خرج خونه دست مرد باشه بهتره یا زن؟

سلام دوست عزیز من با خانم امیدوار عزیز موافقم اما به قول کارشناسان هر تصمیمی یه هزینه ای داره اگر می خوای با همسرت یه حساب مشترک داشته باشی باید توجه داشته باشی که ممکنه با این که توافق می کنید و قانون می زارید همسرانی که نمی دانند چجوری پولشون رو خرج کنن ممکنه بازم اشتباه کنن و پول اضافه بردارند یا کاری که شما دوست ندارید را با اون انجام بدهند از همین الان باید به خودت امادگی این مطلب را هم بدی که ممکن است یه وقت شاید خدای ناکرده این اتفاق بیافته پس نباید ناراحت بشی و امادگی داشته باشی و یا قانون ها رو خیلی جدی مطرح کنی با احترام و رفتار جرات مندانه موفق باشی .
اما من اگر جای تو بودم البته نیستم اما تاکید میکنم نمی خوام دودل بشی چون نمی دونم درست یا نه اما فکر می کنم اگر جای تو بودم این کارو نمیکردم که بعدا بخوام هرس بخورم یه نه جرات مندانه می گفتم و خودمو راحت می کردم و باز اگر نه بگی عواقبش را باید قبول کنی چون ممکن است همسرت ناراحت شود باید ببینی کدوم یکی تحملش برات اسون تره هر دفعه سر برداشت پول هرس خوردن یا یه یکدفعه برا ی همیشه تکلیفتو ن مشخص بشه چون به نظر من وظیفه مرده که مخارج خونه رو تامین کنه اما می تونی به همسرت هم بگی که از همه لحاظ و چه از لحاظ مالی هم اگر صلاح بدونی کمکش می کنی و کنارشی و تنهاش نمی زاری البته خودت بهتر می دونی جوانب رو در نظر بگیر نکات مثبت هر کدوم رو تو یه ورق بنویس خواسته هاتو ناراحتی هاتو و این که با کدومش راحتری همونقدر که ناراحتی همسرت مهمه ناراحتی خودت هم مهمه البته بایدبدونی که چجوری باهاش صحبت کنی زود نگو با فکر اول رفتار جرات مندانه را در تالار بخون بعد بهش بگو ازش فرصت بگیر موفق باشی .

دقیقاً میدونم که همش باید حرص بخورم. البته الان نمی دونم چه معجزه ای شده دیگه پولاش رو خرج الکی نمی کنه و قراره تمام پولای تدریسشو بده من ببرم بذارم توی حساب که قبلا این کارو به هیچ وجه نمی کرد و به طور جدی اینکار رو داره انجام میده. خودشم میگه من اصلاً دوس ندارم پولاتو ازت بگیرم اما بالاخره جفتمون قبول کردیم که توی شرایطی که من سربازم و کار ثابت ندارم بریم سر زندگی مون، فقط تا زمانیکه یکم جا بیفتیم و من یک کار درست پیدا کنم یکم به درآمد تو هم احتیاج داریم. اما من همین کاری که شماها گفتید رو انجام میدم و در مواقعی که واقعاً نیاز شد به پول من (که میدونم همچین شرایطی رو محیا خواهد کرد)بهش کمک کنم که بعداً که کارش و... مشخص شد به پولای من عادت نکنه.
جان سخت عزیز آخه دیگه نمی دونم چطور باید برخورد کنم اگر هم جساب مشترک نداشته باشیم میدونم پولاشو بد خرج میکنه و قرض میده و... که اون موقع من ناچارم تمام پولامو دوباره بیارم رو کار.خدا کنه شوهرم یاد بگیره یکم این مسائل رو. باز هم چند روز پیش که صحبت می کردیم گفت واسه یک کاری که توی پادگان انجام دادم قراره 100 هزار تومن بدن بهم این پولو همش رو بریم رستوران!!!!!!!!!!!!چون ما حساب این پول نکردیم!!!!!!!!!!!!
منم مثل همیشه غر زدم و گفتم من الان کلی چیز احتیاج دارم که به خاطر صرفه جویی نمی خرم اما تو همچین حرفی رو میزنی؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!اگه حساب نکردی روش بده به من .من خیلی بیشتر پول احتیاج دارم:320:البته منم باهاش نصف اون کار رو انجام داده بودما.
خلاصه ما موندیم و این شوهر ولخرج.البته ناشکری نمی کنم الان یکم برای رفتن به خونمون داره پس انداز می کنه که اون موقع زیاد به مشکل بر نخوریم.
الانم دارم دنبال بهترین بانک برای باز کردن یک حساب مشترک می گردم و می خوام بهش بگم که من تا زمانیکه خونه بابامم نمی تونم توی پولام باهات شریک باشم چون نمی خوام خوانوادم بفهمن این قضیه رو که تو از پولای من استفاده می کنی تا بعد ببینیم چه می شود!!!!!!!

سلام دوستان. من دوباره اومدم. با شوهرم کلی صحبت کردیم اما کاملاً بی نتیجه بود.بهش گفتم ببین بهتره که پولای من توی جساب خودم باشه و در صورتیکه پولای تو واسه خرجامون نکشید از مال من مصرف بشه و اگر هم رسید که چه بهتر مال من پس انداز میشه، ما هر چی پولمون بیشتر باشه خرجمون هم بیشتر میشه پس بهتره همه پولاها یکجا نباشه و ...
اونم گفت: می دونی بر با طرز بیانت خیلی مشکل دارم تو همش پول من پول تو میکنی توی خانواده ما همه چیز مشترک و همه پولها رو بوده تو این عادتت رو از خانواده خودت داری.تو همش یکجوری میگی که اگر هم من از پولای خودم بدم دارم بهت محبت میکنم
گفتم: خب دقیقاً همینطوره.اینو باید بپذیری دیگه.من نه عادتهای خانواده ایه شما رو قبول دارم و نه مال خانواده خودم رو می خوام که بین ما یک چیزی ما بین اینا باشه اینطوری بهتره.
گفت : نه من قبول ندارم که تو داری محبت میکنی! ما جفتمون قبول کردیم توی شرایطی که اصلاً جور نبود زندگی مون رو شروع کنیم پس جفتمون باید تلاشمون رو واسه این زندگی بکنیم.اگر این کارو تو محبت میبینی پس کمک کردن من در کارهای خونه هم به تو محبته!یعنی وظیفه ام نیست!
گفتم:خب دقیقاً همینطوره اینم محبت تو به منه، ارزش قائل شدن واسه منه!
گفت: این نظریه ای که تو داری واسه زمانی بود که من میومدم خواستگاریت و از خونه بابات بردارمت ببرم خرجتو بدم اما من واسه تو خیلی بیشتر از این حرفا ارزش قائلم! ما همدیگرو انتخاب کردیم و...
آخرشم با دلخوری گفت : باشه اصلاً تا زمانیکه من کار درستی پیدا کنم تو محبت بکن بعدش همه پولات واسه خودت!من که از خدامه از تو پولی نگیرم!ولی من اصلاً اینطوری دوس نداشتم که توی زندگی باشیم با هم.
:302:الانم باز قراه که حساب خانواده باز کنیم. در ضمن این دوران اصلاً از من نمی پرسه که تو پول داری، احتیاج داری و... ببنید الان من فقط با یک نخود پول یارانه ام زنده ام. اون پول یارانه می گیره، حقوق سربازی می گیره و تدریس هم میکنه اما تا حالا اینو نگفته که تو پولی می خوای یا نه یا چطور می تونی با 45000 تومن تو ماه زندگی کنی؟! باز هم سر حرف میشه میگه پول ندارم ... تازه بعدشم مدعیه که من خرجی نمی کنم اصلاً!!!!!!!!!!!!!!!!!!به نتیجه دلخواهم نرسیدم بازم:302:کمک دوستان

دوستای گلم بیایید نظر بدید. این حرفایی که با شوهرم زدم و این دلخوری ای که پیش اومد رو چکار کنم؟ البته اصلاً دیگه راجع به این مسائل صحبت نمی کنه و کاملاً مثل همیشه با مهربونی رفتار میکنه.به منم گفت برو حساب رو باز کن و پولای منو بریز توش(یعنی من بشم سرپرست خانوار) من که وقت ندارم. و هیچ حرفی از پولای من نزد. باید همین شرایط پیش میومد؟ اگه اون اینطوری رابطه مون رو دوست نداشته باشه چی؟اون دوست داشت توی زندگی مشترک همه چیز مشترک باشه حتی چیزایی که با هم می خریم مثل خونه، ماشین و... (البته اگه با این وضع خرج کردنش بتونه این چیزا رو بخره)
منم بهش گفتم: من بیشتر دوس دارم این مدیریت مالی ات رو داشته باشی تا ابهتت مردونت واسم حفظ بشه.
اونم تا حدی قبول داشت که از نظر روانی واسه خانومها خیلی مهمه بتونن از لحاظ مالی به شوهرشون تکیه کنن اما میگه چون ما خودمون خواستیم تو این شرایط بریم سر خونمون فعلاً برای ما صدق نمی کنه.
حالا قرار شد 1 ماه از وقتی رفتیم سر زندگیمون ببینیم چقدر کافیه برامون بقیه اش رو توی حساب من بذاریم و فقط بقدر احتیاجمون توی حساب خانواده بذاریم.البته این بقیه فقط شامل پول من میشه ها که اگر نیاز نشد توی حساب خودم بمونه نه باقی پول اضافه اومده اون. چقدر سخته اگه آدم تفاهم مالی نداشته باشه:302:یکم کمکم کنید دوستان و کارشناسان محترم.شرایط الان به نفع ما و زندگیمون هست یا نه؟

عزیزم کاملا مشخصه که وقتی گفتی پول هایی که در میاری رو میخوای پس انداز کنی و فقط پول های همسرتون رو خرج کنید اون به این فکر افتاده!
به نظر من یه حساب مشترک باز کنید یا 2 تا حساب جداگونه و هر کدومتون درصدی از حقوقتون رو برای خرج خونه بذارید.
در مورد این که پول ها دست کی باشه با همسرتون صحبت کنید که 1 ماه شما پول دستتون باشه امتحانی 1 ماه همسرتون هر کدوم بهتر تونست مدیریت کنه پولا دست اون باشه.این جوری به خودش فشار میاره که درست خرج کنه.یه دفتر هم برای دخل و خرج خونه داشته باشید.
اهدافتون رو هم مشخص کنید که مثلا می خواید خونه بخرید ماشین و...و برنامه ریزی کنید.
در همه حال آرامشتون رو حفظ کنید و از هر کونه جر و بحث بپرهیزید:305:
موفق و خوشبخت باشید.:310:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

عزیزم زندگی مشترکه الان هم زندگی خیلی سخته نمیشه با یک حقوق زندگی کرد زمان قدیم نیست که بگیم خرج خونه فقط و فقط به عهده مرده!:305:
یادت باشه:
1.منت نزارییییییی برای این که حقوقت رو برای خونه خرج میکنی.
2.بیشتر باهاش مهربون باش بهش توضیح بده و بگو که قراره با هم یه زندگیه خوب بسازید.
3.آرامش آرامش آرامش
4.سعی کن در مواقع مناسب باهاش صحبت کنی.
5.در عین حال از حق طبیعی خودت نگذر و حقوقت رو تمام و کمال در اختیارش نذار
6.الان دیگه زن ها روی پاخودشون هستن کی گفته که باید برای خرید کوچیکترین چیز از همسرت پول بگیریی!

دقیقاً خودش میگه منت میذاری همش. نازگل 1دونه جون. من دوس ندارم اون روی پولای من حساب باز کنه و ازم بخواد دوس دارم خودم بهش بدم و خودم ابراز علاقه به این کار بکنم. می دونید یک جوری برخورد میکنه که به صورت نا خود آگاه منت میذارم سرش.بارها هم بهش میگم مثلاً پول من بمونه واسه مثلاً مسافرتهامون و در عوضش شام بیرون رفتن رو به ماهی یکبار و حتی دو بار کاهش بدیم و جاش کارایی بکنیم که روحیه مون رو عوض کنیم. من که نمی گم پولام رو پس انداز کنم و بدم به بابا مامانم! ته ته اش قراره واسه همین زندگی خرج بشه. شوهرم دوس نداره که من تنها و یا خودش تنها خرج رو به دوش بکشیم دوس داره مشترک باشه همه چیز و همه تصمیمات.(فکر کنم شریک جرم می خواد داشته باشه :311:)میدونم نازگل 1دونه عزیزم زندگی سخته و یک دست صدا نداره پس باید توی این شرایط سخت 1کم محدودیت رو هم واسه یکسری چیزا قائل شد دیگه نه که بی توجه خرج کرد و فکر هیچ فردایی نبود.
پس من میرم این حساب خانواده رو باز می کنم و نصفی از پولم رو داخل حساب میذارم و نصف دیگه اش رو توی حساب خودم و برای اینکه ناراحت نشه برای خودم طلا می خرم با اینکه از طلا و جواهرات زیاد خوشم نمی آد ولی می خرم که پولم خرج بیخود نشه و بمونه واسمون.اینطوری بهتر نیست دوستان؟!!!!!!