من حساس نیستم او بی مسئولیت است

ممنون عزیزان. 15 کیلوووووووووووووووووووووو ووووو!!!!

چقدر این عدد درذهن ات زیاد است؟!!
15 کیلو زیاد نیست و می توانی با پیاده روی و درست غذا خوردن به وزن ایده ال برسی اما وقتی می گی 15 کیلوووووووووووووووووووووو ووووو!!!!
این روی اعتماد به نفس تو اثر می گذاره و وقتی اعتماد به نفس پائین آمد طبیعی است که روی روابط با اطرافیانت تاثیر منفی می گذارد .

پس فعلا خیلی لطیف و نرم و ظریف با لبهای غنچه و خیلی جمع و جور بگو : 15کیلو :D

بعد هم یک برنامه غذایی درست و دکتر تغذیه و ورزش . دختر به جای فکر کردن به جنگیدن با مادر شوهر و...سر خودت را گرم کن و یک برنامه ی هدفمند با انگیزه سلامت تن و روان برای خودت بگذار .

در گام اول قول بده روزی یکساعت پیاده روی کنی . حتما و بی بهانه هوا سرد بود و ولرم بود و برف بود و گرم بود و...
قند و چربی را از برنامه غذایی ات جدا حذف کن .
نشاسته در حد معقول و روزی 5 قاشق غذاخوری پلو و با چنگال و نه حتی با قاشق و به روش بیل مکانیکی .:D
ماست و شیر حتما بخور :73:
میوه روزی سه واحد با لذت :227:و سالاد تا می توانی .:46:
اسپشیال کرن فلکس هم می توانی مکمل و جایگزین دو وعده غذایی ات کنی و با شیر بخوری .( برای سایز کم کردن ):82:
از این به بعد هم یک تاپیک باز کن برای روند رو به کاهش وزنت و بی خیال این تاپیک و مادر شوهر و فامیل شوهر و کلا قوم شوهر باش . :D

سلام
به نظر من شما بايد همه چيز را دوباره شروع كنيد.
خانواده همسر نبايد براي شما مهم باشد.
بدانيد من بجاي برادر كوچكتان
اگر به جز شما نفر سومي وارد زندگيتان شود همه چيز را بهم مي زند.
براي اينكه بخواهيد زندگيتان را نجات دهيد بايد با امين صميمي شويد چون اين كشتي زندگي شماست كه به وسيله ديگران سوراخ مي شود. به نظر بنده نجات زندگي فقط و فقط از سوي شما صورت خواهد گرفت. شما خودتان را به بيخيالي مطلق و نسبي زنده ايد چيزهايي كه مهم است مي خواهيد بي اهميت جلوه دهيد. براي نجات زندگي گرانبهاي خود بكوشيد چرا با امين زندگي مي كنيد حتما نقاط مثبت بسياري دارد به آنها بيانديشيد.
با سپاس

واااااااااااااااای خدا جون ازتک و تا افتادم:33:
چه تاپیک طولانیییییییییییییییییییی ییییییی 22 صفحه!!!!!! رو یه جا! خوندم وااااااای خداااااا:102:

قابل توجه نازنین خانوم
اگر با دقت بخونید نقل قولی از یکی بچه برایت می گذارم با دقت بخونشاز لینکزور گفتن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط به دنبال محبت

سلام. منم دقيقا مشكل شما رو دارم. ولي وضعيت من يه خورده حادتر شده. شما مراقب باش اشتباه منو تكرار نكني. من اعصابم كه از دخالتاي خانواده شوهرم خورد ميشه، ميام خونه و مدام سر شوهرم غرغر ميكنم. الان طوري شده كه شوهرم با اينكه ميدونه حق با منه و خونوادش توقعات بيجا دارن، ولي ازشون دفاع ميكنه و كاملا در برابرشون كوتاه مياد (البته خيلي وقتا از روي ترس). منم هر روز بيشتر وبيشتر حرص ميخورم، درنتيجه غرغركردنم هم سرشوهرم بيشتر شده، احساس ميكنم ديگه دوستم نداره، همش از خونه فراريه، با وجود توقعات بيجاي خونوادش بيشتر طرفشون ميره،...
منم ديگه كنترل اعصابمو از دست دادم، وقتي شكايت ميكنم هرچي از دهنم درمياد از خونوادش بدي ميگم، هم محبت شوهرم توي دلم كم شده و هم اينكه از خونوادش متنفر شدم. اونا بيش از حد با سياست با محبتشون وارد حريم خصوصي ما شدن. بخدا ديگه نميدونم چيكار كنم، حتي گاهي با شوهرم به طلاق فكر ميكنيم( درحاليكه مشكل حادي باهم نداشتيم). شما بگيد امثال من بايد چيكار كنيم؟ احساس ميكنم ديگه راهي نمونده، منم ديگه كنترلي روي اعصابم ندارم :302: :302: :302: :203:

---

سلام دوستان خوبم.
این هفته خیلی خوب سپری شد. همسرم دوباره عاشق و شیفته شده!!! و من بیشتر به خودم می رسم.
الان دوباره تاپیکم رو از اول خوندم! واقعا چقدر گاهی کودکانه رفتار کردم. ولی دل هم برای خودم سوخت. چه روزهای بدی بودن اون روزها..
در هر صورت من از ذهنم تمام سعیمو می کنم که پاکشون کنم.
همه چیز آرامه و روی غلطک.
همتون رو دوست دارم و روی ماهتون رو می بوسم. چقدر این همفکری ها می تونه در زندگی مفید باشه:72:

خدا رو شکر که روابط رو به راه هست:227::104::104:

سلام. اول از همه بگم چقدر دلم براتون تنگ شده بود.
بالاخره من و همسرم هم رفتیم خانه خودمون. دو تا عروسی گرفتم. یکی برای دوستام و فامیل ها ی خودم ( که پدرشوهرم اینها توش نبودن و من با آرامش مزه عروسیمو فهمیدم ) یکی هم برای خانواده پدری همسرم که با هزار تا زور و پادرمیونی فامیل پدرشوهرم اینها رو هم دعوت کردیم ( که این یکی عروسی واقعا برای من فرمالیته بود )
خدا رو شکر بلاخره آقای همسر فهمید زندگیشو باید دو دستی بچسبه و نذاره هیچ چیزی خرابش کنه. الان هم من اصلا با خانواده همسرم هیچ ارتباطی ندارم. به همسرم گفتم اگه تو می خوای بری خونشون برو یا اگر که می خوای دعوتشون کنی بکن ولی من هیچ وقت نمی یام. که متاسفانه اون هم اصلا خونه پدرش نمیره. حالا چرا و بینشون چی شده من نمی دونم... ولی خدا شاهده که من هر ماه بهش تذکر می دهم که خانه پدرش این ماه هم نرفته !
در هر صورت همه چی الان آرومه و ما هم بالاخره افتادیم رو غلطک .
از همتون که تو روزهای تنهایی و دلتنگیم به دادم رسیدین تشکر می کنم . دوستتون دارم :72:

سلام نازنین خانوم ....
خوبی ..امیدوارم که زندگیتون همیشه استوار باشه ...بنده تمام تاپیک هاتون رو خوندم ..از ۲ سال پیش که باز کرده بودید و غصه زندگیتونو نوشتید ...
در نهایت میتونم بگم واقا لذت بردم شیرزنی مثل شما با این توان و اراده برای زندگیش چه تلاش جانانه ایی کرده ...و خوشحالم با شما در این تالار اشنا شدم ..
تو این جامعه که واقعا تربیت ها درست نیست (بلانسبت بعضی ها) واقعا جای خوشحالیه که دخترانی مثل شما هستند ....بنده که خیلی استفاده کردم ..امیدوارم دوستان هم از این مطالب به نحوه احسنت استفاده کنند ..
امیدوارم همسرتون قدر شما رو بدونه و با تمام وجود شما رو بچسبه و ازتون به طور کامل حمایت کنه همیشه و هر لحظه....
برای ما هم دعا کنید ...با افرادی مثل شما اشنا بشیم ...
لاقربطا

ممنون. خیلی روزهای سختی بودن و پلی بالاخره تمام شدند و برای من فقط کوله باری از تجربه بجا گذاشتند.
انشاله که هم شما و هم تمام جوان ها و خانواده ها خوشحال و شاد باشند.
دووووووووووووووووووووووست تون دارم:72::72::72: