سیسیلی عزیزم
حتما خیلی برات سخت بوده چنین روز هایی رو گذروندن... می دونم که خاطرات آدم هایی که می رن تا مدت ها پیش چشم می مونه و یادشون زخم دل رو تازه می کنه ... تا مدت ها باور نمی کنی اون آدم دیگه نیست و وقتی هم یواش یواش باورت شد، حسرت می خوری که ای کاش خاطرات بیشتری با هم داشتید ..
ای کاش "دوستت دارم" های بیشتری می گفتی و می شنیدی ..
می دونم. حتما خیلی سخته ...
اما تو این یک سال تو خیلی بزرگتر شدی بانو. خیلی چیز ها رو یاد گرفتی.
اینکه در برابر سختی حتی از نوع خیلی خیلی شدیدش، میشه تاب آورد ...
اینکه قدر نعمت هایی که دور و برت هست و آدم هایی که دور و برت هستند رو بیشتر می دونی ...
حالا دیگه می دونی زندگی به مویی بنده....حیفه که با بهانه های الکی به کام خودمون ناخوشش کنیم...
و ...
قدر این درس ها رو بدون :72:
روز هات به رنگ شادی عزیز دلم :46::43: