من یک فراری هستم....

سلام شاد عزیزم
خانومی شاید نشه مراسم رو عقب انداخت ولی سعی کن گذشته ات رو مرور نکنی خاطرات تلخت رو یاد آور نشی اینا دودلی تو بیشتر می کنه گلم
بعد از ازدواجت باید کاملا به خودتو ذهنت استراحت بدی تا بتونی این افکاررو برای خودت معنی کنی و باهاشون کنار بیایی
شاد گلم شرایطتو کاملا درک می کنم میدونم وقتی می گی نه بدونه هم میتونین بمونین نه باهم یعنی چی؟؟؟/
منو آرشم از ازدواج می ترسیم ولی از هم هم نمی تونیم جدا بشیم ببین گلم تو ببین این دوراه ازدواج جلوی پات گذاشته شده ومن شاید جدایی کدومش راحت تره؟؟؟ منم نمی دنم ؟؟
فقط اینو می دونم که قسمتت همین چیزیه که خدا جلوی پات گذاشته
مراقب خودت باش گلم :72:

دوستان عزیزم ممنون:72:
این چند روزه سردرد شدیدی داشتم و الان هم سرم درد میکنه، نباید زیاد با کامپیوتر کار کنم اما فعلا شرایطم اجازه نمیده که این کار رو نکنم...
من دیگه نمیدونم همسرم رو دوست دارم یا نه، دیشب ازش خواهش کردم هزار بار ازش خواهش کردم کمکم کنه از این حالت دربیام، کمکم کنه که بتونم بهش اطمینان کنم، اما انگار نه انگار، انگار حرفام رو نمیشنید، اگه یه کم هم زیاد حرف بزنم باهاش و باهاش بخوام درد دل کنم میگه زنگ می زنم به بابات میگم حالت خوب نیست! نمیدونم چرا با من این کارها رو می کنه، خسته شدم، خیلی خسته ام، هم از خودم هم از اون، آخه اون میدونه که الان چقدر به وجودش احتیاج دارم اما به جای کمک تهدیدم میکنه، فهمیده پدرم در حالت خطرناکی به سر میبره، دیگه جرأت تکون خوردن ندارم، داره همه عشقی که بهش داشتم رو به تنفر تبدیل می کنه... خسته شدم خیلی خسته شدم..


:72:

شاد مراسم رو عقب بنداز. به دلایلی که هم خودت و هم اطرافیانت می دونید این اصلا درست نیست که در این شرایط ازدواج کنید. به هر روشی که می تونی این کار و انجام بده.

بله... منم موافقم که مراسم رو عقب بندازی...

سورنا و رومینا عزیز، کاش میدونستید، کاش میشد بگم که چی می کشم، نه راه پیش دارم نه پس، نه اینجوری میتونم زندگی کنم نه اونجوری، دارم دیوونه میشم، میخوام بزارم برم، کاش میشد رفت، میخوام سربه نیست بزارم برم... نمیدونم چی کار کردم که باید از خانواده خودم هم بکشم....................

شاید روایتم بی ربط باشد چون سرگیجه دارم:160::160::160:


ابليس به زندگي حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ حسد برد، به پيشگاه خداوند چنين عرض كرد: اگر ايوب ـ عليه السلام ـ اين همه شكر نعمت تو را به جا مي‎آورد، از اين رو است كه زندگي مرفّه و وسيعي به او داده‎اي، ولي اگر نعمت‎هاي مادي را از او بگيري، هرگز شكر تو را به جا نمي‎آورد، اينك (براي امتحان) مرا بر دنياي او مسلط كن تا معلوم شود كه مطلب همين است كه گفتم.»
خداوند براي اين كه اين ماجرا سندي براي همة رهروان راه حق باشد، به شيطان اين اجازه را داد، ابليس پس از اين اجازه به سراغ ايوب ـ عليه السلام ـ آمد و اموال و فرزندان ايوب را يكي پس از ديگري نابود كرد، ولي اين حوادث دردناك نه تنها از شكر ايوب ـ عليه السلام ـ نكاست، بلكه شكر او افزون گرديد.
ابليس از خدا خواست بر گوسفندان و زراعت ايوب ـ عليه السلام ـ مسلط شود، اين اجازه به او داده شد.
ابليس همة زراعت ايوب ـ عليه السلام ـ را آتش زد، و گوسفندان او را نابود كرد، ولي ايوب نه تنها ناشكري نكرد، بلكه بر حمد و شكرش افزوده شد.
سرانجام شيطان از خدا خواست كه بر بدن ايوب ـ عليه السلام ـ مسلط شود، و باعث بيماري شديد او گردد، خداوند به او اجازه داد، شيطان آن چنان ايوب ـ عليه السلام ـ را بيمار كرد كه از شدت بيماري و جراحت، توان حركت را نداشت، بي‎آنكه كمترين خللي به عقل و درك او برسد، خلاصه نعمتها يكي پس از ديگري از ايوب ـ عليه السلام ـ گرفته مي‎شد، ولي در برابر آن، مقام شكر و سپاس او بالا مي‎رفت.[1]
در بعضي از تواريخ، ماجراي گرفتاري ايوب ـ عليه السلام ـ به بلاها، چنين ترسيم شده است:
روز چهارشنبه آخر ماه محرم بود، يكي از غلامان ايوب ـ عليه السلام ـ آمد و گفت: جماعتي از اشرار، غلامان تو را كشتند، و گاوها را كه به آنها سپرده بودي به غارت بردند. هنوز سخن او تمام نشده بود كه غلام ديگر رسيد و گفت: اي ايوب! آتش عظيم از آسمان فرود آمد و همان دم همة چوپانان و گوسفندان تو را سوزانيد، در اين گفتگو بودند كه غلام سومي آمد و گفت: گروهي از سواران كلداني و سرداران پادشاهان بابِل آمدند و ساربانان را كشتند و شترانت را به يغما بردند.
در اين هنگام مردي گريبان چاك زده، خاك بر سر مي‎ريخت و با شتاب نزد ايوب ـ عليه السلام ـ آمد و گفت: «اي ايوب فرزندانت به خوردن غذا مشغول بودند، ناگهان سقف بر سر آنها فرود آمد و همه مردند.
حضرت ايوب همة اين اخبار را شنيد، ولي با كمال مقاومت، صبر و تحمل كرد، حتي ابروانش را خم ننمود، سر به سجده نهاد و عرض كرد:
«اي خدا! اي آفرينندة شب و روز، برهنه به دنيا آمدم و برهنه به سوي تو مي‎آيم، پروردگارا تو به من دادي و تو از من باز پس گرفتي. بنابراين به هر چه تو بخواهي خشنودم.»
ايوب ـ عليه السلام ـ به درد پا مبتلا شد، ساق پايش زخم گرديد، به بيماري بسيار سختي دچار گرديد كه قدرت حركت نداشت، هفت يا هفده سال با اين وضع گذراند و همواره به شكر خدا مشغول بود.
او چهار همسر داشت، سه همسرش او را واگذاشتند و رفتند، فقط يكي از آنها به نام «رُحْمه» وفادار باقي ماند.
رنج و بيماري او هم چنان ادامه يافت و هفت سال و هفت ماه از آن گذشت، ولي حضرت ايوب، با صبر و مقاومت و شكر، هم چنان آن روزهاي پر از رنج را گذراند؛ و اصلاً نه در قلب و نه در زبان و نه در نهان و نه آشكارا، اظهار نارضايتي نكرد. زبان حالش به خدا اين بود:
تو را خواهم نخواهم نعمتت گر امتحان خواهي در رحمت به رويم بند و درهاي بلا بگشا[2]
تلاشهاي رُحْمه همسر با وفاي ايوب ـ عليه السلام ـ
همان گونه كه ايوب ـ عليه السلام ـ در مدت طولاني هفت يا هفده سال بيماري و بلازدگي شديد، صبر و شكر نمود، همسر با وفاي او، رُحْمه (دختر افراهيم بن يوسف، يا دختر يعقوب يا...) نيز در اين جهت همتاي ايوب بود و صبر و شكر مي‎نمود، او از خانه بيرون مي‎رفت و براي مردم در خانه‎ها كار مي‎كرد، و از مزد كارش هزينة سادة زندگي ايوب ـ عليه السلام ـ را تأمين مي‎نمود و از ايوب پرستاري مي‎كرد.[3]
ترفند ابليس
ابليس از هر طريقي وارد شد نتوانست ايوب ـ عليه السلام ـ را فريب دهد، بلكه او را مي‎ديد كه در سخت‎ترين بلاها، شكر و سپاس الهي به جا مي‎آورد، فريادي كشيد و فرزندان خود را به نزدش جمع كرد، همة شيطان‎ها نزد ابليس اجتماع كردند، آنها ابليس را محزون يافتند، پرسيدند: «چرا اندوهگين هستي؟»
ابليس گفت: «اين عبد (ايوب) مرا خسته و عاجز كرد، از خداوند خواستم مرا بر مال و فرزندش مسلط كرد، اموال و فرزندانش را نابود كردم، ولي او همواره شكر و سپاس الهي مي‎نمود، از خداوند خواستم مرا بر بدنش مسلط كند، خداوند چنين قدرتي به من داد، سراسر بدن او را بيمار نمودم، همة بستگان و مردم جز همسرش از او دور شدند، در عين حال هم چنان با صبر و تحمل شكر خدا مي‎كند. از شما مي‎پرسم چه كنم؟ درمانده شده‎ام. طريق گمراهي ايوب را به من نشان دهيد.»
فرزندان شيطان گفتند: آن همه مكر و نيرنگي كه در گذشته براي گمراهي مردم داشتي كجا رفت؟ با همانها او را گمراه كن.
ابليس گفت: همة آن نيرنگها را به كار زده‎ام، ولي نتيجه نگرفته‎ام، اينك با شما مشورت مي‎كنم چه كنم؟
فرزندان شيطان گفتند: وقتي كه آدم ـ عليه السلام ـ را فريب دادي و او را از بهشت بيرون نمودي، از چه راه وارد شدي؟
ابليس گفت: از طريق همسرش حوا وارد شدم.
فرزندان شيطان گفتند: «اكنون نيز از طريق همسر ايوب ـ عليه السلام ـ اقدام كن، زيرا جز همسرش كسي نزد او نمي‎رود، و او نمي‎تواند از همسرش نافرماني كند.
ابليس گفت: راست مي‎گوييد، راه صحيح همين است.
ابليس به صورت مردي ناشناس نزد همسر ايوب ـ عليه السلام ـ آمد و گفت: «حال همسرت ايوب چگونه است؟»
رُحْمه گفت: گرفتار بلاها و بيماري است...
ابليس او را آن چنان به وسوسه انداخت كه او بي‎تاب گرديد، در اين هنگام ابليس بزغاله‎اي را به رُحْمه داد و گفت: اين بزغاله را به نام من نه به نام خدا،‌ ذبح كن و از گوشتش غذا فراهم كن به ايوب بده بخورد، تا شفا يابد.
رُحْمه نزد شوهرش ايوب آمد و آن بزغاله را آورد و پس از گفتاري گفت: اين بزغاله را بدون ذكر نام خدا ذبح كن تا از غذاي آن بخوري و شفا يابي و همة نعمتهاي از دست رفته به جاي خود برگردد.
ايوب: واي بر تو، دشمن خدا نزد تو آمده و مي‎خواهد از اين راه تو را گمراه سازد و تو فريب او را خورده‎اي، آيا آن همه مال و ثروت و فرزند را چه كسي به ما داد؟
رُحْمه: خداوند داد.
ايوب: چند سال ما از آن همه نعمت‎ها بهره‎مند شديم؟
رُحْمه: هشتاد سال.
ايوب: چند سال است خداوند ما را به اين بلا مبتلا نموده است؟
رُحْمه: هفت سال و چند ماه.
ايوب: «واي بر تو، رعايت عدالت نمي‎كني و انصاف را مراعات نخواهي كرد، مگر اين كه معادل هشتاد سال نعمت، هشتاد سال در بلا باشيم. سوگند به خدا اگر خداوند مرا شفا دهد، به جرم اين كار تو كه مي‎خواهي گوسفندي را به نام غير خدا ذبح كنم و غذاي حرام به من بدهي، صد تازيانه به تو خواهم زد، از اين پس از من دور شو، تا تو را نبينم».
آري ابليس مي‎خواست با غذاي حرام، ايوب ـ عليه السلام ـ را گمراه كند، ولي ايوب اين چنين در برابر القائات ابليس، حركت انقلابي نمود.
رُحْمه از ايوب ـ عليه السلام ـ دور شد، وقتي كه ايوب خود را تنها يافت و هيچ گونه غذا و آب و همدم در نزد خود نديد به سجده افتاد و گفت:
«رَبِّ أَنِّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛ پروردگارا! بد حالي و مشكلات به من رو آورده و تو مهربانترين مهربانان هستي.»
در اين هنگام دعاي ايوب ـ عليه السلام ـ به استجابت رسيد و بلاها رفع شد و نعمتها جايگزين آنها گرديد.[4]
ادب حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ در سخن گفتن با خدا
ايوب ـ عليه السلام ـ هنگامي كه در شديدترين گرفتاري با خدا سخن گفت، عرض كرد:
«رَبِّ أَنِّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ؛ پروردگارا! بدحالي و مشكلات به من رو آورده، و تو مهربانترين مهربانان هستي.»[5]
او نگفت: خدايا تو مرا بيمار كردي و به من رحم كن، بلكه با كنايه و اشاره مقصود را بيان كرد.[6]
طبق روايت ديگر، ايوب ـ عليه السلام ـ هم چنان صبر و مقاومت مي‎كرد، حتي از خدا نمي‎خواست كه گرفتاري او را رفع كند، بلكه همان را پسنديده بود كه خداوند بر او پسنديده بود. تا اين كه روزي همسرش رُحْمه از بيرون آمد و غذايي براي ايوب آورد، ايوب ـ عليه السلام ـ از او پرسيد اين غذا را از كجا تهيه كردي؟ او در پاسخ گفت: «مقداري از گيسوانم را فروختم و با پول آن غذا تهيه كردم.» اين جا بود كه دل ايوب ـ عليه السلام ـ سخت به درد آمد، چرا كه پاي ناموس در كار بود، عرض كرد: «خدايا! در برابر همة ناگواريها صبر كردم، و اين صبر را تو به من عطا فرمودي، ولي اينك به من مرحمت كن.» ايوب اين سخن را در حالي مي‎گفت كه از روي تواضع، خاك بر سر و صورت خود مي‎ريخت، اينجا بود كه خداوند درهاي رحمت را به رويش گشوده و درهاي ناگواريها را بر رويش بست.[7]
علت سوگند ايوب به تنبيه همسرش
علاوه بر مطلب گذشته، نيز روايت شده شيطان به صورت طبيبي به همسر حضرت ايوب ـ عليه السلام ـ ظاهر شد و گفت: من شوهر تو را درمان مي‎كنم، به اين شرط كه وقتي درمان يافت، به من بگويد: «تنها عامل سلامتي من تو بوده‎اي، و هيچ مزد ديگري نمي‎خواهم.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . اقتباس از حديث امام صادق ـ عليه السلام ـ ، تفسير نور الثقلين، ج 3، ص 447 و 448.
[2] . اقتباس از تاريخ انبياء عماد زاده، ص 455، 460.
[3] . بحار، ج 12، ص 354.
[4] . مضمون آية 83 سورة انبياء؛ بحار، ج 12، ص 368 و 369.
[5] . انبياء، 83.
[6] . ارشاد القلوب ديلمي، ج 1، ص 430.
[7] . همان، ص 336

--------

نمیدونم دیگه .....:203::203::203:

ممنون لردحامد عزیز، میدونم صبرم خیلی کم شده، خیلی کم طاقت شدم، امیدوارم خدا بهم کمک کنه که این دوره رو بگذرونم....

:72:

شاد عزیزم
خانومی تو فقط خسته ای این اتفاقاتی که تو این مدت افتاد هم تو و هم همسرت رو خسته کرده و رفتارهایی که تو این دوران از هم می بینید بازتاب اون خسته گیهاست
هردوتون به استراحت نیاز دارین هردوتون نیاز دارن یکم تخلیه بشین پس بهم فرصت بدین
در مرود عقب انداختن عروسی نمی تونم نظری بدم چون شاید عملی نباشه این کارو بکنی ولی سعی کن تو این یک هفته ی باقی مونده یکم از همسرت دور باشی تا برخوردی نداشته باشین شاید اینجوری یکم آروم بشی

سلام شادی جان :72::43:
میدونم که خیلی سخته ولی تا رهائی دیگه راهی باقی نمونده !:203:یه کمی تحمل کن تا همه مشکلات نه لااقل نصفیش حل بشه!چشم و گوشت را بروی بد و خوب واقعیت ببند و فقط به آینده فکر کن,منی که دارم این حرفا رو میزنم با همون شرایطی که میدونستی و دگه نمی دونی فقط به یه تار موی امید بندم ولی...
برات از خدا طلب و آرزوی صبر و مقاومت میکنم.تو هم برای یه رها شده که به ظاهر فقط به :54::203:
تار موی پوسیده بنده دعا کن تا نمیرم![align=right]
مواظب خودت باش عزیزم!:305::300:
بدرود!

سلام شاد عزیز؛

ازت میخوام که حرف بزنی،

حتی اگه شده با گنگترین زبان ها و لحجه ها صحبت کنی،

دوست صبور و گرانبارم من مطمئن هستم و برام کاملا واضح و روشنه که آینده ای ،بس زیبا

و فوق العاده به سان وجود لطیفت، منتظرته.

لیاقت شما برای کائنات و دوستان(هرچند مجازی و کم رنگ)روشنه روشنه.

مطمئنم از این پل معلق زندگیت به بهترین نحو ممکن با کمک او عبور میکنی.

فقط میخواستم در گوشی یه مسئله رو برای خودمون مرور کنیم(البته قول بده این مسئله رو برای خودمم یاد آور بشی)

به خدا امید نداشته باش
.
.
.
بلکه به خدا ایمان و اطمینان کامل داشته باش.


آرزوی زیباترین افق ها و بهترین بام ها...

سلام شاد عزیزم

نمیدونم شما چند ماهه که تو این وضعیتید. هیچ اطلاعی از جزئیات ندارم، ولی شاید اگه جریان رو اینطور تصور کنم، خیلی هم به بیراهه نرفته باشم:

یه مشکلاتی پیش اومده که هم شادی از :72: رنجیده و هم :72: از شادی. (ببخشید من اسمشون رو نمی دونم)
شادی مثل هر زن دیگه ای دچار طغیان احساسات شده.
:72: مثل هر مرد دیگه ای ریخته تو خودش و هیچ درد دلی پیش شادی نکرده.
شادی احساس کرده که :72: چقدر سرد برخورد می کنه. بنابراین (1) شادی نتونسته وضعیت روحی :72: رو درک کنه (2) شادی دلشکسته تر شده. (3) شادی بازهم بیشتر به درد دل کردن و جلب همدلی همسرش نیازمند شده.
:72: احساس می کنه که شادی بیشتر از ظرفیتش ازش انتظار داره. از طرفی مشکلات سابق حل نشده باقی موندند (چون اصلا مطرح نشدند) بنابراین قلب :72: تنها تر شده. :72: کمتر شادی رو محرم خودش می بینه. کمتر در کنارش احساس امنیت می کنه.

و این داستان همینطور ادامه پیدا کرده تا رسیده به امروز که :72: برای فرار از شرایطی که توش گیر افتاده هیچ راهی جز تهدید کردن شادی پیدا نمی کنه.

عزیزم یه چیزی رو بهت یادآوری کنم. تو هم مثل هر زن دیگه ای نفرت خودت رو راحت تر از نفرت همسرت می تونی تحمل کنی. و مردها از شنیدن درد دل زنها متنفرن! گاهی هیچ چیز براشون خفقان آور تر از همدلی کردن با زنها نیست!!

بهت اطمینان می دم یه چیزایی هم تو قلب همسرت هست. اون هم دلشکسته ست که این واکنش ها رو نشون می ده. همسرت داره مثل اکثر مردهایی رفتار می کنه که تو تالار باهاشون برخورد داشتی.

کلید حل مشکل دست توه شادی. زن ها استقامتشون بیشتره. تو اینطور مواقع خیلی نباید از آقایون انتظار داشت! این مختص همسر شما نیست عزیزم. ازش دلخور نباش. فقط فعلا رو کمکش حساب نکن. اون دیگه به وضعیت بحرانی رسیده!

از طرفی من احساسات شما رو هم کاملا درک می کنم.
عزیزم تنها راه حلی که به ذهنم می رسه اینه که اول مشکل خودت رو (با کمک یه روانشناس یا مشاور) حل کنی، که بعد بتونی همسرت رو از این وضعیت نجات بدی.

***مطمئن باش بعدش عشق خالصانه ی سابق بینتون احیا می شه***

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی یه احتمال زیادی هم وجود داره که مشکل همسرتون اصلا رنجیده شدن از شما نباشه. ممکنه ایشون اصلا هیچ مشکلی با شما نداشته باشند (حتی با وجود اینکه بوسیله تهدید کردنتون این شبهه رو در شما ایجاد کردند!)

شاید مشکلات ایشون چیزهای دیگه ای باشن. مسائلی که، طغیان احساسات شما و رنجیدگیتون باعث شده اولا شما از اون مشکلات غافل بشید، و ثانیا همسرتون مجال مطرح کردنشون رو ( اونطور که باید ) پیدا نکردند.

به هرحال یه مشکلاتی هست که ظرفیت ایشون رو کم کرده.
ظاهرا عرصه به قدری بهشون تنگ شده که کلا توانایی شنیدن درد دلهای شما، و همدردی و همدلی کردن با شما رو ندارن. هر انسانی ظرفیت فکری و عاطفی محدودی داره. و این ظرفیت برای آقایونی که مسائل رو کمتر بروز می دن، محدود تر هم هست.

شادی جان سعی کن به جای دلشکسته شدن از همسرت ( یا به قول خودت خدای نکرده متنفر شدن!! که اولین آسیبش متوجه خودته ) اون چیزی که مرد زندگیت توانایی تقاضا
کردنش رو نداره، بهش بدی!

البته منظورم اصلا این نیست که از احوالات دل خودت غافل بشی
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط philosara

سلام شاد عزیزم

نمیدونم شما چند ماهه که تو این وضعیتید. هیچ اطلاعی از جزئیات ندارم، ولی شاید اگه جریان رو اینطور تصور کنم، خیلی هم به بیراهه نرفته باشم:

یه مشکلاتی پیش اومده که هم شادی از :72: رنجیده و هم :72: از شادی. (ببخشید من اسمشون رو نمی دونم)
شادی مثل هر زن دیگه ای دچار طغیان احساسات شده.
:72: مثل هر مرد دیگه ای ریخته تو خودش و هیچ درد دلی پیش شادی نکرده.
شادی احساس کرده که :72: چقدر سرد برخورد می کنه. بنابراین (1) شادی نتونسته وضعیت روحی :72: رو درک کنه (2) شادی دلشکسته تر شده. (3) شادی بازهم بیشتر به درد دل کردن و جلب همدلی همسرش نیازمند شده.
:72: احساس می کنه که شادی بیشتر از ظرفیتش ازش انتظار داره. از طرفی مشکلات سابق حل نشده باقی موندند (چون اصلا مطرح نشدند) بنابراین قلب :72: تنها تر شده. :72: کمتر شادی رو محرم خودش می بینه. کمتر در کنارش احساس امنیت می کنه.

و این داستان همینطور ادامه پیدا کرده تا رسیده به امروز که :72: برای فرار از شرایطی که توش گیر افتاده هیچ راهی جز تهدید کردن شادی پیدا نمی کنه.

---

ضمن اینکه فکر می کنه تو هم درکش نمی کنی (شاید حق داشته باشه)و اینکه چون احساس تو رو نسبت به پدرت درک نمی کنه فکر می کنه که تو بیشتر به فکر پدرت هستی تا همسرت.
شادی عزیزم درسته تو الان نیاز به درک و همراهی همسرت داری و قبول کن که شرایط همسرت هم شرایط آسونی نیست .
به هر حال من فکر می کنم اگه تو و همسرت به درک متقابل هم برسین تو هم کمتر تو این شرایط احساس تنهایی می کنی.
از عمق وجودم آرزو و دعا می کنم که مشکلاتت به بهتربن شکل بر طرف بشه.

سلام به شاد عزیز

من نکته ای به نظرم رسید و اون این هست شاد عزیز سعی کن خودت باشی خوده خوده خودت با همه خصوصیات اخلاقی چه خوب چه بد(هر چند که برای از بین رفتن نکات منفی اکثر انسانها تلاش میکنن) و بگذار که اطرافیان اون طور که هستی دوستت داشته باشن ....هر کی خواست تو رو خوب بدونه و هرکی خواست خوب ندونه! مهم نباشه.... مهم این باشه که واقعیت تو رو خوب بدونن نه این که هر کسی بخواد شما رو اون شکلی که دوست داره تغییر بده و خوب بدونه(و شما برای اینکه خوب باشید از نظر اون ادم پس تغییر کنید) شما خودت باش و اطرافیان هم شما رو خوب دونستن که دونستن اگر هم ندونستن مهم نیست....نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه؟

سلام .... خیلی روزها اومدم و با در بسته این تالار روبه رو شدم! شاید خدا میخواست این طور باشه، میخواست منو امتحان کنه که ببینه بدون تقلب چی کار می کنم!
بچه ها من ازدواج کردم، خیلی ها از شنیدن خبر ازدواج من خوشحال شدن، اما من چیزی از اون روز یادم نیست... هیچی!!
الان چند هفته ای می گذره، من فراری بودم یادتونه؟ اما الان دیگه هیچ راه فراری نیست، فکر می کنم دارم کم کم از سنگ میشم، البته بد نیست، چون کمتر ناراحت میشم، وقتی پدرم فوت کرد شوکه بودم و هنوز هم شوکه هستم، هنوز نتونستم به خاطر رفتن پدرم گریه کنم... نمیدونم چطوری تنهایی مادرم رو پر کنم، نمیدونم چطوری بهش سر بزنم آخه من توی این خونه زندانی شدم........ دوست دارم فریاد بزنم، کاش این صبر لعنتی دست از سر من بر می داشت، کاش موقع حرف زدن و فریاد زدن فراموشی نمی گرفتم.. آره فراموش می کنم میخوام از چی حرف بزنم، به خاطر چی می خواستم فریاد بزنم، بعد کم کم شروع به مردن می کنم.. آره خودم هم تعجب می کنم، من اون کسی نیستم که بودم، از خدا شاکی نیستم، حتی از همسرم، فقط منتظرم مثل کسی که منتظره یه معجزه نشسته باشه.. مثل کسی که تا آخرین نفس تلاش میکنه تا حتی بعد از مرگش نتیجه تلاشش رو ببینه... میترسم، میترسم از روزی که از همسرم متنفر بشم، که نتونم وجودشو کنارم تحمل کنم.. برای چی انقدر تلاش می کنم؟؟؟ ...............



:72:

شادی عزیز و قدرتمند تسلیت میگم،

امیدوارم فلز وجودت در برابر این حرارت ها شکیلترین اشکال رو بخودش بگیره.

نمی دونم چی بگم،

فقط بدون که تنها نیستی و نخواهی بود.

سلام شادي خانم گل


عزيزم به تو نازنين و خانواده محترم ات تسليت مي گويم . مي توانم درك كنم كه چه حس و حالي داري . مطمئن باش كه بابا جاي بدي نرفته اند و تنها شما قادر به ديدن بابا نيستي . ولي مطمئنم كه بابا در هر لحظه در كنار تو و مامان است .

شادي متاسف هستم كه هنوز نتوانسته اي خودت را باز سازي كني . واقعا شرايط شما نگران كننده است . منظور ت از زنداني چيست ؟! به معناي واقعي كلمه زنداني و يا منظورت زندان حسي است ؟!

نبايد اينگونه باشي . بايد شنا بروي و مديتيشن كار كني . يوگا برو . قدري به جسم و روان ات برس و غبار روبي كن . تن و جسم و روح و روان ات خسته است . مدتي است همينطور مسائل پشت سر هم اتفاق افتاده و تو مجال استراحت نيافته اي .

خواهش مي كنم از خودت مراقبت كن . انديشه هايت را باز سازي كن . كسي به غير از خودت از درون خودت آگاه نيست و نمي تواند به خوبي خودت به شادي كمك كند .

سلام مهربونم:72::46:
شادی جان خیلی خیلی متاسف شدم.:302: همدردی من را از صمیم قلب پذیرا باش. روزهای سختی بوده و من بهت حق می دم...
عزیزم مطمئنم جواب این همه صبر و تحمل را از خداوند خواهی گرفت و همه چی به مرور زمان درست میشه. مواظب خودت باش
در پناه حق:203:

سلام شاد عزيز
من الان متوجه فوت پدرت شدم ، تسليت منو بپذير
شاد عزيز تو بهتر از هر كس ديگه اي ميتوني شرايطتو روبراه كني فقط كافيه "زندگي" كني و مثل زندگي جاري باشي و رها از اونچه كه ميخواد تو رو فراري بده
مطمئن باش بزودي اوضاع روبراه ميشه

تسلیت می گم شادی عزیزم . متاسفم ...:47:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

شادی تو اسوه صبر بودی. اون همه صبر صبر صبر. چی گیرت اومد؟؟؟ خانواده همسرت فهمیدن ؟؟؟
پدرش عوض شد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شادی تو بد مخمصه ای افتادم. مادر امین از پدرشوهر تو بدتره. می ترسم. اگه بعد ازدواج من هم ...:302::302::302:
بار الهی ...:203:

سلام shad
در مورد فوت پدربزرگوارتان تنها راه صبر هست، لذا از خدا می خواهم که خدا به شما صبر عطا کند.
اما در مورد مسائل و فشارهای دیگری که با آن روبرو هستید. تنها راه صبر نیست. اگر صبر به معنی متراکم و فشرده شدن فنر روانی باشد (آنطور که شرح دادید)، شاید صبر بدترین گزینه باشد.
سازگاری به معنی سازش نیست. سازگاری در دل خود تغییر را دارد. چه تغییر خویش و بینش خویش ، چه سعی در تغییر محیط .
گاهی عقب نشینی سازگاری هست. گاهی پیشروی، گاهی گذشت، گاهی ابراز وجود. و گاهی اعتراف به شکست و از نو شروع کردن.
اما تو خود بهتر می دانی که این راه و روشها که به سادگی من در اینجا می آورم در عمل نیاز به یک انرژی روانی و کلی تمرین دارد. که ظاهرا هم اکنون از این انرژی خالی شده ای.
شاید به خاطر اینست که هنگام انرژی داشتن بیشتر خرج متراکم کردن صبر و تحملت می کردی تا اینکه بخواهی با ابراز وجود تصمیم به تغییرات پرهزینه تر بگیری.

به هر حال من توصیه می کنم سریعا از طریق یک روانشناس بالینی و هم صحبت شدن با او در جلسات مستمر، تصمیماتی بسیار مهمتر از تصمیمات قبلی خود بگیرید.

اینجا دوستان زیادی دارید که هرگز کمکهای شما را فراموش نمی کنند و همیشه دوستتان دارند حتی اگر این همه وقفه بیفتد.
پس تنها نیستی. کسی که در دلهای افراد زیادی جاری هست. هرگز زندانی نیست.
shad ما را همیشه در کنار خود بدان. گاهی برای خروج جراحت از روح و روانمان نیاز به جراحی هست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shad

سلام .... خیلی روزها اومدم و با در بسته این تالار روبه رو شدم! شاید خدا میخواست این طور باشه، میخواست منو امتحان کنه که ببینه بدون تقلب چی کار می کنم!
بچه ها من ازدواج کردم، خیلی ها از شنیدن خبر ازدواج من خوشحال شدن، اما من چیزی از اون روز یادم نیست... هیچی!!
الان چند هفته ای می گذره، من فراری بودم یادتونه؟ اما الان دیگه هیچ راه فراری نیست، فکر می کنم دارم کم کم از سنگ میشم، البته بد نیست، چون کمتر ناراحت میشم، وقتی پدرم فوت کرد شوکه بودم و هنوز هم شوکه هستم، هنوز نتونستم به خاطر رفتن پدرم گریه کنم... نمیدونم چطوری تنهایی مادرم رو پر کنم، نمیدونم چطوری بهش سر بزنم آخه من توی این خونه زندانی شدم........ دوست دارم فریاد بزنم، کاش این صبر لعنتی دست از سر من بر می داشت، کاش موقع حرف زدن و فریاد زدن فراموشی نمی گرفتم.. آره فراموش می کنم میخوام از چی حرف بزنم، به خاطر چی می خواستم فریاد بزنم، بعد کم کم شروع به مردن می کنم.. آره خودم هم تعجب می کنم، من اون کسی نیستم که بودم، از خدا شاکی نیستم، حتی از همسرم، فقط منتظرم مثل کسی که منتظره یه معجزه نشسته باشه.. مثل کسی که تا آخرین نفس تلاش میکنه تا حتی بعد از مرگش نتیجه تلاشش رو ببینه... میترسم، میترسم از روزی که از همسرم متنفر بشم، که نتونم وجودشو کنارم تحمل کنم.. برای چی انقدر تلاش می کنم؟؟؟ ...............



:72:

---

سلام شادی جان!:228:
چی بگم:54::203:فکر میکنم وقتی خدا داشت قصه ات رو مینوشت اونو پر پیچ و تاب تر از بقیه برات نوشت شاید چون تو نه یه زندانی بلکه یه قهرمان پشت پرده ای که از همونجا هم آفتاب وجودت نور افشانی میکنه:228:
کاش میتونستم بهت فقط شادیتو تبریک بگم,شادی که نگفتی واقعا شاد بودی توش یا نه!:43:وقتی خبر فوت پدر عزیز و بزرگوارتو نوشته شوکه شدم تو همه اینکارارو برا اینکه این تشنج رو به پایان برسونی انجام داده بودی /آیا واقعا تموم شد؟؟؟شادی عزیز هر چقدر سعی میکنیم به فکر خودمون باشیم بازم به فکر بقیه ایم بیا بازم یکمی به فکر خودمون باشیم شاید یکی هم یادش بیفته ما هم انسانیم !شاید مثل شما که از بال فرشته ها ساخته شدی نه ولی با جسم زمینی :43:عزیزم شایدخدا با صبر و سکوتی که بهت هدیه داده میخواهد یه کاری کنه حتی با فراموشی که یاد بگیری گاهی خودتو آرام ودر مسیر امواج رودخونه قرار بدی تا شاید اونجا نتیجه صبری رو که نشون دادی بگیری!:203:
تو همیشه برای ما همون شادی هستی و افتخار مائی اگه کمکی از دستمون بر میادامیدوارم قابل بدونی بگی!
واقعا متاسف شدم و برات آرزوی خوشبختی و آرامش میکنم!:47:

سلام شاد گرامی.....
بهترین کار برای کم کردن فشار روانی دردودل کردن است ...هر وقت در زندگی به مشکلی برخوردی برایمان بنویس حتی اگر پاسخی دریافت نکنی.

شاد عزیز در دردودل هایش از صبر می گوید از زندان می گوید از تعجب....از خسته شدن... و از همه مهم تر از تنهایی!
شاد عزیز دائم به خود تلقین می کند :::اگر روزی با همسرم کنار نیایم....اگر از او جدا شوم.. اگر و اگر های دیگر.........که مانند خوره وجودش را می خورد و همواره تمام کاینات حاضرند مشکلات را به سوی او نازل کنند با این افکار منفی.

شاد گرامی به جایی اینکه در یافتن پاسخی باشد تنها در انتظار همدردی است و القای حال خود....که البته تا حدی طبیعی است چون مسائئل (فوت پدر..خستگی..)
شاد در نوشته های همیشه در حال آیندنگری است اما چه آینده ای؟؟
آینده ای که از امروز در حال خراب کردن ان هستی.
شاد عزیز درست هست که انسان بدون احتمالات نمی تواند زندگی کند و اگر فکر و انرژی دائم در حال سنجش احتمالات و اتفاقات اینده کند دیگر توانی برای زندگی در حال را ندارد.
شاد گرامی شما اکنون در حال قرار دارید و در زندگی یا به قول شما زندان......فرض کنید یک زندانی به حبث ابد محکوم می شود...آیا او باید دائم ذهن خود را مشغول حوداث و اتفاقات اینده کند؟؟؟یا نه بکوشد در این مدتی که در زندان است خود را تغییر دهد و همچنین تلاش کند تا حس و انرژی ناشی از تغییر خود در هم سلولی ها هم اثر بگذارد.. اشتباه نکن ها منظ.رم سازگاری و صبر نیست منظورم تغییر است...

همان طور که مدیر اشاره کردند بهتر است به روان شناس مراجعه کنید..
براین دعا می کنم خواهر بزرگوارم:72:

سلام شاد عزیز :
با تمام وجود شکه شدم و میدونم تو هم شدی ... بهت از صمیم قلب تسلیت میگم گلم و همچنین به خانواده محترمت ... فقط خودت رو خالی کن عزیز اگه بیرون نمیشه .. اگه جلوی بقیه پیش همسرت و بقیه نمیشه این جا میشه ..به خدا میشه ..خواهش میکنم خودت رو خالی کن شادی نذار این قصه ها از پادرت بیارن ...یه مدت به هیشکی فکر نکن شادی فقط خودت خواهش میکنم ازت، چند وقتی ولشون کن آره ولشون کن نوبت اینه که با خودت باشی با احساسات خودت نه برای احساسات هیچکس دیگه... خواهش میکنم ازت... من با تمام وجود بهت ایمان دارم و به تواناییت به قدرتت به ایمانت به روح بزرگ و باعظمتت تو شادی هستی نه هیچکس دیگه ... فقط خسته و دلشکسته یه همت بلند میخواد برای وجود خودت، برای دوباره پیدا کردن شادی همیشگی که البته میدونم خیلی سخته ولی تو شادی هستی و نه تنها من بلکه همه به تواناییهات ایمان داریم ،تو سعی کن و خودشم همیشه همراهته... و این رو بدون که ما همیشه کنارت هستیم بهمون تکیه کن یکم ... بذار یکم تکبه گاهی که همیشه برامون بودی رو جبران کنیم ، همه امید هایی رو که بهمون دادی یکمش رو ،فکر میکنم حق این رو داشته باشیم که هر چند اندک ولی مقداری از کوله بار غم تو رو به دوش بکشیم پس بهمون ثابت نکن که لیلاقتش رو نداریم ... در آخر برای تو و خانواده عزیزت طلب صبر و آرامش میکنم.. با خودت باش شادی و فقط برای خودت حتی شده برای یک مدت کوتاه خواهش میکنم:47:

شما باید عشق و عاطفه اتان را گسترش دهید

ولو اینکه در زندگیتان توانایی حرکت به سمت جلو را داشته باشید، ممکن است به موانعی برخورد کنید.
راه درست آن است که رها وآزاد باشید، ما باید یاد بگیریم چطور رها باشیم.
صدمات را رها کن
ترسها را رها کن
رنجهای کهنه ات را نپذیر و سرگرم آنها مشو
انرژی که صرف چسبیدن به گذشته میگردد ، موجب دورشدن شما از یک زندگی جدید میگردد.

امیدوارم خدا روحشون رو قرین رحمتش قرار بده و به شما و خونواده صبر و آرامش بده.:72:

سلام به دوستان خوبم و شاد عزیز

خواهر عزیزم شنیدن خبر فوت پدر گرامیتون خیلی ناراحتم کرد.از صمیم قلب بهتون تسلیت میگم و برای پدرتون از خداوند بزرگ طلب مغفرت و آمرزش دارم.امیدوارم با اولیاء محشور بشن.
برای شما و خونواده محترمتون هم از خداوند صبر و شکیبایی طلب می کنم.

منو هم در غمتون شریک بدونین.

ممنونم از اینکه انقدر زیبا همدرد من هستید و منو راهنمایی می کنید :72:
میخواستم دیگه در مورد خودم چیزی ننویسم... اما انگار خیلی بیشتر از قبل به کمکتون احتیاج دارم... توی این چند روزه اتفاقات زیادی برام افتاد، شاید بهتره بگم الان دیگه هیچ تعلق خاطری ندارم.. چیزی که ازش وحشت داشتم اتفاق افتاد و اون تنفر بود .. تنفر از مردی که دارم باهاش زندگی می کنم..
پدر و مادرم از پیشم رفتن! اول پدرم و بعد از چند روز هم مادرم، خوش به حالشون چقدر عاشق هم بودن...
دیگه به چیزی فکر نمی کنم، انگار آزاد شدم، امروز همه اش توی ذهنم اینه که برم بیرون و دیگه به این خونه برنگردم، دور و برم رو نگاه میکنم، هیچ چیزی نمی بینم که دوست داشته باشم با خودم برش دارم، هیچی نیست که منو یاد یه خاطره خوب بندازه ... هیچی نیست که به خاطرش بمونم و صبر کنم، نه عشقی برام مونده و نه انگیزه ای، فقط تنها چیزی که امکان داره منو دوباره به این خونه برگردونه ترسه! ترس از اینکه اگه بذارم برم عاقبتم چی میشه، برم پیش کی؟ برم کجا؟............... همسرم مجبورم کرد همه حسابم رو خالی کنم، سیم کارت و گوشیم رو ازم گرفت، کلید خونه رو گرفت.. تا دیروز میخواستم زندگیم رو بسازم، تا دیروز امید داشتم که بتونم دوباره دوستش داشته بام، بتونم رابطمون رو گرم کنم، اما دیروز همه چیز تموم شد، برای من همه چیز تموم شد..
امیدوارم جرأت برنگشتن رو پیدا کنم......


:72:

شاد عزیز
اول از همه متاسفم واسه همه چیز. دلیل کارهای شوهرت جی بوده؟ حرفی میزنه که کارشو توجیه کنه؟ هنوز بهت علاقه داره؟ شاد عزیز یه کم آروم باش. وضو بگیر و یه کم قرآن بخون تا آرامش پیدا کنی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shad

ممنونم از اینکه انقدر زیبا همدرد من هستید و منو راهنمایی می کنید :72:
میخواستم دیگه در مورد خودم چیزی ننویسم... اما انگار خیلی بیشتر از قبل به کمکتون احتیاج دارم... توی این چند روزه اتفاقات زیادی برام افتاد، شاید بهتره بگم الان دیگه هیچ تعلق خاطری ندارم.. چیزی که ازش وحشت داشتم اتفاق افتاد و اون تنفر بود .. تنفر از مردی که دارم باهاش زندگی می کنم..
پدر و مادرم از پیشم رفتن! اول پدرم و بعد از چند روز هم مادرم، خوش به حالشون چقدر عاشق هم بودن...
دیگه به چیزی فکر نمی کنم، انگار آزاد شدم، امروز همه اش توی ذهنم اینه که برم بیرون و دیگه به این خونه برنگردم، دور و برم رو نگاه میکنم، هیچ چیزی نمی بینم که دوست داشته باشم با خودم برش دارم، هیچی نیست که منو یاد یه خاطره خوب بندازه ... هیچی نیست که به خاطرش بمونم و صبر کنم، نه عشقی برام مونده و نه انگیزه ای، فقط تنها چیزی که امکان داره منو دوباره به این خونه برگردونه ترسه! ترس از اینکه اگه بذارم برم عاقبتم چی میشه، برم پیش کی؟ برم کجا؟............... همسرم مجبورم کرد همه حسابم رو خالی کنم، سیم کارت و گوشیم رو ازم گرفت، کلید خونه رو گرفت.. تا دیروز میخواستم زندگیم رو بسازم، تا دیروز امید داشتم که بتونم دوباره دوستش داشته بام، بتونم رابطمون رو گرم کنم، اما دیروز همه چیز تموم شد، برای من همه چیز تموم شد..
امیدوارم جرأت برنگشتن رو پیدا کنم......


:72:

---

شاد گرامی از وضعیت پیش اومده واقعا متاسفم .
ولی تعجب میکنم . فکر میکنم شما و همسرتون همدیگه رو دوست داشتین و قبل از ازدواج هم از هم شناخت داشتین پس چی شد که به اینجا رسیدین ؟!

الینا جان کارمن از این حرفها گذشته... تنها دلیلش اینه که میگه من مردم و همه مردها اینطوری با زنشون برخورد می کنن! فکر نمی کنم هیچ وقت واقعا به من علاقه داشته... اون خیلی عوض شده، نمیدونم باید چی کار کنم، احساس میکنم مشکل داره، چند بار ازش خواستم بریم پیش مشاور اما همیشه با داد و فریاد منو وادار به سکوت کرده..


:72:

راه حل مشکل تو این نیست که از خونه فرار کنی؟ یه کم به خودت فکر کن.ببین با رفتن از اون خونه به کدوم یکی از آرزوها و خواسته هات میرسی؟ نمیگم زیر بار حرف اون بری نه. ولی دنبال راه حلی واسه مشکلت باش. شاد عزیز شاید شوهرت خیلی چیزها رو ازت گرفته باشه ولی تو هنوز خودتو داری. به خودت اعتماد کن نذار اون عزت نفستو ازت بگیره. مثل یه کوه محکم باش. درد دلهاتو واسه خودت بنویس و بعد نابودشون کن.
پیغام خصوصی گذاشتم واست. جواب بده.

دیجیتال من عزیز... من و همسرم همدیگه رو دوست داشتیم، یا شاید فکر می کردیم که همدیگه رو دوست داریم ..اشتباه از خودم بود... چشمهامو روی خیلی چیزها بستم... خیلی احمقانه صبر کردم... نمیدونم اگه مطمئن باشم که میشه هنوز این زندگی رو نجات داد سعی خودم رو میکنم اما کاش همسرم یک دلخوشی کوچیک بهم میداد فقط یه دلخوشی...

:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

الینای عزیزم، میدونم کارم عاقلانه نیست اما میخوام تنها باشم اونم نه توی این خونه، همسرم نمیذاره به هیچ وجه تنها واسه خودم قدم بزنم ... دیروز بهش التماس کردم بذار یه کم تنها راه برم، فقط 5 دقیقه اما نمیذاشت، کم مونده بود وسط خیابون بگیره منو بزنه.. یک ماه بیشتر از ازدواجمون نگذشته اما توی این یک ماه دوبار منو زده، هر دوبارش هم به خاطر این بود که میخواستم برم خونه مادرم، یک بار که حال پدرم خیلی بد شده بود، یک بار هم فهمیدم که مادرم فوت کرده .... از من چه انتظاری دارید؟؟؟؟


:72:

متاسفم شاد ي جان . حرفي نمي توانم بزنم . سكوت مي كنم .

سلام sahd
در شرایط حساسی هستی. و این خیلی فشار آور هست.
توصیه می كنم فعلا كاری به همسرت نداشته باشی،‌و تنها به یك مشاور یا یك روانشناس بالینی مراجعه كنی.
شما راه حلهای زیادی می توانی پیش رو داشته باشی. گرچه بعضی این راه حلها پرهزینه باشه.
من قبلا هم برای شما پاسخ ارسال كردم،‌گویا نتوانستی ترتیب اثر بدهی.

shad ‌خواهش می كنم همانگونه كه فرستنده هایت عالی كار می كرد و به وقت نیاز پیام های مناسب به اعضاء می فرستادی و كمكشان می كردید، اكنون هم سعی كن گیرنده های خود را تقویت كنی تا بتوانی پیام من و دوستان را بشنوی.
بشنوی كه تنها نیستی.
و ما با نگرانی تو را همراهی می كنیم و سعی داریم كمك كنیم.
اینكه باید ادامه بدهی،‌تغییر بدهی، یا مسیرت را عوض كنی هر كدام می تواند یك گزینه عملی باشه. سعی كن از طریق مشاوره حضوری دقیقا یك مسیر را انتخاب كنی و با همه انرژی ادامه دهی.
این كه فرار كنی، این كه ارزوی مرگ كنی، اینكه بی تفاوت در گوشه ای مثل جنگل فروشوی و ... هم راههایی هستند. اما آیا این راهها كمترین هزینه ها و بیشترین نتایج را برایت دارند؟!!!!!!!!!!
یا زندگی ات قابل تغییر و ساختن هست یا نیست.
اگر هست طی یك فرصت محدود با كمك مشاور تغییرات حداقلی لازم را بده.
اگر به هیچ وجه قابل تغییر نیست، یا باید به همین روش بسوزی و ادامه دهی،‌یا باید راههای دیگری را انتخاب كنی.
به نظرم راه بدون هزینه پیش رو نداری. اما راه كم هزینه تر وجود داره....
خواهش می كنم خوب دقت كن. به جای اینكه تحت این فشار به بدترین راه حلها فكر كنی با كمك مشاور بهترین ها را بیاب. خواهش می كنم. خواهش می كنم گیرنده خود را روشن كن و این پیامم را بشنو. گاهی یك پیام را اگر خوب بشنوی از صدها كتاب بیشتر كمكت خواهد كرد.
آیا این پیامم شنیده شد؟!!!! لطفا ته مانده انرژیت را صرف خودخوری نكن.

:72:

عزیزم واقعا متاسفم ....
:302::54::47:

شادی خوب من
نمی دونم امکان تماس با مشاور رو داری یا نه ؟ اما از طریق همین سایت اقدام کن و از اقای سنگ تراشان مشاوره بگیر ..
عزیز دلم دست خودتو بگیر ... خودتو رها نکن ...حداقل اینه که جوری عمل نکن که بعدها هر کسی بتونه هر اتهامی رو به تو بچسبونه ... آروم باش عزیز من ...

گل من از خودت مراقبت کن ... نزار حوادث و جریانهای مزخرف و پیچیده ی زندگی تو رو بیش از این گرفتار خودش کنه ... تواناییهاتو بیاد بیار ... قدرتت رو ... نگاه قشنگت به زندگی .. منطقت ... و آرامشت ...

می دونم هیچی مثل قبل نیست ..
می دونم خیلی تنهایی ، بسیار خسته و بی نهایت غمگین ...
می دونم احساس می کنی همه ی ارزوها و رویاهات به باد رفته ...
می دونم احساس خالی بودن می کنی ، تهی بودن و سرگشتگی ...
می دونم احساس می کنی هیچی برای از دست دادن نداری ..
می دونم دیگه به هیچ چیز احساس تعلق خاطر نمی کنی ...
می دونم احساس می کنی هیچ چیزی برای بدست اوردن وجود نداره ...
می دونم فکر می کنی دیگه هیچ جیز باارزشی برات وجود نداره که بخوای به خاطرش تلاش کنی و .... زندگی کنی ...
می دونم میل به توقف داری ، میل به سکون و میل به رهایی ...
می دونم احساس می کنی بهت خیانت شده ، به همه چیزت ، به افکارت ، به آرزوهات ، به دلبستگی هات ، به آرمانهات ، به خواستت ، به نیازهات ... و به هر چیزی که تو این دنیا برات باارزش بوده...
می دونم یه بغض سنگین تو وجودت گره خورده که فکر می کنی با هیچ کلیدی بازشدنی نیست ...
...
می دونم غمت بی پایانه و دردت بزرگ و سنگین ...
...

اما عزیزم تو شادی هستی ...و شادی یعنی شکوه ، یعنی اراده ، یعنی ایمان، یعنی خواستن، یعنی قدرت ..
کوتاه نیا شادی عزیز من ... نه در مقابل خودت ... نه در مقابل زندگی ... و نه در مقابل هیچ چیز دیگه ای ... تو قوی تر و بزرگتر از این حرفایی ...
شاه کلید قفل زندگیت خودتی شادی ، به خدا فقط خودت ...
تورو خدا به خودت کمک کن .. فقط خودتی که می تونی به خودت کمک کنی ... باور کن که باید فکر کنی و عاقلانه حرکت کنی و تصمیم بگیری...
فقط خودتو رها نکن شادی ... رهایی تو در فرار نیست ، در مرگ هم نیست ، در فراموشی هم نیست ... رهایی تو در قدرت و عاقلانه فکر کردن توئه ...
آروم باش عزیزم و به خودت فکر کن ..
دردها و رنجهای تو بزرگ هستن اما از تو و از خواست و اراده ی تو بزرگتر نیستند ..

شادی
می دونم جای تو نیستم و نمی تونم اونطوری که واقعا هست شرایطت رو بفهمم و درکت کنم..
می دونم نشستم اینجا و راحت حرف می زنم
می دونم رنجهای تو تمام نشدنی به نظر می رسند
می دونم خسته ای ، دیگه به جون اومدی .. دیگه حس نداری ...

درسته من جای تو نیستم و قطعا نمی تونم بفهمم بعد از اون همه مشکل ، بعد از اون همه امیدواریها و ناامیدیها، بعد از اون همه صبوریها ، بعد از اون بیماری ، بعد از بیماری پدر ، بعد از رفتن او و مادر و بعد از تمام این دلشکستگیها صبوری کردن و ارام بودن یعنی ناممکن ... عاقلانه فکر کردن یعنی عبث ... امیدواری یعنی مسخرگی ...

اما باوجود همه ی اینها می خوام بهت بگم : باور کن ، باور کن که فقط خودتی که می تونی به خودت کمک کنی پس شادی
قدرتت رو باور کن و روی اون سرمایه گذاری کن ...
خودت رو باور کن ...
و تو رو خدا با یه مشاور در تماس باش و مدیریت رنج و عذابت رو به دست بگیر ..
اجازه نده بیش از این بشکنی ..
بلند شو و سر پا بایست ..

شادی نازنین من
کاش می دونستی چقدر دوستت دارم ...
کاش می دونستی وجودت چقدر برام مهمه ...
کاش می دونستی حجم یک ثانیه بودنت می ارزه به بزرگی همه ی نبودنهات ..
کاش می دونستی ...

دوستت دارم شادی :16: و با تمام وجود ازت می خوام شادی باشی .. خود خود شادی .. و نه هیچ کس دیگه ...

:203:

اگرچه شرط كرديم و امتحان كرديم
زشرط ها بگذشتيم و رايگان كرديم
اگر چه يك طرف از آسمان زميني شد
نه پاره پاره زمين را هم آسما ن كرديم
اگر چه بام بلند ست آسمان مگريز
چه غم خوري زبلندي چو نردبان كرديم
پرت دهيم كه چون تير بر فلك بپري
اگر زغم تن بيچاره را كمان كرديم
اگر چه جان مدد جسم شد كثيفي يافت
لطافتش بنموديم و باز جان كرديم
اگر تو ديوي ما ديو را فرشته كنيم
و گر تو گرگي ما گرگ را شبان كرديم
تو ماهيي كه ببحر عسل بخواهي تاخت
هزار بارت از اين شهد در دهان كرديم
اگر چه مرغ ضعيفي بجوي شاخ بلند
برين درخت سعادت كه آشيان كرديم
بگير ملك دو عالم كه مالك الملكيم
بيا ببزم كه شمشير درميان كرديم
بسا يخي بفسرده كز آفتاب كرم
فسردگيش ببرديم و خوش روان كرديم
گر آب روح مكدر شد اندراين گرداب
زسيلها و مددهاش خوش عنان كرديم
چرا شكفته نباشي چو برگ مي لرزي
چه نااميدي از ما كرا زيان كرديم
بسادلي كه چو برگ درخت مي لرزيد
بآخرش بگذيديم و باغبان كرديم
الست گفتيم از غيب و تو بلي گفتي
چه شد بلي تو چون غيب را عيان كرديم
پنير صدق بگير و به باغ روح بيا
كه ما بلي تو را باغ و بستان كرديم

سلام shad عزيزم :72::43::46:
زماني كه خدا اراده كرد و يوسف 5 ساله به قعر چاه افتاد تصميم داشت ظرفتيهاي او ن روبالا ببره و تواناييهاش رو نشونش بده و آماده اش كنه تا به ملك و جاه و مقام برسونه !
يوسف از ظلمت و سياهي چاه نترسيد رو به نور و روشنايي بيرون چاه كرد و دلو يي كه از آن بالابرايش فرستاده شد را گرفت و از آنجا رهايي يافت .
دوست و هم انجمني عزيزم دوستت دارم و برات ارزو ي شهامت -پايداري-سربلندي -اميد -روشنايي -حركت -همت _تلاش -شكفتن - آرامش طلب مي كنم .

اي دل غم ديده حالت به شود دل بد مكن
وين سر شوريده باز ايد به سامان غم مخور

سلام
يک نفر رو ميشناسم که از زمان رفتنت تا حالا منتظر مونده تا برسي بهش، ظاهرا قرار جنگل داشتين
اگر دنبال همدرد و همتعارف میگردی ، همه دوستان هستند، اما اگر دنبال داروئی، فکر ميکنم داروي خوبي سراغ داشته باشم.
دریا؟
اگر باز هم کد میخواهی بگو تا بفرستم

سلام شادی مهربونم
تا حدودی میتونم درکت کنم،شاید بتونم باهات همدردی کنم
عزیزم اول از همه بگم هیچ چیزی تو این دنیا پایدار نیست،هیچ چیز،مثلا ممکنه چیزایی که یه روز دلیل پیشرفت و آزادی و آرامش میشن شاید روزی برسه که کاراییشون برعکس بشه و دیگه اون اثر رو نداشته باشن،بلکه در زندگی تنش ایجا کنند( مثل رفتارهای غیر اخلاقی شوهر شما )
تو این دنیا هرچیزی ممکنه
ممکنه روزی برسه که زندگی طوری پیش بره که ما اصلا تصورشو نمیکردیم
رفتارها و برخورد های غیراخلاقی با ما بشه که ما انتظارشو نداشته باشیم
چیزهایی از ما گرفته بشه که هیچ وقت نخوایم از دستشون بدیم
و....
چه ما بخوایم چه نخوایم،اتفاقات غیر منتظره هست،خیلی چیزا دست ما نیست
خواهرخوبم اگر فکر کنیم که سختی ها برای ما تنها نیست ،و اگر خودر را شکست خورده نپنداریم،میتونیم حداقل چند قدم جلوتر باشیم

میتونیم با شرایط کنار بیایم ،یا تغییرشون بدیم
نمیتونیم کنترل زیادی روی بقیه داشته باشیم، میتونیم تاثیر گذار باشیم ولی به همین هم نمیشه زیاد دل خوش کرد
جایی که کنترل بیشتری روی اون داریم و تغییر پذیرتره خودمونیم

عزیزم ما آدما همیشه در حال امتحان شدن هستیم،اگر با تمام وجود باور کنیم که تنها نیستیم ،اگر بخوایم که نزدیک تر بشیم،گاهی همین سختی ها راه میانبری رو برای ما باز میکنند
برات از خدا صبر و آرامش رو آرزو میکنم

سلام شاد عزیز و مهربون

میدونم روزهای سختی رو می گذرونی... و صد البته می دونم شادی از توانمندترین زنان این روزگاره، می دونی همه ما که اینجا هستیم مشکلاتی داشتیم و داریم با این وجود هممون به توان و قدرت تحمل تو غبطه می خوردیم.، می دونستیم شادی ما دلش از هممون بزرگتره، گذشت تو زبانزد همه بود... تو خیلی چیزها به ماها آموختی، اما بدون هنوزم همون شادی قبلی... یادت که هست، البته واسه ما چیزی از ارزشت کم نشده...
شادی جونم این روزها هم می گذرن، پس صبر کن با گذشتشون همه بدی ها رو می برند. همه چی درست میشه...
می دونم تو این روزهای دشوار همسرت باید تو را بیشتر درک می کرد و ازش انتظاراتی داشتی که برآورده نساخت... چون نمی دونست، اون نمی دونه چطور رفتار کنه، فقط همین... تو شک نکن دوست داره بهش فرصت بده بازم بهش فرصت بده...
پس بیا با رفتار خوبت شرمندش کن. آره می تونی... از امروز دیگه باهاش لج نکن، حرفشو گوش کن(آره اون درست میگه متاسفانه هنوز خیلی از مردهای این دیار رفتارشون اینجوریه اما بعد از مدتی درست میشن ...ماهام پدر و مادرمونو زمانی عاشق دیدیم که زمان زیادی از زندگیشون گذشته بود ...) همه کینه های که ازش به دل گرفتی را فراموش کن اونو ببخش. بدی هاش رو از ذهن و قلبت دور کن.
غیر مستقیم می فهمه و به خودش میاد... این درسم بزرگیه و تو بازم بهترین استاد ما...
اصلا من کی باشم شادی بزرگوار تالار همدردی رو نصیحت کنم. منتظر می مونم تا بهترین روش زندگی را از تو بیاموزم...
در پناه خدا.

سلام شادی، حس می کنم نوع صحبت کردنت نسبت به دفعات قبلی که در این تاپیک نوشتی، تغییر کرده. چه چیزی باعث این تغییر شده؟ خودت هم حس می کنی که قدرت هات دارن زنده می شن؟ من که به نظرم می رسه دارید به نور و شکوفایی نزدیک می شید. (البته میدونم که زندگیتون به سخت ترین حالت ممکن رسیده و فکر می کنم اتفاقا همین باعث شده شما ضعف های گذشته رو پشت سر بگذارید).

این شادی دیگه داره در جهتی قرار می گیره که به جای تسلیم شدن، قاطع باشه. مطمئنم ذهنتون در این شرایط (که بیشتر از همیشه نیازمند تفکر صحیح هستید) بهتر و ماثرتر از همیشه کار خواهد کرد.

زندگی با سختی ها و ناملایماتش به ما درس ها می ده. انسان های بزرگ در مبارزه با ناهمواری های زندگی شکل می گیرن، چون مسیرهای هموار از اونجائیکه چالشی در بر ندارند، کمتر باعث رشد انسان می شن.

:72: