انتخاب بین ازدواج موقت یا دوستی در خارج از کشور

سلام

بحث اینکه اون دختری که مد نظر شما بوده توقعاتش خیلی زیاد بوده و ... بحثی هست که مربوط به این تاپیک نیست.
ولی در کل فکر نمیکنم درست باشه با یه بار جواب نه شنیدین همه دخترها رو صاحب یه جور طرز فکر و معیار بدونید.

اگه توی همین تالار یه مروری بر تاپیک ها داشته باشید می بینید که تو اکثر تاپیک ها این خانم ها هستند که از نظر موقعیت اجتماعی و تحصیلی و ظاهری از همسرشون بالاتر هستند . شوهران این خانم ها ، همسرانشون رو از همین جامعه انتخاب کردند، درسته؟


شما برید اونجا و درستون رو شروع کنید و مسائل Home Sick و فرهنگی و آشنایی با محیط رو پشت سر بگذارین. با ایرانی های اونجا آشنا بشین . اگه دختری رو پیدا نکردین که شرایطش به شما بخوره . و اگر اونقدر تحت فشار بودین که تحملش واستون ممکن نبود بیاین بگین من میخوام یه رابطه دوستی رو تجربه کنم.

حتی تو این چند روزی هم که ایران هستین می تونین بگردین دختری که شرایطش به شما نزدیک باشه (یعنی قصد اپلای کردن و مهاجرت داشته باشه)پیدا کنید و ادامه آشنایی تون از راه دور باشه و در صورتی که همه چی OK بود اون خانم هم بیان اونجا و ازدواج کنید.

صبا من سه مرتبه خواستگاری رفتم. هر سه مرتبه اینطوری بودند. از نظر تحصیلی هم من بالاتر بودم. ظاهری هم در یک حد بودیم! شاید من بدشانس بودم.

شما نظرتون اینه که هر دو گزینه رو کنار بذارم بهتره؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Hamdardi2

اگه برادر خود من بود توصيه هاي فكور عزيز رو بهش ميگفتم
ميگفتم دور صيغه و دوستي هم خط بكش!
اما شما در مقابل خانومها جبهه داريد!
به قول دوستمون يه نظر كلي راجع به همه خانومها و خيلي حق به جانب رفتار ميكنيد.
از اين حرفا كه ميزنم اميدوارم ناراحت نشيد
اما شما هم غير واقع بينانه و خشن فكر ميكنيد.
به هر حال اميدوارم موفق باشيد:72:

---

من عذر می خوام اگر جبهه گرفتم. شما نظرتون چیه برای کسی که رسما اعلام می کنه تقریبا محاله بتونه این همه مدت نیازهاشو سرپوش بذاره؟ من دچار عذاب وجدان می شم برای رابطه دوستی. لااقل برای صیغه دیدم شرعی می شه.
خب الان که فرصت ازدواج ندارم کسی رو که می خوام ترجیح می دم در سطح خودم باشه که همچنین کسی هم به من جواب مثبت نداده تا به حال. پیشنهادتون چیه؟

ببین آقا مهران با اینکه خودم آدم معتقدی هستم ولی به دور از مسائل اخلاقی و اعتقادی و اینکه بعدا می خوای جواب همسرت رو چی بدی و ... میگم خویشتن داری خوبی که داره اینه ذهنت فقط درگیر یه موضوع هست و اون هم نیازت وکنترلشه .
به محض اینکه خواستی نیازت رو از طریقی بغیر ازدواج برطرف کنی - منظورم نیاز جنسی تنها نیست نیاز عاطفی هم هست - هزار تا مشکل سر راهت سبز میشه و درگیری ذهنیت از 10 به 1000 می رسه . مثل تفاوت کسی می مونه که تا حالا طعم یه غذای خوشمزه رو نچشیده و تفاوت کسی که این طعم رو چشیده و از این به بعد با وجود اون تجربه باید تحمل کنه. فقط قضیه تحمل و ... نیست. کلا ذائقه ت تغییر میکنه . روابط موقت فقط سطح انتظاراتت رو به صورت غیر واقعی بالا می بره.

ازدواج موقت و دوست دختر گرفتن یه مزیت داره ولی مضراتش زیاده و خودتون هم بهش واقفید.
تصمیم عاقلانه و بالغانه ای بگیرید به دور از هیجان.

خب این مدت چی کار کنم.5 ساله! اصلا برام نشدنیه این مدت طولانی به نیازهام نه بگم. الانم کنترلش کردم ولی فشار روحی بسیار بسیار شدیدی برام آورده. از کار و تحصیلم عقبم انداخته. اگر واقعا با یک فشار طبیعی می شد کنترل کرد این مسئله رو که این همه توصیه به ازدواج و.. نبود.

من تاپیکهای دیگر روهم خوندم که پسر ازدواج کرده ولی بعد از مدتی خوشش نیومده. خب واقعا نمی خوام اینطوری ازدواج کنم که هر کی شد شد! فقط برم ازدواج کنم. نمی دونم ترجیح می دم یکی در شان و اندازه های خونوادگی، مالی و تحصیلی و ظاهری خودم باشه.

من حرفاتون و شرایطتون رو کاملا درک میکنم و اصلا ازدواج عجولانه رو توصیه نمی کنم . به دلیل همون تاپیک هایی که منم خوندم .

شما مدام دارید به این فکر میکنید که 5 سال باید تحمل کنید.
در صورتی که ممکن بعد از رفتنتون خیلی چیزها تغییر کنه.
ممکنه با دختری که مد نظرتون هست اونجا آشنا بشید.
ممکنه شرایط براتون فراهم بشه که ویزاتون از Single خارج کنید . با یه هزینه کم یا کلا یه حالت دیگه.
ممکنه تو همین چند روز اینجا با دختری آشنا بشین که شرایطش باهاتون جور باشه و...

قرار نیست به محض اینکه پاتون به خاک آمریکا رسید برید با یکی ازدواج موقت داشته باشین.

این همه مدت صبر کردین اندکی دیگر هم صبر کنید بعد Option های مختلف رو بررسی کنید و بهترین تصمیم رو تو اون شرایط بگیرید. نظر سنجی فعلی بیشتر شبیه پیش از مرگ واویلا کردن هست.

آقای mehran21
چرا فکر می کنید تو این پنج سال موردی برای ازدواج پیش نمیاد براتون؟
یه قسمت از این فشار به خاطر همینه که شرایط رو برای خودتون حادتر نشون میدید.
من بهتون حق میدم که در مقابل این تغییر شرایطتون نگران باشید و برای آیندتون یه فکری کنید
چرا معیاراتون رو بازبینی نمیکنید ببینید شاید جاییش غیر اصولی باشه
ببینم یه سوال برام پیش اومد اونم این که اون سه جایی که رفتید اونا فقط از توقعاتشون حرف زدن و شما خودتون منصرف شدید یاکه اصلا اجازه صحبت برا آشناییی بهتون ندادن؟
به نظر من هم فعلا دنبال یه مورد خوب برا ازدواج باشید

مهران جان به نظرم اینطوری میاد که تنها دلیلت واسه ازدواج کردن همون تامین نیاز جنسیه. البته شاید اشتباه برداشت کردم.

دخترا اینطوری هم نیستن که همش به پول خواستگار فکر کنن. البته شاید خونواده هاشون باشن. اما در کل خیلی دلیل هست که ممکنه یه دختر از یه پسر خوشش نیاد. مثلا بعضیا پسری که درشت اندامه دوست دارن و سریع پسری که ظریف تره رو رد می کنن. بعضیام برعکس. یه عالمه دلیل دیگه هست.

حالا شما چه اصراری دارین که حتما دختر خانم از نظر همه چی هم سطح شما باشه. ضمن اینکه خود سطح هم تعریفش برای هرکسی شخصیه. مثلا ممکنه شما فکر کنین که از نظر خودتون از دختر خانمی بالاترین اما دختر خانم فکر کنه که اون از شما از لحاظ دیگه ای بالاتره و یه ناظر دیگه فکر کنه که مشابهه سطحتونو و یه ناظر دیگه هم فکر کنه که کلا اصلا این سطح بندی در این مورد صحیح نیست و اصلا جای فکر و بحث تعریف شده و معقولی در مورد این شیوه ی سطح بندی وجود نداره.

من خودم شخصا دنبال یکی هستم که اخلاقش و روحیاتش بهم بخوره. بعدش برام مقدار پولو حتی تحصیلاتش مهم نیست. زندگی باید به هر حال چرخش بچرخه و یه حداقلی باید پول باشه که جای مناسبی (نه بزرگ) زندگی کرد و اگه چیزی نیاز باشه بشه خرید. اما من خودم به هر حال یه دخترم و وجود دارم و نظر من اینه که خود خود کسی که قراره باهاش زندگی کنم برام مهمه. درک و مهر و لطفش وجودش برام مهمه. کسی که واقعا بتونم زندگیمو باهاش قسمت کنم. و اگه بخوام فقط شما رو از روی نوشته های این تاپیکتون قضاوت کنم خوب متاسفانه می گم شما اصلا کسی نیستید که من بتونم باهاش زندگی کنم. و البته قطعا شما هم از ادمی مثله من خوشتون نخواهد امد. شاید کسایی که رفتین خواستگاریشون هم یه نظرات مشابهی دارن. هر چیزی متفاوت با اونچه که شما فکر می کنید. این فقط و فقط تفاوته. نه نظر شما بهتره نه نظر من و نه نظر دیگه ای. همه درست هستن. فقط با هم متفاوتن. شما نیازه برای پیدا کردن کسی که باهاتون انقدر هماهنگ باشه جستجو کنین انقدر بگردین که بتونین پیداش کنین. البته من پیدا نکردم! یعنی پیدا کردم اما همیشه یه مشکلی هست و وقتی هیچ مشکلی نیست میشه مشکل سن!! امیدوارم شما از من موفق تر بشین.

راستی به هر کسی که فکر کردین می تونین باهاش زندگیتونو قسمت کنین و خوشبختتون کنه و خوشبختش کنین حداقل بگین که دوست دارین باهاش ازدواج کنین. شاید واقعا اون خانم به اون اندازه ای که فکر می کنین پر توقع نباشه. شاید معیاراش با اون چیزی که فکر می کنین خیلی فرق داشته باشه. اگه کسی رو دوست دارین بهش بگین. خودتون خودتونو بدون اینکه چیزی گفته باشین رد نکنین. شانستونو امتحان کنین. شاید اون دختر هم منتظر شنیدن حرف شما باشه.

اینایی که نوشتم واسه این بود که ببینین طرز فکر خانما ممکنه با اونچه که شما دیدین تفاوت داشته باشه.
در مورد ازدواج موقت واقعا نظری نمی تونم بدم. خودم شخصا دوست ندارم. ولی نمی دونم چی درسته و چی نه.
موفق باشید. :72:

مسلما شما تحت فشار خواهید بود اما این که مدام این مساله رو با خودتون تکرار کنید فقط فشار رو بالاتر می برید.


اما در مورد انتخابتون. من منظورم این بود که برای اینکه بتونید تصمیم درستی بگیرید که ضرر کمتری براتون داشته باشه بهتره دقیقا مشخص کنید
1- از این دو نوع انتخاب دنبال چه چیزی هستید؟
2- می خواهید کدام نیازهاتون رو بر اورده کنید؟
3- شرایطی که برای هر کدوم در نظر دارید چه هستند (چه نوع صیغه ای و چه نوع رابطه دوستی؟)
4- در صورت انتخاب یکی از دو مورد و بعد پیدا کردن موردی برای ازدواج تا چه مقدار از گذشته خود را مجاز می دونید که بیان کنید؟
5- مزایا و معایب هر کداماز انتخابهاتون چه هستند؟

اینطوری هم می تونید کمک بیشتری از اعضا بگیرید و هم خودتون خیلی بهتر می تونید تصمیم بگیرید

سلام
من اتفاقا تنها دلیلم برای ازدواج مسائل جنسی نیست meinosh! اگر اینطور بود که نمی گفتم ترجیح می دم شخص به من از نظر شرایط نزدیک باشد.
الان از نظر مسائل عاطفی و بویژه جنسی تحت فشار هستم و خب طبیعتا شرایط ازدواج هم دارم. ولی مسائل جنسی بسیار مسائل حادتری هست.
خب وقتی خود خانوم میگه من ترجیح می دهم با پسری که از نظر تحصیلی و مالی از من بالاتر باشه نه درحد من خب من نتیجه می گیرم که من و ایشون هم سطح بودیم یا من بالاتر.
خانم دندونپزشک عمومی با چهره نسبتا زیبا و قد 168 و وزن 62 کیلو من چهره مردونه نسبتا مناسب(کلمه زیبا برای مردها نمی دونم درسته به کار بره یا نه) قد 188 وزن 80.
من دانشجوی دکترای مهندسی دانشگاه تهران، ایشون دندون عمومی رو تموم کردند. تحصیلات من در بدترین حالت مشابه ایشونه دیگه! وضعیت خونوادگی مشابه.این یک مورد
مورد دوم، دانشجوی مهندسی عمران کارشناسی ارشد بودند سن 25 سال، چهره حتی پایینتر از من و وضع خونوادگی مشابه.
مورد سوم ارشد مهندسی شیمی ، سن 27 چهره بهتر از من.
هر سه مورد به من جواب منفی بابت شرایط من دادند. حتی بیان هم کردند.
meinosh عزیز شما احتمالا شخصی به مراتب معنوی تر از من هستید. من اینطوری نیستم. یعنی من علاوه بر معیارهای معنوی، معیارهای مادی هم دارم. توقع بالایی که ندارم. فقط ترجیح می دم شخص مثل من باشه. نه اینکه دقیقا مثل من. اینکه از نظر سطح معیارها اختلاف چندانی نداشته باشیم. به هر حال من واقعا بعد از سالها به این معیارها رسیدم که اینها هم برای من مهمه. قبول دارید که نمی شه اون دیدگاهی که من دارم شما داشته باشید و بالعکس؟
من فقط می خوام کسی در شان من باشه و من هم در شان اون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

مسلما شما تحت فشار خواهید بود اما این که مدام این مساله رو با خودتون تکرار کنید فقط فشار رو بالاتر می برید.


اما در مورد انتخابتون. من منظورم این بود که برای اینکه بتونید تصمیم درستی بگیرید که ضرر کمتری براتون داشته باشه بهتره دقیقا مشخص کنید
1- از این دو نوع انتخاب دنبال چه چیزی هستید؟
2- می خواهید کدام نیازهاتون رو بر اورده کنید؟
3- شرایطی که برای هر کدوم در نظر دارید چه هستند (چه نوع صیغه ای و چه نوع رابطه دوستی؟)
4- در صورت انتخاب یکی از دو مورد و بعد پیدا کردن موردی برای ازدواج تا چه مقدار از گذشته خود را مجاز می دونید که بیان کنید؟
5- مزایا و معایب هر کداماز انتخابهاتون چه هستند؟

اینطوری هم می تونید کمک بیشتری از اعضا بگیرید و هم خودتون خیلی بهتر می تونید تصمیم بگیرید

---

1- من از این دو انتخاب دنبال این هستم که به خاطر فشار مسائل جنسی دست به انتخاب فاجعه بار در امر ازدواج نزنم. من کسی که به دلم نچسبه رو تا ابد و با هیچ چسبی نمی تونم بچسبونم. گزینه بوده توسط خونواده مطرح شده ولی خب من نمی خواستم.
2- نیازهای جنسی و عاطفی بویژه جنسی
3- صیغه بلند مدت ترجیجا بدون شرط دائمی
4- بیان می کنم حتما.
5- نمی دونم!

معیاراتونو می دونین؟ چی براتون از همسر اینده اتون مهمه؟ مثلا واسه من همون درک کردنم و مهر و محبتش از همه چی مهم تره. می دونین معیارا و موارد اصلی تون چی هستن؟ شاید مشکلتون این باشه.