مجموعه مطالب زیبا وپر محتوا

لازم است گاهی از خانه بیرون بیایی و خوب فکر کنی ببینی باز هم می‌خواهی به آن خانه برگردی یا نه؟


لازم است گاهی از مسجد، کلیسا بیرون بیایی و ببینی پشت سر اعتقادت چه می بینی ترس یا حقیقت؟


لازم است گاهی از ساختمان اداره بیرون بیایی، فکر کنی که چه‌قدر شبیه آرزوهای نوجوانیت است؟


لازم است گاهی درختی، گلی را آب بدهی، حیوانی را نوازش کنی، غذا بدهی ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه؟



لازم است گاهی پای کامپیوترت نباشی، گوگل و ایمیل و فلان (البته منظورش همدردی هم هست) را بی‌خیال شوی، با خانواده ات دور هم بنشینید ، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و ببینی زندگی فقط همین آهن‌پاره‌ی برقی است یا نه؟



لازم است گاهی بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج تا ببینی در تقسیم عشق در نهایت تو برنده ای یا بازنده؟



لازم است گاهی عیسی باشی، ایوب باشی، انسان باشی ببینی می‌شود یا نه؟



و بالاخره لازمست گاهی از خود بیرون آمده و از فاصله ای دورتر به خودت بنگری واز خود بپرسی که سالها سپری شد تا آن شوم که اکنون هستم آیا ارزشش را داشت؟

پیمانی که باخدا در طوفان بستیم در آرامش فراموش نکنیم

من زمان زيادي در سيرک زيسته ام
وهميشه وهر لحظه براي بند بازان روي ريسمان لرزنده نگران بودم.
اما اين حقيقت را بگويم که مردم بر روي زمين استوارو گسترده
بيشتر از بند بازاني که روي ريسمان لرزنده هستند سقوط مي کنند.

بخشی از وصیتنامه چارلی چاپلین به دخترش جرالدین

اگر روزی حس کردی در یکزمان، عاشق دونفرهستی، دومی را انتخاب کن؛
چون اگرعاشق اولی بودی، به دومی دل نمیدادی

برای کسی که دلش برای خودش نمی‌سوزد، دلسوزی نکنید
.................................................. ............................ارزش که نه
.................................................. .....................................فایده ندارد.

همه ما انسانیم و جایز الخطا
خطا و گناه در خون ماست و بخشش در خون خدا.
خدا بخشنده است و نمی تواند که نبخشد.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اگر در حسرت گذشته و دغدغه های آینده سیر کنی زنده نیستی

برای راحت بودن باید ذهن را از حمل افکار و خاطرات رها سازید
و زندگی خود را از نشانه های ذهنی گذشته پاک کنید
فقط ذهن آزاد است که می تواند آرام باشد
ذهن آزاد ارزشش خیلی بیشتر از خاطرات طلایی است

کار گروهی:

یک وقتی همه و یکی و هرکی و هیچکس همکار بودند
از همه کار مهمی خواسته شد. همه مطمئن بودند که یکی این کارو انجام میده. هرکی می تونست این کارو انجام بده. ولی هیچکس انجامش نداد. از این بابت یکی عصبانی شد چون کار همه بود. همه فکر کرد هرکی می تونه این کارو انجام بده ولی هیچکس نفهمید که همه این کارو انجام نمیده.
و آخر اینکه وقتی کاری رو که هرکی می تونست انجام بده هیچکس انجام نداد.
همه یکی رو محکوم کردند.

انیشتین میگه ممکنه هستی حدی داشته باشه ولی حماقت انسانها ...!!!

متنفرم از انسان هایی که دیوار بلندت را می بینند، ولی به دنبال همان یک آجر لق میان دیوارت هستند که؛
تو را فرو بریزند...!
................تا تو را انکار کنند...!
...................تا از رویـــت رد شـــوند...!

:82:

در جهان تنها يك فضيلت وجود دارد و آن آگاهي است و تنها يك گناه و آن جهل است.