یک بیت شعر زییا بنویسد

خداوندا اگر داشتم ذلیل داشتنم می کند ندارم کن
خداوندا اگر کاشتم اسیر چیدنم می کند بیکارم کن
اگر اندیشه خیانت به یاران برسرم افتاد بر سر دارم کن
اگر به لحظه غفلتی در افتادم پیش از سقوط هوشیارم کن
اگر رنج بیماران لحظه ای از دلم بیرون رفت سخت و بی ترحم بیمارم کن
خداوندا خارم کن اما مردم آزارم نکن

که صیدم به کمند است ؛؛ افتادگی آموز گر طالب فیضی
از همت داوود نبی بخت بلند است ؛؛ هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

امیدی که دارم به فضل خداست
که بر سعی خود تکیه کردن خطاست


****

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

قومی متفکرند اندر ره دین؛قومی به گمان فتاده درراه یقین,
میترسم از انکه بانگ آید روزی,که ای بیخبران,راه نه ان است و نه این

چون من خیلی وقته اینجا پست نزدم ،‌ 3 بیت زیبا می نویسم:

بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است
با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع

کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت
تا درآب و آتش عشقت گدازانم چو شمع

همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو
چهره بنما دلبرا تا جان بر افشانم چو شمع

سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین
تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع

بی دوست شبی نیست که دیوانه نباشیم

مستیم اگر ساکن میخانه نباشیم

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا باز آمد


دل آزرده ما را به نسیمی بنواز
یعنی آن جان زتن رفته به تن بازرسان

مارا چه غم ار باده نباشد که دمی نیست
از عمر که با ناله مستانه نباشیم

من این بیت را هرچند تکراریست ولی چون خیلی دوست دارم می نویسم:

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور


من ........................