نمایش نسخه قابل چاپ
اگر یه روز فرزندی داشته باشم، بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگه‌ای برایش بادکنک می‌خرم!!!!!
بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد می‌ده.
بهش یاد می‌ده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.
بهش یاد می‌ده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه لحظه، حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین بروند، پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.
و مهمتر از همه بهش یاد می‌ده که وقتی چیزی رو دوست داره نباید آنقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده، چون ممکنه برای همیشه از دستش بده...
دلم میخواهد
شبیه کودکی
باشم که
چیزی از این
دنیا درک نکند
فقط برای دیگران
بخندد....
نمیشود
باز هم غمی روی
دلش دارد این کودک
که نمیخندد..
منم خواهان کودک شدن هستم
به شرط خندیدن.."دنیا"
دیدین یه بچه خیلی کوچیک زمین میخوره تصمیم میگیره بخنده یا گریه کنه به دیگران نگاه میکنه؟!
شمام وقتی زمین میخورین تصمیم میگیرین که ناراحت بشین یا نه؟!
در ما این امکان هست که خیلی چیز ها رو ناخودآگاه کنیم و به کنترل خودکار بسپریم که خوب هم هست چون اگه نبود نمیتونستین هم راه برین هم با موبایل حرف بزنین.
اما برچسب زدن به اتفاقها رو خودکار نکنین..!!
بیاین مثل همون زمانی که کودک بودیم ، اتفاق برامون اتفاق باشه و خودمون تصمیم بگیریم بخندیم یا گریه کنیم...
مثل کودکی، اتفاق جدید میتونه برامون جالب و شگفت انگیز باشه و یه تجربه ، نه الزاما خوب یا بد!!!!!:82:
<img src="http://www.hamdardi.net/imgup/6468/1355564414_6468_c2411d9d55.jpg" />
نگاه کنید...حتی آسمان هم لبخند میزند....!!!!!
<img src="http://www.hamdardi.net/imgup/6468/1357805274_6468_6e00a5d0a9.jpg" />