خانم 11 سال بزرگتر با یک بار سابقه ازدواج

mollaali گرامی

به تالار همدردی خوش آمدی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mollaali

الان موضوع اصلی اینه که چه جوری خانوادمو متقاعد کنم؟

---

در این زمینه متأسفانه ما نمیتوانیم به شما کمکی کنیم . چون از نظر کارشناسی و روانشناختی ، این رابطه و قصد ازدواج اشتباه و از روی احساسات است و عقلایی نیست . و طبیعی هست که وقتی چنین نظری داریم در جهت خواست شما ، یعنی راهنمایی برای متقاعد کردن خانواده شما نمیتوانیم کاری کنیم . در واقع ما هم موافق این ازدواج نیستیم



اول راهکار متقاعد کردن ما را پیدا کنید تا بعد ما به شما راهکار متقاعد کردن خانوادتون را بدهیم :311:( جهت مزاح بود )


.

بذارید از ته دل اونچه رو که تو دلمه بهتون بگم.
من بعضی موقع ها فکر می کنم که این خانوم دیگه آخرین فرصت هاش رو داره.دلم می خواد کمکش کنم.این همون حس ترحمی هست که میگم.
اما از طرف دیگه با عقلم به همه حرف هایی که تاحالا شما نوشتید فکر کردم.به همشون بلا استثنا.
بعضی موقع ها به این فکر کردم که اگه بشه بریم از ایران بیرون و توی یه کشور دیگه که این چیزا نسبتا قابل قبول تره شاید بهتر باشه.اما مگه من می تونم از خانوادم دست بکشم.من اگه حتی برم کره ماه هم باز هم مادرم،مادرم هست.
آنی عزیز،این تجربه رو از من قبول کن که وقتی تحت فشار شدید عاطفی هستی همه چیزت به هم می ریزه.
آره من بعضی موقع ها نمی دونم توی این موضوع الان این عشقه یا ترحم.
کمکم کنید . واقعا دارم به حرفاتون فکر می کنم. خواهشا منو تنها نذارید.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

فرشته مهربان
چرا شما میگید که عقلایی نیست. من با این که ادم عاطفی هستم اما انقدر با خودم کلنجار رفتم و تا اوونجایی که تونستم احساس رو کنار گذاشتم و با عقل هم فکر کردم.
من میدونم که:
1- اگه خانواده راضی نشه تا آخر عمر همش اینو توی سر من می کوبن که با بزرگتر از خودت ازدواج کردی(پس باید بتونم راضیشون کنم.)
2-توی سنین بالاتر اوون شکسته میشه و من میانسال هستم.(اما واقعا از نظر قیافه الان خیلی خوبه)
3-فرصت چندانی برای بچه دار شدن نیست.
4-ممکنه از دور و اطراف و فک و فامیل یه حرفهایی که دوست ندارم بشنوم.
و...
اما دلم نمی یاد.
فرشته مهربان...
میخوام ازت که خودتو بذاری جای مامان من.به عنوان مامان چه سوالایی از من داری؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

پیدا...
خواهشا دقیق جوابمو بده
فردا توی زندگی چه مشکلی بین من و اوون قراره ایجاد بشه؟چرا من نمیتونم برای اوون مناسب باشم یا بر عکس اوون برای من.
چرا ممکنه که یه بار دیگه طعم طلاق رو بچشه؟
اینو بازم میگم:
الان من و اوون فقط 2 تا همکاریم و قرار شده که همه چیرو تموم کنیم و این کارو کردیم.خونواده رو هم قانع کردم که همه چی تموم شده.مشکل الان خودمم.خودمو چطور راضی کنم؟خواهشا صرفا عقلانی راهنمایی نکنید.من احساسم رو چیکار کنم؟

دوست عزیز
به نظر من بچه ها همه چی رو گفتن.حالا دیگه خودتون باید شجاعت تصمیم گرفتن رو داشته باشید.

برای اینکه آسوده ازش جدا شید به این فکر کنید که با ازدواج با اون ضربه ی بزرگتری بهش خواهید زد تا اینکه ازش جدا بشید . شما نباید جای اون خانوم فکر کنید . یه خانوم 37 ساله برای چی با یه ازدواج ناموفق به ته خط رسیده باشه؟؟؟ این ها طرز تفکر درستی نیست . بذارید خودش روی پای خودش بایسته و عاقلانه برای زندگیش تصمیم بگیره . پس فرصت زندگی بهتر رو ازش نگیرید تا فرد مناسب خودش رو پیدا کنه.

یکی از اهداف مهم ازدواج رسیدن به آرامش روحی در کنار فرد دیگری هست که قراره باقی عمر رو همراهیمون کنه. با این اوصافی که شما دارید می گید از همین الانش این همه دغدغه هست و ...

فشار عاطفی ،حس وحشتناکیه اما وحشتناکتر از اون ، اینه که تحت این فشار عاطفی تصمیم اشتباهی گرفته شه که بقیه عمر خودتون و دیگری رو تباه کنه.
پس قوی باشید و زیر این فشار تسلیم نشید. برای اون خانوم هم طلب خیر بکنید و بذارید راهش رو پیدا کنه.

امیدوارم بتونید قدرت گرفتن تصمیم درست رو به دست بیارید : )

شما یه بازه زمانی مثلا 4 یا 5 ماه یا بیشتر رو تعیین کن.و تو این مدت به واقع ازش دوری کن.
از تکنیک توقف فکر هم استفاده کن.
بعد اون مدت اگه همه این کارا رو انجام دادی اگه باز فکر کردی که هنوز اون زن همسر ایده الته برو سراغش.

از طرف دیگه با کمک مشاور شخصیت خودت رو مرور کن...از نظر این که ایا شخصیتت به گونه ای هست که به زنهای سن بالاتر از خودت (حالت مادر گونه) تمایل داری؟
یا بودن با زنهایی با سنین بالا نقاط ضعفی مثل عدم قاطعیت،توانایی کم و... در وجود تو پنهان میکنه و...

بازم میگم با کمک مشاور

ایشون فقط 11 سال از شما بزرگتر نیستند . فاصله سنی منطقی باید 6 سال پسر بزرگتر باشد این 6 سال را هم به 11 اضافه کنید و همنطور در ازای هر سال تجربه زندگی مشترک ، حداقل 6 ماه را به سن ایشون اضافه کنید .

هم شما و هم ایشون احساساتی دارید عمل می کنید .

به نظر می رسد احتمالاً به دلیل اینکه ایشون یک بار قبلاًازدواج کرده ، محدودیتی در روابط خود نداشته و لذا به هم وابسته شده اید ؟ آیا چنین است ؟ اگر اینطور است که باید بگویم که بسیار نسنجیده دارید عمل می کنید .

ضمناً شما گستره دیدتون بسیار محدود است و درحد دیدن یک خانم بیچاره تنها که شما می توانید سوپر من زندگیش باشید است ، چنین نیست برادر ، دیدتون را وسیعتر کنید .

.

از نظر من
فعلا تمرکز روی فاصله سنیو بزار کنار(هر چند خیلی مهمه)
بقیه معیارهاتو کاملا منطقی بسنج
و ببین چقدر به هم نزدیکید

سن یکی از معیارهای ازدواج ازدواج معیارهای زیاد و مهمتری داره
اعتقادات
اخلاق
فرهنگ
دید به زندگی
شخصیت
کار و درآمد
تحصیل(مثلا موقعیت شما تو این مورد سوای از بقیه موارد مثل اینه که یه زن دکتری بخواد با یه مرد نه دیپلم بلکه سیکل ازدواج کنه حتی اگه انقدر از مرده مطمئن باشه و همه چیزشون ردیف باشه و ازدواج ایده آل باشه باز هم معلومه که توبیخ میشه از طرف همه و شاید خیلیها مخالفت کنن باید طرفشو 100 درصد قبول داشته باشه تا توی زندگی تاثیر نذاره)
و خیلی معیارهای دیگه
در ضمن خانواده هیچ وقت بد بچشونو نمیخوان
و شاید اولش مخالف باشن
اما خوشبختی تو رو میخوان

موفق باشی (خیلی خوبه که تا اینجا تونیست عاقلانه رفتار کنی و توجه کن که احساسات نتیجه زحماتتو بر باد نده)

به جز سن
از همه لحاظ ها به هم کاملا نزدیک هستیم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

ایشون فقط 11 سال از شما بزرگتر نیستند . فاصله سنی منطقی باید 6 سال پسر بزرگتر باشد این 6 سال را هم به 11 اضافه کنید و همنطور در ازای هر سال تجربه زندگی مشترک ، حداقل 6 ماه را به سن ایشون اضافه کنید .

هم شما و هم ایشون احساساتی دارید عمل می کنید .

به نظر می رسد احتمالاً به دلیل اینکه ایشون یک بار قبلاًازدواج کرده ، محدودیتی در روابط خود نداشته و لذا به هم وابسته شده اید ؟ آیا چنین است ؟ اگر اینطور است که باید بگویم که بسیار نسنجیده دارید عمل می کنید .

ضمناً شما گستره دیدتون بسیار محدود است و درحد دیدن یک خانم بیچاره تنها که شما می توانید سوپر من زندگیش باشید است ، چنین نیست برادر ، دیدتون را وسیعتر کنید .

.

---

این فاصله سنی را فقط تقویمی نبین

روحی ، شخصیتی ، فیزیولوژی و .... ببین ، همه جانبه نگاه کن .

در هر صورت از ما گفتن و از شما نشنیدن ، برو محکم تو روی خانوادت بایست ، با اونها در بیافت ، و بگو همینی که من میگم و به شما هم ربطی نداره و قاطع راه خودت را برو .

راه دیگه ای برای متقاعد کردن خانوادت نیست . البته اگر من جای خانوادت باشم تمام تبعات را برایت روشن کرده و بهت می گفتم و سپس تصمیم را به خودت واگذار کرده با سپردن تمام مسئولیتها به خودت و در مقابل اصرار غیر منطقی شما اجازه میدهم بری تا سرت به سنگ بخوره . و فقط دعا می کردم که ان شاء الله زندگیت دوام داشته باشه و واقعاً جزء استثناها بشوی . والا این شرایط اغلب به ناکجا کشیده شده . و ما بنا به تجربیات متعددی که در این اجتماع دیده ایم می گوییم که این ره به ترکستان ختم است .


موفق باشی .

.

برادرعزیز،
اگه این ماجرا تمام شده، بهتره که اجازه بدین ما هم دیگه در این زمینه بحث نکنیم. چرا که خودتون بعدها به جواب سوالهاتون خواهید رسید. کمی سن و تجربه تون که بیشتر بشه متوجه خواهید شد چرا همه می گن نه.

:72: یکی از مهمترین نیازهایی که همسران باید برای هم تامین کنند، نیاز جنسی است. این خانم با توجه به سابقه ازدواج و شرایط سنی شون به شکل خوبی می تونند پاسخگوی نیاز یک جوان 25 ساله باشند. مخصوصا اگر این امکان به راحتی فراهم نشه و کمیابی و هیجانش باعث لذت بیشتر بشه. اما

یک زن 47 ساله و یک پسر 35 ساله چطور؟ نیاز جنسی برطرف نشده شما در اون زمان عامل بروز خیلی از مشکلات خواهد شد.

:72: شما فرصت کمی برای بچه دار شدن ندارید. اشتباه متوجه شدید. شما اصلا فرصتی برای بچه دار شدن ندارید. مگر با پذیرش ریسک بسیار زیادش. بارداری بعد از 35 سال هم برای مادر خطرناک است و هم احتمال معلولیت جنین بالاست. و هر چه از 35 دور بشیم این خطر بیشتر می شود.

:72: وقتی این خانم 15 سالش بوده، شما 3 ساله بودید. آیا یک دختر 15 ساله و یک پسربچه 3 ساله می تونن دوستهای خوبی باشند؟ نیازهای عاطفی هم را رفع کنند؟ همدیگه رو درک کنند؟ بازیهاشون هم سطحه؟ سرگرمیهاشون یکجوره؟

:72: مادر شما چند سالشونه؟ ( برای این مثال ازتون عذر می خوام، فقط می خوام که موضوع و آینده را بهتر تصور کنید). تصور کنید که پدرتون 12 سال از سن کنونی مادرتون جوان تر بود. می تونید مشکلاتش را ببینید؟

:72: یک زن 50 ساله می تونه پا به پای یک مرد 38 ساله کوه بره؟ سینما بره؟ قدم بزنه و ... پوکی استخوان و زانو درد و قلب ضعیفش کمکش می کنه که همپای یک مرد جوون باشه؟ حتی برای یک رقص ساده.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این خانم به چه دلیلی از همسر قبلیشون جدا شدند؟ چه مدت با ایشون بودند؟ در چه سنی جدا شدند؟

اگه واقعا دوسش داری
همه معیارهاتو سنجیدی
و دیدی مشکل فقط سنه
به نظر شخصی من(نه روانشناسی) مشکلی نیست
میتونی با احترام در مقابل خانوادت پا فشاری کنی
که دخترو ببینن و آشنا شن بعد نظرشونو بگن
حتما حتما رو نظرات خانواده فکر کن و باشون صحبت کن و بسنج
بعد خودت درست تصمیم بگیر


اما تو نمیتونی از سر دلسوزی با کسی ازدواج کنی معیارهاتو دسته بندی کن و بنویس (بدون فکر راجع به اون خانوم) بعد نمره بده و تصمیم بگیر...
به خودت اون خانوم و آینده و بچه هات کمک کن به هر حال تو مسئول زندگی هستی
از بزگترین مشکلا تو زندگی که زن بزرگتره (حتی دو سال) سلطه طلبی زنه و تصمیم گیری برای مرد که خیلی وقتا موجب زده شدن مرد از خونه میشه چون روحیه مرد سلطه طلبه و ناسازگاری ایجاد میشه



بازم میگم سن یکی از معیارهاس