سن خواستگارم از من کمتره

دوستای خوبم از همه تون ممنونم که برام وقت گذاشتین
گلنوش عزیز با اینکه شدیدا از نظر عاطفی احساس نیاز می کنم ولی خودمم فکر می کنم برای اینکه در مورد مسئله بسیار مهم ازدواج بتونم تصمیم بگیرم نیاز به فرصت و آرامش بیشتری دارم. هنوزم هر از گاهی شبا به یاد خاطرات وحشتناکی که داشتم با گریه به خواب میرم هر چند که نسبت به روزای اول خیلی خیلی بهتر شدم ولی فکر کنم بهتره چند ماه هم به خودم فرصت بدم.
دکتر حسابی عزیز من آرام و عاطفی هستم اما اینکه بعد از ازدواج آرامتر میشم رو نمی دونم درسته یا نه. خواستگارم هم شیطون هستن. از اینکه ممکنه از این بابت هم بعدا مشکل ایجاد بشه نگرانم .اینو به ایشون گفتم، گفتند قبول دارن که زیادی پررو هستن! اینکه من خجالتی و آروم هستم ممکنه رو ایشون هم اثر بذاره و بهتر بشن! یعنی به دید یه نکته مثبت به این مسئله نگاه می کنند.تصمیم دارم ازشون بخوام تا برگزاری کنکورشون که وضعیت ایشون رو هم مشخص میکنه به من فرصت بدن تا منم به آرامش برسم و بعد اگر قبول شدن با اطلاع خانواده ها ادامه بدیم. به نظرتون تصمیم درستیه؟

این ویرایش 20 ثانیه ای هم حکایت جالبی شده.20 ثانیه از زمان یک خمیازه کشیدن هم کمتره... (ربطی به موضوع نداره همش یک خمیازه کشیدم سررشته کار از دستم رفت...)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط parvane123

اینکه من خجالتی و آروم هستم ممکنه رو ایشون هم اثر بذاره و بهتر بشن! یعنی به دید یه نکته مثبت به این مسئله نگاه می کنند.

---

اصلا روي اين حساب نكن كه بعد از ازدواج اينطور ميشم يا اونطور .هيشكي عوض نميشه.اگر ميخواي بهش فكر كني روي هميني كه هست فكر كن نه اوني كه قراره بشه

بسیاری از خانم ها فکر میکنند ارام و عاطفی هستند و اقایان هم تا حدی خودشان را شیطون و بازیگوش میدانند.این موضوع در حد معقول تناسب هم ایجاد میکند.ولی بیش از حد که شد تعادل را به هم خواهد ریخت.و خجالتی بودن شما به نظرم تاثیری در روابط ایشان نخواهد داشت که ایشان را عوض کند بلکه ممکن است شما را تحت تاثیر قرار دهدو اگر باعث افزایش اعتماد به نفس شما بشود خیلی هم خوب خواهد شد.در حال حاضرشما اگر شرایط هیچ کدامتان عوض نشود زمینه را چه گونه ارزیابی میکنید؟بنا رابر این بگذارید که در اینده به غیر از ادامه تحصیل ایشان مورد دیگری تغییر نخواهد کرد.آیابا شرایط فعلی شما سازگاری دارید؟زیرا به ندرت خلق و خوی اقراد تغییر میکند...(چقدر جالب که خانم گلنوش نظرات شبیه من دارند...)شما در مورد ایشان بیشتر تحقیق کنیدو در صورت امکان شخصا با مادر یا خواهر ایشان صحبت کنید زیرا زنان جنبه های شخصیتی ظریف تری را در نظر میگیرند که میتواند کمک خوبی در جهت شناختشان باشد.گذشت زمان نیز برخی شرایط را تغییر خواهد داد مشخص نیست دلخواه یا مخالف میل شما...:82:

من تازه وارد هستم ولی شایدحرفام یه کوچولو به دردت بخوره.
عزیزم بهتره اول از همه از خواستگارت بخوای که با خانوادش قضیه رو مطرح کنه شاید اونا هم با اختلاف سنیتون و مسائل دیگه مشکل داشته باشن و بعد از یه مدت دوستی ( البته به قصد ازدواج) از طرف اونا متهم به دزدیدن پسرشون شی:311: در صورتیکه ما همه می دونیم که شما هنوز خودت هم دراین مورد مردد هستی.
پس بهتره برای پیشگیری از مشکلات بعدی و شکست عشقی اول از همه بهش بگی تا وقتی به خانوادت نگفتی با من تماسی نداشته باش.

سلام
من بازم اومدم! نیاز به راهنمایی دارم. امروز صبح که تو اتاقم مشغول کارام بودم تلفن زنگ زد دیدم از نگهبانیه گفت ی بسته دارین بیاین تحویل بگیرین. پرسیدم از طرف کی ، اسم این خواستگارمو گفتن! یه لحظه نفسم بند اومد نفهمیدم چجوری باهاش خداحافظی کردم و گوشی رو گذاشتم. تا موقع ظهر نرفتم نگهبانی وقتی کارم تموم شد رفتمو بسته رو گرفتم و اومدم خونه. برای ولنتاین کلی کادو و عروسک و شکلات و ... گرفته با یه نامه ی کاملا عاشقانه! هنوز تو شوکم. از این که اومده محل کارم ناراحتم از طرفی نمی خوام تو ذوقشم بزنم. به نظرتون چه برخوردی بکنم درسته؟

درود پروانه ي عزيز... :72:

به نظر من بگذار يك مدتي بگذره، تو تازه 2 ماه از رابطه ي قبليت خارج شدي و الان شايد نتوني اون تصميمي كه بخواي رو حقيقتا بگيري...

جدا از اين...
اولويت هات رو بشين بنويس و سبك سنگينش كن... بعد تصميم بگير...

در ضمن دوست خوبم، تصميمت رو بر پايه ي اينكه اين شخص الان در چه موقعيتي هست بگير، نه اينكه در آينده به چه موقعيتي خواهد رسيد ! !! !!!
موفق باشي گلم...