بیرون رفتن خیلی در اینکه انسان بفهمه چه حسی نسبت به طرفش داره موثره.چون شما در منزل فقط نشستین ولی در بیرون با هم راه می رین و کلا در موقعیت های مختلف قرار می گیرین.اون موقع خیلی بهتر می تونین در مورد حستون مطمئن شید.فقط یک توصیه که حتما به اون خانم بگید که برای شناخت بیشتر می خواهید و تصمیمتان را در مورد ازدواج با ایشان نگرفتین.
من خودم یک خواستگار داشتم که فقط 6 سانت از من بلندتر بود و خیلی لاغر تر وقتی روبروی هم می نشستیم خیلی قدش برام مهم نبود ولی وقتی بیرون رفتم در دلم تردید ایجاد شد و اون حس حمایت و... نداشت.احساس می کردم که من درشت ترم در حالی که من کاملا نرمال هستم..(البته بعد از چند ساعت احساس کردم که کلا برام مساله حادی نیست )اماخلاصه اون خواستگار به دلایل دیگه رد کردم.
چون شما تمام موارد دیگتون خیلی به هم می خوره.بهتره که یک بار بیرون یرید و با اعتماد به نفس جواب منفی یا مثبت بدین تا بعد ها پشیمون نشین که ای کاش بیرون می رفتیم شاید مساله خاصی برام نبود و بی خودی رد نمی کردم.
توصیه می کنم جایی نرین که بعدا به آنجا گذرتان بیفتد.(هم شما و هم اون خانم)چون خاطرات آن جا ها ممکنه در ذهنتان بمونه.کاملا رسمی باشید و مکانتان را عوض کنید.گاهی کنار هم مثلا روی صندلی پارک بنشینید .یا اینکه برین مثلا بستنی بخورید.در موقعیت های مختلف احساستان را کاملا می فهمید.اگر هنوز احساس خوبی نداشتین اون وقت می توننی قاطعانه و بدون عذاب وجدان جواب منفی بدین.
در ضمن شاید بعد از بیرون رفتن ایشان نظرشون عوض بشه.
- - - Updated - - -
:72:لطفا بعد از بیرون رفتن احساستان را در همین تاپیک بنویسید.چون برای تجربه و اینکه می خواه نظر مردان را در این مورد بدونم. در پذیرفتن بعضی خواستگارام نظرتون مفیده.ممنون می شم که تجربه بعدتون را اینجا بنویسین.:72: