به شخصی علاقه دارم ولی شرایط ازدواج رو ندارم. نمیدونم باید اقدام کنم یا نه!؟

سلام آقا مسعود
دوستان ببخشید اگه شاید نظرم کمی با بقیتون متفاوت باشه ولی دلم نیومد نظر ندم
بازم ببخشید
آقا مسعود میدونم در نهایت همه حرفارو جمع بندی میکنی
یه مطلبی که هست ببخشیدا نمیدونم چرا همه ماها اینقده تو مادیات غرق شدیم اگه کمی به تاریخ زمان ائمه رجوع کنیم میبینیم اونا اینقد سخت نمیگرفتن مگه پیغمبر یا هرکی که ایشون براشون خاستگاری میرفتن چه شرایطی داشتن اون غلامی که یه دختر آزاده را میخواست چه شرایطی داشت....
خداچی میگه؟؟؟؟
اگه کسی به سن ازدواج میرسه ازدواج کنه بقیه را به خدا توکل کنه جدا جدا توکلا ضعیفه بابا مگه قبول ندارید روزی دست خداس درسته باید تلاش هم کرد پس مساله نگران کننده ای نیست
آقا مسعود من خودم دانشگاه میرم و با مسائل مثل شما خیل سروکار دارم اگه شما تا الان جلو نرفتید اینو بدونید اون دختر فکر میکنه شما شاید بهش علاقه ندارید و....
به نظر من با خانواده صحبت کنید و اونا اقدام کنن شرایطتونم بگید نهایتا شاید اصلا نپذیره اونوقت بعدها خودتو سرزنش نمیکنید که کاش اقدام میکردم شاید میپذیرفت و اینکه تا آخر عمرتون گوشه ذهنتونو اشغال کنه پس از طرف خانواده اقدام کنید بعدشم نهایتا یه نشون میذارید تا کاراتون روبه راه بشه حداقل با اطمینان و شوق بیشتر دنبال کار میرید
خداییش دروغ نمیگم خیلی از آدما مثل شرایط شمارو داشتن و بعد ازدواج همه شرایط براشون مهیا شد کار رسمی حقوق بالا و......
میدونید رمز موفقیتشون دو چیز بود
1- همت بالا
2- توکل زیاد
اگه این دو در شما هست به نظر من از طرف خانواده اقدام کنید حداقل میتونید که نشون بذارید
اگه اونم دوستار شماست حتما منتظره

نشون؟به شدت مخالفم.شاید تو این مدت خاستگار بهتری پیدا بشه ولی به این خاطر جلو نیاد.کسی که می ره خاستگاری

باید آمادگی ازدواج داشته باشه نه اینکه دختر مردمو معطل بذاره مثلن تا دو سال دیگه شرایطش جور بشه.

پ.ن1:چه خوشت بیاد چه نیاد شکم آدم با مادیات سیر می شه.مادیات نیرومحرکه زندگیه.

پ.ن2:نه ما ائمه ایم نه شرایط الآن شرایط 1400سال پیشه.

مسعود اگر می تونی ازدواج کنی اقدام کن در غیر این صورت وقتی فارغ بشی کم کم فراموشت می شه.سنی م نداری

که بگیم دیر می شه.تازه 27 می شی به سن مناسب می رسی.

فرشته مهربان از شما ممنونم.لطف کردید که جواب دادید

مریم2 عزیز از شما هم متشکرم.حرفاتون قشنگ و دلگرم کننده بود.

جناب فرهنگ ممنونم..ولی با اون قسمت از حرفات که گفتی بعدا کم کم فراموشم میشه موافق نیستم..احتمالا تا الان خاطرخواه کسی نشدید و مطمعنم مجردین وگرنه این حرف رو نمیزدید.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------
همینطور که قبلا گفتم آینده خودم رو به شدت روشن میبینم...ولی الان شرایطم مناسب نیست..


تا کی میتونم احساسات و نیازهام رو سرکوب کنم! نیازهایی که خداوند در وجودم قرار داده...!؟این سرکوب چه بلایی سرم میاره!؟

گفتم که,آخه من که نوجوانی نیستم که تازه به سن بلوغ رسیده باشم و دلم زن بخواد!!

4سال ازت بزرگ ترم وقتی می گم وقتی نبینیش فراموشش می کنی از روی دوتا پیرهنی که بیشتر پاره کردمه.

ببینید فرهنگ هم حرفاش درسته ، فرشته مهربان هم درسته .
فقط نظرات همگی درسته ، شما برو خواستگاری ببین با دلایلی که داری می تونی اونها رو متقاعد کنی که دخترشون رو به شما بدن یا نه ؟
ولی قبل از خواستگاری اونقدر دلیل برای خودت بتراش که اگه حرفی زدن و ازت دلیل خواستن بتونی متقاعدشون کنی .
ببین سیستم منطق و رفاه اون خانواده و دختر مورد نظر طوری هست که با شرایط شما کنار بیان یا نه ؟
.
فکرهات رو بکن ، دلیل هاتو مستحکم تر کن ، خانواده تو متقاعد کن بعد برو خواستگاری .

اگه وضع مالی اون دختر خانم هم مثل شماست و بیشتر نیست. شما میتونید همراه با پدر مادرتون به خاستگاری برین حالا یا عقد یا نامزد کنین ولی خوب ازدواج نکنین و به درستون ادامه بدید.

اما اگه وضعیت اون دختر خانم خیلی بهتر از شماست و میدونید اگه با این شرایط به خاستگاریشون برین جواب نه میشنوین به نظر من بهترین راه برای از دست ندادن ایشون اینه که عشقتون رو بهشون ابراز کنید وبگید که قصدتون ازدواجه و ازش بخواید تا بهبودی وضعیتتون براتون صبر کنه

به نظر من شما حتما باید اولویت های خودتو مشخص کنی حاضری از چه چیزایی بگذری قبل از اینکه با این خانم موضوع رو مطرح کنید چون اونوقت این خانم چه گناهی داره که هنوز هیچی معلوم نیست فکرش به همه اینا مشغول بشه.بیشتر فکر کنید تصویر آینده تون رو مرور کنید بعد باهاشون در میون بزارید بعدش خودشون تصمیم میگیرن دیگه