نمایش نسخه قابل چاپ
سلام بر اهالی همدردی :72:
بانوی مهر هستم بعد از دو سال اومدم از خودم بنویسم
حرف های زیادی هست که مهم ترینش : خدا باز هم معجزه ش رو به من نشون داد و من به آرزوم رسیدم و چند روز دیگه تولد یک سالگی دخترم رو جشن می گیریم:43:
دخترم با ورودش دنیای من رو کاملا تغییر داد لطفا برای عاقبت بخیریش دعا کنید :103:
سلام دوستان خوبم .
یه جورایی حالم بهتره ...یعنی زمان خاصی نداره ... یه بار خوبم و یه بار با یه تلنگر کوچیک بهم میریزم ...خبر نمیکنه .... هر چی هست ممنونم که اینقدر مهربانید ...
بخاطر دعاهای خوبتون هم هست که آرومتر هستم ... تمام تلاشمو میخوام بکنم که از این زندگی که هیچ هدفی ندارم خلاص بشم و حتی با کار های کوچک خودمو سرگرم کنم ..
امروز بعد از ظهر توی آشپزخونه بودم که صدای بچه های کوچیک را شنیدم که میخندیدن و بازی میکردن با هم .... خیلی دلم آروم شد و توی دلم دعا کردم ان شاءالله همیشه همینطور شاد باشن و وقتی بزرگ شدن زیر بار سختی ها کم نیارن ...بیشتر سختی ها هم روحی هست تا جسمی ... توی دلم از خدا خواستم همیشه شاد باشن و از ته دل بخندن.
مراقب خودتون باشین .
سلام.
خیلی ناراحتم و نمیدونم چی کار کنم.
خواهر من ام اس داره و 7 ساله یه شب در میون آمپولی باید بزنه که از عوارضش حالتهایی شبیه حالت ـنفولانزا و بدن درده. یعنی یه روز در میون به قول خودش میره جهنم و بر میگرده.
البته در کل ر.حیش خوبه و خودش کاملا زندگیشو . دو تا بچه و ... رو اداره میکنه. ولی چون نباید خسته بشه، نمیتونه تفریح دلچسب بره یا سر کار بره و ...... چند ساله کار هنری انچام میده و دو سال اخیر کلاس آموزشی هم گذاشته و واقع هم در این زمینه کارش عالیه.
در کل خیلی قویه و روحیه تسلیم ناپذیری داره.
ولی حس میکنم توی دلش وقتی میبینه بقیه میتونن برن سر کار یا زود خسته نمیشن و میتونن فعالیت دلچسب کنن، مسافرت برن و .... میریزه به هم.
متاسفانه من هم این یکی دو سال کمتر وقت کردم کمکش باشم. و روی خودش خیلی فشار اومد.
مثلا این و سه هفته ای که من رفتم سر کار، حس میکنم یه جور حس منفی پیدا کرده نسبت به شرایط خودش. وقتی اینو میبینم حالم از سر کار رفتن خودم، ا درس خوندن خودم و .... به هم میخوره و دلم میخواد همه رو ول کنم و برم همه وقت و دلم و انرژیم رو بارم براش.
با اینکه من خودم میدونم این درس خوندنه و سر کار رفتنه ته تهش یه چیز مزخرفه که نمی ارزه به وقت و انرزی آدم. به نظر خودم داشتن زندگی مشترک و فرزند ارزشمند تر و با معنی تره. و او عملا داشته های ارزشمندتری نسبت به من داره.
مثلا شوهری داره که تمام تلاشش رو برای او و بچه هاش میکنه. دو تا بچه داره که دوسش دارن و خودش هم وقتی میبیندشون، بزرگ شدنشون، پیشرفتهاشون، خنده هاشون و .... کیفشون رو میکنه، زندگیش جهت داره، ثبات داره، و خیلی چیزایی که خیلیییییی ارزشمندتر از وضعیت منه. با این حال باز هم حس میکنم حس بدی بهش میدم.
من اگه مجبور نبودم قید درس و کار رو میزدم. ولی مجبورم. وقتی میدونم در آینده ام کسی نیست که حامی من باشه، چه از نظر مالی چه از نظر عاطفی... وقتی میدونم باید بار زندگیم فقط رو دوش خودم باشه... مجبورم سعی کنم شرایطی رو پایه ریزی کنم که در آینده وضعیت پیچیده و محتاج به کسی پیدا نکنم.
خیلی چیزهایی که او داره آرزوی من بود داشته باشم... آرزوهایی که تلاشمم براشون کردم، ولی فهمیدم دیگه باید قیدشون رو بزنم....
او روحیه ای قوی داشت و داره هنوزم. فقط گاهی میریزه به هم که حق هم داره و درکش میکنم. ولی نمیدونم اونا هم وضعیت منو درک میکنند؟
نمیدونم باید چیکار کنم؟ تووقعی هم از من نداره و هیچ وقت هم هیچ شکایتی نکرده از من . ولی من همش عذاب وجدان دارم. کاش میفهمیدن چیزایی هم که من بهش مشغولم فقط یه مشت چیز از روی اجبار وضعیتمه، نه چیزهایی که چندان ارزشمند یا لذت بخش باشن برام.
و کاش میفهمید چقدر دوسش دارم و چقدر همیشه از بچگیم برام یک شخصیت ارزشمند بوده و هست که هرگز به گرد پاش هم نمیرسم.
حتی کاش میفهمید این درس و دویدن ها فقط یک سپره که پشتش یه پوی ترسوی لرزون تنهای نگران خسته ناتوان قایم شده.
ببخشید.... خیلی دلم گرفته بود....
پوه عزیزم عذر خواهی چرا میکنی؟ خیلی خوب کاری کردی نوشتی....نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
متاسفم واقعا ناراحت شدم....ولی چرا عذاب وجدان؟!!! حرفاتو میخوندم که
که خواهرت به خاطر تو حس منفی میگیره و فلان گفتم خواهرشه حالا خودش حتما بهتر میشناسه جزو موارد نادر ....مگه میشه خواهری از موفقیت خواهرش بریزه بهم!!!!! ولی همینطوری که تا اخر رفتم دیدم بله ....هیج نشانه ای نمیگی....فقط زحمت کشیدی داری حس میکنی!!! :) فک کنم دلت باز از نوازش های من میخواد:) جون من دلت میخواد؟؟ دختر جمع کن این حرفا رو.....
خودت بعتر میدونی عذاب وجدان بی مورد حرفی پشتشه....ریشه اش و درست و حسابی پیدا کن.....دلیل عذاب وجدانت فقط چیزی در درون خودته......بیخودی به کسی ربط نده...خواهرت هم اصصصصصصلا ناراحت نیست بابت سرکلر رفتنت و چیزهلی دیگه.....خیالبافی نکن:305:
سلام الهه...
تو این وضعیت خندوندیم :)) تازه گفتم خدا خفت نکنه :))
من نمیگم از موفقیت من ناراحت میشه. میگم یهو یادش میاد نمیتونه سر کار بره و ... حس بدتری نسبت به وضعیت خودش پیدا میکنه و بیشتر حس میکنه کاش میتونست سر کار بره ، کاش میتونست سفر بره و ....
نشونه اش هم اینکه وقتی قبول شدم، وقتی مثلا میگم سمینار دارم، وقتی از خوابگاه حرف میزدم، وقتی میگم فلان کارو کردم، وقتی گفتم رفتم فلان جا سر کار، تا چند روز میریزه به هم.
نه از حسادت. اصلا هیچ حسادتی نداره. فقط میریزه به هم که چرا شرایطش اینقدر محدودش کرده و فکر میکنه هر کاری هم میکنه بی ارزشه و ....
دقت کردم، این به هم ریختگی هاش، مقارن بوده با مثلا قبول شدن من.
نمیدونم تونستم توضیح بدم که منظورم این نیست که حسادت کنه یا از موفقیت من ناراحت بشه.
شمیم عزیز
میدونی که مسئله ای که درباره همسرت گفتی باید بررسی بشه. ممکنه یچیزی بگیم و حق شما نادیده گرفته بشه یا بالعکس یا به اشتباه بیافتیم.
اما در نهایت میگم که از حال لذت ببر. برای گذشته از دست رفته و آینده نیامده غصه نخور، برای کارهای کرده و نکرده... شما یه شغل خوب و یک توانمندی داری. خانه داری فکر نکنی چیز کمی هست خودش یک شغله و سختی هایی داره و از اون مهم تر مادر بودنه که توانمندی میخواد. :72::heart:
...................
بانوی مهر عزیز
خدا خانواده ی کوچکت رو حفظ کنه، کوچولوتو ببوس. مراقب حال خوبت باش.:72::heart:
...................
پوه عزیز
اینا رو برای خواهرت با اندکی تغییر بنویس، فکر میکنم خوشحالش کنی.:72::heart: بعضی چیزا رو باید حتما رو در رو گفت یا نوشت...
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
....................نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
خب در آخرم بگم امروز خیلی خوشحالم ... رفیق دوران دبیرستانم عروس شد. خوشحالیم برای این بود تونستم کمکش کنم، چون خودش و همسرش شرایط خیلی سختی داشتن ... اما هر دوتلاش کردن ، توقعاتشونو کم کردن و در نهایت عشق آفریدن. :72::smile:
سلام بچه ها
شمیم الزهرای عزیز ، به نظر من دین دار شدن یا معنوی تر شدن نیاز به تلاش داره و تا کسی خودش نخواد ممکن نیست، یه ماشین رو درنظر بگیر که خلاص هست و توی شیب قرار داره به نظرت بالایی میره یا پایینی؟ ما آدم ها هم همینیم وقتی خودمون رو درگیر روزمرگی کنیم معنویتمون کاهش پیدا میکنه.
بانوی مهر عزیز بهت تبریک میگم انشالله که خدا نی نی و شمارو رو برای هم حفظ کنه.:72:
پوه عزیزم می دونم چی میگیا خیلی سخته ، اما این رویکردت شاید باعث بشه خودت رو شایسته و مستحق داشتن یه زندگی خوب و عالی نبینی و این سالهای عمرت رو از دست بدی. اگر تو خدای نکرده دچار مشکل بشی،یه مشکل به مشکلات خواهرت اضافه میشه اما زندگی خوب تو روخیه کل خانواده رو بالا می بره. ازدواج خوب تو و موفقیت تو مطمئنا باعث شادی کل خانواده میشه.
اگر شاد باشی و زندگی خوبی داشته باشی کمک بیشتری هم میتونی به عزیزانت کنی.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط زونیام
.............
سلام زونیام
سیروس گرجستانی هنرمند توانایی بودند،،
علاوه بر بازیگری .... فوتبالیست هم بودند ، بازیکن تیم شاهین ،
همه نقش ها و هنرمندی های این بزرگوار ، برا من یه خاطره هست ،،
خدا رحمتش کنه
یادش گرامی :72:
کلا زونیام می دونی ، دنیا همینه
ما آدم ها همه رهگذریم ...یه روزی آمدیم و یه روزی باید بریم
بازگشت همه به سوی خداست .
ممنون
شما هم مراقب باش و ان شالله احوالت همیشه آسمانی.
التماس دعا:72:
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط زونیام
ملو چیه؟؟
ولی کلا بله استیکرها مال خیلی سال پیشه...ی اپدیت بشن خوبه
راستی اون روزهایی که تالار بسته میشد میگفتن در حال ارتقاییم صبور باشید
چی شد؟؟ چی ارتقا پیدا کرد؟؟
البته کلا انتظار ارتقا نداریم.....فقط امیدواریم پسرفت نکنیم.
دلم بد جوری یه مسافرت میخواد. کوهی دشتی دمنی دریایی رودخونه ام خوبه....اصلا یادم نمیاد اخرین بار کی رفتم:47:
تو دل آبشار کسی رفته؟؟ میشه رفت؟فک کنم دیگه ادم نخواد بیاد بیرون..نه؟؟
دلم زندگی بدون تناردیه میخواد...
ولی اینجوری که من میبینم
حالا حالا ها خونه سرکار سرکار خونه.
وسط مسط هاشم تناردیه مترو اتوبان خیابونها ماشینها با بوقشون
ولی شکر بازم فردا ان شالله بدهی ام بدم. اعصابم خورد میشه یادش می افتم.
سلام دوستان خوبم :72:
امیدوارم حال دلتون خوب و عالی باشه .
هر کسی خصوصیات اخلاقی خاص خودشو داره و هیچکس خوب کامل نیست ...من هم یه آدمم مثل بقیه ... زندگیمو میکنم ...کسی رو اذیت نکردم ...هیچ وقت بد کسی رو نخواستم ....هیچ وقت بی احترامی به کسی نکردم ....پدر و مادرم رو همیشه دوست داشتم و دارم ...
درسته یه ایرادات اخلاقی دارم مثل اینکه گاهی بدون اجازه کاری میکنم ولی هیچ وقت جوری نبوده که به کسی آسیب برسه ...
امروز بابام به خاطر یه کار اشتباه کوچولو که کردم ( که اگر بهتون بگم همتون خنده تون میگیره و میگید چیزی نبوده که بخاطرش اینقدر سرزنش بشی ) چنان با لحن بد قلبمو شکوند ....بهم گفت خیلی پر رو شدی ...بهم گفت تو آدم سوءاستفاده گری هستی .... بهم گفت همیشه دیگه جلوت در میام ...
اگر بهتون بگم اون لحظه ای که این صحبت هارا میشنیدم چه احساسی داشتم باورتون نمیشه و با خودتون میگید ظرفیتت رو ببر بالا و از این جور حرفا ولی هیچ کس تا توی موقعیت من قرار نمیگرفت متوجه این ماجرا نمیشد ....
بابام بهم گفت آدم پر رویی هستم در حالیکه تو خونه اصلا صحبتی نمیکنم و همیشه احترامشون رو گرفتم ......بهم گفت آدم سوءاستفاده گری هستم در حالیکه همیشه هر چی خواستم مامانم برام خریده و بابام بغیر از هزینه ی تحصیلم به ندرت اون هم سال ها قبل گاهی برام لباس میخرید ...کلا خرج من روی دوش مامانم هست ...
در عین حالیکه سکوت میکردم و سعی داشتم خودمو آروم کنم به صحبت آقای c.r.y فکر میکردم که گفتن هر وقت آدم حس کنه قربانیه و فکر منفیشو بسط بده و پر و بال بهش بده بیشتر عذاب میکشه .
هیچی دیگه دلم خواست بیام اینجا و حرف دلمو بگم .
امروز خیلی حال بدی داشتم یکی از آشناهامون که یک دختر‌ده ساله داره و همسر و پدر خیلی مهربان و فداکاری بودیخاطر کرونا فوت شده،همسرش شوک‌شده که‌کرونا یک‌شبه تمام‌زندگی‌مالامال از عشقشو‌ویران کرده،بچه ها توروخدا رعایت کنیم بخدا وضعیت خیلی بده!اطراف ما خیلیا از این بیماری فوت شدن توی‌ک اطرافم چهارمورد دیدم از کرونا فوت شدن بماند تمام خانواده شون قرنطینه هستن،خیلی مواظب خودتون باشید!
سلام.
الان احساس بدجنس بودن و نامردی دارم. ولی دلمم نمیخواد احمق باشم.
همکلاسی های من تمام درسها رو با تقلب کامل نمره اوردن. امتحانات مجاری این ترم هم که متاسفانه یکی ازاستادها سوالات مشترک داده بود و بین هم تقسیم کردن و بعد جواباشو به هم گفتن.
توی درسایی که امکان تقلب نبود، من نمراتم ماکزیمم شد. ولی توی درسایی که تقلب کردن نه. البته بازم نمرم خوب بوده.
یکی از درسها که به صورت تستی با سوالات نفهومی و به صورت رندم و مدت زمان پاسخگویی ۳۰ ثانیه بود، ماکزیمم شدم. ولی بقیه اونقدر نمره هاشون کم شده بود که استاد توی گروه گفت اصلا قابل بیان نیست نمرات و برای جبران، گفت درصد نمره ی سمینار رو افزایش میده و مجدد امتحان میگیره.
من نمیرسیدم بخوام دوباره برای امتحان بخونم. گفتم من امتحان مجدد نمیدم و با همون حساب ۵۰-۵۰ نمره امتحان و سمینار، نمره منو محاسبه کنه.
برای کارای سمینار وقت کم اوردم و جمعه توی گروه از بچه ها پرسبدم که موافقید چند روز بیشتر وقت بگیریم؟ یک روز کامل صبر کردم و همه پیام رو دیده بودن ولی کوچکترین عکس العملی نشون ندادن. منم خودم جدا به استاد گفتم در ازای فرصت مجددی که به دیگران دادید من پنج روز وقت اضافه تر میخوام که استاد قبول کرد.
حالا یکی از بچه ها تو کروه میکه وقت کم اورده و چون نمرش کم شده روش نمیشه به استاد بگه و میخواد من بگم.
ولی منم محل ندادم. چون لجم گرفته ازشون. خودشون برن بگن.
نمیدونم این احساس بدجنسیم درسته یا نه. ولی تا حالا که حق منو خیلی خوردن. حالا اگه حقی برای خودشون قایلن، خودشون براش تلاش کنن.
پوه
به همکلاسیت بگو چندبار لازم شد از استاد درخواست بدیم، کسی همکاری نکرد باهام و من خودم تنها درخواستم رو مطرح کردم، حالا دیگه نمیتونم از استادمون درخواست جدید داشته باشم. تمااام
ولی در کل نمره و معدل تو مقطع دکترا خیلی تاثیری نداره. من تو PhD رتبه اول کلاسمون شدم، ولی جایی به دردم نخورد.
سلام دوستان
پوه پستتو دیدم رفتم تو حال و هوای دانشگاه... از یکطرف دلم تنگ شد از یک طرف هم وقتگیره و میترسم به پسرم آسیب برسه.
تازگی یکروز در هفته میرم سر کار:310: اینجور آدم فعالیم:311:
راستش اوایل کلا تو آسمونا بودم جوریکه به هیچکس نگفتم باورم نمیشد بهم زنگ زدن واس مصاحبه ای که پارسال فکنم حدود ابان داده بودم خواستنم البته جریان مال اوایل کرونا بود بعد دوباره گفتن به خاطر کرونا کار تعطیله تا یک ماه پیش که زنگ زدن بیام... فکر میکردم لطف خداست که به کار مورد علاقم اونم با این زمان کم و عالی همونی که میخوام برسم... یک ماهی که گذشت و من هرروزی که میخواستم برم سر کار از خدا میخواستم خودش به ذهنم و قلبم کمک کنه تا درست عمل کنم تااینکه همه چی ریخت زمین... انگار کل افکارم عین یک شکستنی افتاد و خورد شد...
همسرم گفت راستی فلانی ازم پرسید خانمت راضیه ازونجا من گفتم از کجا میدونه گفت بهت نگفتم من زنگ زدم گفتم اونجا بهت بگن قبول شدی...
حس بدم وصف ناپذیره حس ادمی که لایق نیست و جای افراد لایق رو گرفته...حس اینکه منی که پرچمدار عدالت بودم خودم چه کاری کردم و یک نفر که مستحق این شغل بودو محروم کردم...
اینقد حالم منقلب شد که همسرم با کلی توجیهات سعی میکرد منو آروم کنه
یکی از دوستان خوبم جریانو گفتم بهم گفت دوماهی کار کن و بعد به سرپرستتون بگو از کارم اگه راضی نیستین یک نفر دیگه جام بیارین اما اگه راضی بودن یعنی تو لایقش بودی... همسرم بفهمه که خیلی عصبانی میشه بخوام سراون کار نرم
بازم به خدا میسپارم خودش به سمت درست هدایتم کنه...
این همه بلا توی عالم، این همه ادم دارن هر روز به دلایل مختلف میمیرن.
نمیدونم چرا من نباید یکی از اونها باشم وقتی دارم برای مرگ انتظار میکشم؟
برای اجل هم باید ناز کشید....
به چه زبونی باید از خدا بخوام دیگه نمیخوام زنده بمونم ؟
دنیا وایسا من میخوام پیاده شم :hopelessness::hopelessness::hopelessness:نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
پس سوالای من چی میشه pooh :47:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
......................
سلام خانم دکتر
صندلی داغ شما چقدر زود تموم شد
کلی سئوال داشتیم
من شما را می بینم در تالار همدردی ، یاد فیلم عشق شیشه ای می افتم :)
همون فیلمی که پرویز پرستویی باز می کرد
می خواست بره تئاتر یا سینما ، هر وقت که به هدفش نمی رسید زنگی میزد که بکشنش :)
پول داده بود استخدام کرده بود کارشو بسازند :)
بعد که به هدفش می رسید ..زنگ میزد می گفت بی خیال شید پشیمون شده :)
شوخی می کنم .
****
اتفاق خاصی افتاده ؟
***
می دونی خانم دکتر ،یه حرف از من به یادگار داشته باشید :305:
هیچ وقت آرزوی مرگ نکنید ..حتی در سخت ترین شرایط ،،،
همیشه از خدا بخواید به موقع اش برید.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
...................
سلام
ممنون که تالار همدردی و بچه های همدردی را قابل دونستید و درد و دل هایتون را نوشتید ،،
والا تنها چیزی که می تونم بگم اینه :
http://www.hamdardi.net/imgup/659065ee5d99963a09.jpg
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
سلام
ای کاش میشد به دعاتون این وصیت رو اضافه کنید که قبل از این که از دنیا برین، همه اون دستاورد ها، خصوصیات مثبت و با ارزش رو که خیلی از ما ها آرزوش رو داریم، به ما به ارث می دادند.
سلام.
جناب c.r.y نظرتون در مورد این متن چیه؟
شازده کوچولو پرسید : شوخی چیه؟
روباه گفت : همون که ادمها حرف دلشون رو باهاش میزنن..
.
.
.
اصولا ترجیح میدم با دیگران بدون طعنه حرف بزنم و دیگران هم با من.
بنابراین لطفا شوخی نکنید.
.
.
هر کسی مشکلات خاص زندگی خودش رو داره. من مشکلات خودم،شما مشکلات خودتون. زیاد مطمین نباشید اگر در شرایط شخص دیگری بودید حتما متفاوت از او عمل و رفتار میکردید.
.
.
چیز خاصی شده باشه یا نه، شما از نظر من انسان امنی برای درددل کردن نیستید.
موفق باشید.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
سلام و سلام ،،، 100 تا سلام
5 صبح امروز ،،، هم مادرم حالشون بد شد و هم برادرم ....که مجبور شدیم بریم بیمارستان ....
تو بیمارستان انواع آدم ها و با درد و دلهای متفاوت ( مثل ما ) بودند ....
یاد حرف یکی از دوستانم افتادم ، اون که امکان داره هر لحظه اتفاقی بیافته که از دایره آرامش ما خارج بشه ... و اینکه یاد خدا به انسان آرامش میده ،،
امروز صبح وقتی دیدم حالشون خوب نیست ...تنها چیزی که به ذهنم رسید زنگ بزنم اورژانس و بگم ان شاالله هر چی خیره
تو بیمارستان پیرمردی کنارم بود که مبتلا به کرونا بود و داشت ذکر می گفت ...در حالی که درد می کشید ،،،
کلا دنیا همینه ،،
تو دنیایی هستیم ،،،با ثانیه های متفاوت ، که هر لحظه امکان داره اتفاقی بیافته که از دید آرامش ما خارج باشه .
به نظرم باید سعی کنیم مسائل را از دید بهتر ببینیم و تلاش خودمون را بکنیم و راضی باشیم به رضای خدا
این روش که به من آرامش میده .
اینو تو پست قبلی یاد رفت بگم خانم 7
حس قربانی شدن ، تلاش و امید را از انسان میگیره
این خیلی خوبه اینجوری فکر می کنید و میتونید افکارتون را کنترل و در جهت مثبت مدیریت کنید
آفرین .
خانم 7 یادتون باشه حس خوب داشتن و امیدواری یه تعهده ،،تعهدی که همه باید داشته باشیم .
سلام جناب mvazنقل قول:
نوشته اصلی توسط Mvaz
دستاورد خاصی که ندارم. یه مدرکه، به دردی هم نمیخوره. اما اگه میخواید من حاضرم بریم وزارت علوم درخواستی چیزی بدیم، مدرکام رو بزنن به نام شما.
خصوصیات مثبت و باارزش رو نفهمیدم منظورتون چیه؟ اگر خصوصیت مثبت داشتم که وضعم بهتر از این بود.
من هیچوقت ارزو نمیکنم کسی توی شرایط من قرار بگیره، که هر شب با فکر خودکشی دست و پنجه نرم کنه و نتونه با تمام چیزهایی خوبی هم که در زندگیش هست، احساس شادی و ارامش کنه.
مشکل من با زندگی نیست. مشکل من داشتن یا نداشتن چیزی نیست. مشکل من خودمم. و اینو فکر نمیکنم کسی بتونه درک کنه چه شکنجه ایه.
.
.
نمیدونم... شاید خودم رو در شرایط فراتر از حد توانم قرار داده ام و داره بهم خیلی فشار میاد. ولی هر چی هم فکر میکنم پس چه چاره دیگه ای دارم و باید چیکار کنم، به نتیجه ای نمیرسم.
سلام
poohدقیقا چه کاری رو دوست نداری؟؟؟ مشکلت با خودت چه چیزیه؟؟
خب نگران شدیم چی شده نوشتن خوبه ها کمک میکنه بنویس
اقای کرای سلام
خوبه الان حالشون؟؟؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط الهه زیبایی ها
...............
سلام خانم معلم
مرسی
الحمد الله
شکر
من برادرم از من کوچکتره ....ولی یه دید معنوی ای قشنگی داره ،، او دیدش به من خیلی آرامش میده و همیشه ازش یاد میگیرم ، این که :
"" غصه ها زیاده ولی خدا هست ""
شاید من جاش بودم کم می آوردم ( سختی ها و مسائلی که داره )
اون هم به من میگه من هم اگه جای تو بودم کم می آوردم
به قول برادرم هر فردی درخت خودش را داره ،،،و باید سعی کنه خودش را توسعه بده و غم های درختش را حل کنه یا باهاش دوست بشه
خب این حرف ، حرف زدنش آسونه ...ولی عملش سخته
مشکل برادر من یه مشکلی هست که درمان نداره ....ولی باهاش دوسته ( شاید درمانش همینه )
خیلی وقته باهاش دوسته ،،
خب ، این تفکرش به من خیلی آرامش میده .
به نظرم قضاوت فرد بیمار ( مثل برادرم و بیمارانی که امروز تو بیمارستان بودن ) نسبت به خودش خیلی مهمه و تا حدودی نیمی از درمان هست
به قول حکایت داستان شازده کوچولو :قضاوت خود از قضاوت دیگران خیلی سخت تر است و تنها از طریق قضاوت خودمان می توانیم به رشد فردی دست یابیم.اگر توانستی درباره ی خودت قضاوت درستی بکنی، معلوم می شود یک فرزانه ی تمام عیاری.
من امروز اینورا از برادرم و اون بیمار ی که بنده خدا کرونا گرفته بود پند گرفتم .
البته ماسک داشتم ..حواستون باشه :)
ان شالله خودتون و خانوادتون سلامت باشید
ممنون .:72:
معنی طعنه نزدن رو هم فهمیدیم خدا رو شکر.
.
.
انشالله که سلامتیشون رو به دست بیارن.
...........نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
مرسی خانم دکتر
متشکرم
شما هم ان شالله سلامت باشید .( هم خودتون و هم خانواده گرامی )
من الان یه بار دیگه متن های شما و خودم را خوندم » طعنه ندیدم در هیچکدام مان :)
من که نیت ام اینجور نبوده :)
الان یه بار دیگه چک کردم
درسته دیگه :))
موفق باشید و ان شالله مسئله تون حل بشه
................
سلامت باشید. ممنون.
باشه... همین که شما میگید.
سلام خانم پو من اعتراف میکنم، متنم طعنه داشت.
مسئولیت این طعنه ها رو من میپذیرم.
خانم پو حلال کنید.
درکل به نظرتون تو همدردی اگر من یه چی بنویسیم که از حال بدم بگم، چه افرادی به من قوت قلب میدن؟ چه افرادی به من راه رو نشون میدن؟
درست حدس زدین، افرادی که نگران من میشن. افرادی که به فکر منن.
مثل ما که نگران سلامتی خانواده کرای عزیز شدیم.
مثل خانم الهه زیبایی ها که نگران شما شدند.
ما هم سلامتی شما، روح و روان شما برامون مهمه.
اگر طعنه ای زدم برای این بود که بگم خانم پو، خیلی کارتون درسته تو زندگی، من که از شما خیلی یاد گرفتم. قدر خودتون رو بدونید.
امروز یه دکتر تو شبکه سه داشت حرف میزد، جالب گفت:
اخه مجری ازش پرسید افسردگی از فقر و نداری میاد! پولدارها افسرده نمیشند،
دکتره گفت نخیر. همه ما تو زندگی مون ارزو هایی داریم، بعضیا به این ارزوها میگن هدف. ما ها برای اون زنده ایم. اگر به ارزوهامون برسیم شادیم، اگر نرسیم غمگین و ممکنه افسرده.
اون ادم پولدار شاید رفاه داشته باشه، ولی اگر هدفش جوری باشه که اگر بهش رسید ولی باز بگه بهترش هم هست و من بهتر بود از اول اون هدف رو انتخاب میکردم، هیچ وقت خوشبخت نمیشه.
ولی یه ادم فقیر یه هدف کوچولو به اندازه نیازش ترسیم میکنه و وقتی بهش میرسه کلی شاد میشه.
- - - Updated - - -
کاش میشد شما هم یه بار ریشه ای مشکلتون رو مطرح کنید تا دوستان خبره کمک کنند.
یا حداقل اگر اینکار رو نمیکنید از مدیر یا فرشته مهربان کمک بگیرین خانم پو.
بچه ها اومدم احوال پرسی کنم دیدم خانم پو و سـن بانو ناراحتن.
ایشالله که میگذره، زندگی ذنیا همینه...
یه چیزی هم هست میگن انما الاعمال و بالنیات، فکر کنم نیت بچه ها کمک کردن باشه ولی شاید برداشت متفاوت باشه...
ایشالله حل میشه.
سون بانو بابای من خیلی بی اعصابه، البته مهربونیای خودشم داره باید قلق پدر و مادرتون دستتون بیاد، البته گاهی خب ادم ممکنه ناراحت بشه ازدستشون، ولی خب در حد پدر و مادر بودنی اشکال نداره اذیت کنن.
بعضی اوقات نباید سخت گرفت، ولی قبول دارم شما دخترین روحیه تون ظریفتر از ما پسراس، ایشالله اکی میشه همه چی
نقل قول:
نوشته اصلی توسط زونیام
سلام
اگه پدر و مادر بیان ما را بندازنند تو انبار تاریک پر از سوسک و برق را خاموش کنند ،، و درب را قفل کنند و برنند ،، چی اتفاقی برات می یافته :
:))
1) دلت و قلبت میشکنه
2) جیغ میزنی ، سپس قلبت می شکنه
3) تو تاریکی میشینی چیزی نمیگی و احترام اونها را نگه می داری صداتم در نمی یاد
4) تونل میزنی و فرار میکنی
میگن گزینه 3 صحیح هست .
( تونل که نمیشه زد )
:))
من خودم یه بار اومدم گفتم بذار تمام ورودی های منفی دیگران را تو دفتر بنویسم و بذارم شب بهش فکر کنم
بعد فهمیدم همچین مورد خاصی هم نبوده و شاید عمق مطلب درست بوده .
بعضی موقع ها هم درست نبوده ..خب نبوده
بعضی موقع ها هم نشده ( کنترل)
سخته خب یه جورایی
تمرین می خواد به نظرم
حالا اگه اون افراد پدر و مادر باشند ،،سکوت ما میشه ثواب دو چندان
این احترامه ( مخصوصا به بزرگتر ) میشه سکوی پرتاب
این یه راز بین قدیمیا بوده ،
اون دوران از دوران ما بهتر بوده میگن ،،
دور ا ز جان بچه ها ی گل همدردی ، مخصوصا بچه های این تاپیک ....بچه ها ی این زمونه یه هالکی هستند ( تو داد و بی داد ) ماشالله .:biggrin-new:
سلام آقای Mvaz،نقل قول:
نوشته اصلی توسط Mvaz
اینکار طی 9 سال گذشته به تعداد خیلی زیادی انجام شده. اگر بخوام نتیجه ی تعاملات مدیران و اعضای قدیمی همدردی رو در اختیار شما دوستان نسبتا جدید قرار بدم، توصیه فرشته مهربان رو براتون می نویسم:
"در صورتیکه می خواید به پوه کمک کنید، به پست ها و تاپیک هاش واکنش نشون ندید."
البته علت رو هم توضیح داده بود که من الان درست حضور ذهن ندارم. و ممکنه چیزی بنویسم که منظور اصلی فرشته نبوده.
در هر حال، به نظر می رسه ما اعضای عادی همدردی، خیلی متوجه دردِ اصلی پوه نمی شیم. ظاهر حرفاش رو می گیریم و هم انرژی خودمون رو هدر می دیم، هم اون رو از ارتقاء زندگیش باز می داریم. چون با کمی دقت می شه متوجه شد در بازه های زمانی ای که توی همدردی نیست، مسیر زندگیش رو بهبود می ده.
نگران هم نباشید، دلایل و توضیحاتی که شما میارید رو خودش خیلی بهتر می دونه. این حرفهای تکراری (آرزوی مرگ. تمایل به خودکشی. خط قرمز کشیدن دور ازدواج. و ...) معنای ظاهریشون رو ندارن.
وقتمون رو برای بچه هایی بگذاریم که کمک کردن بهشون در توان ماست. این گره ی کور اگه قرار بود باز بشه، توی این 9 سال با تلاش اعضای همدردی باز شده بود. :72:
سلام دوستان خوبم :72:
امیدوارم حالتون خوب باشه .
چکار میکنید ؟ با هم دوست باشید ....
من مطمئنم هیچکدومتون نیت بدی از صحبت هاتون ندارین ....اگر در این تالار هم صحبت کردن برامون سخت باشه که دیگه ....
همدیگرو دوست داشته باشید .
من الآن پست هاتون را دیدم ...
آقای c.r.y دقیقا به اون سفینه ی پیکان نما احتیاج دارم ... این روزا زیاد جزء دختر های نازک نارنجی به حساب میام .
ولی میدونید بعضی وقتا که میبینم با ریلکسی کامل بهم میگن توی تالار که چیزی نشده و پدر و مادر ها اینجورین و غیره انگار بیشتر حرصم میگیره .... نمیخوام کسی رو که صحبت هام رو تأیید کنه ولی حداقل میخوام یه لحظه خودشو جای من بزاره و فکر کنه پدر و مادر خودش دارن بهش این صحبت هارا میزنن .... البته این هم نشدنی هست چون هر کسی یه مدل خاصی خانواده داره ...
بگذریم .... از اون زمان به بعد دیگه زیاد اصلا صحبت نمیکنم توی خونه .... بابام سر سفره ناهار که نشسته بودیم داشت محبت آمیز بهم نگاه میکرد ولی من یاد لحظه ای می افتادم که چه صحبت هایی قبلا بهم میزده و نگاهمو ازش میدزدیدم ....
ببینید یه واقعیتی درباره ی بابای من هست و اون هم این هست که مودی هست ( یه بار میبینی باهات خوبه و میخنده و یه مدت طولانی هم میبینی محل بهت نمیزاره و سرش به کار خودش گرمه ) برای همین هیچ وقت نتونستم بفهمم چطور باید با این بشر رفتار کنم .
راستی از مادر و برادرتون گفتین ....واقعا ناراحت شدم ....ان شاءالله حالشون کاملا خوب بشه و برگردند خونه ... میتونم درک کنم اگر یکی از اعضای خانوده مویی از سرشون کم بشه آدم چقدر ناراحت میشه ....امیدوارم خدا به اعضای خانوده تون و خودتون سلامتی و طول عمر باعزت عطا کنه .
شما همیشه توی تالار خوبی کردین به همه و این دعا ها تنها کاری هست که از دستمون برمیاد .
در پناه حق باشین .
آقای زونیام ممنونم از همدردیتون .... همونطور که به آقای کرای هم توضیح دادم پدر و مادر منو بخصوص پدرم مودی هستن و نمیشه واقعا اخلاقشون را شناخت ...من تو این 24 سال عمر که از خدا گرفتم یه وقتایی اینقدر مهربونیای بابامو دیدم که فکر میکردم خوشبخت ترین دختر و شادترینم و یه وقتایی هم کهبیشترش یهویی و بی دلیل هست بدجور نامهربونی و اخلاق بدشو دیدم ....
نمیدونم .... قابل درک نیستن برام ...
دوستشون دارم ولی نمیدونم باید چکار کنم ...فعلا حواسم بیشتر به خودم هست ..
چیزی که این روزا خیلی بهش فکر میکنم این هست که برم سرکار ...مستقل شدن میتونه خیلی روحیه ی منو بهتر کنه ....با اینکه دلم میخواست یه خانم خانه دار باشم ولی معلوم نیست چه زمانی ازدواج کنم و تا اون زمان هم نمیتونم توی خونه بمونم و فکر و ذهنم را درگیر اخلاق و رفتار های پدر و مادرم بکنم .
سلام خوبی خانم 7؟
اشکال نداره سخت نگیر. اتفاقا دقیقا مسئله اینجاست که پدر و مادر هم آدمن و شاید اشتباه بکنن. شاید دل بشکنن. شاید پدرتون دلش از جای دیگه پر بوده و ناخواسته سر شما خالیش کرده. یه روزی میاد دلت برای همین برخورداشونم تنگ میشه. جدی میگم.
پارسال همین موقعا شاید یکی دو ماه ماه زودتر، قفل در حیاط شکسته بود میخواستم عوضش کنم، داشتم با سنگ فرز قفل قدیمی رو می بریدم، بابام اومد گفت ماشینتو ببر بیرون براده میپاشه روش. حوصله نداشتم گفتم ولش کن. از اون اصرار از من انکار... دیگه وایساد کنار دستم کمک و ... یک سالی میشه که دیگه نیست. منم دلم خوشه به خط و خشایی که از پاشیدن براده ها روی شیشه جلو افتاده. میشه درستش کرد ولی دلم نمیاد. یادگاری از آخرین کاریه که با بابام با هم کردیم.
____________________________
حاج CRY بلا دوره ایشالا. تو فامیل دکتر زیاد داریم مشاوره ای، ویزیتی، دارویی چیزی لازم بود ندا بده.
____________________________
آقایون این تاپیک یادتونه؟
http://www.hamdardi.net/showthread.php?t=46581
دوشنبه 4 فروردین امسال، 200 سکه حدود 1.200.000.000 میشد، الان میشه بیش از 2 میلیارد وجه بی ارزش و دست نیافتنی مملکت.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط scarface
الان فکر کنم مفهوم این جمله قابل درک تره. سه ماه پیش سکه 6 تومن بود، امروز 10 تومن، دو سال دیگه 50 تومن!
آقایون! بزرگواران! به خودتون بیاین. کی داده و کی گرفته نداریم. هم میدن، هم میگیرن. ندی یا مثل آب خوردن زندان میری یا تا آخر عمر بابت جرم نکرده قسط میدی...
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط C-R-Y
یه در صد فکر کن جیغ بزنم :311:
من گوش شیطون کر توی این ده پونزده سال تا حالا پدرم رو ناراحت نکردم، و در همه ی عمرم مادرم رو.(البته تا جایی که یادم میاد ممکنه اشتباه باشه)
ولی جواب درستش اینه که ممکنه غر غر کنم ولی چیز بدی نمیگم.
کرای ایشالله حال برادرت و مادرت بهتر بشه
- - - Updated - - -
سلام سون بانونقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
اره کار کردن هم میتونه خیلی خوب باشه، هم ادمو مشغول میکنه هم کمی استقلال مالی به ادم میده.
ایشالله یه کار مناسب پیدا می کنید به امید خدا.:shy:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط « 7 »
سون تا حالا چندبار پیش اومده از برف لذت ببری؟ چندبار پیش اومده از پنجره به منظره برف نگاه کرده باشی؛ یا لباس گرم پوشیده باشی و از برف بازی لذت ببری؟
اگه یه سقف بالای سرت نداشتی، اگه لباس گرم نداشتی، اگه گرسنه و بیمار بودی، برف نه تنها زیبا نبود، بلکه یه فاجعه بود. درسته؟
تو این دنیا پدیده های زیادی هستند که هم می تونن زیبا و لذت بخش باشن، هم رنج آفرین و آزار دهنده. بستگی داره ما چقدر مغلوب و قربانیِ اون پدیده ها باشیم.
شاید باورش الان برات سخت باشه ولی همین رفتارهای پدرت (که از صمیم قلبم درک می کنم چقدددر قلبت رو شکسته)، می تونست هیچ حس خاصی رو در تو ایجاد نکنه، اگر تو این سون امروز نبودی. اگه مجبور نبودی همه ی وقتت رو در خونه پدرت بگذرونی، اگه هر روز سر سفره اون غذا نمی خوردی، اگه اون اسپانسر تفریحات و خریدهات نبود. اگه این حجم از روزت، و در نتیجه این حجم از احساساتت رو اشغال نمی کرد.
اگه قوی تر و پولدارتر و تواناتر از امروزت بودی، نه تنها قلبت نمی شکست، بلکه می تونستی حالِ اون لحظه پدرت رو هم عوض کنی.
به طبیعت نگاه کن. هر جانداری که بچه دار می شه، چندماه یا چندسالی از بچه ش مراقبت می کنه و بعد بچه میره پی زندگی خودش.
هیچ چیز طبیعی تر از این نیست که شما در اوج جوانی، بدون یک شغل خوب، بدون اینکه نقشت رو به درستی در این سیاره ایفا کنی و از نتیجه ی موفقیت هات شاد بشی و روحیه بگیری، در خونه پدریت معذب باشی. و هر رفتار کوچیکی، اثر برزگی روت بگذاره.
من کاملا باهات موافقم که باید دنبال یه کار خوب باشی. و این موضوع ربطی به این نداره که نتونی یه خانم خونه دار باشی. خانم خونه دار الزاما یه کسی نیست که نقشی در جامعه ایفا نکنه.
انشالله ازدواج موفقی داشته باشی و از هر نظر تامین باشی. اما این احتمال رو هم در نظر بگیر که همه چی کامل نباشه. که همسرت وقت کافی برات نذاره یا وقت کافی برات نداشته باشه، یا نتونه نیازهای مالیت رو برطرف کنه، یا اصلا بعضی از نیازهات براش بی معنی باشه. اون موقع باز هم همین وضعیت امروز پیش میاد. یعنی کارهای کوچیکی که می تونستن هیچ اهمیتی برات نداشته باشن، اسباب شکستن عمیق قلبت می شن.
پس از هر نظر که نگاهش کنیم، همین فکری که الان داری کاملا درسته. امیدوارم کار خوبی پیدا کنی که استعدادها و توانایی هات رو پرورش بده و درش موفق باشی. :72:
- - - Updated - - -
این هم هست: تو هرچه در زندگیت موفق تر باشی، هرچه بهتر از عمرت استفاده کنی، دیگران هم کمتر باهات بدرفتاری می کنن. یعنی همین رفتار پدرت، نشون می ده یه جاهایی توی ذهنش داره افکار منفی ای در مورد تو پرورش می ده (که تلاش می کنه بروزشون نده، اما تو موقعیت های خاص سد ذهنیش شکسته می شه).
چه بخوایم و چه نخوایم، حتی پدر و مادر آدم هم براساس ویژگی ها و معیارهای خاصی براش احترام قائلن. و مهم تر از اون، حتی احترامی که خودِ انسان برای خودش قائله، بستگی به یک سری معیارهای خاص داره.
کسیکه در مسیر ارزش های خودش حرکت می کنه، رفتارهای بهتری هم از خودش و از خونوادش دریافت می کنه. مگر در موارد خاص، که اونها هم اثر قوی ای روش ندارن.
میشل سلام دلم برات تنگ شده بود خوبی؟ همسرت خوبن؟الان اوضاع چجوریه؟
خیلی دلم میخواد یک تحلیل جانانه باحال هم از من بکنی مثل خودت صاف و رک و شفاف
:43::72:
سلام، بعد از مدتها دوستان دورهم جمع شدن و این باعث خوشحالیه. فقط خاهشا یکم دوستانه تر باشیم با هم، صبر و حوصله مون ببریم بالاتر. درسته فضای مجازیه، ولی برای من انصافی عین انسانهای واقعی هستین.
اگه انرژی تون مثبت باشه، انرژی منم مثبت تر میشه.
مخلص تک تک تون هستم. خدا ایشالا حامی همه مون باشه...
سلام دوستای خوبم
اومدم حال و احوال کنم بعد نوشته م پاک شد
بعد یهو دیدم 6 تا پست جدید اومد اینجا
یاد بچه گیم افتادم ، رفتیم تالار عروسی
ازین تالارا که 4 تا سالن جدا دارن .
رفتیم تو . احساس کردیم یه جوریه . غریب نبودیم ولی گیج بودیم
نگو ما خانما سالنو اشتباه رفتیم :)
فامیلای داماد فکر میکردن ما فامیل عروسیم
فامیل عروسم فکر می کردن ما فامیل دامادیم
خلاصه پذیرایی خوب بود دستشون درد نکنه
مخصوصا یه خانمه بود هی سبد میوه ی مارو پر از موز می کرد هی شربت میاورد (خدایا حلال کن :)
ولی خیلی شلوغ پلوغ بود
آخرش عروسی تموم شد ماهم توی خیابون فامیلامونو دیدیم
فردای عروسی فهمیدیم فک و فامیل توی یه سالن دیگه ای بودن .... :))
الان یکم گیج شدم
احساس غریبی نمی کنم ولی نمی دونم چی بنویسم
نوشته هامم که پاک شدن
( اولش هم که اومدم توی تالار چشمم خورد به دوتا تاپیک صندلی داغ ، برق از سرم پرید
یعنی دستم به موس نمیرفت
تا اینکه فهمیدم الحمدلله استارتر یکی دیگه است و تاپیکای پارسال نیست یکم حالم اومد سرجاش )
خدا همه مجری ها رو رحمت کنه چه داستانی داشتیم .
یه روز دیگه میام می نویسم .
فعلا یه چرخی بزنم ببینم چه خبره .
سلام به به دوست قدیمی خودم ازینطرفا؟؟ چقدرامروز مبارکه که تالار چشاش همش روشن میشه:43:
خوبی؟ خانواده خوبن؟ خیلی اوقات یادت میفتم:43:
سون جان
با احترام به نظر میشل عزیز، کاملا مخالفم که هرچی بهتر بشی دیگران باهات کمتر بدرفتاری می‌کنن. سون عزیز تو برای ارتقای خودت حتما دنبال کار باش، اما بخاطر بهتر کردن نظر پدرت نسبت به تو هرگز این کار رو نکن.
درسته که والدین غالبا از روی دلسوزی بچه ها رو‌تنبیه یا تحقیر کلامی می‌کنن. اما این ساده ترین و مضرترین راه برای انگیزه دادن به بچه هست. رفتار اطرافیان ممکنه بعد از کار پیدا کردن تو بهتر بشه. اما موقتیه. چون بعد از یه مدت دوباره نقص هایی پیدا می‌کنن که تو رو باهاش بکوبن. دلیلش اینه که اونا دارن حس و حال منفی خودشون رو روی تو خالی می‌کنن.
سون عزیز، به مرور تو زندگی متوجه میشی که آدم های اطرافت ممکنه با رفتارهاشون به تو حس بی ارزشی و تحقیر شدن بدن. رییست سر کار، شاید خانواده همسرت در آینده و خیلی آدم های دیگه. اما همیشه باید با خودت تکرار کنی که کم محلی اینا مربوط به احساس منفی هست که درون خودشون دارن. این کم محلی ها و تحقیرها رو به خودت نگیر.
اما از این مشکلت یه استفاده مثبت کن. حالا که تو سن ازدواج هستی، سعی کن خودت رو بیشتر بشناسی. هم توانمندی‌هات رو و هم ضعف های شخصیتت رو. کاش یاد میگرفتیم به جای جهیزیه و مهریه و‌سیسمونی یه هزینه برای خودشناسی کنار میذاشتیم و خودمون رو برای زندگی و همسرشدن یا والد شدن آماده میکردیم.
اما در مورد پوه، گره کوری نمیبینم، رفتار آدم های اطرافش رو گره کور می بینم. آدم هایی که یا از سر دلسوزی یا از سر مصلحت نخواستن متفاوت بودنش رو ببینن. همونجور که یه وقتایی از جالب بودن نظراتش دلمون میخواد ایستاده براش کف بزنیم، یه وقتایی هم باید ساکت بنشینیم و بهش زمان بدیم. اینجور موقع ها نظر دادن راجب پوه، نه برای خودش مفیده نه برای کاربرای دیگه.