+عدم امکان ارتباط با همسرواختلاف با خانواده همسر

سلام محدته جان
مطالب بالا را خواندم و خوشحالم که به سوالم جواب داده بودی. به نظر من شوهر و خانواده شوهرت کار بدی کردن ولی انقدر که دوستان شلوغش کردن نيست البته من خودمم با خانواده شوهر مشکل دارم و هيچوقت دلم نمی خواست اينجوری بشه. خوشحال می شم برام بنويسی که جه راهی رو پيش گرفتی که به آرامش برسی و ؟آیا تونستی مسایل با شوهرت را حل کنی.

سحر 1 خوبم
خیلی خوشحالم که مرا مورد اعتماد خود دانشته و مطالبم را خواندی ولی یک مطلب مال یکی از دوستان ( طاهره) است که فکر کنم بتواند به شما هم کمک کند. عیناً در ذیل می آورم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طاهره

سلام دوست خوب من ،

می خوام باهات صادق باشم ،
دلم می خواد بهت بگم بیا و این بار به جای تحمل و مبارزه با شرایط حاضر ، روی خواستن ، دوست داشتن و
بذل محبت به همسرت سرمایه گذاری کن اما می ترسم . می ترسم از اینکه خسته باشی ، می ترسم از اینکه چون
نه تو و نه همسرت رو خوب نمی شناسم توصیه ی من نتونه اونطور که باید کمکت کنه ...

نمی دونم متوجه منظورم هستی یانه ؟ اما خیال می کنم آدما برای اینکه بتونن با هم ارتباط داشته باشن باید همدیگه رو دوست داشته باشن . و این در محیطی با عنوان خانواده از نیاز و ضرورت هم بالاتره ، بلکه یک امر بدیهیه ...

دلایل زیادی وجود داره که ما نمی تونیم شخصی رو دوست بداریم :
ممکنه اون رو گناهکار بدونیم ، ممکنه احساس کنیم که از ناحیه ی او مورد ظلم قرار گرفتیم ، ممکنه فکر کنیم ما رو اصلا نمی فهمه ، ممکنه او رو در حد خودمون نبینیم و هزاران دلیل برای دور شدن و فاصله گرفتن ....

تمام اینها دلایلی هست که می تونه منطقی باشه و قابل درک . اما یه نکته وجود داره . چقدر تلاش کردیم که او رو متوجه افکار و احساساتمون کنیم و مهمتر از اون چطوری و با چه زبونی ؟ از اون گذشته آیا از خواست های درونی او ، آیا از احساسات و افکار او باخبریم ؟ شاید به همون نسبت که ما خودمون رو صاحب حق و محق می دونیم او هم نسبت به ما و ارتباطش با ما همچین نظری داشته باشه .
از تو سوال می کنم محدثه (که می دونم دلت می خواد این وضعیت تغییر کنه )
آیا تا حالا بدون پیشداوری ، بدون حس انتقام جویی و بدون در نظر گرفتن وظیفه ناشی از همسری به همسرت به عنوان یک انسان و یک مرد که می تونی دوستش داشته باشی و عاشقش باشی نگاه کردی ؟ آیا هیچ وقت سعی کردی بدون حس توهین و تحقیر و قضاوت و فقط برای اینکه فارغ از هرچیز دیگه ای تنها و تنها دوستش بداری بهش نگاه کردی ؟ آیا تا حالا پیش اومده که بدون ادعای حق و صرفا از دریچه ی نگاه او به مسائل نگاه کنی ؟....

می دونم . می دونم که کار خیلی سختیه . بویژه اینکه اگه طرفت باهات همراه نباشه تمام این کارا ممکنه بیفایده به نظر بیاد و حتی سخت وحتی ناممکن ... اما اینم می دونم که وقتی تو بخوای همه چیز شدنیه حتی اگر سخت باشه و زمانبر ...حداقلش اینه که از تحمل این شرایط به مراتب بهتره ... امتحانش که ضرری نداره ، نه ....

محدثه ؛
چیزی که مهمه اینه که این زندگی، زندگی توست و هیچ کسی به اندازه ی تو زیر و بمش رو نمی دونه ... این توئی که می تونی با ابتکار عمل ، با هوشمندی ، با درایت و با مدیریت مناسب زندگیت رو متحول کنی . ...
و در واقع این هنر توئه که چطوری بتونی به نفع زندگیت ، زندگی رو پیش ببری . حالا هرچی هم که من یا هر کس دیگه
بخواد بگه ...

اما من معتقدم این عشقه که عشق می یاره . و مطمئنا این نفرت نیست که زاینده ی محبت و دوست داشتنه ...

بسیارند بهانه های دوری ؛
به دستم بهانه ای بده
دست آویز كوچكی تا در كنار تو باشم
اشاره ای
نوشته ای كه خلاصه در دو واژه
عضلاتی گشاده در چهره و
لبخندی رها

به دستم بهانه ای بده... "رویا زرین"


یه لینک برات می ذارم . شاید خوندن مطالبش بتونه بهت کمک کنه . فقط خواهش می کنم از خوندن اون مطالب خسته نشو و با تعمق و تامل بهشون فکر کن . ضمنا عمل و تمرین رو هیچ وقت فراموش نکن ...

http://www.shamisapsy.com/psy_m_r_khanevadeh.htm

یادت نره کلمات و واژه هایی که در ارتباط بادیگران ازش استفاده می کنیم قدرت جادویی دارن ، مشروط براینکه بدونیم کجا و چطور ازشون استفاده کنیم ...


از صمیم قلب برات آرزوی موفقیت می کنم .

---

سلام محدثه ی عزیزم ،
به خاطر وضعیتی که برات پیش اومده غمگین شدم .

فکر می کنم برای تغییر شرایطی اینچنین که در دراز مدت ایجاد شده و افراد زیادی هم در اون دخیل هستند باید زمان بیشتری اختصاص بدی .
خودت خوب می دونی که وقتی در ارتباط با دیگران حرمت ها شکسته می شه و احترامها زیرپا گذاشته می شه منطق و تعقل کمتر جایی برای نفوذ داره و این احساسات افراد هست که نقش اساسی در تغییر یا تشدید اوضاع بازی می کنه .

مهمتر و سخت تر از اون اینه که اغلب ، زمان زیادی لازمه تا خاطره های تلخ ناشی از
بی احترامیها ترمیم بشه که اون هم فقط با جایگزینی حرمت و مهرورزی امکان پذیره ...
همونطوری که الان برای شخص خودت این مساله داره صدق می کنه . مطمنا تو رفتار بد اطرافیانت رو فقط با رفتار خوبشون می بخشی نه با ...

بنابراین به نظرم می رسه باید زمان بیشتری صرف کنی و بیشتر از اینکه سعی کنی با دلیل و برهان همسرت و دیگران رو قانع کنی که اشتباه می کنند با مهارت ، اسلحه ی بذل احساسات خوب رو به دست بگیری و همه رو مورد هدف قرار بدی .
می دونم دست تنهایی . می دونم رنج آوره وقتی بخوای همه چیز رو عوض کنی و هیچ کسی نباشه کمکت کنه .
پیشنهاد می کنم در حال حاضر تمام تلاشت رو روی همسرت متمرکز کنی و سعی کنی با تاثیرگذاری روی او شرایط رو کمی آروم کنی ...

توصیه می کنم پست 11 موضوع "مرا در حل مشکل همراهی کنید " از همین انجمن رو که آقای سنگ تراشان نوشتن یه بار دیگه بخونی .

دوستت دارم و برای موفقیت و شادی تو دعا می کنم .

سلام محدثه-0
سئوال شما و پاسخهای دوستان را با دقت بررسی کردم. به نظرم با وجود نکات بسیار با اهمیتی که طاهره عنوان کردند به خصوص پست 23 ، نیازی به جواب دیگری نباشد. اما یک نکته، امیدوارم از طرز صحبت گردآفرید ناراحت نشده باشید. او اشتباه فاحشی کرده است که اینگونه و به این شکل در مورد همسر شما صحبت کرده است.
مسئله ای که می خواهم اضافه کنم و البته به نحوی در پست 23 طاهره نیز آمده است. اینست که برای تغییر در مورد این مسائل مزمن، صرفا دانایی و آگاهی کافی نیست. و نیاز به مهارتهای عملی و تکرار آن در بستر زمان می باشد. و همچنین احساسات خالصانه جهت تلطیف اوضاع، نه احساساتی سیاست بازانه برای تغییر اوضاع
از آنجا که بستر اینترنت، و تلفن و ....، بیشتر از این که عمقی باشند ، سطحی و همه جانبه هستند، آن ارتباط حسنه لازم و شرایطی که برای مشاوره نیاز هست را به ارمغان نمی آورند و تنها سرنخهایی به افراد می دهند و جهت نمایی هستند که شما مسیر صحیح را خودتون در عالم واقع بپیمائید. لذا توصیه اکید می کنم که حتما مشاوره حضوری با یک مشاور خانواده داشته باشید. و مهارتهای خاص ارتباطی مبتنی بر احساس را گام به گام ، با استمرار و ثبات و بدون انفعال در مورد رفتار ناصیحیح شوهرتان پیش بگیرید.
به هر حال شما انتخابگر هستید. اگر علیرغم راههای صحیح توصیه شده و انجام آن و استمرار آن تغییری ایجاد نشود، شاید جدا شدن سود بیشتری برای شما، فرزند و حتی همسرتان داشته باشد. ولی این ایستگاه آخرست. در حالیکه من تصور می کنم علیرغم همه اقداماتی که کرده اید شما در ایستگاههای اول هستید. چون روش شما در مورد مهریه و ...، اوضاع را خرابتر کرده است. و مسائل اجتماعی با وظایف اقتصادی و ....، در هم گره خورده است.
انتظار نداشته باش با این چند خط مسائل شما حل شود. اما اگر این چند پست در شما انگیزه بیشتری جهت پیگیری حضوری و رفتن به مشاوره را ایجاد کرده باشد و اینکه تغییرات زمان بر و هزینه بر هستند، به نظرم کافیست که شما گامهای عملی بلندی را شروع کنید.

با تشکر فراوان از طاهره جان و جناب آقای سنگ تراشان.
جناب آقای سنگ تراشان امیدوارم بتوانم حضوری با خودتان صحبت کنم چون کم و بیش از مشکلاتم با خبر هستید و فکر کنم بتوانم راحت تر ارتباط بر قرار کنم و برای حل مشکلم از راهنمایهای موثر شما استفاده نمایم. با تشکر فراوان.
طاهر خانم گل. با تشکر از راهنماییهای بی دریغ و موثر شما و دلسوزانه پای درد دلم نشستید. ممنونم دوست خوبم.

شايد بتواني از راه محبت با همسرت وارد شوي ... هر چه باشد تو بيشتر از مادر و خوهرانش با اويي ..و فرصت زيادي براي وابسته كردن خود به او داري... حتي ااگر به قول ديگران رواني هم باشد... گاهي ديوانگان هم با محبت رام مي شوند....

سعي كن بيشتر از اين زمان را از دست ندهي ... مدتي با او در مورد مشكلات بحث نكن.. خاطرات تلخ گذشته را مرور نكن... هركاري كه باعث مي شود او عصباني شود و تو را كتك بزند انجام نده..... تا مدتي فقط محبت......
بعد از ماهها اگر خواستي با او صحبت كني ..... با آرامش نه حالت دعوا..... به مادر و خواهرانش كاري نداشته باش.... فقط مسايل دو نفري را مطرح كن..... تو كه خوشبختانه با خانواده اش قطع رابطه كرده اي و آنها ديگر نمي توانند تو را اذيت كنند...
اگر فكر مي كني آنها او را ياد مي دهند باز هم مي تواني با محبت مداوم ... كارهاي آنها را خنثي كني...

لباس زيبا بپوش ... آرايش كن... غذاهاي مورد علاقه همسرت را آماده كن... با لبخند به استقبالش برو ..... با مهرباني با او سخن بگو..... نه يك روز... چند ماه ... كم كم روزهاي بد فراموش مي شود.... و عشق را از مرگ نجات مي دهي ... فقط طلاق نگرفتن به دخترت كمك نمي كند بلكه ... روابط بين تو و همسرت ، تاثير زيادي بر روي او دارد