اونایی که جدا شدن کمک کنن

مریم عزیزم اینکه فکر می کنی شوهرم رو هنوز دوست دارم خودم عقیده ندارم .من از شوهرم تنفر ندارم و دوست ندارم هیچوقت مشکلی براش پیش بیاد اون شوهر من نیست ولی پدر پسر منه و این پل ارتباطی قوی باعث شده که واقعا دلم نخواد اذیت بشه .حتی برای طلاق هم من اصلا اذیتش نکردم .با اینکه می تونستم درخواست مهریه بدم و خیلی بابت محکومیت های دادگاهیش ازش نقطه ضعف بگیرم ولی هیچ کاری نکردم من قبلا ازش یه خونه گرفته بودم که مبلغش کمی از مهریه من بیشتر بود ولی رسیدی از دریافت مهریه از من نداشت .حتی توافقی هم روی این مساله نداشتیم .من خودم همینو به جای مهریه برداشتم و جریانو راحت تموم کردم.نمی خواستم همه پل ها رو پشت سر خودم خراب کنم .اون خیلی توی مدت طلاق بهم فحاشی کرد و حرفهای خیلی زشتی زد اما حتی یک بار هم جوابش رو ندادم ..جواب اس ام اس هاشو اصلا نمی دادم .نمی خواستم پرده دری کنم ولی عزیزم هیچ علاقه خاصی هم بهش نداشتم .الان هم ندارم نه حس علاقه هست و نه تنفر ..ولی تو راست میگی عزیزم .مردای پولدار خیلی مغرورن .منم اینو کاملا قبول دارم .واقعا فکر می کنم هر زنی شوهرش پولدار شه عملا بیچاره شده!!! البته این نظر شخصی منه...شوهر منم خیلی به پولاش افتخار می کرد .الان هم می کنه .چقدر مردای پولدار خوش خیالن که فکر می کنن پولشون قدرت میاره چون من اینو عملا شاهد بودم که اونایی هم که دور و برشون رو حسابی می گیرن هیچوقت بخاطر خودشون دوستشون ندارن ...ولی شوهر من اینا رو نمی فهمید ..عشقش این بود که فامیلاشون بیان التماسش کنن که با ماشیناش یه دوری بزنن!! یا اینکه مدام بهش بچسبن که کلید ویلاهاشو ازش بگیرن برن خوشگذرونی ....زندگیشون در همین حده ..رضایتشون از زندگی توی اینا خلاصه میشه ولی هیچی براشون سنگین تر از این نیست که به جایی برسن که بدونن پولشونم کمکی بهشون نمی کنه..اونوقته که قاطی می کنن و کارشون مثل شوهر من میکشه به فحش های رکیک اس ام اس کردن...یا مثل شوهر تو میفتن به الواتی های بچه گانه...
کاری که شوهر منم زیاد می کرد..
عزیزم شرایط من با تو یه جاهایی متفاوت بود من چون بچه داشتم و نمی خواستم که درگیر بشم با شوهرم و گذشته از اینا برام مهم بود که روابط پسرم رو با باباش خراب نکنم و باباشو زخمی نکنم خیلی کوتاه اومدم و همه چی رو توافقی تموم کردیم ..ولی تو شرایطت فرق می کنه ...نیازی به مدارا نداری..نگرانی هم نداری که بچت در جریان درگیری شما نباشه و آرامشش مختل نشه ..پس نیازی نیست که کوتاه بیای .امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری.

الهیییییییی قربونت برم دوستمممممممممممممم....دردت تو جونم! منو تو بهتره دیگه فکر ازدواج نکنیم همون ی بار واسه 7 پشنمون بس بود....

فدات بشم عزیزممممم ..:46::46:مهربون من...:72:
اینقدر بدبین نباش .دنیا پره از مردای خوب که وجودشون گرمی بخش خانواده هست ..ما از اول انتخاب درستی نداشتیم ..همه این وقایع قابل پیشگیری بود ..

میشه دلایل طلافتون روبگید لطفا:303:

نازی عزیزم نمی دونم سوالت از منه یا مریم !!
اما اگه در مورد من پرسیدی من مشکلاتم یه طوماره!! چون نزدیک 14 سال زندگی کردم .ولی قبلا یه تاپیک توی تالار داشتم به نام :
تجربه های من پنجاه ساله [color=#FF0000]
خودمم الان نمی دونم کجاست و بهش دسترسی ندارم !! کاش یکی از اعضای تالار کمک کنه بدونم چجوری میشه پیداش کرد ..چون واقعا با چند تا جمله نمی تونم بیان کنم .شاید بقیه بتونن کمک کنن..:72::72:

سلام دوست عزیز
من تجربه طلاق را دارم راستش من اینقد اذیت شدم تو زندگی مشترک که بعد از طلاق حس میکردم یه پرنده از قفس رها شده و البته من تو سن کم ازدواج کردم و تو سن کم جدا شدم و چند روز بعد از طلاق خبر قبولیمو تو دانشگاه شنیدم و شهر محل زندگیم و کلا زندگیم عوض شد ولی چیزی که تو این مدت اذیتم کرد تنهایی بود اینکه هیچ کس تورو بخاطر خودت نمیخواد و نمیشه روی حس عاطفی هیچ کس حساب کرد چون من ادم خیلی عاطفی هستم و نمیتونستم با کسی رابطه برقرار کنم که قراره یه چند صباحی با من باشه و بعد بره واسه همین خیلی از این بابت اذیت شدم ولی 2سال پیش با یکی مثل خودم اشنا شدم و ازدواج کردم والان خیلی حس خوبی دارم که تنها نیستم و احساسا رضایت دارم
از ته دل برا همه اونایی که جدا شدن آرزو میکنم ناراحتیاشون تموم شه و به آرامش واقعی برسن

ترانه عزیز
خوشحالم که از شرایط زندگیت راضی هستی .من مثل تو احساس تنهایی نمی کنم چون پسرم رو پیشم دارم و اون تقریبا تمام وقتمو پر می کنه و درست عین خودت هم واقعا به شوهرم وابستگی نداشتم ..
الان هم خدا رو شکر مشکل خاصی ندارم جز اینکه ایران نیستم و روابط خانوادگی با کسی ندارم .همش احساس می کنم اگه ایران بودیم اینقدر تنها نبودیم ..در هر صورت خوشحالم و برات آرزوی شادی و موفقیت می کنم.:72::72::72:

با سلام و ارزوی موفقیت . عزیزم همیشه به خداوند بزرگ توکل کن :323:. گذشت زمان خیلی به شما ارامش خواهد داد.

ممنونم بهارک جان
این تاپیک رو من خیلی وقت پیش باز کردم .نمی خوام بگم که خیلی اوضاعم رو براه و عالیه چون درست نیست اما خدا رو شکر هر روز که می گذره احساس می کنم اونهمه دلهره و ترسی که داشتم داره جاشو به آرامش میده ..الان نسبت به 5 ماه پیش که جدا شدم خیلی آروم تر شدم و اوضاع زندگیم ذره ذره داره روی روال میفته ..دوستان خوبی دارم که این مدت خیلی بهم کمک کردن و خانواده ای که با اینکه خیلی منسجم نیستن اما همشون منو واقعا دوست دارن و از صمیم قلب توی این مدت منو حمایت کردن و خوشبختانه خیلی خوشحالن که جدا شدم !!
هنوزم خیلی راه پیش روم هست .خیلی برنامه برای زندگیم دارم ..تصمیم گرفتم درسمو ادامه بدم و به خودم برسم .از لحاظ مالی هنوزم روی روال نیستم اما خودمو به خدا سپردم و شک ندارم که اون همه چیز رو به خوبی سر و سامون میده ..ممنونم که درکم می کنی.:72:

عزيز دل از اين كه ما رو از خبر به سامان رسيدن و آرامش خودت مطلع كردي سپاسگذارم.دنبال كردن روند اين تاپيك و خودنش ممكنه ..كه چه عرض كنم يقينا بسياري از دوستان رو از اين حقيقت آگاه ميكنه كه زمان قادره بسياري از ترس ها و دغدغه هاي ما رو بخصوص با مديريت بهبود ببخشه.منتظر روزي ام كه خبر خوشبختي كامل شما عزيز دل و پسر گلتونو بشنوم عزيزم:72: