تنهایی

نيلوفر و گلستانه و ....سلام

دختران و پسراني كه همگي تحصيل كرده هستيد و بر حسب شرايط خاص موجود بر جامعه با مشكل بيكاري دست و پنجه نرم مي كنيد و به دنبال راهكاري براي رهايي از بيكاري و تنهايي و عواقب آ ن هستيد .

و گاها پيشنهادات خوب اما مقطعي هم براي رهايي از مشكلاتتان به هم مي دهيد . به نظر شما ارتباط مجازي برقرار كردن و دوست يابي و سرگرمي هاي مجازي كفايت گر زندگي نيازهاي جوان امروزي است ؟!

من با ارتباط گيري با دنياي بزرگ و بي در و پيكر مجازي مخالف نيستم اما در ذهنم يك سئوال پيش مي آيد و آن اينكه آيا اين انرژي هاي جوان در جاهاي ديگر نمي تواند مورد استفاده قرار بگيرد كه سود مندتر باشد به نوعي كه نيازهاي جوانان را به شكل سازنده تر مرتفع كند ؟!

از نظر من سن شما ،سن آموختن است . سن حضور در مجامع عمومي و فعاليتهاي حقيقي و تاثير گزاري بر روي افراد و اجتماع است . حيف اين وقت و انرژي نيست كه در فضاي مجازي هدر رود ؟!( اين حرف به معناي ترك سايت و باطل كردن فعاليت مجازي نيست ) بلكه نظرم بر محدود كردن و زمان بندي و سازماندهي آن است .

به نظر من حضور در كلاس هاي آموزشي مي تواند راهكار خوبي باشد براي كنده شدن از فضاي دلتنگي و تنهايي .

و باز به نظر من محدود نكردن ذهن و فكر بر مسئله ي رشته ي تخصصي و بيكاري و.... استفاده از تجسم خلاق و خلاقيت به خرج دادن و ايده گرفتن از تخيلات و افكار نوگرايانه و تمركز بر نيازهاي جامعه و اموري كه در جامعه به آن نيازمنديم اما جاي خاليشان به خوبي احساس مي شود زمينه ي فعاليت و كار را ايجاد مي كند .

يادمان باشد با توجه به فضاي امكاناتي كه داريم مي توانيم از كل فضا به نفع خودمان استفاده كاربردي كنيم و بستر ساز حركتهاي مدرن و حتي غير مدرني باشيم كه با فضاي باورهاي اجتماعي ما هم همخواني هاي لازم را داشته باشد . آيا تنها امكان شما براي رفع احساس تنهايي و بيكاري چسبيدن به سايت ...( هر اسمي ) است ؟!

اگر قرار باشد كه من بيكار باشم و تنها.

آيا نمي توانم در يك مركز توانبخشي فعاليت كنم . اگر قرار است من پول در نياورم دست كم مي توانم از منبع انرژي و عشق خودم به ديگران بدون چشمداشت ببخشم و از نظر من اين راهكار بهتري است براي رفع نياز هاي دروني من تا مثلا مثل وزغ پاي دستگاه زل بزنم به صفحه مونيتور و.....

اما باز اگر قرار باشد من بيكار باشم و تنها .
و ايده بالا ايده مناسبي با توجه به شرايط روحي و جسمي و ...من نباشد . يك نخ بر مي دارم و دور يك كش شروع مي كنم به بافتن و در نهايت كه از خلاقيتم هم بهره بردم مي شود يك گل سر و همه را مي ريزم درون يكسبد و مي برم مي فروشم و.... .

و باز اگر قرار باشد من بيكار باشم و تنها و بي پول .
اين همه كاشي و سراميك خوشگل و رنگارنگ و سنگ و گوني و گل خشك كه در اطراف زندگي هر كدام از ما ريخته روي كف خيابان بر مي دارم و به آنها جاني تازه مي بخشم و دور يك آينه و.... مي چسبانم .

به نظر من همه ي شما جوان هستيد و ايده هايي به مراتب نو تر و جالب تر و متفاوت تر از من داريد كه هر كدام ستودني است كار كردن را از يك جايي شروع كنيد تا به قول پرهام اگر شرايط و فضاي امكانات تغيير كرد شما بتوانيد نسبت به آن زمان اقدام و عمل كنيد .شايد پرهام توانست و پيشنهاد كاري مناسب با رشته هاي تحصيلي تان را برايتان فراهم كرد حتي براي يك نفر .

سلام گلستانه عزیز
امیدوارم از هر چی ناامید میشی مثل من
ولی از خدا ناامید نشی حیف که نمیشه اینجا راحت صحبت کرد ولی راهکار های زیادی وجود داره تا شما از این مشکل موفق بیرون بیاید بد فکر نکنید بیشتر منظورم در باره مادرتون بود
اگه دوست داشتی حرفام و بشنوی
ایمیلم و بهتون میدم
________________________
این پست توسط keyvanویرایش شد.

معرفی ایمیل و آی دی ،ممنوع

سلام به همه دوستان عزیزم
نیلوفر عزیز از آشنایی با شما خیلی خوشحالم:46:
بچه های اینجا همه خوبن.با اینکه همدیگرو نمیشناسن ولی مثل یه دوست با هم همدردی می کنن. همدیگرو راهنمایی میکنن.ولی ما چون مشکلاتمون شبیه به همه بیشتر همدیگرو درک میکنیم.من دنبال کار هر جا بگین رفتم .ولی تا آشنا نداشته باشی بهت محل نمیکنن.مدرک ارشد که سهله فوق دکترا هم براشون ببری میگن اول بگو معرفت کیه.ولی چاره ای هم نیست.مجبوریم اینقدر بگردیم تا پیدا بشه.من امیدوارم یه کار خیلی خوب به زودی پیدا کنین.موفق باشید:72::72::72:
ani عزیز نظراتتون برای من محترمه. ولی هر آدمی با یه اهدافی زندگی میکنه.من به اندازه سنم برای رسیدن به هدفم تلاش کردم تا بهش دست پیدا کنم. نمیتونم یه دفعه همه چیز رو فراموش کنم بگم عیب نداره اگه کار نیست میرم مثلا گلدوزی میکنم میبرم میفروشم. البته من گفتم تا یکی دو ماه پیش آدم فعالی بودم. به کاری علاقه داشتم و دنبالش کردم. اونقدر که تونستم ازش درامد داشته باشم. اوایل خوب بود ولی به دلیل مسائلی (که البته دست من نبوده) نشد که ادامه پیدا کنه. تا اینکه گذاشتمش کنار.
به کارافرینی و این چیزا هم خیلی فکر کردم ولی اگر سرمایه هم داشته باشم تنها نمیتونم. تازه من فکر نمیکنم بچه هایی که چه از طریق این سایت یا سایتهای دیگه با دیگران ارتباط برقرار میکنن تمام وقتشونو اینجور جاها سپری کنن.یا انتظار داشته باشن از این طریق زندگیشون خوب سپری بشه.بدون هیچ مشکلی و دیگه هیچ نیازی نداشته باشن.
گاهی وقتا فقط حرف زدن و اینکه ببینی کسی حرفاتو میشنوه آرومت میکنه. وبرای من و امثال من که واقعا کسی رو نداریم که بتونیم باهاش صحبت کنیم و ازمشکلاتمون بگیم این جاها خیلی خوبه.
از نظرات و راهنماییهاتون خیلی ممنونم:72::72::72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

تورس عزیز من هیچ وقت از خدا نا امید نمیشم.

سلام دوباره
این خیلی خوبه که به خدا هنوز امید داری
ولی بهتره با مادرتون حرف بزنید و اگه ظرفیتت بالاست و از جواب مادرتون ناراحت نمیشید پیشنهاد میکنم که یه کم سر به سر مادرتون بزارید و باهاش صمیمی بشید
بعضی مواقع شوخی کردن و کارایی از این قبیل بهترین جواب و میده

سلام
تورس عزیز گفتم من و مادرم خیلی با هم هماهنگ نیستیم.وقتی مادرم خوابه من بیدارم.وقتی که من خوابم اون بیداره.من خونه هستم اون بیرونه. من میخوام صبحانه بخورم اون میخواد ناهار بخوره و الی آخر...
باهاش صمیمی هستم ولی نه اونطوری که شما میگین.کلا مادرم آدم تقریبا جدی هست. منم یه کم ازش ارث بردم.زیاد اهل شوخی و اینجور چیزا نیستیم.

سلام به دوستای عزیزم
دوباره میخوام مزاحم شما بشم تا راهنماییم کنین.امروز روز خیلی بدی داشتم.من همینطوری دارم دنبال کار میگردم ولی نیست.این مسئله باعث شده اخلاقم یکم بد بشه.حوصله نداشته باشم.خوب شما جای من باشین چکار میکنین؟وقتی همه جا بهتون نه میگن میاید خونه میگید ومیخندید!نمیگم رفتارم درسته ولی دست خودم نیست.اطرافیانم نباید یکم منو درک کنن؟امروز خواهرم اومده بود خونمون.هر وقت میاد انتظار داره من شاد وخوشحال باشم.خوب منم یکم بی حوصله بودم.سر هیچی شروع کرد با من دعوا گرفتن.هر چی بهش گفتم من دعوا ندارم گوش نکرد.مامانم هم که انگار دل پری از من داشت حرفای خواهرمو تایید میکرد و یه چیزی هم روش میزاشت.تقریبا هر چی خواستن بهم گفتن.میگن تو دیوونه هستی و ما رو هم دیوونه کردی.زندگی ما رو سیاه کردی.روز خوش واسمون نزاشتی و ... .باور کنین من فقط بی حوصله بودم.چند ساعت داشتن باهام دعوا میگرفتن.هرچی میگفتم بس کنین همینطور ادامه میدادن. دیگه موندم چکار کنم.هیچ کس درکم نمیکنه تو چه شرایطی هستم.با خودم داشتم فکر میکردم اگه برم شهر دیگه مثلا تهران شاید بتونم کار پیدا کنم.البته من شهر دیگه فامیل یا آشنایی ندارم.میخواستم کمکم کنین.یا اگه راه حلی دارین بهم بگین

:325::325::325: لطفا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط golestaneh

:325::325::325: لطفا

---

سلام گلستانه عزیز

میشه بپرسم موقعی که دنبال کار میرید، چطوری برخورد می کنید؟

اگر اجازه بدید چند تا نکته رو درباره ی کاریابی یاداوری کنم:

وقتی دنبال یه کار و بیزینس میرید بهترین تیپ خودتون رو بزنید!(منظورم آرایش و اینا نیست، بلکه لباس، پرستیژ، جدیت و مرتب و منظم بودنه) پررو باشید!(خیلی مهمه!) رزومه خودتون رو همراه داشته باشید(مثلا مدرکتون چیه، سوابقتون، تحقیقات، مقالات،مهارت ها_حتی غیر مرتبط به کارتون)و... هر چیزی رو که فکر می کنید لازمه ذکر کنید. بهتره که پیشنهاد همکاریتون رو در نامه ای رسمی نوشته باشید و ادامه اطلاعات رو به صورت رودررو و مکالمه انجام بدید.

آنتونی رابینز یکی از مربیان معروف موفقیت دنیا میگه برای اینکه شرکت های مختلف خدمات و محصولاتشون رو به فروش برسونند طوری به مخاطبشون القا میکنند که انگار اگر محصول یا خدمت ایشون رو نخرند بیچاره میشند و عقب میفتند!!! :)
به همین طریق شما وقتی برای کار مراجعه میکنید باید طوری رفتار کنید که طرف با خودش بگه: ای داد بیداد! من اگه اینو از دست بدم دیگه نمیتونم مشابهش رو پیدا کنم!!! :199:

اما درباره ی اینکه درکتون نمیکنند پیشنهاد می کنم کمی فعال تر باشید. اگر اونها درک نمیکنند شما سعی کنید متوجهشون کنید که در چه وضعیتی هستید. لازم نیست که حالت تهاجمی داشته باشید، فقط اونها رو درجریان احساسی که دارید قرار بدید، احتمالا موضوع حل میشه:321:
مثال: خواهر جان حال من خوب نیست، لطفا دو سه ساعت من رو به حال خودم بگذارید!

شاد باشید.


:18::72:

سلام SENSEI عزیز
ممنون از راهنماییتون.از دیشب تا حالا داشتم دق میکردم.حرف شما درست.ولی یه موقعی هست که آگهی میدن وآدم میره دنبالش یه وقت هم هست که اصلا کسی نیاز نداره.من تو این مدت که دنبال کار میگردم فقط یه بار به خاطر آگهی که دادن رفتم.که اونم موقع مصاحبه گفتن ما انتخابمونو کردیم.همینطوری داریم از چند نفر دیگه هم مصاحبه میکنیم (یعنی سرکاری).بقیه جاهایی که رفتم هیچ کدوم آگهی ندادن.اصلا نمیزارن کار به دادن مدرک و رزومه و اینجور چیزا برسه.هنوز دوجمله اول رو نگفته میگن ما اصلا نیاز نداریم حالا هر چقدر هم که شرایط شما خوب باشه. وقتی اصرار میکنم میگن اگه دوست داری مدرکتو بزار ولی اصلا امید نداشته باش که باهات تماس بگیریم.تا حالا خیلی جاها درخواست دادم و مدرک گذاشتم ولی حتی یه مورد هم نشده که زنگ بزنن.دیگه خسته شدم
در مورد اینکه درکم نمیکنن.من دیروز روز بدی داشتم.دیروز با امیدواری چند جا رفته بودم که درخواست بدم.ولی همشون کاملا منو نا امید کردن.احساس بدی داشتم.با مادرم اومدم درددل کنم دیدم به حرفم توجهی نمیکنه.وقتی خواهرم اومد خواستم باهاش صحبت کنم دیدم مدام حرفو عوض میکنه.اصلا انگار نه انگار من ناراحتم.من چندین بار گفتم من اصلا شرایط خوبی ندارم ولی هیچ کدوم گوش نمیکردن وهمش میگفتن تو کی شرایطت خوبه.همیشه همین هستی؟خیلی ناراحت شدم:302:
حداقل میتونستن به حرفام گوش بدم یکم خالی بشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط golestaneh

سلام SENSEI عزیز
ممنون از راهنماییتون.از دیشب تا حالا داشتم دق میکردم.حرف شما درست.ولی یه موقعی هست که آگهی میدن وآدم میره دنبالش یه وقت هم هست که اصلا کسی نیاز نداره.من تو این مدت که دنبال کار میگردم فقط یه بار به خاطر آگهی که دادن رفتم.که اونم موقع مصاحبه گفتن ما انتخابمونو کردیم.همینطوری داریم از چند نفر دیگه هم مصاحبه میکنیم (یعنی سرکاری).بقیه جاهایی که رفتم هیچ کدوم آگهی ندادن.اصلا نمیزارن کار به دادن مدرک و رزومه و اینجور چیزا برسه.هنوز دوجمله اول رو نگفته میگن ما اصلا نیاز نداریم حالا هر چقدر هم که شرایط شما خوب باشه. وقتی اصرار میکنم میگن اگه دوست داری مدرکتو بزار ولی اصلا امید نداشته باش که باهات تماس بگیریم.تا حالا خیلی جاها درخواست دادم و مدرک گذاشتم ولی حتی یه مورد هم نشده که زنگ بزنن.دیگه خسته شدم
در مورد اینکه درکم نمیکنن.من دیروز روز بدی داشتم.دیروز با امیدواری چند جا رفته بودم که درخواست بدم.ولی همشون کاملا منو نا امید کردن.احساس بدی داشتم.با مادرم اومدم درددل کنم دیدم به حرفم توجهی نمیکنه.وقتی خواهرم اومد خواستم باهاش صحبت کنم دیدم مدام حرفو عوض میکنه.اصلا انگار نه انگار من ناراحتم.من چندین بار گفتم من اصلا شرایط خوبی ندارم ولی هیچ کدوم گوش نمیکردن وهمش میگفتن تو کی شرایطت خوبه.همیشه همین هستی؟خیلی ناراحت شدم:302:
حداقل میتونستن به حرفام گوش بدم یکم خالی بشم

---

بله، اینکه آدم حرفی بزنه اما دیگران متوجه نشند و درک نکنند ناراحت کنندست و شما به خاطر اینکه مادر و خواهر به حرف شما توجه نکردند ناراحتید...
توکل به خدا... ان شاالله که فرجی حاصل میشه... من که امیدوارم...:203: