اگه شما باشین در این موقعیت های خاص چیکار میکنین؟

سلام مرسی که جواب دادین


بالهای صداقت باید اول از همه از شما تشکر کنم که اینقدر باحوصله به من جواب دادین
عزیزم اصلا قصدم اینجا خدایی نکرده بحث نیست اما یه توضیح کوچیک بهت میدم که هنجار یا به عبارتی باید و نباید های زندگی ما الان تحت فرهنگ خانواده ای با خانواده دیگر کاملا فرق میکنه و مشکل من هم این هست مگه نه اینکه عرف رو هم همین خانواده های یه جامعه میسازن خوب وقتی فرق زمین تا اسمون بین فرهنگ بعضی از خانواده ها با خانواده های دیگر هست خوب اینجا هست که ادم دچار تناقض میشه خوب شما داری طبق فرهنگی که درش بزرگ شدین و خانواده خودتون میگین منم از شما خیلی ممنونم اما میخوام بگم که این فرهنگ ممکنه در خانواده ای زمین تا اسمون با شما فرق داشته باشه و اون اتفاقا این کاری که شما میگی یعنی عقب نشستن رو بی احترامی تلقی کنه .در این جامعه ای که اینقدر هنجارشکنی درش اونهم در جامعه کنونی داره صورت میگیره دیگه نمیتوان زیاد به این حرفی که شما زدین مطمئن بود که :

ولی در جامعه ما (همون مملکت ما که خودتون ذکر کردید) نشستن در صندلی جلو ناهنجار تلقی می شود



چون ممکنه دقیقا به همون دلایلی که گفتم اتفاقا در فرهنگی نشستن در عقب ناهنجار تلقی شه خلاصه این چیزی که دقیقا به اداب و رسوم هر جامعه ای ربط داره که اون هم الان در کشور ما دیگه تو خیلی از خانواده ها در حال تغییر هست یا تغییر کرده است و اینکه در کشور ما الان اختلاف فرهنگی زیادی وجود داره بنابراین نمشه با قاطعیت کامل بگین که چیزی که شما میگین هنجار جامعه است





فرشته مهربان عزیز این رو گفتین که:
تصمیم گیری در این مورد بر میگرده به نگرش و عقائد و آداب و هنجارهای مورد توجه هر شخصی ، پس من نوعی باید تکلیفم را با خودم و این مواردی که گفتم را شفاف کنم و بعد راهمو انتخاب کنم .

مشکل اینجاست که این تصمیم گیری علاوه بر اینهایی که گفتین به همین موارد یعنی عقاید واداب و ... طرف مقابل هم برمیگرده و من باید این موارد رو در طرف مقابل هم در نظر بگیرم که مشکل پیش نیاد و این هست که کار منو مشکل کرده



اما به هر حال ممنونم من نتیجه ای که گرفتم این هست که اگه آشنایی هست که میشناسمش و با فرهنگش اشنایی دارم و کلا اونو قبولش دارم که اینجا مسئله ای نیست و خودم راه درست رو حدس میزنم اما اگه هم کسی هست که من از فرهنگش خبری ندارم و بهتر بگم که درست نمیشناسم که فرهنگ خانواده اش چی هست و اداب و رسومش چیه ایا از خانواده ای مذهبی و سنتی و ... هست اولا اصلا سعی میکنم سوار نشم و اگه هم دیگه خیلی خیلی اصرار کرد و راهی نبود عقب میشینم



راستی این تاپیکو باز نگهش دارین چون به هر حال ممکنه موارد دیگه و موقعیت های دیگه ای هم پیش بیاد و بیام و براتون بگم تا راه درست رو در پیش بگیرم
ممنونم
:72:

سلام دوستان

یه مشکلی برام پیش اومده می خوام نظر شما روهم بدونم.

فکر کنیدیه همکار غیرهمجنس که رابطه کاریتون باهاش زیاده،البته توی یه شرکت دیگه مشغول به کاره وشما فقط

بواسطه کارتون باهاش درارتباطید،پشت تلفن بهتون بگه"من بیمارم ،حال ندارم وامروز نمیتونم بیام"وهی ازبی حالی

ومریض بودنش ناله کنه.بعدهم بگه"می خوای مدارک رو باپیک بفرست بیاد جلوی در سونوگرافی" فاصله سنیتون هم

زیادنباشه، دراین حالت چیکارمی کنید؟آیا حالش رو می پرسید؟می پرسید که چی شده؟یابعد اونروز که دوباره

مکالمه تلفنی دارید حالش رو می پرسید؟

من اینکارو نکردم چون فکر کردم شاید احساس کنه برام مهمه ولی بعدش سردوراهی موندم که نکنه بی ادبی

باشه؟حالابه نظرتون تواین موقعیت خاص چیکارمیشه کرد؟

اگه خیلی باهاش صمیمی هستین، خوب زنگ بزنین حالشو بپرسین
اگه رابطه تون فرمال هست، صبر کنید دفعه ی بعد ازشون احوال پرسی کنین

پی نوشت: ارتباط دائم بهرحال سبب واکنش عاطفی (علاقه یا تنفر، کم یا زیاد میشه) و وقتی پای علاقه ولو از نوع خیلی ضعیفش میاد، فرد هی فکر میکنه و هی فکر میکنه و وضعیت خودشو پیچیده تر و پیچیده تر میکنه...

ا- سعی می کنم از جهت نگاه یا حرکت دستش یا اینکه وسایل رو از کدوم صندلی برمیداره که برای نشستنم آماده کنه بفهمم جزو کدوم دسته ست. اگه علامتی ندیدم بطور پیش فرض ( تصور عامه) عقب می شینم اما خودم فکر می کنم جلو نشستن محترمانه تر و طبیعی تر هست(برخلاف تصور خیلیا)

2- اگه حس کنم تماس ضروری بوده صبر می کنم. اگه کمی فاصله گرفت فاصله مو حفظ می کنم تا راحت باشه اگه به راه رفتن ادامه داد همراهش میرم. اگه فکر کنم تماسش ضروری نبوده و باهاش صمیمی باشم به شوخی یا جدی بهش می فهمونم که کلافه شدم. اگه هم که رودربایستی داشته باشم تحمل می کنم و یادم می مونه دفعه بعد یا باهاش بیرون نرم یا به فکر عکس العمل مناسب برای چنین مواقعی باشم:325:

سلام بچه ها

تصور کنین که میخواین با ماشین خواهرتون برین دنبال دوستش که از شما چند سال بزرگتر است و برین بیرون شام بخورین شما هم برای بار اول هست که دوستش رو میبینین .حالا به نظر شما وقتی رفتین دنبال دوستش (مثلا دم شرکتش )باید شما پیاده بشین و بهش سلام بدین یا اینکه تو همون ماشین که هستین و( حتما هم جلو و کنار خواهرتون هستین) میشینین و تو ماشین که نشست بهش سلام و احوال پرسی میکنین؟

دوستان خواهشا زودتر اگه میشه بهم بگین که باید چیکار کرد؟

گل بیرنگ جان، سلام.
شما خانم هستی دیگه؟
و خواهر مورد نظر، از شما کوچیکتره یا بزرگتر؟ (اینجوری که گفتی فکر کنم ازت بزرگتره. حالا دو جورش رو میگم)

من خودم رو توی این شرایط میذارم، اگه خواهرم ازم بزرگتر باشه، و شرایط پیاده شدن هم باشه (مثلاً خیابون شلوغ نباشه و جای پارک درست و حسابی باشه)، پیاده میشم. اگه شرایط پیاده شدن نباشه، خودم رو اذیت نمیکنم.

اما اگه ازم کوچیکتر باشه، راحت تر برخورد میکنم. چون احتمال اینکه بهش بربخوره کمتره. پیاده نمیشم اما وقتی میاد میشینه توی ماشین باهاش گرم برخورد میکنم که از پیاده نشدنم برداشت بد نکنه یه وقت.

:104:
من هم دقیقا همین کارومی کنم.

چون بار اوله باید پیاده بشی تا ذهنینت مثبت بهش بدی.

:323: