید نیست.
.
گاهی محبت زیاد یه عاشقه که ما رو دور میکنه. خوشمون میاد مرده غرور داشته باشه. بی اعتناتر باشه. منتظر بمونیم برای شنیدن یه دوستت دارم نه هر روز، گاهی.
وقتی عاشق نیستیم دلمون میخاد با یه ادم منطقی طرف باشیم. احساس خفگی می کنیم و میخوایم دور باشیم ازش.
.
.
.
ازش دور باش. عذاب وجدان هم نداشته باش. به جهنم مردا با یه نه هیچ چیزشون نمیشه.(اگه بشه هم تو مسئولش نیستی.)
یه ذره نفس راحت بکش. بشین هر چی تو ذهنت از یه مرد خوب داری بنویس. هر چی تو ذهنت از ازدواج داری بنویس. راجع به خودت هم بنویس. میخوای بعد از ازدواج چه کار کنی؟ چطوری زندگی کنی؟ ...
.
بعدش بشین راجع به این آدم و خانواده اش و آینده ش بنویس. ببین چقدر دوره از خواسته های تو.
.
چون شک داری و میخوای منطقی باشی می گم. وگرنه منم می گفتم یه کلام : دلت میگه نه تو هم بگو نه. خلاص.:p

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

ببین راجع به شباهت همسر من با خواستگارت باید بگم خیلی چیزایی که گفتی راجع به نگرشش نسبت به مردم، صمیمی نشدن، سیاست و جزئی نگری درسته.
خب متاسفانه به نظر میرسه تو هم به من شبیه هستی من هم عاشق شدم. نمی خواستم زنش بشم چون نمی تونستم. چون معتقد بودم اون آدم بزرگیه و من براش کم هستم. یه عشق افلاطونی مربوط به زمانی که کم سن و سال تر بودم. اون هم بسیار پیشرفت کرد و بزرگتر شد از اونی که قبلا بود. هنوز هم دوستش دارم. هنوز هم پیگیرش هستم(بدون اینکه خبر داشته باشه) ولی عاشقش نیستم به اون معنی که سوز و گدازی در کار باشه و مساله ی رسیدن و نرسیدن وسط باشه. اون آدم برام مهمه برام باارزشه و هستن آدمهایی که این قضیه رو می دونن. ببین من 100 درصد مطمئن نیستم که آدمی که من ایده ال می دونم واقعن خصوصیات بدی هم داره یا نه. من باهاش زندگی نکردم و از دور میشناسمش و به صورت رسمی باهاش برخورد داشتم.
موضوع این نیست!! موضوع ذهن منه. موضوع اینه که من چه خصوصیات و رفتارهایی رو به عنوان "رفتار خوب و دوست داشتنی" در نظر گرفتم.
.
مثلا اون آدم اهل مطالعه بود. در کارش پرتلاش و موفق بود. خوش مشرب بود. رک و رو راست و بدون رودربایستی بود. اعتقادات مذهبی خاصی داشت. به آدم ها احترام میذاشت. با زن ها درست و به قاعده رفتار می کرد. زبان انگلیسی اش خوب بود. جذاب بود. حتی از فرم نگاه کردن و خندیدینش خوشم می یومد و ...
..

---

سلام عزیزم . واقعــــــــــــا خوشحال شدم از اینکه به تاپیکم اومدی و بهم سر زدی .

خیلی جالبه که حتی گذشته مون هم تا حدی شبیه همه . حتـــــــــــی جالبیش اینه که ویژگیهایی هم که جذب طرف مقابل یا همون عشق افلاطونیمون شدیم شبیه همه. و حتی پیگیری الانمون در مورد اون هم شبیه همه و حتی سرگذشت اون عشق افلاطونیمون هم شبیه همه که خیلی بزرگ شده و پیشرفت کرده ، و حالا آدمی که اومده تو زندگی تو و آدمی که میخواد بیاد تو زندگی من !!!!!!! شاید من دیروز توام !!!!

منم عاشق اون شدم . چون به غایت باهوش بود ، پرتلاش بود ، پرکار بود ، خوش برخورد بود ، شوخ بود با دوستانش ، مغرور بود ، با صلابت بود ، حتی راه رفتنش جذبه خاصی داشت ، زبان انگلیسیش هم خوب بود !!! جذبه خاصی داشت ، نمی دونم چرا نمی تونم توصیفش کنم. ولی اینکه واقعا مرد بود . عاشق شدم نگفتم ، دوران پر سوز و گداز گذشته و الان من فقط پیگیرشم بدون اینکه بدونه . پیشرفت هاش رو ثبت می کنم . ... ولی با همه اینا منم از دور می شناختمش. برخورد مستقیمی باهاش نداشتم و شاید همین علت اونو در نظر من از حد یه انسان بالاتر برده و به چشم یه موجود بزرگ و فراتر از انسان می بینمش .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

یه نکته مهم : اگر خواستگار شما به اندازه همسر من سیاستمدار بود اینقدر عاشق نمی شد! (مگر اینکه ازدواجش با شما با منفعت ایشون سازگار باشه.)
آدم های سیاست مدار دودوتا چهارتا هستند. احساساتی و عاشق پیشه نیستند. صادق و رو راست نیستند.
.
جزئی نگری ایشون و اینکه سعی داره در مورد شما به نتیجه گیری بیشتر و دقیقتر برسه به خاطر عشق و علاقه اش به شماست. شاید اصلن قصد نکته ضعف گرفتن و اتو گرفتن و سوء استفاده مطرح نباشه. شاید مدل حرف زدنش فرق داره. شاید رفت و آمدهای زیادی با آدما داشته و آدمای بد و خوب زیادی رو دیده و با تجربه تر از شماست. شاید الان که اولشه اینقدر به شما دقیق شده و نسبت به آدمای دیگه اینقدر دقیق نباشه.
.

---

اما منم خودمو قانع کردم که باید ازدواج کنم. قانع کردم که اونو بذارم تو ذهنمو به خودم بگم شتر دیدی ندیدی. و معیار بچینم برا خودم که مرد باید پاک باشه ، با ایمان باشه ، شغلش دائمی باشه ، تحصیلات داشته باشه ، فلان و فلان و فلان .....

تا اینکه این آقا اومد. ظاهرا همونیه که من می خواستم . اما ..... من با معیارای خودم قانع نشدم !!! نمی دونم چرا ؟ تا می خواست قضیه جدی بشه یکی انگار بهم گفت نه ! گذشت و گذشت و ارتباط داشتیم تا رسید به این سیاست مداریهاش ، جزیی نگریهاش . اینجا احساس کردم دوس ندارم این طور باشه . دوس دارم با صلابت باشه ، نترسه که بخواد سیاست بازی های بیخودی درآره . اگه با کسی خوب نیست نباشه ، اگه خوبه باشه . نمیگم مردم دار نباشه ، نه . اما یه رنگ باشه . یه جور باشه . نه اینکه در ظاهر یه جور و در پشت سرشون طور دیگه ای باشه .

She عزیزم گفتی که جزیی نگریش شاید به خاطر علاقه اش به من باشه . اما متاسفانه با شناختی که ازش دارم این طور نیست. تو همه امور اینطوریه . تو شغلش . به طوری که آه و ناله زیر دستاش همیشه هواست. اون قدر دقت داره به کاراشون که به اصطلاح اسم پلیس جنایی رو روش گذاشتن ، عده ای هم میگن عقده ای . کارایی تو محل کارش برای کشف جرم می کنه که به عقل جن هم نمی رسه (البته پلیس نیست ، اما ... ) . بارها ازش خواستم این همه جزیی نگر نباشه . اما میگه نمی تونم. این در ذات منه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

گاهی محبت زیاد یه عاشقه که ما رو دور میکنه. خوشمون میاد مرده غرور داشته باشه. بی اعتناتر باشه. منتظر بمونیم برای شنیدن یه دوستت دارم نه هر روز، گاهی.
وقتی عاشق نیستیم دلمون میخاد با یه ادم منطقی طرف باشیم. احساس خفگی می کنیم و میخوایم دور باشیم ازش.
.
ازش دور باش. عذاب وجدان هم نداشته باش. به جهنم مردا با یه نه هیچ چیزشون نمیشه.(اگه بشه هم تو مسئولش نیستی.)
یه ذره نفس راحت بکش. بشین هر چی تو ذهنت از یه مرد خوب داری بنویس. هر چی تو ذهنت از ازدواج داری بنویس. راجع به خودت هم بنویس. میخوای بعد از ازدواج چه کار کنی؟ چطوری زندگی کنی؟ ...
..

---

محبت زیاد خیلی بده. خیلی ها از اینکه طرف مقابلشون بهشون توجه نداره شکایت می کنن. طبیعتا اونا حال منو درک نمی کنن. یه وقتایی اون قدر از این همه ابراز احساسات اشباع میشی که حالت از هرچی عشق و علاقه است به هم می خوره . دوس نداری قبل از اینکه نیاز به دوس داشتن رو حس کنی اونو بشنوی.

مثلا یه روز منو در نظر بگیرید. از صبحش هزار بار اس ام اس دوست دارم و عاشقتم و برات می میرم برام اومده . هزار تا نگاه که محبت توش موج می زنه رو دیدم. به همراه کلی از این رفتارا. وقتی میرسم خونه اطلاع میدم و جواب میاد که عزیزم دوست دارم . مرسی که خبر دادی. می خوام بعد از ظهرش برم بیرون. یه خرید معمولی هزار بار مراقب خودت باش و زیاد راه نرو و زود برگرد خونه و ... می شنوم. تو اوج شلوغی های خیابون در حالی که دارم می دوم که کارامو انجام بدم گوشیم زنگ می خوره. وسط ماشینا و تو شلوغ پلوغیا در حالی که صدا قطع و وصل میشه میگم خودم زنگ می زنم و قطع می کنم. در حالی که تو اون لحظه میزان احساسات تو صفره باز زنگ می زنه و در حالی که صدا به زور میاد یکی اون پشت داره میگه اینو می خواستم بگم . دوستت دارم:161::33: :eek-new: یعنی هنگ می کنی. و این قضیه تا شب که بخوابی ادامه داره . این واقعا یکی از معمولی ترین روزای من بود.
اما چیزی که من دوس دارم.
دوس داری غرق اجتماع و زندگی اجتماعیت باشی. بری و بیای . بعد یه لحظه حس کنی یه چیزی کمه . که فلانی !! منو دوس داره !!! نکنه نیست . دلت بترسه از دست دادن چیزی که برات عزیزه. نگران بشی. احساس نیاز کنی به محبت. یه قرار تو یه بعد از ظهر آروم داشته باشی . اونجا بشنوی که دوست داره و خیالت راحت راحت :blush: احساس آرامش همیشه بعد از برطرف شدن نیاز میاد.

می دونی آدم همون طور که از تشنگی زیاد می تونه خفه بشه ، از توی آب افتادن و بلعیدن مداوم آب هم می تونه غرق بشه و سرانجام هر دوش مرگه .
مرگ اول اگرچه امروزه شایع تر شده ، اما مرگ دوم دردناک تره . دردش هم عذاب وجدانشه . تموم شدن رابطه ای که طرف مقابل برات کم نذاشته ، بلکه خیـــــــــــــــــــلی گذاشته و همین خیـــــــلی زندگیتو خراب کرده .

و یه چیز دیگه که امروز احساس کردم باید بهش توجه بیشتری کنم. یه نفر تاپیک زده که با شوهرش سر کمک های مالیش به خانوادش اختلاف داره. و من دیدم این موضوع هم می تونه یکی دیگه از دلایل اختلاف ما باشه . بله . این آقا کمک های مالی خیلی زیادی به خانوادش می کنه و بدتر از اون اینه که خانوادش این موضوع رو وظیفه اون می دونن و نه لطف. یعنی خیلی راحت هر کسی نیاز به چول داره تماس می گیره و میگه فلان قدر بریز به حسابم :mad:

بچه ها من دسته بندی کردم. این آدم خیلی خوبه . اما من نمی تونم . قضیه به دل ننشستن رو میذارم کنار . چون با منطقم جور در نمیاد .
اما 1. ابراز احساسات خیلی زیادش 2.سیاست داشتنش 3. جزیی نگر بودنش 4. وابستگی مالی خانوادش . با این موارد نمی تونم کنار بیام . البته اگر حد اینا رو کم کنی خیلی هم خوب هستن. اما حد بالاش رو من نمی تونم تحمل کنم. همه اینا در حد افراطی هستن.

امیدوارم تصمیمم درست باشه . برام دعا کنید. امیدوارم پشیمون نشم از تصمیمم . عقلم بعدا بهم نهیب نزنه که اشتباه کردم. از آینده تصمیمم می ترسم. اما توکل بر خدا

منم اینطور هستم که وقتی یه نفر زیادی بهم ابراز علاقه کنه به جای اینکه جذبش بشم ازش دور میشم همیشه دوست دارم که یه مرد غرور داشته باشه و با صلابت . و با نظر she عزیز موافقم که : وقتی عاشق نیستیم دلمون میخاد با یه ادم منطقی طرف باشیم. احساس خفگی می کنیم و میخوایم دور باشیم ازش.
برات آرزوی موفقیت دارم تمام پستهایی که تو این تاپیک اومده بدردم خورد چون من هم یه همچین مشکلی دارم . امیدوارم هممون یه روز با کسی که باهاش خیلی خوشبخت میشیم آشنا شیم و ازدواج بکنیم.
:72: