نوشته اصلی توسط
kiann
همه ما قصد داریم تا کمکت کنیم که اشتباه نکنی ولی ما آدمها دوست داریم راهی رو که خودمون انتخاب میکنیم امتحان کنیم حتی اگر اشتباه باشه (افسوس که هزینه سنگینی داره).
من ترجیح میدم توی راه پرخطری که میری همراهیت کنم نه اینکه مانعت بشم تا جایی که خودت تصمیم به بازگشت بگیری تا همیشه با حسرت چشمت به راهی که میتونستی بری اما نگذاشتند که بری نباشه.
من چند تا پیشنهاد دارم.
از حرفات معلومه که به این راحتی و با چند تا دلیل منطقی و محکمه پسند فکرت رو آزاد نخواهی کرد و فراموشش نمیکنی
- هر کاری که میکنی حواست باشه که مسوولیت همه اتفاقات با تو خواهد بود.
- مواظب باش جایی که ممکنه صدمه ای وارد بشه که قادر به جبرانش نیستی غیر از خودت به کس دیگه ای صدمه نزنی.
- بدون که عملکرد ما انسانها همیشه در جهت برآورده کردن نیاز هامونه (که معمولا با خودخواهی همراهه) و نیازها با طی زمان و بزرگتر شدن تغییر میکنن.
- حتی اگه ازدواج هم بکنید بدون که روزی میرسه که طرف مقابلت جذابیتش رو از دست میده و زمان تحمل کردن فرا خواهد رسید، پس باید تحملت زیاد باشه.
- معمولا شخصیتی که ذهن ما از آدمها میسازه متفاوت از واقعیته افراده ، احتمالا طرف مقابل شما هم یه نفر مثل دختر همسایه - دختر خاله - خواهر و افرادی که شناخت داری خواهد بود ، پس زیاد طرف رو پیش خودت بزرگ نکن. و بدون اگه بتونی در آینده آدم حسابی باشی و به تیپ و شخصیتت هم برسی احتمالا مورد های خیلی بهتری هم گیرت بیاد.
- اگه عاشق شده باشی که دیگه موضوع از روال منطقی خارج شده و چیزی مثل جادو و سحره که در اینصورت خیلی باید آدم با اراده ای باشی که بتونی بهترین تصمیم رو بگیری.
- اگه مادرت آدم منطقی و منصفی باشه و کسی نباشه که احساساتی برخورد کنه بهترین کسیه که میتونی ازش کمک بگیری.
- اگر میترسی از دست بره، بهترین کار اینه که بطور رسمی (از طریق والدین) علاقه خودت رو به طرف مقابل اطلاع رسانی کنی، لازم نیست حتما خواستگاری باشه، در اینصورت اگر ایشون هم حس مشابهی به شما داشته باشند صبر میکنن تا شرایط شما برای قبول مسوولیت فراهم بشه.
- سعی کن کمترین وابستگی عاطفی رو ایجاد کنی تا اگر روزی نظرت عوض شد با حداقل خسارت مسایل رو تمام کنی.
- اکثر آدمها مدتی بعد از ازدواج شروع میکنن به مقایسه کردن همسر خودشون با کسایی که میتونستن جای همسرشون باشن، پس بهتره قبل از ازدواج و از همین الان شروع کنی به مقایسه فاکتورهای مادی ( زیبایی- فیزیک بدنی- مالی و ...) ، معنوی ( شخصیت - صبر و تحمل - مسوولیت پذیری - وضعیت تحصیلی - مسایل مذهبی) و محیطی( خانواده - محل زندگی و ...) چون اگر نقصی داره از همین الان باید با خودت کنار بیای یا بیخیالش بشی.
- نمیگم راهی که میری اشتباهه ( شاید بهترین گزینه برای شما همین خانم باشه) ولی چون راهی پرخطر است ، هرگز تنها قدم به این راه مگذار و همراهی قابل اعتماد برای خودت پیدا کن.
- نفهمیدم این موضوع رو برای یافتن راهی برای رسیدن به هدفت مطرح کردی یا برای فهمیدن اینکه هدفت درسته یا نه؟:p
