سلام مریم خانم ، خوش آمدی عزیزم:72:
خواهر عزیز من هم شما رو درک میکنم و وقتی خودنم رو جای شما میذارم میبینم واقعا سخته که از همسرت که در کنارش زندگی میکنی و بهش اعتماد داری همچین موردی ببینی.
قبول ،همسرت کار درستی نکرده و نمیکنه که پنهانی با کسی غیر از همسرش ارتباط داره و این برای شما آزار دهنده و غیر قابل تحمله؛ اما تو الان باید ببینی چه کاری بهتره انجام بدی نه اینکه اول کاری که به ذهنت رسید انجام بدی(که همون اشکار کردن موضوع هست).تو میتونی خیلی واضح و بی رو درواسی چشمت رو ببندی و همه چیرو بهش بگی و احساس تنفرت رو هم بهش نشون بدی اما عزیزم فکر بعدش رو کردی ؟؟
مطمئنا اوضاع بهتر از این که هست نمیشه بلکه به مراتب بدتر میشه و احتمالاً همه اونچه که تو این مدت حتی با ظاهر سازی ازت پنهان کرده رو خودش میگه اونوقت چی ؟
بزرگترها میگن « سنگ تا وقتی سنگینه که سرجاش باشه همین که از جاش بلند شد دیگه سنگین نیست» احترام متقابل بین زن و شوهر هم همینطوره .
اونوقت یا باید کاملا آگاهانه بپذیری و کنار بیای و دیگه هیچوقت هیچی نگی یا اینکه زندگیت رو ول کنی و بری بدون اینکه به عواقب کار و زندگیتون فکر کنی!
مریم جان برای حل این مشکل فعلا به تنهایی اقدام کن و نتیجه رو بسپار به خدا(توکل) .خودت تنهایی برو پیش یه مشاور خانواده و مسئله رو عنوان کن و تا جایی که شد تنهایی با مشاور همکاری کن.
عزیزم هیچ مشکلی نیست که راه حلی نداشته باشه مهم اینه که ما صبور باشیم و آراشم خودمون رو حفظ کنیم و زود از کوره در نریم البته میدونم سخته اما تو میتونی عزیزم چون مسئله برات مهمه و همسر و زندگیت رو دوست داری پس توکل کن به خدا و برو پیش مشاور خانواده
موفق باشی:72:
