کلینیک تخصصی ترک اعتیاد همدردی

شيدا جان، من نميدونم شما چقدر نسبت به hamishetanha شناخت داريد، اون هيچ كاري رو به درخواست كسي انجام نميده. وگرنه ازش خواهش ميكردم. به قول خودش، هميشه واسه كاراش دليلي داره.
البته اين خودش هم يه مثاله واسه بحث ما. مثلا اون دوست داره موفقيت رو با رياضت و غلبه بر نفس به دست بياره. اما من مثل اون فكر نميكنم . فكر ميكنم بايد فهميد مشكل كار كجاست. به عبارتي من معتقدم بايد متوجه علت شد تا كاري رو انجام نداد، ولي اون ميگه بايد انجام نداد تا متوجه علتش شد. خب هم يه نقايصي تو كار منه، هم يه نقايصي تو كار اون. چون من براي پرهيز از كاري به درك علمي ميرسم، ولي به درك شهودي نميرسم و اينه كه به درك كاملي از كارام نميرسم و سست ميشم. ولي اون برعكس منه. به درك شهودي ميرسه، بعد علميشو هم درك ميكنه. اما اينم يه مشكل داره. چون ممكنه طي تجربه چيزهايي از دست بره كه برگردوندنشون ناممكنه. مثلا تو همين كلينيك ترك اعتياد!
hamishetanha ميره تا بفهمه چرا نبايد بياد. اگر قانع شد ديگه نمياد. اگر قانع نشد، برميگرده. ولي من خوب فكر ميكنم كه چرا نبايد بيام. اگر به نتيجه رسيدم، سعي ميكنم عمليش كنم. اگر نه، خب ميمونم.

جمله فوق الذكر! رو هم اتفاقي گفتم . داغ دلم تازه شد. چه كتابي رو از دست دادم.:302: من كلي كتاب دارم. اين كتابو هم داشتم، اما بديش به اينه كه افراد زيادي ميان كتابامو امانت بگيرند. منم يادم ميره به كي امانت دادم. بعضي ها برميگردونند، بعضي ها هم فراموش ميكنند. :302: اين كتاب هم جزء اون دسته كتاباييه كه نميدونم دست كيه و كجاست و طرف هم كه انگار يادش رفته!:302: فكر كنم بايد پشت كتابام تاريخ برگشت بزنم و نام امانت گيرنده و اطلاعاتش رو هم به سيستم بدم.:311: فرصت نكرده بودم بخونمش كه دادم رفت....
متاسفانه من شيرازم و اينجا تو آبان ماه نمايشگاه كتاب ميزنن.

در مورد رشته ام هم ، وقتي ميخواستم بيام دانشگاه هيچ علاقه اي به فيزيك نداشتم، فقط به نجوم علاقه داشتم. گفتم فيزيك رو تحمل ميكنم و عوضش با انتخاب گرايش نجوم، نجوم رو كامل ياد ميگيرم. اما اين درس نجوم با اون چيزي كه من بهش علاقه دارم زمين تا آسمون فرقه. همش فرمول ها و محاسبات به درد نخوره. اون اطلاعاتي كه ميخوام خودم با مطالعه به دست آوردم و با مطالعه هم به دستش ميارم. اما راستش تو دانشگاه هيچ چيز جديدي ياد نگرفتم، منم خيلي پر هيجانم. از كاراي خسته كننده بدم مياد. ميخوام براي فوق تغيير رشته بدم. يه رشته كه توش يه فرمول هم نباشه. ديگه خسته شدم....:302:

سلام به دوستای گل (معتادم :163:)

راستش من تقریبا هر روز به همدردی سر میزنم ولی تست دادم و معتاد نبودم! :104:
در واقع وقتی که من تو همدردی صرف می کنم، زمانی رو که به بقیه کارهام باید اختصاص بدم مخدوش نمی کنه. (البته بنده فعلا در مرخصی به سر می برم!)

اما چطور این اتفاق افتاده شاید برای دوستان هم مفید باشه.
فرضا من در ایام مرخصی ام تصمیم به مطالعه گرفتم. برای خودم دقیقا برنامه ریزی کردم. یعنی در یه روز چند صفحه مطالعه کنم. بعد این چند صفحه رو هم تقسیم بندی کردم و بین هر قسمت یه تایم استراحت بخودم دادم. خوب تو اون تایم استراحت میام و به همدردی سر میزنم و استفاده می کنم.
در واقع اینجوری هم به برنامه ام میرسم و هم از همدردی استفاده می کنم و چیزی فدای چیز دیگه نمیشه.

امیدوارم این راهکار برای نجات حتی یک معتاد به همدردی مفید واقع بشه و اونرو به آغوش خانواده برگردونه... :33: (عجب جوی منو گرفت!!!!!!!)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
یکسال شارژ رایگان کلیه انجمن ها از جمله انجمن آزاد برای baby عزیز به خاطر ایجاد این تاپیک .

البته baby عزیز وسوسه نشوی بابت این شارژ اعتیادت عود کنه ها :311: :311:

---

منم همدرد ، يک پولدار بي درد
دواي درد معتادان وبگرد


ولي درد خودم درمان ندارد
هرآنكس عضو شود ، سامان ندارد


چنان من نشئه مي سازم خماران
نمايم روز و شب فکرش پريشان


تو پنداري كه بنده ناتوانم
هزاران رستم از پا مي فشانم


اگر شيري اگر هستي تو هرکول
اگر داري تو ميليون ها تومن پول


اگرباشي تو عاشق همچو فرهاد
درآخر مي رود شيرينت از ياد


اگر هستي تو ( عضو عادي ) ما
بزودي مي شوي يک ( عضو کوشا )


هرانساني كه با همدردي شود يار
سر انجامش شود چون BABY زار


به جز اين در سرش فكري ندارد
که کي پستي زند شارژي برآرد


نه فكر طفلك دلبند باشد
نه فكر همسر و فرزند باشد


زماني مي رسد ، تنها و غمگين
بله فرداي او هست ، عاقبت اين


شب و روزش به همدردي وفا دار
بله از لطف ما او گشته است يار


خودش بيچاره و آلاج كرده
كه زن بر ديدنش بي تاب کرده


اگرغافل شود آن زن ز شويش
ببيند عاقبت همدردي هوويش



تست منم مثبته :328:
__________________________
متن اصلی

سوال این جاست که آیا این اعتیاد بد و مضر است؟

ظاهرا برخی از دوستان به راحتی این جا خود را معتاد به همدردی اعلام می کنند و از این امر ناراحت نیستند بنابراین می توان گفت که این اعتیاد ضربه ی جدی ای به آنها نزده است. از طرف دیگر برخی از دوستان نیز با نشانه هایی چون "افت تحصیلی" و "مشغول بودن ذهن و refresh کردن زیاد برای دیدن ارسال جدید" رو به رو بوده اند.
آیا اعتیاد به یک سایت که می تواند نکات مثبت و منفی ای داشته باشد امری ناپسند است؟
آیا استفاده از همدردی آفاتی نیز دارد؟

این سوالاتی است که من می خواهم به آن ها بپردازم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

کلمه اعتیاد که از عادت می آید در مورد عادت به استفاده از مواد مخدر استفاده می شود، مخدر در لغت یعنی ضعف و سستی و مواد مخدر به موادی اطلاق می شود که نوعی ضعف و سستی و از خود بیگانگی را به وجود می آورند.

استفاده از مواد مخدر جهت کاهش درد بیماری و آرام سازی بدن در طول دوره ی درمان امری بوده است که از قدیم و در طب سنتی مورد توجه قرار می گرفته است. مشکل هنگامی بروز پیدا می کند که فرد بیمار به جای اقدام به درمان و رهایی از درد تداوم در استفاده از مخدر را برمی گزیند و ضعف وسستی ای که برای جلوگیری از درد به او تزریق شده است را به مبارزه با بیماری برمی گزیند این شخص هر روز و هر روز ضعیف تر می شود

منم تست دادم منفی بود ولی اخه بازم فک میکنم معتادم:316:
زیادم نمیشه به این مدت انلاین بودن تکیه کرد من خودم بیشتر از اینکه ان باشم اف هستم واینجا(تالارو) دنبال میکنم.
خب اقای مسلمان ما منتظریم که زودی به این موارد بالا بپردازید:D

اما آیا اعتیادهای مجازی مانند اعتیاد به چت، تالارهای گفتگو، بازی، شبکه های اجتماعی و ... نیز همان سستی و ضعف حاصل از مواد مخدر را به همراه دارند ؟
علت اعتیاد به این محیط ها چیست؟

برای مثال در مورد اعتیاد به بازی می توان نیاز به "تخیل" ، رفع ضعف هایی که در عالم واقعی قادر به رفعشان نیستیم و نوعی توانایی فوق العاده در ذهن، نیاز به حس پیروزی، رهایی از تنهایی و ... را عوامل اعتیاد به بازی های کامپیوتری دانست. پرورش حس تخیل با افزایش مطالعه باعث میشود به جای آن که کودک بخواهد با تخیل دیگران خود را ارضا کند خود با مطالعه تخیلی فراتر داشته باشد. ایجاد محیطی دوستانه با همسالان کودک را از تنهایی می رهاند و نیاز به رفع تنهایی با بازی را در او از بین می رد و ...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در مورد اعتیاد به ارتباط های مجازی:
عوامل:
1. تنهایی :
الف : تنهایی فیزیکی: تنهایی فیزیکی که معمولا در مورد اشخاص مجرد و دانشجوها رخ می دهد یکی از عوامل نیاز به ارتباط های
در مورد اعتیاد به ارتباط های مجازی:
عوامل:
1. تنهایی :
الف : تنهایی فیزیکی: تنهایی فیزیکی که معمولا در مورد اشخاص مجرد و دانشجوها رخ می دهد یکی از عوامل نیاز به ارتباط های مجازی است، تنهایی ای که از طریق محیط به شخص تحمیل می شود او را مجبور به فرار از تنهایی از راه های مجازی می کند.
ب: تنهایی روحی: اشخاصی که با محیط خود دچار نوعی بیگانگی شده اند و امکان ارتباط با دوستان، خانواده و هم سالان را از دست داده اند، زوج هایی که از ارتباط با همراه و همسر خویش ناتوان شده اند، افراد عاشقی که نمی توانند مساله خود را با هم سالان و همراهان خویش در ارتباط بگذارند و به علت این که مساله شان را کسی نمی داند در جمع احساس تنهایی می کنند و افرادی که دچار نوعی از افسردگی و انزوای شخصیتی شده اند و توسط محیط پذیرفته نمی شوند معمولا در این گروه قرار می گیرند.

در مورد تنهایی و راه حل آن :
در مورد تنهایی فیزیکی که عامل اعتیاد خودم به همدردی بوده است :302: راه حل های محدودی وجود دارد:
تماس تلفنی با دوستان و آشنایان برای رفع احساس تنهایی و تعامل با دوستان، گسترش دایره ی دوستان و همراهی دوستان در برنامه های تفریحی و استفاده از کتاب جهت رفع احساس تنهایی بهترین راه حل هایی هستند که من می شناسم اما راه حل اساسی این مساله رهایی از تنهایی است! (خداوند من را هم از تنهایی رها کند و همسر خوبی به من دهد :323: :310: )

در مورد تنهایی روحی :
این مورد در واقع مهمترین عامل شکل گیری همدردی می باشد، یعنی کمک به افرادی که در محیط خود و در بین جمع نمی توانند از حس تنهایی رهایی پیدا کنند، همدردی البته بنا بوده است با بازسازی این رابطه تنها مرهمی موقت جهت درمان باشد و نه مخدری جهت فرار از درمان!
اشخاصی که دچار نوعی از انزوای اجتماعی هستند در محیط های مجازی و ارتباط های مجازی شخصیتی قوی و مثبت و دارای تعامل های اجتماعی خوب را برای خود متصور می شوند، گاهی اوقات این افراد با توانایی کسب شده از محیط مجازی در محیط حقیقی نیز شخصیت خود را بازآفرینی کرده و از انزوا رهایی پیدا می کنند و گاهی اوقات این ارتباط ها تنها تخدیری است که جای درمان را می گیرد

مساله ی بعدی در مورد اعتیاد به ارتباط های مجازی نوعی مسئولیت مجازی است، نوعی تعهد برای حضور در چت در زمان مشخص که ناشی از وابسته شدن است، نوعی تعهد برای پاسخ در تالار به عضوی خاص که ناشی از احساس مسئولیت است و نوعی تعهد در مقابل شخص و اشخاص دیگر در شبکه های مجازی، احساس وظیفه برای پاسخ دادن و رفع مشکل و ...

این عامل اعتیاد البته در نگاه اول بسیار مثبت ارزیابی می شود، کمتر کسی را می یابید که احساس مسئولیت را مثبت نداند اما توجه به این که این احساس مسئولیت مجازی می تواند شما را در مقابل مسئولیت های واقعی بی تفاوت کند و زمانی را که باید به کار، تحصیل، بودن در کنار خانواده و دوستان اختصاص دهید را به خاطر یک مسئولیت مجازی از دست بدهید نکته ی منفی ای است.

در عامل اول که تنهایی بود گفتیم که تنهایی فیزیکی و روحی اشخاص را به استفاده از محیط های مجازی می کشاند اما احساس مسئولیت باعث می شود در زمانی که احساس تنهایی وجود ندارد نیز به این رابطه ادامه دهند! و برای رفع مسئولیت در سرکار، در کنار خانواده و ... به محیط های مجازی سرکشی کنند و زمان باارزشی را از دست بدهند!

برای رفع این مشکل باید همیشه یادمان باشد که مسئولیت ما در قبال همسرمان، فرزندمان، خانواده و دوستانمان و کارمان بسیار بیشتر از مسئولیت ما در مقابل رابطه ای مجازی که می تواند هر لحظه شروع شده و هر لحظه پایان یابد می باشد.

مسلمان عزیز،

این تاپیک هم طنز بود، هم جدی.

من مطالبی که شما نوشتی رو خوندم و به نظرم جالب بودند. تشکر!

ولی خب، اگر به اکثر پست های تاپیک دقت کنی، بیشتر با این مشکل با یک حالت طنزگونه نگاه شده.

حالا یکبار فرشته مهربان افتخار داده، یک پست خنده دار نوشته، دیگه شما ناراحت نباش! :)
مطمئنم منظور ایشون اصلاً خنده به پستهای شما نبوده، بلکه بیشتر جوابی بوده بر پست های طنزگونه ی این تاپیک.

حامد جان ممنون از توضیحت شما درست می فرمایی دلیلی برای ناراحت شدن من وجود نداشت و من از فرشته مهربان هم باب پست نابه جایم عذرخواهی می کنم.

سلام به دوستان همدردم در این تاپیک

ابتدا اجازه میخوام چند تشکر ویژه داشته باشم ،

ابتدا از استاد گرامی جنای آقای سنگتراشان بدلیل حق خواهی و احساس مسئولیت فوق العادشون نسبت به نسل جوان و کمک به آنان در جهت یافتن عزت و منزلتشون و بهر برداری بهتر از فرصتها و موقعیت شون در این دوران و...

این تاپیک تو تالار درست مثل اینه که شما بری تو شبکه تلویزیونی و بعد از تبلیغ ساندویچ مک دونالد ، از مضرات همبرگرهای اون بگی!!

یه موضوعی که باعث میشه همدردی جاذبه داشته باشه مواردی اینچنینی هست ، همه افراد از تبلیغ سایت و وبلاگ شون خشنود میشن ، اینجا وقتی یه عضوی میاد و میگه بهتره در وقت گذاری تو سایت کنترل لازمه رو داشته باشیم و اعتدال رو رعایت کنیم (عملا کمتر تالار بیائیم ) تشویق میشه .

دوم از آقای مسلمان بدلیل رهنمودهای بسیار ارزنده شون که بار علمی و محتوائی این تاپیک رو بالا بردن و وارد حوزه مجزائی از ثبت صرفا تجربیات کردن . و درخواست از ایشون جهت ادامه دادن این قبیل ارسالها.

سوم از دوست عزیزمون 888 و شعر بسیار زیباشون و سایر دوستان که نظر دادن.

امیدوارم مجموعه این نوشته جات ، در مسیر رشد و تعالی شخصیت حقیقی مون بکار بیاد و تک تک لحظات عمرمون رو هدفدار ،مفید و پرثمر کنه . پرداختن به یه اولویت مارو از سایر طرحها و برنامه هامون غافل نکنه.

و اما تجربه دیگه در جهت ترک :

1-وقتی تاپیک دنباله دار ایجاد کنیم ، هر از چند روز باید یه بخش دیگه از اونو رو تکمیل کنیم . این باعث میشه که یه جور الزامی درما برا ورود به سایت بوجود بیاد.

2- وقتی در ارائه راه حل به مراجع ازش سوالی رو بپرسیم ، خود به خود دوس داریم بدونیم او چه پاسخی داده تا ادامه مشاوره رو جلو ببریم . اگه میخوایم رو اومدنمون کنترل داشته باشیم باید مراقب این قبیل ارسالامون باشیم.
نیامدن آقای سنگتراشان در ایام بعد از سال جدید ، نمونه خوبی برا این موضوع هست.

3- ارسالهای از نوع کل کل (تخصص این کعتاد قبلی) ، باعث تفکر رو موضوع شده ، وسوسه اومدن رو بیشتر میکنه.

4- من از نوار نارنجی رنگی که پیام "شما ... پیغام خصوصی خوانده نشده دارید" از همه بخشهای تالار بیشتر خوشم میومد ومیاد ، استفاده زیاد از پیام خصوصی یکی از آفات وابستکی به تالاره.

امان از ذغال بد (شارژ رایگان) و رفیق خوب :46: