آيا طلاق بهترين راه حل براي من هست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مادلین

عزیز من.....واقعیتش من از عشق تو خیلی بیشتر از رفتارهای بد شوهرت تعجب کردم...میشه بگی چرا دوستش داری وتحمل کردی؟؟؟؟این خیلی مهمه...آیا قادری یک عمر تحمل کنی؟؟؟وچرا؟؟این چرا را مشخص کن...عشق به شوهرت؟یا ترس از طلاق؟یا اعتماد به نفس کم؟؟چه جوری آشنا شدید؟؟

---

سلام. من عاشق شوهرم نيستم ولي خيلي دوسش دارم، تعجب نكنين كه چرا نمي گم عاشق! چون مي دونم عشق به نفرت تبديل مي شه ولي دوست داشتن فقط كم و زياد مي شه ولي عشق نقطه وسط نداره. بهش وابسته نيستم، ولي دلرحمم. اينم كه تحمل كردم به خاطر اولا آبروم بوده،ولي دليل مهمترش عوض شدن رفتار شوهرم بود، درسته كه همون مثلا غيرت بيش از اندازه رو نسبت بهم داره ولي اوايل زندگي خيلي بيشتر بود ، ولي هنوزم ادامه داره. دليل ديگه هم اينكه هركسي براي خوشبخت شدن يه بهايي بايد بپردازه، براي بعضي ها اين بها كم و براي بعضيا مثل من خيلي زياده.
من آدم صبوري نبودم، ولي بعد از ازدواج خيلي از رفتارام تغيير كرد، حتي بعضي وقتا پدرم ميگه اينا از تو بعيد بوده.
من از طلاق ترسي ندارم، چون حمايت خانواده رو دارم، پدر مي گه: من به طلاق تشويقت نمي كنم، ولي اگه نمي توني تحمل كني هنوز دخترمي ، و خانواده ام ميگن كه خوب ازدواج يه چيز غيرقابل پيشبيني هستش و طلاق از نظر اونا ايرادي نداره، ولي من براي زندگي كردن به نحو ديگه ازدواج كردم و دوست ندارم به اين زودي شكست بخورم.
آشنايي ما هم به صورت سنتي بوده ، اول مادرشون اومد خاستگاري ، ولي 3 ماه با اجازه خونواده هامون با هم در ارتباط بوديم، تو اين مدت هم رفتارش غير از اين بود كه وقتي توي خونه خودمون هستيم.

دریا جان ناراحت نباش ،خوب درکت میکنم از اینکه نگران این هستی که فامیل فهمیدن، میترسی آبروت بریزه ....مریم 123 راست میگه همه این مشکلات رو داشتن تو نه اولی هستی و نه آخری .خود منم این مشکلات رو داشتم ولی نگران نباش همه میدونن شما زن و شوهر هستید و دعوا برای همه هست .به اینا فکر نکن .بالاخره یک روز شما هم میرید سر زندگیتون و انقدر خوب زندگی میکنید که همه فراموش میکنن .به طلاق فکر نکن .
شک نکن که همه این اتفاقاتی که افتاده یک حکمتی توش هست ، شاید همین اتفاق باعث باشه که هردوی شما از کارای گذشتتون درس بگیرید و مراقب باشید در آینده پیش نیاد .البته در صورتی زندگیتون در آینده بهتر میشه که یک مدت کاملا از هم دور باشین و به همه کاراتون و اتفاقاتی که افتاد خوب فکر کنید .هر دوی شما باید کاملا از کارایی که کردید پشیمون بشید .و تا این روزهای سخت نگذره آینده خوب نمیاد .به خصوص همسرت که بیشتر مقصر بوده باید درس بزرگی بگیره .باید بدونه که با این کارا و دعواها احتمال اینکه از دستت بده خیلیه . تا دفعه بعد به راحتی هر کاری می خواد انجام نده .
شما که با این مرد می خوای زندگی کنی باید تو خونش امنیت جانی داشته باشی .نمیشه که سر هیچ و پوچ بخواد کتک کاری راه بندازه .خدایی نکرده اگه یک بار پرتت کنه سرت به جایی بخوره کی میخواد جواب پس بده ...الان فقط ازش باید دور باشی .حتی اگه اومدن برای آشتی یا کسی رو واسطه کردن برای آشتی نباید زود بری باید بدونه که این کارا و این آزار و کتک ها تاوان بدی داره .جون یک آدم در میونه چیز کمی که نیست عزیزم .

هرچقدر که تو ناراحتی مطمئن باش اون الان 100 برابر تو ناراحته و پشیمون .چون هم کتکت زده موهات رو کنده و هم همه اون روزهای خوب و محبتهایی که بهش کردی یادش میاد .قصه نخور ،بهش زمان بده تا سر عقل بیاد و خوب پشیمون بشه .
دوست داره ،نگران نباش همه این اتفاقات و حرفایی که زده تو دعوا بوده .نمی خواد انقدر بشینی به گذشته فکر کنی که خودش این حرف رو زد مادرش این و گفت و ... این کارو نکن با خودت .این اتفاقا برای همه هست عزیزم .
تو این مدتی که ازش دوری سعی کن با ورزش خیلی وقتت رو پر کنی .بهترین کاره .:46:

من يه تصميم گرفتم، ديروز خيلي فكر كردم و به اين نتيجه رسيدم كه : من درسته از لحاظ مالي و خيلي چيزا به شوهر وابسته نيستم، ولي مردي رو كه انتخاب كردمم مي خوام حامي من باشه، حتي زمانيكه من با خونواده خودم دعوا بشه، حتي اگه پدرم دست روم بلند كنه، شوهرم ازم دفاع كنه، چه برسه به اينكه خودش يا خونواده خودش و افراد غريبه بخوان حتي با صداي بلند باهام حرف بزنن.
وقتي شوهر من مثل يه دختربچه، با دعواي بينمون زودي زنگ مي زنه به مامانش، من چطوري بهش اعتماد كنم؟
به مردي كه بهم ميگه به شرفم قسم كه من سيگار نمي كشم، بعد بياد و شرفش رو بزره زير پاش، مي تونم اعتماد كنم؟
مد زندگي من مرد كاملي نيست. من خيلي سخت مي تونم بهش اعتماد كنم.
خودمم تصميم گرفتم شاد باشم تا خودش يا بياد دنبالم يا دادخواست طلاق بده.

دریا جان سلام

کاملا درک میکنم که اون سه هفته محبت و تلاش خودت رو انجام دادی و ناراحتی الانت قابل درکه

دوست خوبم در شرایط کنونی بهتره که به کار و پیشرفت خودت فکر کنی

به همسرت و رفتارش فکر نکن و بزار مدتی اعصاب شوهرتم آروم بشه به هر حال حال عمومی شوهرتم در رفتارش اثر گذاشته

سرت رو مدتی گرم کن و همه مشکلات رو بسپار به خدا و مرور زمان...

افرین دریا :104:
انشالله درست میشه و قدرتو میدونن.

از همه دوستام ممنونم براي راهنمايي.
مي شه يكي از كارشناسا جواب بدن كه آيا همسرم مي تونه دوباره مرد بودن خودش رو به من ثابت كنه؟
و اينكه برخوردم در صورتي كه شوهرم بياد دنبالم حالا توي خونه و يا دادگاه چطوري بايد باشه؟

سلام دریا جان تایپکتو خوندم ناراحت شدم
امیدوارم خدا مشکلتو حل کنه
امیدوارم شوهرت قدر تو رو بدونه و من مطمئنم می دونه
وقتی تایپکتو می خونم احساس می کنم یه چند روز دیگه شوهرت میاد دنبالت باور کن راست می گم
نمی دونم چرا همچین حسی دارم:43::46:اون الان پشیمونه
تو این چند روز خبری نشده؟زنگی اس ام اسی نزده؟

گل ياس جان ممنون از همدرديت، ميدونم كه شرايطتم رو درك مي كني.
نه هيچ تماسي نگرفته، حتي ازش خبر ندارم كه زخمش خدايي نكرده بدتر نشده باشه، آخه با اون كتكايي كه اون مي زد، احتمالا به زخمش ضربه زده.
همسر من تو دوران نامزدي تا قبل از رابطه زناشويي ، اكثرا براي آشتي پيش قدم مي شد و حتي 1 ساعت هم نمي تونست منو ناراحت ببينه، چه مقصر و چه بي گناه.
ولي بعد از اينكه كار از كار گذشت ، ميره و حتي چند هفته هم بگذره سراغم رو نمي گيره. بعدش كه مياد ميگه ثابت كن كه تو مدت قهرمون كار خلاف نكردي، منم مي گم تو ثابت كن كه خلاف كردم. ميگم حداقل دورادور مواظبم باش، ميگه تو نبايد قهر كني.

دوستت عزیز
هر وقت دیدید همسرتون برای رفع مشکلات داره تلاش اصولی میکنه. حداقل بپذیره رفتارش نقص داره
امید میره دوباره بتونه تکیه گاه براتون بشه.
با حرف زدن تنها چیزی درست نمیشه.

فعلا به خودتون برسید. بهش زمان بدید. شما اصرار به ایجاد ارتباط نکنید. اون یک فرد بالغ هست. باید خودش به این نتیجه برسه.
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sea

دوستت عزیز
هر وقت دیدید همسرتون برای رفع مشکلات داره تلاش اصولی میکنه. حداقل بپذیره رفتارش نقص داره
امید میره دوباره بتونه تکیه گاه براتون بشه.
با حرف زدن تنها چیزی درست نمیشه.

فعلا به خودتون برسید. بهش زمان بدید. شما اصرار به ایجاد ارتباط نکنید. اون یک فرد بالغ هست. باید خودش به این نتیجه برسه.
:72:

---

سلام دوست عزيزم. چه جالب كه نام كاربري شما هم معني اسمم هستش.
ببينيد شوهر من الان 29 سال داره، ولي توي دعوا به من ثابت كرده كه مثل يه دختر بچه 13 ساله عمل مي كنه.
مي دونيد من حتي كتك زدناي شوهرم رو اولا به خونوادم نگفتم، چون دلم مي خواست زندگيم رو به هر مدلي كه شده نگه دارم، حتي با مادرشوهرم صحبت كردم كه با پسرش در مورد كتك زدنش صحبت كنه ولي مادرشوهرم اين جمله رو گفت: خوب كار كرده ، ببين تو چي كار كردي كه زده، تو كوتاه بيا اگه نياي حقته بزنه.
الان فكر مي كنين شوهر من كه زير دست يه مادر اينچنيني بزرگ شده، كي مي تونه به نتيجه برسه كه كاراش اشتباه بوده؟
يه بحث ديگه اينكه شوهرم همه چي زندگي ما رو به مادرش اطلاع ميده، نمي گم از روي قصد، ولي مادرشوهرم طوري تربيتش كرده كه همه چي رو مي ره بهش مي گه.
من الان 6 ماه هست كه به خونه خودمون رفتم، تو اين 6 ماه فقط يك بار زن همسايه روبرومون رو ديدم، اونم در حد يه سلام و عليك جواب همديگه رو داديم، ولي مادرشوهر من حتي تعدا نوه هاي اين خانم رو هم مي دونه. با اينكه من بيشتر تو اون خونه زندگي كردم ولي آمار مادرشوهرم دقيقتر هستش، چون كارش زيرزبون كشي هست.
يه وقتايي يه اطلاعاتي رو بهش مي دي كه خودت وقتي مي شنوي شوكه مي شي ، براي همين فكر نمي كنم شوهرم بخواد نقصهاي خودش رو قبول كنه.