مشاعره

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

ای که از دفتر عقل آیت عشق آموزی
ترسم این نکته به تحقیق ندانی دانست

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت

روزی تفقدی کن درویش بی نوا را

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت

روزی تفقدی کن درویش بی نوا را

ببخشید اینترنتم مشکل دراه تمام ارسالام دوتایی می شه

افسوس که بی فایده فرسوده شدیم و ز داس سپهر سرنگون سوده شدیم
دردا وندامتا که تا چشم زدیم نابوده به کام خویش نابوده شدیم

آیا صدایی به گوش خواهد آمد.....؟
چه اندیشه ای
روزگاریست بدین مردن تن داده ام

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او می کشدم می رویم

من ترك عشق شاهد و ساغر نمیكنم
صد بار توبه كردم و دیگر نمیكنم