نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان خوبم شرمنده !
بخدا منظوری نداشتم !
بابا منظورم اینه که اکثر دخترها زود ازدواج میکنن !
حالا به خانواده ام چطوری بگم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مشکل من فقط اینه که کار ندارم !
همه چی جوره !!! ( خونمون 2 طبقه است ، سربازی ندارم ، اعتماد به نفس فوق العاده ام و از همه مهمتر خدا رو دارم )
باشه این دفعه رو میبخشمتون!دیگه تکرار نشه ها...:310:
خب این که بقیه چیزا جوره که خیلی خوبه.
شما بهتره رسما اقدام کنید یا با پدر دختر خانم در اینباره صحبت کنید که به شما مهلتی
بدهند(البته زمانش مشخص باشه) که کار مناسبی پیدا کنید . بعد سریع اقدام میکنید برای
نامزدی...:310:
یعنی چی که چطور به خانوادم بگم؟ شما اگر واقعا نگران این هستید که دختر خانم رو از دست ندید خیلی راحت با اونها قضیه رو مطرح میکنید و اینطوری میتونید با همفکری خانواده راه حلی پیدا کنید.
پسر با اعتماد به نفسم !انجام ندادن سربازي يعني رفتن به ماموريتي براي دو سال بدون امكان اداره زندگي خود و همسر!كار نيز ..من اعتماد به نفس خلوص نيت و تلاش تو براي بدست آوردن يه زندگي درست رو تحسين ميكنم. اما اگه توقعات طرف مقابل رو ندوني و در نظر نگيري مشكل خواهي داشت.تو خانواده خواهر و برادر بزرگ همدلي عمويي خاله اي كه بهت نزديك باشه نداري؟كه زبان دلت بشه و بيان كنه؟:72:
سلام به همه دوستان
ممنون از راهنمایی هاتون !
یه مژده : امروز با دختر خانم صحبت کردم و اونم کاملا با نظر و شرایط من موافقه و فقط گفته که باید درسش تموم بشه !!!
بخدا دارم پرواز میکنم !!! :310:
اگه بگم این حرف زدنم چه تاثیری روی من داشته شاید بعضی هاتون باور نکنید !!! :227:
( اول از همه ایمانم به خدا بیشتر شده میدونید چرا ؟ چون قسم میخورم که هر وقت از خدا یه چیزی رو خواستم بهم نه نگفته !! --- ثانیا تمرکزم روی درسهام بیشتر شده و بهتر میخونم -- ثالثا زندگیم یه رنگ دیگه ای پیدا کرد !!!)
بخدا قسم میخورم که خوشبختش کنم ، آخه خوشبختی واقعا حق اونه !!! :323:
ممنون از راهنمایی هاتون !!! :46:
باز هم خدا رو صد هزار مرتبه شکر !!!!!!! :323:
درسته که من تجربه ی انچنانی ندارم و توی این امور متخصص نیستم اما به نظر من شما میتونین با مدرک لیسانستون یه کار نیمه وقت پیدا کنین و قضیه رو با پدر و مادرتون(به خصوص با اونی که راحت تر متونید حرف بزنید) در جریان بزارین و اگه مخالف بودن و قانع نشدید خیلی رک و پوست کنده بگید که قانع نشدید و یه جور دیکه مسئله رو بررسی کنید بعد ه این که راضی شدن خیلی ساده و بی شیله پیله برید خواستگاری به نظرم اگه ایشون واقعا به شما علاقه داشته باشن با شرایط سخت شما کنار میان و تازه بعده اینه که میفهمین که ایا واقعا دوستون داره یا نه؟؟
و یقینا اگه جواب مثبت بدن شما با انرژی مضاعفی برای خوشبخت کردن ایشون تلاش میکنین و اگه هم جوابشون منفی بود هم بازم شما با خیال راحت میتونین ادامه تحصیل بدین(البته با این اوضاعی که شما گفتین فکر کنم یه کم طول میکشه که فراموشش کنین)
امیدوارم تونسته باشم کمک تون کنم
از دوستان هم خواهش میکنم اگه نقدی به این تفکر وارده، اونو بیان کنن تا منم بتونم یه تغییری تو ایدولوژی زندگیم بدم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط keyvan