نمایش نسخه قابل چاپ
باتشكر از دوستان عزيز اما رابطه جنسي رو نبايد باعشق اشتباه گرفت اين دو دو چيز متفاوتن عشق براي فرد ابديه اما يه رابطه براي مدتي دووم داره و بعد از مدتي چه زود چه دير از بين ميره اما هميشه هواستون به دو چيز باشه كار شما به نفع ايندتونه يا به ضررتون اگه به ضررتونه ايندتونو نجات بدين عشق جز احساس بايد با علاقه ومنطق همراه باشه باتشكر
با سلام
متاسفانه فرهنگ غلطی که پسرهای ما درش رشد پیدا میکنن و به اونها اجازه شیطنت در جوانی داده میشه اما دختر باید لای زر ورق نگه داشته بشه... نتیجش همین افکار و تردیدها هست.
دوست عزیز به این خانم مثل یک انسان با شرایط برابر با خودتون نگاه کنید. اگر شما امیالی دارید که نتونستید اون رو مهار کنید ، خوب این امیال در جنس مونث هم وجود داره.
حالا اگر این فکر در شماست که من مرد هستم و قضیم فرق داره دیگه امری جداگانه ست.
تا حالا فکر کردین که این خانم هم حق داره در مورد شما که یک پسر همچین شیطون بودین شک کنه؟؟
به نظرم به جای اینکه بخواین به زور فقط خودتون رو قانع کنید. کمی در مورد افکار تبعیض طلبانتون (در مورد زن و مرد) تجدید نظر کنید.
موفق باشید
با سلام و احترام
من برای اولین باره که وارد سایت شدم و از نام کاربری دوستم استفاده کردم.اول اینکه با خوندن چندتا از پستها در ابندا در حال کپ کردن بودم که اصلا میشه انقد رابطه جنسی در ایران زیاد باشد با اینکه حدود 9 سالی می شوددر تهران هستم و باید برام حداقل تاحدودی عادی شده باشه!!!! دوم اینکه چیزی که بیشتر شگفت زده ام کرده راهنمایی بعضی از کسانی است ک براحتی حق می دهند که ...
فکر نمی کنید اینهمه بدبینی و شک و تردید که بین دخترها و پسرا ایجاد شده بخاطر همین روابط و همین توجیحاتی باشه که هرکدوممون برای رفتارهامون داریم و جالبتر اینه که در مورد خودمون به خودمون حق می دیم که اینطوری باشیم ولی پای طرف مقابل که می رسه اون میشه ادم خرابه و میذاریمش روی کفه ترازو و نعوذبه الله میشیم خدا و شروع به محاکمه و بعدهم راهی خراب ابادش می کنیم.
تا حالا شده فکر کنیم اگه برچسب روابط اجتماعی بین دختر و پسر را برداریم و منصفانه به خودمونو رابطه هامون فکر کنیم شاید بتونیم بفهمیم که ریشه این تردیدها و بدبینی ها و زود دل بریدن از کسی که روزی به اصطلاح عاشقش بودیم از کچا آب می خوره.
من نیومدم اینجا که بگم من ادم خوبه هستم و همه اینهایی که اینچان دارن اشتباه می کنن .نه اصلا قصدم این نبود و نیست من فقط یه چیز خوب می دونم و به اون اعتقاد دارم و اونم اینه که خدا هیچوقت بد بنده اش را نمیخواد پس اگه میگه این رابطه گناه داره مطمئنا بخاطر این نیست که ترس از خالی موندن بهشتش و پر شدن جهنمش داشته باشه بنظر من اگه گفته گناه چون میدونه این روابط اگه خارچ از چارچوبش بره چه عواقبی می تونه داشته باشه!!1کما اینکه نتیجه اش را توی جامعه خودمون می تونیم ببینیم:بدبین بودن دختر و پسر به هم،افزایش بیماری های ناشی از روابط جنسی،کاهش تمایل به ازدواج و قبول مسئولیت،افزایش خیانت در روابط زناشویی، بالا رفتن طلاق،....
و آخر اینکه بیاین اینو بپذیریم که اینجاایرانه و ما ایرانی هستیم با فرهنگ ،عقاید،تفکرات،بینشها و سطح زندگی خودمون .چرا هرچی میشه میگیم تو خارج اینطوری چرا اینجا نه؟تا حالا شده به این فکر کنیم که چرا نباید اونا برای یه بارم شده بگن باید مثل ایرانی ها باشیم؟!!!!
ببخشید دوستان عزیزم .دوستتون دارم و برای همتون بهترینها را آرزو دارم.یا حق
این شمایید که در مورد من بی رحمانه قضاوت می کنید من قضاوت بی رحمانه در موردش نکردمنقل قول:
نوشته اصلی توسط bahar_1300k
واقعا دوستش دارم و نمی گم هرزه یا ناپاکه .حرفم اینکه چرا واقعا چرا با من راحت بود
این راحت بودن از چی بود؟
از دوست داشت زیادش یا از بی قیدیش یا از اینکه اولین بارش نبود که پسری در مورد اون سیکل طبیعی ازش سوال می پرسید؟ ....هرچند این موضوع برای من عادی نبود و هیجان آور بود ولی با استناد به حرف دوست عزیزی bahar.shadiقبول!برای اون کاملا عادی بود
اما بقیه چیزها چی.چه توجیهی برای عادی بودن لمس بدنش هست؟
اصلا من حرفم رو این نیست که اون نجیب نیست میدونم نجیبه .این رو تشخیص دادم که به فکر ازدواج با اونم.
نجابتش تو رفتارش مشخصه
هرچی بوده که این نجابت رو نقض می کرده مربوط میشده به خلوت خودمون دوتا
در روابط اجتماعی کاملا مورد تایید من هست.
درسته می گم راحت بود ولی هیچ وقت حاضر نشدبیاد خونه ما در حالیکه بارها شرایطش رو پیش آوردم.
همه حرفاش ازآینده است از ازدواج و حتی میگه از الان تو روز ازدواجمون وقت داریم گناهامون رو بشوریم و با دل پاک بریم تو خونه خودمون
می دونم عذاب وجدان داره میدونم خیلی وقت ها من مقصربودم
اینجوری بگم همیشه من مقصر بودم برای همینم هیچ قضاوت بی رحمانه ای درموردش نمی کنم
دوستش دارم بیشتر از هر کس دیگه ای تو دنیا
نه فقط به خاطر ظاهرش قبلا هم گفتم ظاهرش و جذابیتهایی که داره یک محرک قوی بود برای من تو این انتخاب.ولی اون زمان به دید یک دوست بهش نگاه میکردم.کم کم دیدم این دوستی داره از سمت اون جدی میشه.حرفاش جدی میشه.همش ازآینده میگه.
با خودم فکر کردم چی از این بهتر.دیگه از این بهتر کیو می خوام...ولی وقتی جدی جدی شرایط ازدواج با اون رو می خوام پیش بیارم یک حس منفی میاد سراغم.
اخلاقش قابل تائیده تفریحاتش نوع نگاهی که به زندگی داره همه این ها مواردی هستند که باعث شده دوستش داشته باشم.
من با اون مشکلی ندارم من با خودم مشکل دارم
موقعیت ازدواج رو به نسبت دارم امنیت شغلی دارم،خانوادم پشتم ،برای ازدواجم ساپورتم میکنندخودم دوست دارم زودتر از این بلاتکلیفی خلاص شم
نمی گم عروسی ولی میخوام جریان رو رسمی کنم
با خانوادم آشناش کنم .
ولی می ترسم!این فکرکه اگر به جای من پسر دیگه ای بود چی میشد یک لجظه راحتم نمی زاره.
این فکر که آیا من اولین نفری بودم که لمسش کردم یا نه راحتم نمی زاره
اگر من اولین نفر بودم چطور شد که براش سخت نبود چرا اون روز جلوی من رو نگرفت
از کجا بفهمم من اولین نفر بودم؟
چطور بعد از یک ماه دوستی و دو هفته ارتباط صمیمانه (یعنی سر جمع بعد از 6 هفته) من رو شوهر خودش دید ؟من که حرفی از ازدواج نزده بودم!
با این پیش زمینه ای که داشتیم من نگرانیم از اینکه این ازدواج ما میتونه خوب باشه موفق باشه یا نه؟
یک نگرانی هم بابت نوع نگاه اولیه خودم بهش داشتم که اون با حرفای یکی از دوستان که گفت باید در ازدواج جذابیت ظاهری و جنسی لحاظ بشه ولی در موردش افراط نشه .اون مشکلم حل شد.
امیددارم این مشکل تفکرات منفیم هم حل شه
برادر عزیز
خوب این فکر منفی با تعاریفی که گفتین حاصل همون خطاست. راه درمانش هم فقط کنترل افکار منفی و توبه واقعی از
خطا و بخشش خودتون و اون خانم هست.
به این افکار منفی که دلیلش جز حاصل اون گناه نیست اجازه ی پر و بال گرفتن ندین!
هر موقع به ذهنتون اومد این افکار بهش توقث بدین و سریع فکرتون رو تغییر بدین به چیزهای دیگه!
اگر بفهمین که ایشون هم حق داره راجع به شما اینطور فکر کنه و خودتون رو محق ندونین و به دیگران هم حق بدین
در خطا کردن دیگه این قضیه براتون بغرنج نمیشه
مشکل اینجاست که شما از خطای خودتون گریزان هستین و این بیماری شک به خاطر سوء رفتار خودتون در دلتون
ایجاد شده.
این که در گذشته چی بوده ما نمیدونیم و تنها خدا میدونه. اما وقتی در این یک سال خطایی ازش ندیدین و نجابتش
بهتون ثابت شده کنکاش در گذشته ای موهوم چه فایده ای داره؟
در امر ازدواج حتی کنکاش در گذشته فرد مقابل توصیه نمیشه و تنها باید در نجابت و خانواده فرد تحقیق کرد چون
کدوم یک از ما میتونه ادعا کنه در گذشته هیچ خطایی نکرده؟
یک مقدار نگاهتون انحصار طلبانه است. چیزی رو که برای خودتون می پسندین بر دیگری نمی پسندین.
این یک مشکل بزرگه. این طرز فکر شما اگر درمان نشه پس فردا در زندگی مشترک اگر همسرتون خطایی کوچک کنه
به سختی میتونین باهاش کنار بیاین. منظورم البته از خطا اشتباهات بی تجربگی در زندگی مشترکه نه چیز دیگه.
اگر با کفش های دیگران راه برین راحت در مورد دیگران قضاوت نمی کنین!
از کجا میدونین در دل اون خانوم چی میگذشته؟ این که این حرف رو زده یعنی واقعا راحت نبوده! اگر براش عادی بود
این طور حرف نمیزد. باز هم دارم میگم نگاه شما یک مقدار خودخواهانه هست.
شما هم کفو هم هستین.
و یادتون باشه ازدواج برای برچیده شدن فساد هست. و آدمها اگر هم خطا کنن ، با توبه و تصمیم جدی برای ترک گناه
از دید خداوند پاک هستن و حق زندگی دارن.
این بد دلی رو با ایمان درمان کنین و کنترل فکر!
مرغ فکرتون رو نگذارین روی هر شاخه ای بنشینه و کنترلش کنین
دست از قضاوت دیگران هم بردارین و بهشون برچسب نزنین
و به دیگران هم حق بدین و دیگران رو راحت تر ببخشین.
امیدوارم از این آزمون الهی سربلند بیرون بیاین.
:72:
من یک خانم هستم ولی حس شما رو کامل درک میکنم .فقط شک به گذشته خانم دارید و دلتون میخواد که مطمئن شید که چیزی در گذشتش نبوده تا با اطمینان خاطر کامل برای ازدواج قدم بردارید .
من میخواهم برداشتم رو به عنوان یک خانم از صحبت های شما بگم .
یک ماه ازدوستیمون می گذشت که تو اتوبوس دیدم مثل هر روز نیست و حالش خوش نیست.ازش پرسیدم چش شده.گفت حالم بده.دستش رو گرفتم دلداریش بدم دیدم دستای کوچیکش یخ کرده.گفتم فشارت خیلی پایینه رسیدیم تهران می برمت درمانگاه باید سرم بزنی.
این رو در نظر بگیرید که خانم ها گاهی در این شرایط انقدر حالشون بد میشه که حتی به بیمارستان میروند ،و دیگه توی اون حالت مهم نیست کی میفهمه کی نمیفهمه که ...
حتی دخترایی که خیلی حجب و حیا دارند هم توی این وضعیت دیگه چیزی براشون مهم نیست .(حالشون خیلی بد میشه وفشار میافته و فقط درد)
با توجه به این شرایط که شما دوستشون بودید و همراهشون بودید و مطمئنا خانم هم فهمیدن که شما هم جریان رو فهمیدید ، تازه با وجود اون شرایط مستقیم توضیح ندادند.(خوب این خیلی خوبه و امتیاز مثبتیه )
دستمو گذاشتم رو پشتش بعد کم کم اوردم پایین می ترسیدم چیزی بگه و نزاره بهش دست بزنم ولی هیچی نگفت منم کمرشو ماساژ دادم .
آقای محترم توقع داشتید چه رفتاری کنه؟ درسته که نباید عادی با این رفتار شما برخورد میکرد ولی من حدس میزنم که شاید شاید به خاطر اینکه شرمش میشده بگه به من دست نزن چیزی نگفته ...راستش رو بخواین گاهی اوقات ما زن ها میفهمیم که یک مرد داره بد نگاه میکنه یا حرف نامربوط میزنه ولی به خودمون اجازه نمیدیم که به روش بیاریم تا پروتر بشه یا به روش نمیاریم که یعنی نفهمیدیم تا قضیه کش دار نشه و اونم فرصت طلبی نکنه و خودمون رو میزنیم به اون راه ....
من حدس میزنم شاید همچین چیزی بوده باشه .حالا توی اون شرایط که حالشون هم بد بوده ...ولی اشتباه کاملا از شما بوده و من فکر میکنم شاید فقط استثنا توی اون شرایط نمیتونسته کاری کنه .
از اون دفعه به بعد دیگه باهاش راحت شدم حرف س ک سی می زدم باهاش و در حد بوسیدن و بغل کردن و...باهاش بودم.بعضی وقتها مقاومت می کرد. می گفت اینجوری حرف نزنیم.بعضی وقتها خودش نخ میداد.بعضی وقتها گریه می کرد می گفت ازت خجالت می کشم چرا رابطمون اینجوری شد.
به نظرم اینا در کل اصلا خوب نیستند ولی همین پشیمونیشون میتونه خیلی خوب باشه .
به نظرم دختری که 1 بار دوست پسر داشته و .... نمیتونه برای پسر دوم زیاد خودش رو کنترل کنه و همه چیز براش عادی میشه و گناه براش عادی میشه و دیگه به این چیزها فکر نمیکنه .دوست شما هم گریه میکرده و هم مقاومت میکرده .خوب اونم شاید کنجکاو میشده اولش یک چیزی میگفته بعد پشیمون میشده .
درسته می گم راحت بود ولی هیچ وقت حاضر نشدبیاد خونه ما در حالیکه بارها شرایطش رو پیش آوردم
به نظرم باز این خودش خیلی خیلی مثبته و خیلی میتونه توی تصمیم گیری بهتون کمک کنه .اگر به گذشتش شک کنید هم باز اگر خدایی نکرده قبلا کاری کرده باشه و به قول معروف مزه رابطه ای زیر زبونش رفته بود دیگه شاید جلوی خودش رو نمیگرفت و باهاتون توی خونه هم میومد .ولی انقدر محکم بوده که همه جوره مقاوت کرده .
با این شرایطی که گفتی باید دختر خوبی باشه و شما زیادی داری حساسیت نشون میدی .معلوم نیست اگر این دختر رو رها کنید و بخواهید با دختر دیگری ازدواج کنید 100% بهش اطمینان داشته باشید .حداقل این خانم بقیه ملاک های شما رو برای ازدواج هم دارند .
امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرید .
1- از خصلت های ما مرد ها همین غرور و خود خواهی های گاه بیجا هست.نقل قول:
...
ولی می ترسم!این فکرکه اگر به جای من پسر دیگه ای بود چی میشد یک لجظه راحتم نمی زاره.
این فکر که آیا من اولین نفری بودم که لمسش کردم یا نه راحتم نمی زاره
اگر من اولین نفر بودم چطور شد که براش سخت نبود چرا اون روز جلوی من رو نگرفت
از کجا بفهمم من اولین نفر بودم؟
چطور بعد از یک ماه دوستی و دو هفته ارتباط صمیمانه (یعنی سر جمع بعد از 6 هفته) من رو شوهر خودش دید ؟من که حرفی از ازدواج نزده بودم!...
خب معلومه اگر شما رو نمیشناخت و پسر دیگه ایی جای شما بود و این خانم همین علاقه رو بهش داشت همین رفتارها رو هم داشت.
چرا ما فکر میکنیم وقتی از یک خانم خوشمون میاد باید طوری باشه که از لحظه ی اول تولدش فقط به ما فکر میکرده و اصلا پدرمادرش به نیت ما اونو درست کرده باشند؟
اگر شما این خانم رو نمی دیدید امکان نداشت از دخترخانم دیگه ایی خوشت بیاد؟
در حال حاضر که اون داره محبت و علاقه اش رو برای ازدواج، نه یک دوستی، به شما می ده، و حتما هم الان فقط به شما فکر میکنه.
اینکه فکر کنید خب هر کس دیگه ایی جای من بود باز همین رفتار رو باهاش داشت، یک ویروس مخرب برای ادامه ی راه جهت آغاز زندگی مشترکه.
2- من بدون اینکه کار شما رو تایید کنم عرض میکنم تصور کنید، اون لحظه که ایشون رو لمس کردید، ایشون خودش رو کنار می کشید و شما رو پس میزد، نمی اومدید اینجا و بگید چرا این خانم این رفتار رو داره؟آیا منو دوست نداره؟آیا به من اعتماد نداره؟آیا فکر میکنه من آدمی هوس باز هستم؟چرا از عشق چیزی نمیفهمه؟
خب اون بنده خدا هم لابد فکر می کرد هر عکس العملی نشون دهنده ی عدم اعتماد به شماست و ممکنه شما رو دلزده کنه.
یا شاید هم به قول دوستان خجالت کشیده یا واقعا نمیدونسته الان باید چه واکنشی نشون بده.
3- این عقیده ی منه:
توجه داشته باشید که دنیا عوض شده، تعریف ها و نگاه ها عوض شدند، شاید الان مواردی که برای شما خیلی مهمه و برای سنجش نجابت طرف مقابلتون یک معیار هست، برای ایشون این معیار معنی نداشته باشه.
یعنی نجابت و وفاداری از نظر بعضی معنای دیگه ایی پیدا کرده، نه لزوما اون چیزی که ما فکر میکنیم.
با این حال همینکه گریه کردند و عذاب وجدان گرفتند مطمئن باشید که فقط و فقط برای شما و به احترام شخص شما اجازه دادند از خطوط قرمز رد بشید، چون ایشون هم حتما معیار های شما و نگاه شما رو نمی شناسند،
شما هم جوانمردانه، افکار منفی رو از ذهنتون دور کنید، این افکار سم هستند.
به قول دوستان خیلی رسمی و همراه با خانواده و با تایید هر دو خانواده قدم ها را برای آینده بردارید تا با اطمینان قلبی بیشتری به فردا برسید.
سلام.
اگه یه نتیجه گیری کنید میبینید که از دید یه فرد سوم این دخترخانم مقبول و مناسب واسه ازدواجن البته طبق حرفای خودتون واطلاعاتی که نوشتید.
ولی مثل یه دوست مثل یه خواهر ازتون میخوام اگه فکرتون به جای بد میره وحتی کمی شک دارید فعلا تصمیمی نگیرید اول با خودتون وافکارتون کنار بیاین بعد بشینید فکر کنید واسه ازدواج.
اگه بدونید پروبال دادن به اینجور فکرا چه میکنه با زندگی ادم وچه جور ارزوهای یه دخترو به باد میده .
من نمیگم شما اینجورید خدای نکرده"بد برداشت نکنید" منظورم اینه که اگه جلوی افکار اینجوری رو نگیرید رشد میکنن وکم کم کنترل زندگی ادمو بدست میگیرن وزندگی که اینقدر براش ارزو داریم وهزار نقشه داریم واسش رو از چنگمون در میارن.
امیدوارم به سلامتی ازین مرحله عبور کنید وسربلند باشید .
دوست عزیز ببخشید رک میگم ولی میشه شخص سوم یجور دیگه هم قضاوت کنه که ممکنه شما خوشت نیاد.....
شما چرا انقدر راحت بودی که اون خانم لمس کردی؟؟؟؟چرا برات مهم نبوده که داری گناه میکنی؟؟چرا زمینه رئ فراهم کردی که ببریش خونه؟؟؟چرا خیلی راحت در مورد هرچی که خواستی صحبت کردی و مثل اون خانم عذاب وجدان نگرفتی و پشیمون نشدی و گریه نکردی؟؟؟و هزارو یک چرای دیگه...
ما میتونیم بگیم احتمالا علتش این بوده که شما قبلا با افراد دیگه هم رابطه داشتی که انقدر برات راحت بوده؟؟؟؟قبلا دخترهای دیگه رو هم خونه برده بودی که بلد بودی چطور زمینه آماده کنی و انقدر برات عادیه که احساس پشیمونی و عذاب وجدان پیش خدا نداری؟؟؟؟
شما دوست داری چنین قضاوتی در موردت بشه؟؟خداییش بهت بر نمیخوره؟؟
به نظر خود شما چنین قضاوتی بیرحمانه نیست؟؟
اون خانم کارش درست نبوده ولی به شما اعتماد کرده ونخواسته باهات برخورد تندی بکنه که ناراحت بشی پس چنین فکرهایی حقش نیست.
درضمن شما اول شروع کردی اینو یادت باشه پس مقصر اصلی شمایی.این رفتار از طرف شما درست نبوده.یه لحظه با خودت فکر کن میبینی که اگه قرار به متهم کردن باشه خیلی انگشت اتهام به سمت شما خواهد اومد پس این افکار منفی رو از ذهنت دور کن چون اون خانم هم میتونه و حق داره به دلیل تمام چراهایی که گفتم قبول نکنه با شما ازدواج کنه
موفق باشید
سلام
ببخشید من وشوهرم بعد از خوندن صفحه اول واسمون چنتا سوال پیش اومد
این روابط کجایه دین اسلام تعریف شدن ؟!!!
کجایه فرهنگ ما نجابت با این رفتارها سنخیت داره ؟!!!
آیا تایید این روابط و ترویجشون درسته ؟