تمام کردن رابطه عاشقانه

به قول شما بحث کردن در این زمینه جاش اینجا نیست. فقط در جواب حرفاتون کوتاه بگم که من با قوانین دینمون مشکلی ندارم تا وقتی که همه قوانین به درستی انجام بشه. نه این که مثل همه چیزمون نصف و نیمه باشه. تو اسلام اگه گفتن قبل ازدواج روابط نداشته باشید برای اون جامعه مسلمون 1500 سال پیش گفتن که جوونا زود ازدواج میکردن. جامعه ما کجاش مثل جامعه زمان پیامبره. ما که هیچیمون مسلمونی نیست بند کردیم به این حکم و تمام قوانین و فرهنگمون رو بر اساس این ساختیم. ایران امروز ما کجاش شبیه یه جامعه مسلمونی به معنای واقعیه که این یکی باشه. این همه دروغ و فساد و دزدی اسمش مسلمونیه واقعاً!!!
البته منم قبول دارم که به خاطر فرهنگ ایران رابطه دختر و پسر قبل ازدواج مشکلات زیادی ایجاد میکنه برای هر دو طرف و با حرفی که زدم منظورم این نبود که این روابط رو در جامعه خودمون تأیید میکنم. اتفاقا به شدت هم مخالفم. چون چیزیه که هم خانواده هم اجتماع نفی اش میکنن و بنابراین اگه انجام بشه به طریق درستش انجام نمیشه و به راه کج میره. یعنی یا میشه بهره کشی از دخترا. یا میشه روابطی که صرفا برای ارضای این نیازه و یا موارد بد دیگه. بحث من چیز دیگه ای بود که ضرورتی نمیبینم بیشتر راجع بهش توضیح بدم.
رفتار شما هم خیلی توهین آمیزه. من خودم رو توجیه نمی کنم. فقط دارم سعی میکنم ریشه از بین رفتم احساسمو به کمک و راهنمایی دوستان پیدا کنم که در آینده مجدد به همچین مشکلی بر نخورم.
من نگفتم فقط به اصرار اون پسر باهاش دوست شدم. ولی دارم میگم من اول قصد دوستی نداشتم و نیازی هم به دوستی حس نمی کردم. اما با اصرار اون که باعث شد راضی بشم با هاش صحبت کنم و شرایطشو بشنوم و دیدن ویژگی های مثیت شخصیتی اش و شباهت های اخلاقی و اعتقادیمون تصمیم گرفتم بهش جواب مثبت بدم. نه این که اون فقط اصرار کرده باشه و منم چشم بسته گفته باشم باشه قبوله.
شما کلا با موضع گیری دارید با مسئله من برخورد میکنید!!!

دوست عزیز مشکل شما چند ریشه میتونه داشته باشه که عرض میکنم:
1- دلیل:پرشدن بانک احساسی شما
علت زمینه ای: محبت های زیاد ایشون در زمان دوستی(دوران نبودن تعهد لازم وکافی)
راه حل: مدتی با هماهنگی همدیگر از هم دور باشید و هیچ تماسی نداشته باشید تا ببینید احساستتون به چه سمتی میرن. اگه برگشتن که نشون میده امیدایی هست و بهم نیاز دارید
ولی اگه بر نگشتن بعیده در زندگی مشترک هم ایجاد بشن پس بهتره تمومش کنید تا اون بنده خدا هم کمتر لطمه بخوره!


2-دلیل:نبودن احساس واقعی در دل شما و مشخص شدن این قضیه برای خودتون پس از گذشت زمان
علت زمینه ای: رابطه از ابتدا دارای عمق برای شما نبوده ولی به دلیل هیجانات و جذابیت های اوایل آشنایی اکنون دارید متوجه میشوید.
راه حل: تلاش برای ایجاد رابطه ای از نو، ولی اگر در خورتون کششی حس نمیکنید اینکار غیرممکنه

3-دلیل: اختلافات خانوادگی
علت زمینه ای: تفاوت در سطح فزهنگی و مالی و ..... که البته با توضیحاتی که دادیدخیلی جدی بنظر نمیرسه ولی خوب بی تاثیرم نیست!
راه حل: نباید خیلی به اختلافات اهمیت بدید و سخت بگیرید

4-دلیل:وجود شخص دوم در ذهن شما
علت زمینه ای: به دلایل فراوان مانند جذابیت بیشتر نفر دوم یا سرد شدن شم از نفر اول (میتونه همین موضوع سرد شدن شما از نفر اول را تشدید کرده باشه)،ظاهر قشنگ تر،خصوصیات اخلاقی بهتر و ......
راه حل: چون گفتید رابطه به دلایلی نمیتونه جدی تر بشه پس این مساله را بکل و سریع کنار بذارید و به موضوع خودتون بیشتر و جدی تر بپردازید.
(البته اگه شخص دیگه ای هم هست که اینجا مطرح نکردید تا با مورد اول ازدواج نکردید و رسمییت پیدا نکرده هیچ منعی نیست که کیس بهتر را انتخاب کنید، بلاخره اونم اگه در دوران دوستی با شما کیس بهتر از شما پیدا میکرد ممکن بود بره سمتش، چون دوستی تعهد نمیاره!

نتیجه گیری: در کل به نظر من شما دچار افت احساسات شدید و اینو بدونید همین قضیه برای خیلیا بعد اینکه ازدواج کردن و حتی بچه دار شدن پیش اومده که مشکلات زیادی مثل طلاق و خیانت و یا ی عمر سوختن وساختن و .... را به همراه داشته. پس برای شما خوب وقتی رخ داده. این سردی متاسفانه به هر دلیلی رخ داده! و بنظر من شما در کنار این شخص خوشبخت نمیشید. عذاب وجدان واین تیکه تعارفها هم دردی را دوا نمیکنه که هیچ باعث میشه اون پسر هم بیشتر داغون بشه پس مرگ ی بار و شیون ی بار.

ممنون Kamrava عزیز
واقعا نکاتی که اشاره کردید خوب و قابل تأمله. ممنون از دلایل و راه حل هایی که ارائه دادید.
در حال حاضر دو تا تصمیم گرفتم که مردد هستم کدومش رو انجام بدم. اگر لطف کنید در این زمینه هم راهنمایی ام کنید ممنون میشم.
اولین تصمیم همون جور که گفتم بهش می گم می خوام رابطه دوستیمون رو قطع کنیم و هر وقت تصمیممون برای ازدواج و زندگی آینده قطعی شد، اگه هنوز تمایلی بود با منطق بیاد جلو و منم فکر کنم و جوابشو مثبت یا منفی بدم. تو این مدت هم به هم تعهد نداشته باشیم و اگه مورد بهتری برای هر کدوم پیش اومد بهش توجه کنیم.
دومین تصمیم این که یه مدت مثلا 3-6 ماه موقت از هم جدا باشیم. اما تو این زمان هیچ ارتباط زنگ و اس ام اس و اینترنتی نداشته باشیم. بعدش تصمیم بگیریم که برای آینده چیکار کنیم. کاملا از جدا بشیم یا امیدی به بهبود رابطه بینمون هست.
به نظر شما با شرایطی که من دارم کدومش راه بهتری به نظر میرسه؟
در ضمن خیلی به این مسئله فکر میکنم که یه جوری بهش بفهمونم که این محبت کردنای بیش از حدش دختر رو زده میکنه. که حتی اگه رابطه ما برای همیشه قطع شد، در موارد بعدی که براش پیش میاد احساساتشو بیشتر کنترل کنه.
به نظر شما صحبت کردن در این زمینه تو این مرحله از رابطه ما کار درستی هست یا نه؟
خیلی متشکرم

دوست عزیز این موضوع که مدتی مثلا 3-6ماه بکل از هم دور باشید و هیچ ارتباطی نداشته باشید خیلی به شما کمک میکنه که احساسات واقعی خودتون را بشناسید و حتی ممکنه در پایان این مدت سردیتون برطرف شده باشه پس به نظرم در این شرایط این دوری لازمه اما فقط ی مساله باقی میمونه و اونم اینکه در این مدت خواستگار یا مورد مناسب دیگه ای برای شما پیش بیاد(یا برای ایشون!).ایشون چون بشما گرم و صمیمیه بعیده به کیس دیگه ای بتونه فکر کنه ولی در مورد شما وضع فرق داره و خیلی احتمال داره شخص مناسب پیدا بشه و فکر شما را حسابی درگیر کنه! به نظر میاد بهتره این 3-6 ماه را اجازه بدید تکلیف این رابطه مشخص بشه و به موارد دیگه فکر نکنید چون قطعا دچار تعارض و تشویش ذهن و عدم توانایی در تصمیم گیری و تردید و شک خواهید شد،پس از طی این زمان با فراغ بال کامل و اطمینان قلبی صد در صدی یا بکل رابطه را تموم و فراموش کرده به دنبال کیس مناسب دیگری میرید و یا با ایشون دیگه تا آخر ادامه میدید. این چند ماه برای تثبیت فکری شما لازمه.اما بعدش اگه منفی بودید که تکلیف روشنه اما اگر نظرتون دوباره مثبت شده باشه ادامه ارتباط به شکل قبلی و دوستی کاملا اشتباهه چون ممکنه همین داستانا دوباره بشکل سینوسی تکرار بشه و شما هم کیس های مناسب زیادی را به اصطلاح بپرونید و آخرشم یا شما یا ایشون یا هردوتون دوباره سرد بشید که اینطوری بدجوری به ضرر شما تموم میشه! یعنی اگر درصورت مثبت شدن احساسات شما پس از این مدت ایشون تونست قضیه را رسمی کنه بیاد جلو در غیر اینصورت تا زمانی که نتونسته و نیامده جلو شما ضمن اینکه نباید رابطه دوستی و اس ام اسی و .... را ادامه بدید حق دارید به هر کیس مناسبی که پیش میاد فکر کنید و اگرم با یکیشون ازدواج کردید این حق شماست و ایشونم نباید اصلا دلگیر بشه چون بازهم تاکید میکنم دوستی الزام آور و تعهدآور نیست،(چند سال دیگم این دوستی ادامه پیدا کنه و ایشون چشمش شخص دیگه ای را بگیره،شما دستتون به کجا بنده!؟)پس تو این موارد نباید احساسی فکر کرد.
:310:

واقعاً از راهنمایی تون ممنونم کامروا عزیز. همین کار رو می کنم. به نظرم یه وقفه زمانی واقعا به خودم کمک میکنه که بفهمم درونم چی میگذره و چی می خوام. شاید اون هم تو این مدت این احساسات آتشینش فروکش کنه و منطقی تر بشه.
اما چه دلیلی برای این درخواست قطع موقت رابطمون بهش بگم؟ بهش بگم که احساساتم متزلزل شده و نمیدونم که هنوز می خوامش یا نه، به خاطر همین فرصت می خوام که فارغ از وابستگی احساسی بینمون به این مسئله فکر کنم و تصمیم بگیرم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamideh123

در ضمن خیلی به این مسئله فکر میکنم که یه جوری بهش بفهمونم که این محبت کردنای بیش از حدش دختر رو زده میکنه. که حتی اگه رابطه ما برای همیشه قطع شد، در موارد بعدی که براش پیش میاد احساساتشو بیشتر کنترل کنه.
به نظر شما صحبت کردن در این زمینه تو این مرحله از رابطه ما کار درستی هست یا نه؟

---

ممکنه در مورد این سوالی که پرسیدم هم من رو راهنمایی کنید. مطرح کردن این قضیه کار درستی هست؟

در مورد قسمت آخر سوالتون باید عرض کنم صحبت در این باره الان اصلا جاش نیست و بسیار غیر ضروریه،حتی اگه برای این میخواهید بهش بگید که تو رابطه بعدیش دچار اشتباه و تکرارش نشه بازم الان اصلا وقتش نیست. این میتونه بعنوان آخرین جمله هنگام خداحافظی برای همیشه و یا اولین جمله پس از عقدکردنتون باشه، الان بگید فقط جمله اعتراضیه و دردی از شرایط بوجود آمده امروزتون را دوا نمیکنه!:310:

:302: عزیزم من مثل طرف مقابل توهستم کسی هست که منوباتمام وجودمیخوادوهمش میگفت چرابه من بی اعتنایی درصورتیکه من دوستش داشتم اماباوجودکارومشغله فراوون به پسری که همیشه دوستش داشتم بی توجهی میکردم ولی حالابه خاطراینکه فهمیدم خیلی منومیخواددارم بهش محبت میکنم امااون داره ازم سردمیشه اماناراحت نمیشم اگربگه دیگه منونمیخوادپس یامحبت کن ببین عکس العملش چیه چون بعضیهابامحبت طرفشون بیشتردورمیشن کسی رومیخوان تااون بیادنازبکشه ولی توبهش نگوبیاتمومش کنیم چون اون خیلی بیشتربرای بدست اوردنت تلاش میکنه

متاسفانه و به طور اشتباه و ناگهانی دوستم از تصمیم جدایی ام مطلع شد. اصلا دلم نمی خواست این جوری یهو بهش بگم. کلی فکر کرده بودم که چه طوری زمینه سازی کنم و می خواستم 2-3 روز بعد از تولدش باهاش در این زمینه صحبت کنم. اما خراب کاری کردم و اشتباهی اس ام اسی که می خواستم به یکی از دوستای دخترم بدم و توش نوشته بودم که تصمیم دارم با این دوستم به مدت 6 ماه به هم بزنم، اشتباهی به خودش فرستادم. خیلی دلم براش سوخت. ولی خب بالاخره یه باری از دوشم برداشته شد. اون هم خیلی غمگین شد، گریه کرد، بهم ابراز محبت کرد و ازم خواهش کرد باهاش بمونم. ازم عذرخواهی کرد و گفت قول میده راضی ام کنه. اما بهش گفتم باید حضوری با هم صحبت کنیم.
طفلکی خیلی دلم براش سوخت. الان احتمالا پیش خودش فکر میکنه من هنوزم به خاطر کم توجهی هاش می خوام ازش جدا شم. اما دیگه من اونقدر بهش سرد شدم که حتی به این فکر نمی کنم که چرا مثلا چند روز سراغمو نگرفت... حتی از این که از هم دور باشیم احساس بهتری دارم.
Shady جان دیگه الان من تو شرایطی نیستم که بتونم رابطه رو ادامه بدم و بهش محبت کنم. مطمئنم حتی اگه الان از جدایی پشیمون هم بشم فقط از سر دلسوزیه. و این اصلا برای ما خوب نیست. مخصوصا برای رابطه ای که قرار بوده آینده داشته باشه، دو طرف باید از سر علاقه با هم باشن نه از سر دلسوزی و ...
به نظرم این 6 ماه بهترین راه چاره اس تا خودم با خودم تنها باشم و بفهمم حرف حسابم چیه. آیا دوستش دارم یا فقط بهش عادت کردم. و تصمیمم برای اینده چیه. وقتی وابستگی کنار رفت اون موقع حتی میتونم منطقی تر به شرایطش فکر کنم و ببینم اصلا ما مناسب هم هستیم یا نه

تصمیم درستی گرفتید. فقط توصیه اکید میکنم در این مدت هیچ نوع تماس(حتی در حد اس ام اس خیلی کوچک و یا تبریک اعیاد در پیش مثل عید فطر و ...، ایمیل و ... )را به هیچ وجه نداشته باشید چون هم شما را سردتر میکنه هم ایشون را امیدوار! اگرم اون اس ام اس داد یا اصرار کرد که خیلی دلش تنگ شده و ی قرار کوچک بذاریم به هیچ وجه نباید بپذیرید. یعنی قطع ارتباط به شکل کامل باید باشه وگرنه اثر این روش بکل از بین میره. حتی اس ام اسهای سوالیش را هم نباید جواب بدبد. او در این مدت احتمالا ایمیل یا نامه یا اس ام اسهای بسیار عاشقانه و ترحم برانگیز خواهد داد، اگه فقط به یکیشم جواب بدید هیچ وقت احساساتتون بهش خوب نخواهد شد. :310:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamrava

تصمیم درستی گرفتید. فقط توصیه اکید میکنم در این مدت هیچ نوع تماس(حتی در حد اس ام اس خیلی کوچک و یا تبریک اعیاد در پیش مثل عید فطر و ...، ایمیل و ... )را به هیچ وجه نداشته باشید چون هم شما را سردتر میکنه هم ایشون را امیدوار! اگرم اون اس ام اس داد یا اصرار کرد که خیلی دلش تنگ شده و ی قرار کوچک بذاریم به هیچ وجه نباید بپذیرید. یعنی قطع ارتباط به شکل کامل باید باشه وگرنه اثر این روش بکل از بین میره. حتی اس ام اسهای سوالیش را هم نباید جواب بدبد. او در این مدت احتمالا ایمیل یا نامه یا اس ام اسهای بسیار عاشقانه و ترحم برانگیز خواهد داد، اگه فقط به یکیشم جواب بدید هیچ وقت احساساتتون بهش خوب نخواهد شد. :310:

---

حرف شما رو قبول دارم و می دونم که هر نوع ارتباطی در این مدت کار را خراب تر خواهد کرد. و می دونم که دوره خیلی سختی برای دوستم خواهد بود و حتی برای من که بالاخره به او عادت کرده ام. امیدوارم دوستم بتونه با این قضیه راحت تر کنار بیاد و به قول شما اس ام اس و ایمیل نزنه. چون برای من هم خیلی سخت خواهد بود دیدن این موارد و جواب ندادن. البته می دونم که اراده لازم و توانایی مقابله با این قضیه رو دارم.
این که هر ارتباطی ایشون رو امیدوار میکنه رو که کاملا قبول دارم. اما متوجه نمیشم چرا می گید من را سردتر میکنه. این که دارم می پرسم منظورم این نیست که می خوام در این مدت ارتباط داشته باشم، فقط می خوام علتشو بدونم. چون من فکر می کردم بر عکس این باشه و یه کم ته دلم از این می ترسیدم که ارتباط نداشتنمون تو این 6 ماه باعث بشه مثل "از دل برود هر آن که از دیده رود" به تحقق بپیونده و من کاملا احساسمو از دست بدم. ممنون میشم علتش رو برام توضیح بدبد.