سلام دوستان عزيز.امروز هيچكس نظري نداره؟ممنون ميشم همكاري كنيد.
نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان عزيز.امروز هيچكس نظري نداره؟ممنون ميشم همكاري كنيد.
حتما بقيه هم از مشكلات سيگار باخبرن.:confused:
کسایی که سراغ سیگار میرن ضعف شخصیتی دارن و نمی تونن حتی خودشونو دوست داشته باشن و ارزشی برای خودشون قائل بشن.
بنظرم نباید سیگار رو معیاری برای سنجش شخصیت آدما قرار داد.
اگر کسی رو پیدا کردید که امتیازات شخصیتی بالایی داره و فقط مشکلش سیگار کشیدنه باید بیشتر تامل کنید.
متاسفانه سیگار بوی خیلی بدی داره، دهان و لباس آدم سیگاری بوی آزاردهنده ای داره. فرد سیگاری باید ملاحظه آدمای اطرافش رو بکنه.
بی اختیار شدن در برابر وسوسه سیگار کشیدن ( در هر مکان و هر زمان ) علامت خیلی بدی است.
اگر فرد سیگاری بتواند این مشکل را بین خود و سیگارش حل کند خیلی خوب است ( این من هستم که تصمیم میگیرم کی و کجا دست به سیگار ببرم و نمی گذارم سیگارم یا شرایط برایم تصمیم بگیرد)
سیگار برای خیلی ها دوست خوبی است اما از روزی که تو را اسیر خودش کرد میشود بزرگترین دشمنت.
معایبی که سیگار با خودش به همراه دارد خیلی بیشتر از مزایایش است.
کسی که اراده ضعیفی دارد ، اگر سیگاری باشد نمی توان اطمینان کرد که ترک خواهد کرد. آدمی که خودساخته نیست مدتی بعد از ازدواج (وقتی فهمید که آش دهن سوزی نیست یا چیزی که فکر میکرد نیست) دوباره سراغ سیگار خواهد رفت.
اگر خواستید با فرد سیگاری زندگی کنید میتوانید از او بخواهید فقط وقتی باهم بیرون از خانه و تنها هستید سیگار بکشد و اگر جنبه اش رو داشت سیگارش رو براش روشن کنید و قبل از اینکه سیگار به انتها برسد از او گرفته و خاموش کنید ( با او همراه شوید تا به حرفهایتان اعتماد کند) ولی کم کم از او بخواهید تا سیگار را بکلی ترک کند. باید صبور باشید و نگذارید مسئله ای باعث عصبی شدنش شود.
باید از همان ابتدا به او بفهمانید که از بوی دهان و لباسهای فرد سیگاری متنفرید. و سیگار کشیدن در حضور بچه ها قابل بخشش نیست.
این مسئله را برای خودتان حل کنید که ممکن است تا پایان عمر مجبور باشید این یک ایراد او را تحمل کنید.( تحمل کسانی که در خواب خرخر میکنند مشکلتر نیست!؟)
مسئله را زیاد برای خود بزرگ نکنید ، بی اهمیت هم نشمارید.
نمی توان نظر کلی داد، هر کسی را باید با توجه به فاکتورهای شخصیتی و محیطی اش تحلیل کرد.
ممنون به خاطر پاسخ خوبتون اما من هر آدم سيگاري ديدم مشكلات شخصيتي زيادي داشته كه سيگار كشيدنش مزيد بر علت شده.هم خواستگارام وهم افراد فاميل.نديدم كسي باشه كه به سيگار كشيدن ادامه بده اما كمتر باعث آزار خانوادش بشه.چون ميبينم اگه بخوان خوب باشن وقتي يكم از اون مزاحم دور ميشن باز رفتاري نشون ميدن كه حاكي از وابستگي به سيگاره.تا حالا عاقبت خوبي براي هيچ فرد سيگاري كه ترك نكرده نديدم.حتي اوني كه فقط سيگار ميكشيده.من كلا به بوي سيگار حساسم و دوست دارم همسرم فكر سالمي داشته باشه.
دوستان لطفا نظر خودتونوبگيد.