كمك لازم دارم براى پذيرش رابطه شوهرم با خونوادش

سلام، راستش امروز پستارو داشتم از اول ميخوندم. بچه ها چن بار نظر داده بودن، با مادرشوهرت دوس باش، راستش من با ايشون به صورت زنونه زياد ميرم بيرون و مشكلى ندارم، خونه فاميل و هرجام كن دعوتيم ايشونم با ما مياد، بعنى وقتى تنهاييم زياد باهم بد نيستيم. فقط يه چيزايى رو نميدونستم، و ايشون به من ميرسونه ك من ماراحت ميشم، برا همين هميشه سعى ميكنم زياد نرم و نيام. و بيشتر مقصرو شوهرم ميدونم، كه نتونسته حايگاه واقعى هركسى رو نشونش بده،
كلا شوهر من خيلى بى تفاوته، كثلا شايد هفته اى ي بار پيش بياد ادمو بعل كنه، يا ماهى يه بار ادمو ببوسه، يا اينهمه مريض ميشم، مثه يخ ميمونه، اصلا ب ادم توجه نميكنه، برا همين توجه شو ك ب مامانش ميبينم، حسادت ميكنم. واقعا خودم ميفهمم ك دارم حسادت ميكنم.
مثلا من هيچوق نديدم به يه اتفاق يا خاطره دو تاييمون توجه نشون بده، بشينه از فلان خاطره حرف بزنه، اما صب تا شب از بچه گييشو و از حرفاى مامانش و ازين چيزا دارم تعريف ميكنه.
شايد من خيلى حساسم، اما منظورم اينه ك من تو همه حركاتش ميفهمم الويت هيچ جا من نيستم، براى همين masamasa عزبز،اين حس تنهايى هميشه با منه ، و بيشتر ترجيه ميدم يه همراه داشته باشم تا تنهايى. تنهاييمو دوس دارم، خيلى وقتا دوستامو دعوت ميكنم و چاى ميخورم و ... قبولم دارم حس حوبيه و خيلى برام لازمه، اما تنها بودن با احساس تنهاييخ هميشگى خييلى فرق داره

الهام جان میدونم سخته که همسرت این مدلیه ولی عزیزم تو بعضی وقتا که از سر مار میاد بپر بغلش کن .....تو بوسش کن...تو عادتش بده به محبتات و عشق ورزیت! معتادش کن به شوخ و شنگی و سرزندگی و روحیه شادت!!... اصلا هم به بی محلیاش اهمیت نده و نادیده بگیرشون...بااااااااور کن میتونی مدقعیت خودتو تو خانواده درست کنی.فقط کافیه زود تسلیم نشی.مثلا میبینی مغازه نیست زنگ بزن بگو کجایی تو هم برو خودتو قاطیشون کن.تو مغازه پیشش نشستی پاشو بگو بخند قفسه هارو مرتب کن ، با مشتریا صحبت کن و راهنماییشون کن ...خلاصه یه جوری پرانرژی باش و اصلا نشون نده که متوجه بدخلقیاش میشی..قششششششنگ لوس بازیاشو ایگنور کن ؛)))))))

بچه ها يه خبر دارم، ميترسم زيادى ازش موج مثبت بگيرم باز از فردا كه چيزاى باب ميل مو نميبنيم ، ناراحت شم.
راستش من ديشب باز تنها بودم و شوهرم كل ٥ شنبه با مامانش اينور اونور رفت، شب كه خوابيد رفتم تو تراس چاى بخورم، زار زار نشستم به حال خودم گربه كردم، فك كنم كه شوهرم با اينكه به روى خودش نباورد اما فهميده بود،( خيلى سعى كردم نفهمخ، قول دادم به خودم جلوش گريه نكنم)
خلاصه روز بعد ك جمعه باشه، صب با اينكه مامانش تنها بود و خواهرش نبود نرفت اونحا،عصر ساعت ٤ خودم اماده شدم ك بريم، باز در كمال تعجب گفت بريم بيرون دور بزنيم و با دوستامون رفتيم بيرون، من ديگه مطمعن شدم مامانش حتما خونه نيست و جابى دعوته، اما ساعت ٨:٣٠ ك رفتيم اونحا خونه بود!!! واقعا انقد از كار شوهرم خوشحال شدم كه وقتى بهش زنگ زدن و شوهرم رفت بيرون،خودم موندم تا ١١ شب پيش مامانش و شوهرم رفت دنبال كاراش. ( خودم راستش دلم سوخت ب مامانش، خواستم يجورى جبران كنم)
نه بگم از تنهايى مامانش خوشحاا شدم، نه به خدا، اما اينكه حس كردم ي جاهايى هواى زندگيمونم دارهرخيييلى خوشم اومد، هرچند خودم بيشتر از همه تا اون ساعت حرص خوردم يعنى مامانش تنهاس؟ خوابه؟ حالش خوبه؟ ناراحت نشه؟
مامان خودم تنها بود اما اصن تو فكرش نبودم، ميگفتم اون طفلى ناواحت نميشه، توقعيم نداره
يه چيز خنده دارم بگم: من و مامانش اگه ي رب ديگه تنها بوديم دعوامون ميشد، انقد ك اون گفت من ميرم مغازه كمكش و منم ميگفتم نه اون كه كارى باشه خودم هستم، يعتى اين ديالوگ شايد ٢٠٠ بار ردو بدل شد:311: لا ب لا اونم هى ميگفت خب تو جوونى كار تو نيس، جاى مناسبى واست نيس، منم ميكفتم عوضش پيش شوهرمم تنها نيستم، اونم ميگفت اوه والا منم نرم بايد درو ديوارو نيگا كنم.باز ميگفت منم ميام ( در كمال ارامش بودين اما جفتمون داشتيم حرص ميخورديم) از در ك اومديم بيرون خنده م گرفت از حال و روز جفتمون به خدا:311:

سلام
سام بادی عزیز
یه مدت سعی کن با مادرش دوست باشی اینکه بهت بد میگذره رو هم تحمل کن بعدش میتونی به یه تعادلی برسی که کمتر هم اذیت بشی

میتونی به شوهرت نگی که میخوام بیام با تو باشم یا کی میری مغازه که من هم بیام
بگو اگر میری پیش مادرت بگو که من هم بیام دلم میخواد پیشش باشم
یه جورایی به شوهرت ثابت کن با مادرش لج نیستی فقط میخوای محدوده ها مشخص باشه
پیش مادرش هم که رفتی به نظرم زیاد لازم نیست رقابتی حرف بزنی و بگی که نه من میرم اون بگه نه من میرم، بگو من هم یه وقتایی میرم شما هم بیاین هر وقت خواستین، یه جورایی جنبه رقابتی رو از بین ببر، اونم حس رقابت نداشته باشه و شما رو توی جبهه خودش ببینه کمتر دست و پا میزنه
از طرفی میتونی یه گروههای تفریحی پیدا کنی و مادرشوهرتم عضوشون کنی
یا اگر تلگرام داره عضو کانالها و گروههایی بکنش که خیلی جذاب باشن و وقتشو پر کنن

اگر فیلم دوست داره یک سری فیلم از همین فیلمهای ایرانی که جذاب هم باشن بریز روی فلش ببر با هم ببینید بعدا بقیه قسمتهاشو بذار خودش تنهایی بشینه نگاه کنه

از لابلای حرفهاش مشخصه که از سر تنهایی راه می افته میره مغازه و ... پس سرگرمش کن

ضمنا اگر توی جبهه شما باشه اگر بره مغازه هم برات آزار دهنده نیست احساس می کنی داره برای شما هم خدمت می کنه

البته از اون طرف هم با همسرت این مورد رو مطرح کن که درآمد مغازه قاعدتا باید از پول اجاره و همینطور مزد یک نفر که صبح تا شب اونجا بمونه بیشتر باشه اگر بعد از چند ماه دیدیم این بازدهی وجود نداره بهتره بدیمش اجاره

یعنی شوهرت باید بدونه که درآمد این مغازه به طور کامل قرار هست حساب کتاب بشه و فقط در صورت کافی بودن این کار استمرار پیدا می کنه و چیز پنهان و مبهمی این وسط نباید باشه
از اول هم نصف درآمد رو بگیر به هر بهانه ای که بهشون برنخوره اونو خودت پیدا کن

واجع به دوامد حرف زديم باهم، تو حرف ك هميشه ميگه نصف نصف ميدم بهت، اما نميدونم واقعا اينكارو ميكنه يا نه، طبيعتا بايد وايسم ببينم چه ميكنى كه منم فكرى كنم به حال قضيه.
راجع مامانش بابد بگم بيشتر دلش ميخواد با بچه هاش باشه و ازونا توقع داره پيشش باشن تا بخواد از تنهايى در بياد، الان مامان من كلى دوست و رفيق داره، باهم مهمونى ميرن، ورزش ميرن، هميشه خدام زنگ كيزنه به مادرشوهرم تو هم بيا بريم، اما ايشون نميره، ترجيح ميده با پسرش وقت بگذرونه يا نهايتا دخترش. الان خواهر شوهرم ميره يه شهر ديگه واسه شغل شوهرش، اونجا تنهاس، بنده خدا انقققد اصرار ميكنه مامان من تنهام تو هم بيا، نميره به هيچ وجه، ميگه حوصله ندارم، ميرم مغازه دلم وا ميشه( اين حركت جديده درواقع)، در كل چيزيم ك برام عجيبه، حتى از ازمانى ك پدرشوهرم بود، بشيتر با اقايون ارتباط برقرار ميكنه، تو همه جمها بشيتر با مردا گرم ميكنه و حرفى براى زدن داره....

ميدونين بيشتر مشكل من با معازه اومدنش اينه ك نميذاره ما مستقل شيم، حرصم ميگيره دلش ميخواد همه جا با ما باشه، تو مسافرت و تو مهمونى و جديدا هم تو شغل!!! خب دلم ميخواد شوهرم مستقل شدنو ياد بگيره كم كم، اينطورى ك ايشون باز بخواد هرروز بياد كغازه، خب بازم همون اشو و همون كاسه ميشه و چيزى از عادت هاشون كم نميشه

سلام .

عزیزم نمی خوای بچه دار شی ؟

به نظرم شما و شوهرت مشکل بزرگی ندارید که نتونین بچه دار بشید . اگه بچه دار بشی هم سر خودت گرم میشه هم شوهرت مخارجش زیاد میشه . هم برای بچه احساس مسئولیت می کنه و بیشتر دلش به زندگیش گرم میشه .

با این روندی که پیش می ری فکر نمی کنم خیلی موفق بشی . چون تا مادر شوهرت کوتاه نیاد آش همین آشه کاسه همین کاسه.

میدونم خانم بی نهایت هم همین نظر را داشت ولی با مخالفت روبه رو شد . عزیزم شما مدت هاست داری سعی می کنی شوهرت را تغییر بدی ولی موفق نشدی چون وابستگی توی ذاتشه و مادر شوهرت به این خصوصیتش دامن می زنه . شما مشکلی نداری که بهت بگن این کار را بکن درست میشه اون کار را بکن بهتر میشه .

شاید تلخ باشه ولی زندگی شما همین شکلیه . البته مطمئن باش با بچه دار شدن شوهرت تا حدودی بهتر میشه . اگه می خوای باهاش زندگی کنی بهتره بپذیریش این همه غصه خوردن به جز اینکه مریضت کنه فایده ای برات نداره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط minno

میدونم خانم بی نهایت هم همین نظر را داشت ولی با مخالفت روبه رو شد . عزیزم شما مدت هاست داری سعی می کنی شوهرت را تغییر بدی ولی موفق نشدی چون وابستگی توی ذاتشه و مادر شوهرت به این خصوصیتش دامن می زنه . شما مشکلی نداری که بهت بگن این کار را بکن درست میشه اون کار را بکن بهتر میشه .

شاید تلخ باشه ولی زندگی شما همین شکلیه . البته مطمئن باش با بچه دار شدن شوهرت تا حدودی بهتر میشه . اگه می خوای باهاش زندگی کنی بهتره بپذیریش این همه غصه خوردن به جز اینکه مریضت کنه فایده ای برات نداره.

---

عزيزم بچه اوردن خيلى فراتر ازين حرفاس، نميخوام از بچخ بيچاره استفاده كنم ك رابطه ى مشكل دار منو بالاشو درست كنه، دوس دارم وقتى بياد به زندگيمون ك جفتمون پذيرششو داشته باشيم و انقد باهم ب تفاهم وسيده باشيم ك اون اذيت نشه.

- - - Updated - - -

بچه ها ميدونم اين مشكلم ربطى به تاپيك نداره، اما چن وقته درگيرشم. ي زمان شوهرم با هيچ زوجى حاضر نبود رفت و امد كنه، من خيلى دوس داشتيم با دوستاى جوونمون رفت و امد كنيم. اما نميومد، الان چن وقته بهتر شده، هنوز به خيليا گير ميده ولى بازم خوبه.
مشكل اينحاس در بيين اينهمه ادم، با يه زن و شوهرى ك من اصصصلا تاييدشون نميكنم خيلى حور شده. من قبلا با خانوم اين دوستش خيلى موب بودم، خودش ميكفت باهاش نگرد، من زياد گوش نكردم، تا اينكه يه موردى ازين خانوم ديدم، ك جقد راحت با مرداى ديگه ارتباط برقرار ميكنه و اصلا شوهرشو تحويل نميگيره و همه ش دنبال كاراى مجرديه!!!
منم ديگ كم كم به بهانه كلاس مقاشى رابطه مو كم كردم باهاش. حالا برعكس شوهررم با اينكخ مشكل اين خانومو ميدونم، عاشق اينا شده، ول كن ميس اينهمه بواش توضيح دادم عزيزم اينا وصله ما نيستن گوش نميده كه نميده.من با شوهرش مشكلى نداشتم، اما ي شب ك رفتين بيزون و با شوهرم يكم مشروب خوردن، يه حركاتى ديدم از شوهرش ك فهميدم زن و شوهر لنگه همه ن!! زيادم خواستم يخت نگيرم ك شوهرم خودش ول كنه، تا اينكه امشب خانومش به من كفت مردا باهم برنامه انتاليا چيدن!!! كن واقعا جا خوردم، و اصلا نميتونم برم، از طرفيم به شوهرم بگم لح ميكنه و تو برخورد با بقيه دوستامون منو اذيت مسكنه و مثل هميشه ميگه تو با همه مشكل دارى!!!
به خدا بهترين دوستاوى از بهترين خونواده ها داره، اما به واسطه ى شغل حديدمون ك كارش با اين اقا يكيه گير داده ب اينا، من چ كار كنم؟؟ كمكم كنيد

تو سفر قيلى همين خانوم واسم تعريف ميكرد، منو شوهرم همه ش حدا بوديم و شوهرش با دخترا ميپريده و خودش همه شافتاب ميگرفته و با پسرا لاس ميزده. من با بد حجابيش مشكل ندارم، اما اينكه اصلا خيانت و بد نميدونن و هيچ خط قرمزى ندارن ميترسم.

شوهرم مجردى خواس بره نداشتم، الانم با اينا اگه مستقيم ايراد بگيرم مطمعنم عصبانى ميشه

ميترسم، خيلى ميترسم انقد اين كاراشو نو ببينيم كه واسه ماهم طبيهىعى شه و قبحش بريزه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Somebody20

عزيزم بچه اوردن خيلى فراتر ازين حرفاس، نميخوام از بچخ بيچاره استفاده كنم ك رابطه ى مشكل دار منو بالاشو درست كنه، دوس دارم وقتى بياد به زندگيمون ك جفتمون پذيرششو داشته باشيم و انقد باهم ب تفاهم وسيده باشيم ك اون اذيت نشه.

- - - Updated - - -

بچه ها ميدونم اين مشكلم ربطى به تاپيك نداره، اما چن وقته درگيرشم. ي زمان شوهرم با هيچ زوجى حاضر نبود رفت و امد كنه، من خيلى دوس داشتيم با دوستاى جوونمون رفت و امد كنيم. اما نميومد، الان چن وقته بهتر شده، هنوز به خيليا گير ميده ولى بازم خوبه.
مشكل اينحاس در بيين اينهمه ادم، با يه زن و شوهرى ك من اصصصلا تاييدشون نميكنم خيلى حور شده. من قبلا با خانوم اين دوستش خيلى موب بودم، خودش ميكفت باهاش نگرد، من زياد گوش نكردم، تا اينكه يه موردى ازين خانوم ديدم، ك جقد راحت با مرداى ديگه ارتباط برقرار ميكنه و اصلا شوهرشو تحويل نميگيره و همه ش دنبال كاراى مجرديه!!!
منم ديگ كم كم به بهانه كلاس مقاشى رابطه مو كم كردم باهاش. حالا برعكس شوهررم با اينكخ مشكل اين خانومو ميدونم، عاشق اينا شده، ول كن ميس اينهمه بواش توضيح دادم عزيزم اينا وصله ما نيستن گوش نميده كه نميده.من با شوهرش مشكلى نداشتم، اما ي شب ك رفتين بيزون و با شوهرم يكم مشروب خوردن، يه حركاتى ديدم از شوهرش ك فهميدم زن و شوهر لنگه همه ن!! زيادم خواستم يخت نگيرم ك شوهرم خودش ول كنه، تا اينكه امشب خانومش به من كفت مردا باهم برنامه انتاليا چيدن!!! كن واقعا جا خوردم، و اصلا نميتونم برم، از طرفيم به شوهرم بگم لح ميكنه و تو برخورد با بقيه دوستامون منو اذيت مسكنه و مثل هميشه ميگه تو با همه مشكل دارى!!!
به خدا بهترين دوستاوى از بهترين خونواده ها داره، اما به واسطه ى شغل حديدمون ك كارش با اين اقا يكيه گير داده ب اينا، من چ كار كنم؟؟ كمكم كنيد

تو سفر قيلى همين خانوم واسم تعريف ميكرد، منو شوهرم همه ش حدا بوديم و شوهرش با دخترا ميپريده و خودش همه شافتاب ميگرفته و با پسرا لاس ميزده. من با بد حجابيش مشكل ندارم، اما اينكه اصلا خيانت و بد نميدونن و هيچ خط قرمزى ندارن ميترسم.

شوهرم مجردى خواس بره نداشتم، الانم با اينا اگه مستقيم ايراد بگيرم مطمعنم عصبانى ميشه

ميترسم، خيلى ميترسم انقد اين كاراشو نو ببينيم كه واسه ماهم طبيهىعى شه و قبحش بريزه

---

خب بله ترس داره. رفت و امد با هرکسی امکان داره تاثیر مستقیم روی فرد بگذاره. وقتی علاقه به کسی هست یعنی زمینه های مشترک بین شون هم وجود داره وگرنه علاقه ای بوجود نمیاد.

از روش های زنانه استفاده کنید با این نوع افراد معاشرت نکنید. یا اگر امکانش وجود داره خودتون رو کنار بکشید و غیرمستقیم خانواده آقا رو جلو بندازید که مانع بعضی معاشرت ها بشند.

خيلى ممنون، با اينكه اين موضوع خيلى ذهنمو درگيركرده اما براى اينكه اين تاپيك از موضوعش منحرف نشه، سعى ميكنم خودم حلش كنم اين موضوع ديگه مطرح نكنم اينحا:

مرسى دوستان

سلام آقای مقداد
با توجه به تاپیک هاتون تجربه تلخی داشتید
و من پیشنهاد می کنم حتما به یک روانشناس مراجعه کنید تا این خشم درونیتون کاهش پیدا کنه

پست های شما رو می خونم و کاملا غیر مشاوره ای و با خشونت هست و دائم دارید جنس زن رو می کوبید.
برای شما آرزوی آرامش دارم و ازتون می خوام این رویه رو ادامه ندید


سام بادی جان عذر میخوام تو تاپیک شما نوشتم

بچه ها شنبه افتتاحيه مغازه س و مادرشوهرم امروز براى ١٠ روز رفت مسافرت.
باورتون ميشه ظهر ك شوهرم اومد خونه نسشت گريه كرد؟! ميگم خب چى شده؟!
ميگه افتتاحيه نميگيرم، من خيلى تنهام، كيو دارم كه براش افتتاحيه بگيرم؟!
گفتم عزيزم ما باهم اداره ميكنيم و همه كاراشم ميكنيم.
اصن جواب نداد، گفت يه مادر داشتم ك اونم گذاشت رفت، ديگ كيو دارم؟!
گفتم منم ك طبق معمول حساب نميشم؟!
بازم جواب نداد!!
اخرشم گفت من بى كسم، يه پدر داشتم خدا ازم گرفت و فقط اميدم به مامانم بود كه اونم منو تو اين روزا گذاشت رفت مشهد!!!

بغلش كردم و گفتم يكم بزرگ شو، الان ملت تو سن تو رفتن يه شهر ديگه كار ميكنن، رفتن خارج كشور زندگى ميكنن، اونوقت تو اتقد وابسته ى بقيه اى كه ميشينى گريه ميكنى ك نيستن؟؟!
بعدم ديگه جيزى نگفتيم و يكم شوخى و خنده كردم كه جو عوض شه،بلند شدم خونه رو مرتب كردم و رفتم مغازه تا الان باهم مغازه بوديم( چون تنها بود خودش بهم گفت بيا باهم بريم و منم كلى خوشحال شدم))

كاش ميشد همبنو از مادرشوهرم بخوام، ازش بخوام خودشو تو اين جريان كنار بكشه تا شوهرم خودشو پيدا كنه. اين بهتيرن فرصته كه روى پاى خودش وايسته، بچه ها بد ميشه اگه از مامانش بخوام اين احازه رو بهمون بده؟! ك شوهرم با ترساش مقابله كنه؟

الهام جان ازین فرصت ده روزه حسابی استفاده کن و همش کنار همسرت باش.خدا وکیلی حساسیتت رو هم خیلی کمتر کن( حداقل تو این مدت) ریلکس باش و اگه همسرت حرفی زد یا کاری کرد که خوشت نیومد سریع بغض و قهر و گریه نکن! این بهترین فرصته برات که بهش نشون بدی میتونی رفیق و همراه خوبی براش باشی.حتما افتتاحیه بگیرین!.به مادر شوهرتم بهتره چیزی نگی بعید میدونم کاری که تو میخوای انجام بده.بعدشم مشکل اصلی از همسرته که خیلی زیادی وابسته شده .تو فقط باید رو خودت کار کنی که منفعل نباشی و زود میدونو خالی نکنی ...

با مرد بچه ننه چه کنیم؟


یک مرد بچه ننه قابل تحمل است؟
وابستگی در علم روان شناسی پدیده بدی نیست، زیرا همه به هم وابسته هستند؛ مادر به فرزند، زن و شوهر و گاهی دو دوست به هم وابسته اند، اما زمانی که این وابستگی به جایی می رسد که افراد نیاز دارند فرد دیگری را بشدت به خود وابسته نگه دارند و به مرور این موضوع دوجانبه می شود، وابستگی، یک اختلال شخصیتی خواهد بود. وقتی که این آقا یا خانم وابسته می خواهند تشکیل خانواده دهند موضوع وخیم تر می شود. هرچند وابستگی شکل های مختلفی دارد، اما وابستگی مادر و فرزند و به ویژه وابستگی مادر و فرزند پسر ازجمله وابستگی هایی است که این روز ها به عنوان یکی از عوامل ترس پسر ها از ازدواج و گردن نهادن به تعهد زندگی مشترک، شکل جدیدی به خود گرفته است.
البته باید دقت داشت که وابستگی به مادر با احترام به مادر متفاوت است. پسری که به مادرش احترام می گذارد، مسلماً می تواند همین احترام را به همسرش هم ادا کند و تفاوت این احترام و وابستگی در این است که احترام گذاشتن زندگی ساز است و وابستگی افراطی در زندگی، زندگی سوز.
فراموش نکنید اگر خواستگارتان به خانواده و به ویژه مادرش وابسته است؛ برای او تنها زن مثال زدنی مادرش است. او از کوچک ترین فرصتی برای بودن در کنارش استفاده می کند و بدون اجازه او آب هم نمی خورد؛ و در یک کلام او یک بچه ننه است؛ در زندگی یک مرد بچه ننه، هیچ تصمیمی بدون حمایت مادر گرفته نمی شود و رازی که مادرش از آن بی خبر باشد، وجود ندارد. اگر هنوز هم مطمئن نیستید که خواستگارتان یک مرد بچه ننه است، یا باید قید ازدواج کردن با او را بزنید و یا اینکه از بایدونبایدهای رفتار با چنین مردی باخبر شوید.

پول توجیبی می گیرد
آیا خواستگار تان هنوز ازنظر مالی به خانواده اش وابسته است و حتی اگر شغلی دارد، دغدغه ای برای پس انداز و آینده نگری ندارد؟ چنین مردی احتمالاً به پشتوانه خانوادگی اش دلگرم است و دوست دارد دیگران مسئولیت زندگی او را بر عهده بگیرند. شما قرار نیست با یک مرد ثروتمند زندگی کنید اما کسی که به او نیاز دارید، مردی است که ازنظر مالی به کسی وابسته نباشد و برای ساختن یک زندگی مستقل تلاش کند.

منتظر نظر دیگران است
شما قرار است وارد یک وادی جدید شوید و تصمیم های جدی برای آینده تان بگیرید، اما او همیشه برای گرفتن هر تصمیمی به نظر دیگران تکیه می کند. گاهی هم وقتی در مورد موضوعی صحبت می کنید، نظرش را ابراز می کند اما به محض مواجه شدن با مخالفت دیگران، تصمیم تازه ای می گیرد. اگر نامزد تان نمی تواند با کمک شما تصمیمی برای آینده اش بگیرد، احتمالاً در رده بچه ننه ها جا دارد. درست است که شما به مشورت باکسانی که تجربه بیشتری دارند نیاز دارید، اما قرار نیست اجازه دهید که دیگران برای همه زندگی تان تصمیم بگیرند.


شمارا با مادرش مقایسه می کند
مرد وابسته از انتخاب لباس گرفته تا وسایل خانه، دوست دارد از مادرش الگوبرداری کند و شمارا مدام با مادرش مقایسه می کند. در هر موردی که اظهارنظر می کنید، می گوید:«اما مادرم…» و شمارا با این رفتار آزار می دهد. برای او تنها زن دنیا مادرش است و نمی تواند از راهی که این زن مثال زدنی نرفته، برود. او فقط حاضر است به یک شیوه زندگی کند؛ شیوه مادرش! اما آیا شما می توانید این سبک زندگی را بپذیرید؟

سنگ هایتان را وا بکنید!
اگر هنوز با چنین مردی پیمان ازدواج نبسته اید، بهتر است قبل از پاسخ مثبت، با او در این مورد صحبت کنید. برایش توضیح دهید که داشتن استقلال فکری، مالی و رفتاری تا چه حد برای تان مهم است و از اینکه دوست دارد به وابستگی اش پایان دهد مطمئن شوید. اگر او چنین شرطی را برای ازدواج پذیرفته، بهتر است مدت دیگری در دوره نامزدی بمانید و او را بیشتر محک بزنید و بدانید آیا به وعده اش پای بند بوده و برای تغییر تلاش کرده است؟
زندگی با چنین مردی آسان نیست. پس اگر برای ازدواج با او مصمم شده اید، بهتر است این واقعیت را بپذیرید. ممکن است برخی حرف ها، کارها و رفتارهایش عمیقاً شمارا آزار دهد، پس باید از همیشه صبور تر باشید.

عجله نداشته باشید
اگر با یک بچه ننه زندگی می کنید یا تصمیم تان را گرفته اید که به چنین خواستگاری جواب مثبت دهید، باید صبور باشید. این افراد به سادگی تغییر نمی کنند و در بسیاری از موارد، نسبت به تغییر کردن موضع می گیرند. باید بپذیرید که تبدیل کردن او به یک مرد مستقل اتفاقی نیست که یک روزه بیفتد و شاید سال ها برای تغییر شخصیت او به زمان نیاز داشته باشید.

خط پایان را بشناسید
اگر الان چنین مردی همسرتان است و از همان روز اول رفتارهای این چنینی همسرتان، شمارا آزار می داده، مطمئن شوید هر راهی را برای پایان دادن به این مشکل رفته اید. اگر باوجوداین مرد زندگی شما هنوز تغییری نکرده است باید بپذیرید که او با همین ویژگی هایش شریک زندگی شماست. آیا می توانید او را بپذیرید و بدون تلاش برای تغییر در کنارش بمانید یا گمان می کنید که تحمل تان تمام شده و باید به این زندگی بی نتیجه پایان دهید؟!

شرایط را درک کنید
زندگی با چنین مردی آسان نیست. پس اگر برای ازدواج با چنین خواستگاری مصمم شده اید، بهتر است این واقعیت را بپذیرید. ممکن است برخی حرف ها، کارها و رفتارهایش عمیقاً شمارا آزار دهد، پس باید از همیشه صبور تر باشید. اگر او را باوجوداین شخصیت پذیرفته اید، پس نباید با نشان دادن وابستگی فکری و اقتصادی اش به دیگران، آشفته و ناراحت شوید. در قدم اول او را همین طور که هست، بپذیرید و بعد برای تغییر تلاش کنید.

با خانواده ها وقت بگذرانید
بعد از ازدواج با چنین مردی ممکن است در آغاز راه فاصله گرفتن همسرتان از خانواده اش او را بترساند و نسبت به ادامه این شکل زندگی مردد باشد. پس هیجان زده عمل نکنید و تا زمانی که شرایط آرام تر شود صبر کنید. جدا کردن او از خانواده اش به قیمت بحث و قهر به شما کمکی نخواهد کرد. یادتان نرود به میان آمدن پای قهر، یعنی ناموفق بودن شما در حل مشکل.

با او حرف بزنید
احساس تان را به همسرتان بگویید و برایش توضیح دهید که چه رفتارهایی شمارا آزار می دهد. او را از این موضوع که قصد ندارید رابطه اش را با خانواده اش قطع کنید مطمئن کرده و برایش توضیح دهید که دیگر مسئولیت خانواده خودش را بر عهده دارد و باید حواسش به وظایفش باشد.

با مادرش دوست شوید
اگر همسرتان به مادرش وابستگی زیادی دارد، بهتر است ارتباط خوب و نزدیکی با مادر شوهرتان برقرار کنید. ممکن است گاهی نیاز داشته باشید که از طریق او روی همسرتان تأثیر بگذارید. از طرف دیگر زمانی که همسرتان ببیند با گارد بسته با مادرش برخورد نمی کنید، با آرامش بیشتری به سمت شما کشیده می شود و از اینکه شما هم مادرش را دوست دارید، احساس رضایت می کند.

بچه ها واقعا ديگه ذلللله شدم.
ما تو كارمون مونديم در واقع، شوهرم نميدونه ب اين مغازه برسه يا به اون، هرروز و هرشب ميگه غلط كردم.
از ديروز تا الان يه سره پا ب پاىش شوهرم كار كردم، در واقع اون همه ش به اون يكى مغازه سر ميزد و اونجا بود، تا ظهر كه يكسره التماس بيا كمك و اين حرفا، منم اكى بودم، لااقل از حساب كتابا خبر داشتم. از شب تا الان يه سره ميگه اين مغازه جاى تو نيس كه با يه شاگرد جوون وايستى، ( اين حرف حرفه مامانشه مطمعنم، اما نميدونم چرا لال شدم و نگفتم ميدونم اينو كسى يادت دادا)
گير داده مامانم بياد از سفر ديگه لازم نيس بياى،منو مامانم ميريم، ميگم سه نفرى ميريم ميگه سه نفر لازم نيس، ( واقعا هم اصلا جا نميشيم حتى). هنوزم هيچى نشده يكسره ازش تشكر ميكنه خدا حيرش بده شغل سختيه، يه عمر مديونش ميشم اما قبول كرده كه بياد.
گفتم كار مامانت نيس، اون مغازه زير خونه شو نتونست وايسته اينو ميتونه؟! ميگه اومجا كارش فنيه، اينحا فقط صندلى ميذاره ميشينه پول ميشماره( (واقعا هم همينطوره)، منم همين مارو ميكردم). ميگه تو تونستى بعد اون نميتونه؟! من بچه ها عالى داشتم كار ميكردم، ميدونم يكى اين حرفو يادش داد كه اونحا جاى تو نيس جوونى، اين جمله مامانشه دقيقا.

ديگه چى بگم؟!
ميگم مامانتو بذار اون مغازه قديمى، اصلا منم نميام اينجا اونم نياد، خودت وايستا، ميگه كار اون ميست اونجا. همه شم چرت ميگه. ديگه واقعا راهى ندارم، جز اينكه كث هميشه تسليم شم. ميدونم خونوادمم نميدارن من با اون شاگرد جوون تنها وايسم،

بچه ها من تو اين دو روز فهميدم، هرجد بيشتر مغازه وايمستادم بيتشر بهم نزديك ميشديم به خدا. ازين به بعد ك خونه وايسم يعنى ديگه شوهرمم نميبينم، از ٨ صب تا ١٢ شب سر كاره.

زندگيمون تموم شده س، از همه لحاظ.٠

سلام
سام بادی عزیز خوب شد نگفتی میدونم کی یادت داده
این چه حرفی بوده که میخواستی بزنی
این جور چیزها رو به روی خودتم نیار

ولی در رابطه با مغازه با توجه به شناختی که خودت داری چند درصد فکر می کنی که مادرشوهرت بیاد و ماندگار بشه؟
اگر درصدش بالاست قبل از وقوع جلوگیری کن
نصف اون مغازه به نام شماست

اگر هم فکر می کنی شعار داده که ولش کن

به شوهرت بگو به دلایلی نمیخوام مادر شما بیاد اونجا و ترجیح میدم در این رابطه بحث هم نکنیم این نظر من هست عوض هم نمیشه
حالا دلایلت میتونه کهولت سن باشه و اینکه اگر اتفاقی برای اون پیرزن بیفته همه به گردن شما میندازن یا اینکه کلا حس خوبی به این موضوع نداری و ... (راجع به اینکه حس خوبی به اومدن ایشون نداری بگو ولی راجع به اینکه حالا میاد و همش پیش توئه یا به یه حالت رقابتی چیزی نگو)

بگو یا خودمون اداره اش کنیم یا بدیم اجاره و خلاص
قاطعانه

فوقش دو سه روز قهر می کنه و بعدش یه فکری می کنه

البته این نظرات من هست و نمیدونم برای شما کارساز هست یا خیر
خودم برای مشخص شدن یک سری حد ومرزهای خصوصا اقتصادی با خانواده همسرم زیاد مبارزه کردم البته همسر من سیستم فکریش منطقی هست و شاید اولش یه خرده تو هم بره ولی در نهایت اگر منطقی باشه می پذیره
به هرحال زندگی ها با هم فرق می کنه و خودت باید راهشو پیدا کنی

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

سلام
سام بادی عزیز خوب شد نگفتی میدونم کی یادت داده
این چه حرفی بوده که میخواستی بزنی
این جور چیزها رو به روی خودتم نیار

ولی در رابطه با مغازه با توجه به شناختی که خودت داری چند درصد فکر می کنی که مادرشوهرت بیاد و ماندگار بشه؟
اگر درصدش بالاست قبل از وقوع جلوگیری کن
نصف اون مغازه به نام شماست

اگر هم فکر می کنی شعار داده که ولش کن

به شوهرت بگو به دلایلی نمیخوام مادر شما بیاد اونجا و ترجیح میدم در این رابطه بحث هم نکنیم این نظر من هست عوض هم نمیشه
حالا دلایلت میتونه کهولت سن باشه و اینکه اگر اتفاقی برای اون پیرزن بیفته همه به گردن شما میندازن یا اینکه کلا حس خوبی به این موضوع نداری و ... (راجع به اینکه حس خوبی به اومدن ایشون نداری بگو ولی راجع به اینکه حالا میاد و همش پیش توئه یا به یه حالت رقابتی چیزی نگو)

بگو یا خودمون اداره اش کنیم یا بدیم اجاره و خلاص
قاطعانه

فوقش دو سه روز قهر می کنه و بعدش یه فکری می کنه

البته این نظرات من هست و نمیدونم برای شما کارساز هست یا خیر
خودم برای مشخص شدن یک سری حد ومرزهای خصوصا اقتصادی با خانواده همسرم زیاد مبارزه کردم البته همسر من سیستم فکریش منطقی هست و شاید اولش یه خرده تو هم بره ولی در نهایت اگر منطقی باشه می پذیره
به هرحال زندگی ها با هم فرق می کنه و خودت باید راهشو پیدا کنی

موفق باشی

---

به نظرم این کارها ممکنه روابط شون بدتر کنه. بعیده اون آقا به حرف خانمش مادرش رو کنار بگذاره سهله میگه بهش حسودی می کنی، چشم دیدنش رو نداری ... بعلاوه شاکی شدن مادرش

چرا رک و راست بهش نمیگید
* شوهر نکردم تو خونه بشینم دیوار رو نگاه کنم
* یا دوست دارم میخوام پیشت باشم و از این حرف ها.

* این رو هم توجه کنید شاید همسر شما دلایل خودش رو برای عدم حضور شما داشته باشه مثلا
- کثیف و غیر بهداشتی بودن محیط کار
- ناسالم بودن محیط کار از نظر رفت و آمد افراد مختلف و ناباب
- مسائل مالی و غیر مالی که معمولا با شریک، همکار یا مشتری ها پیش میاد
- خسته شدن یا عدم رسیدگی به امور منزل خانه داری، نظافت، پخت و پز و ... که بطور طبیعی پیش میاد
...

در کل برای آقایان خیلی خوشایند نیست با خانم شان بیش از اندازه در محیط کاری خیلی نزدیک باشند. (تازه ازدواج کرده ها که با چند متر فاصله از یکدیگر مثل ماهی دور از آب میشند، حساب شان جدا است :58:)
اگر اداره یا شرکتی باشه که بین دو نفر فاصله مکانی باشه خوبه. ولی در یک اتاق (در مورد شما مغازه کوچک) شاید جالب نباشه. البته این هم کلی است و برای عده ای ممکنه خوشایند باشه.در حالت عادی روحیات خانم ها و آقایان بر سر این موضوع متفاوت است و خانم ها باید آقایان رو از این نظر درک کنند و اجازه بدند به کارشان برسند نه اینکه مدام نگران حضور خانم و عواقب آن باشند.

* شما به جای تلاش برای رفتن به مغازه تلاش کنید همسرتون ساعات بیشتری رو در منزل بگذرونه. شاگرد بگیره یا اگر داره اختیارات بیشتری بهش بده، شیفتی کار کنه ... یا هر کاری که این همه آدم کاسب دارند انجام میدند.
بطور مشخص وقتی کارش زیاده و از شما کمک میخواد، خوبه بهش کمک کنید ولی درعین حال غیرمستقیم ترغیبش کنید نیروی جدید استخدام کنه و خودش ساعات بیشتری کنار خانواده باشه تا اینکه خانواده رو درگیر کار کنه و درعین حال بیشنشون نارضایتی هم ایجاد کنه. مثلا سلامتی مادرشون رو پیش بکشید و اینکه ممکنه در اثر فشار کار دیر یا زود بیمار بشه و ... هر چیزی که بهش حساسیت داره و روش موثره.

بچه ها همسرم ميگه من از مغازه زير خونه مامانم نميگذرم،يادگار بابامه و اين حرفا، ميگه اونحا هرروز ميرم و هروق كارم اومجا تموم شد ميرم به مغازم جديدم و اومحا ميشينم.
منم گفتم من راضى نيستم پول و درامد به قيمت زندگيمون تموم شه، از اول قرار بود بكيشو اداره كنى، اما حالا كه تصميم گرفتى دوتاش باشه من موافق نيستم، خودشم يكم دودل شده و ازونحا كه مامانش هنوز مسافرته، ميگه هرجور تو بگى.
مغازهمون يه مشترى داره، كه ميخواد با كل وسايل احاره ش كنه، هرشب ميگه نظر تو برام مهمه هرچى بگو؟!
ب نظرتون احاره بديم بهتر نيس؟! اخه من ميخواستم ازونحا مستقل شه، كه قرار نيس بشه و مثه سابق قراره تو مغازه سابقش باشه، فقط از تايم خونه بودن ميزنه. واقعا نميدونم، خيلى موندم

سلام
دیدی بهت گفته بودم همسرت فقط یکی رو میخواد که کنارش باشه وتایید کنه یاحتی بهش بگه چکار کنه چکارنکنه!!کاش همیشه میتونستی تو ابن کارو کنی واسش نه مادرش!عقب نکش از همسرت وزندگیت عزیزم.
راجع به مغازه
باهاش صحبت کن بگو هرکدوم که درآمدش بهتر هست رو نگه داریم.
اگه هم خواست بده به نظرم ازیه جهت بهتر میشه!ازاونجا که شراکتت از اول اشتباه بوده فرصتی میشه که تو پولت رو جدا کنی وخودت واسش کارهایی بکنه.یا پس اندازش کن یاجای دیگه سرمایه گذاری کن مثلا طلا با خونه!

وای اره حتما مغازه جدیده رو بدین اجاره و راحت شو.
همش فکر میکنم قبل از این مغازه، زندگیت دیگه انقد هم پر تنش نبود و از وقتی پای این مغازه باز شده خیلی بد شده...
فکرشو کن وقتی به من که خواننده تاپیک هستم اینجوری حس تنش القاء میشه ، خودت دیگه تو زندگی چی میکشی.
واقعا عمیقاً از ته دل دعا میکنم مشکلاتت روز به روز کمرنگ تر و حذف بشن کلا.
جزو کاربرایی هستی که همیشه تو ذهنم هستی و بهت فکر میکنم و دعا میکنم.
یه خانمی هم بود به اسم مریم که سرطان داشت، خیلی وقته نیست ، امیدوارم زود برگرده و خبر بهبود کاملش رو بده

سلام
به نظرم اجاره دادن مغازه حداقل برای یک سال این حسن رو داره که همسر شما بفهمه اون مغازه همینجوری به خودی خودش هم درآمد داره و در صورت کمک مادرش درآمد رو به پای ایشون ننویسه و اینکه اینطوری شما هم راحت تر می تونی سهمت از درآمد رو برداری و اگر احیانا سال دیگه قرار شد خودتون اداره اش کنید درآمدی حداقل معادل این اجاره رو طلب کنی البته اینها قاعدتا توی یک زندگی مشترک نباید باشه ولی به هر حال شرایط الان برای شما اینجوری ایجاب می کنه

اگر همسرت مادرش رو با یک شاگرد برای اداره مغازه نزدیک خونش می گذاشت و خودش با یک شاگرد اون یکی مغازه رو اداره می کرد شاید بهتر بود ولی حداقل اگر یک سال با همون سیستم اجاره جلو برید شاید بهتر باشه تا حداقل حد و مرزها مشخص بشه و از اول همه چیز با هم مخلوط نباشه

بچه ها امروز كه خواستيم قرارداد بنويسيم براى احاره، شوهرم هى ميگفت من دوس دارم مغازه رو و خانومم راضى نيست و ...
ظهرم گفت مظرت چيه كنسل كنيم؟! گفتم انقد دم دمى مزاح مباش، خودت گفتى اون مغازه درامدش زياده ولى ميخواى از خيرش بگذرم و به زندگيم برسم.
ولى خوابيد رفتم بغلش كردم پشتشو كرد و ...
منم گفتم با اينكه طرف رو حرفت حساب كرده، اما هرجورو خودت ميخواى تصميم يگير، من نميخوام مجبورت كنم، ميخواى ز بزنى بگى نظرت عوض شده من حرفى ندارم. هر تصمبمى خودت صلاح ميدونى.گفتم شبم اگه فك ميكنى لازمه دير بياى ديگه مشكلى ندارم( اخه من هرشب مبرفتم تا ١٢ شب پبشش كه مثلا باهم باشيم، بعد به همه ميگه خانومم طاقت نمياره و غر ميزنه و شبا بى طاقتى ميكنه مياد اينجا ميشينه!!)

حس كردم دلش ىيخواد باشه مغازه، ولى قوه تصميم گيرى نداره ميخواد منو سپر كنه.
منم شك مدارم اين مغازه درامدش عالى ميشه، فقط هم ميدونم بهم پولى نميرسه، هم ميدونم ما نياز مالى نداريم، ... تلاشمم كردم، اما نمبحوام مجبورش كنم. هى رد شه بببنه يارو داره پول پارو ميكنه و بگه ببين تو نذاشتى.

حس ميكنم خدا يكم با من سر ناسازگارى داره، واسه همينم اصرار به كارى نمينم ديگه، خلاصه خودمو كنار كشيدم و همسرمم احتماا ٩٠دوصد كنسل كنه بحث اجاره رو.

عزیزم مشکل اصلی همین جاست که شما تو همه مسایل از ترس اینکه ممکنه نقد بشی و باید پاسخگو باشی خودت رو کنار کشیدی. معلومه که آدم باید پای تصمیمی که گرفته بایسته اما به هر حال چاره ای نیست و نمی شه همیشه کنار بایستی و انتظار داشته باشی دنیا به کامت باشه.

سلام
سام بادی عزیز مغازه ای که درآمدش بالا باشه قاعدتا اجاره اش هم بالاست پس شما می تونستید درآمد نسبتا خوبی از اجاره داشته باشید و کمی حد و مرزها مشخص می شد
اگر نظرت واقعا روی اجاره بود باید پافشاری می کردی
شوهرت با قهر و ... راحت نظر شما رو عوض کرد

نمی گم دعوا کن ولی در کمال آرامش قاطعیت داشته باش بدون هیچ تنش مشخصی خیلی نرم و مهربون ولی قاطع قاطع

الانم به شوهرت بگو اگر فکر می کنی این مغازه درآمدش بهتره خودت باید از صبح تا شب بالای سرش بایستی یه بوم و دو هوا نمیشه
درآمد اون مغازه به شرطی خوب هست که یه مرد با تجربه تمام وقت اونجا باشه
اگر میخوای اون رو اجاره ندی پس مغازه کنار خونه مادرت رو اجاره بده یا یه شاگرد بگیر با حضور تمام وقت مادرت یا هر چی به هر حال اون مغازه به من ارتباطی نداره خودتون می دونید و اون مغازه
ولی در رابطه با این یکی اگر میخوای نگهش داری باید بالا سرش بایستی
وگرنه من موافق نگه داشتنش نیستم و اینکه من هم دوست دارم یه وقتایی بیام پیشت

و نمیخوام هم منت هیچ کس روی سرم باشه از فامیل و آشنا
فقط خودت
اگر شاگردی هم گرفتی پولش رو بگیره بدون منت
ولی مغازه رو با شاگرد نمیشه ول کرد و رفت
چون معلوم نیست چی می فروشه چقدر می فروشه و چقدر از حساب کتابها رو اشتباه نشون میده
اگر هستی بسم الله

اگرم نیستی بده اجاره خودتو راحت کن

والا من اگر جای شما بودم راجع به اینکه مادرش به طور دائم نیاد هم می گفتم
هم اینکه سنش بالاست و براش خوب نیست و اگر اتفاقی براش بیفته همه از چشم شما می بینن و هم سایر دلایلی که خودت باید براش پیدا کنی بدون اشاره مستقیم به وابستگی ها و ...
حتی اون حرف همسرت که گفته اگر مادرم بیاد منتش همیشه روی سرم هست و ...
راستش اگر من باشم تکلیفم رو با این جور دیدگاهها از اولش مشخص می کنم

ولی خودت می دونی و شرایط زندگیت

یه خرده پافشاری و قاطعیت رو قاطی روش زندگیت بکنی بد نیست

بچه ها مشكل من اينه اولا خودمم نميدونم كدوم كار واقعا بهً نفعمه، ثانيا بخت با من يار نيست.
مشترى ديروزى خودش ز زد گفت پشيمون شدم، حالا دايى خودم ميخواد ورداره و توش كار كنه،همه ش ميگم من اتقد بازار گرمى كردم ايشون داره مياد جلو، نكنه نچرخه و بنده خدا ضرر كنه، ( شايد ايشونم پشيمون شه حالا مشخص نيس)

يا ميگم نكنه اگه نديم احاره و نگهش داريم،اونجا سرش شلوغ شه و مجبور شه خودش بره سر بزنه و از مامانش جدا شه!!
با ميگم بعنى تنها اميدم براى استقلالمونم به فنا رفت؟ از فردا اش همون اش و كاسه همون كاسه، هرروز مامانش، هرروز خونوادش،،وقت گداشتن روى اونا مثه سابق و ...
خلاصه هزار تا فكر تو سرمه.
منم به شوهرم گفنم، كفتم ببين من ب فكر جفتمونم، قرار ماداين بود مغازه بزنى و وايستى سرش، اما تو يه روز منو گذاشتى، يه روز گفتى مامانم بياد، يه روز گفتى شاگرد باشه،تو حتى يه روز كامل سر كارت واينستادى كه من دلم خوش باشه ، لااقل جا مينداختى بعد ميرفتى شاگرد ميداشتى!! ميگه تو چكار دارى، از ارل مسيول اداره ش من بودم، الانم خودم هرجور بخوام اداره ميكنم.
گفتم اگه دايى منم پشيمون شد، ديگه ميسپارم به خودت ديگه، چرن من ديگه گزينه اى ندارم كه بخوام مغازه رو بهش احازه بدم، يعنى خواه ناخواه مجبورى خودت اداره كنى.
ميگه لطفا اگه گزبنه ندازى، ديگه تو كاراى ما مردا هم دخالت نكن، من بهتر ميدونم كيو بذارم كيو نذارم،. من ديگه چى بگم؟!
جز اينكه خدا خودش كارى كنه نه ما ضرر كنيم نه كسى كه مغازه رو احاره كنه( البته اگه تو اين شرايط اقتصادى كسى حاضر باشه اينكارو كنه)
تا امشبم ك مادرش مياد، اگه احاره نديم ميدونم ايشون صد در صد نظرشو عوض ميكنه

سام بادی عزیز
به نظر من معامله توی فامیل و آشنا تهش فایده نداره
آخرش دلخوری پیش میاد
با غریبه معامله کردن خیلی بهتره

اگر واقعا قصد اجاره دادن دارید چند تا بنگاه باید بسپارید و توی دیوار هم آگهی کنید
از آسمون که مشتری پیدا نمیشه

در کل شرایط زندگیت رو خودت بهتر می دونی
فقط اگر روی نظرت مطمئن شدی روش پافشاری کن حالا هر نظری که هست

شاید هم بد نباشه یکی دو ماه با حضور مادر شوهرت مغازه رو نگه دارید بعدا همه چیز رو بسنجی و تصمیم بگیری

ببینی چه تاثیری گذاشته آیا در مستقل شدن شخصیت شوهرت کمکی کرده (شاید به قول خودت سرش شلوغ بشه و یه خرده تایم آزادش و وابستگیش کم بشه شایدم نشه) کلا ببینی روند چطوریه
اگر دیدی بدتر شده اون موقع هم می تونید بگذارید برای اجاره

به شوهرت بگو گزینه جایگزین این هست که آگهی کنیم و مستاجر پیدا کنیم حالا یکی دو ماه امتحان کنیم خودمون اگر خوب بود نگه داریم اگر سخت بود یا هر اشکالی که بود بدیم اجاره

بچه ها من از همسرم خواستم بسپريم چن حا و اونم قبول كرد، تا دو شب پيش ك مامانش اوند از مسافرت.
باورتون ميشه شوهرم بعد از ١٤ روز ناراحتى و قياقه داغون و اعصاب ناراحت، يه شب انتنقققد خوشحال اومد خونه فك كردم اتفاقى افتاده واسه مغازه. ظرفارو شست، كلى شوخى ميكرد، تا از مغازه حرف زدم ميگف ديگه اداىمه نده خودم اداره ش ميكنم و...
اخر شب فهميدم مامان جونش تشريف اورده و ما بالاخره لبختد روى لباى اين اقا ديديم. ازون روزم مثه سابق با خونرادشه، شبام ازونحا ميبنده ميره اون يكى مغازه ساعت ١ مياد خونه.
تا قبلش هرشب به من ز ميزد بيا مغازه، منم ميرفتم، از وقتى حامى عزيزش اونده ديگه به من زنگم نميزنه خبر بده دير ميام چه برسه بگه بيا پيشم،منم از امشب ديگه نميرم و به خونه م ميرسم.( مادر شوهرمم قطعا نميره چون پسرش مقه سابق كنارشه و لارم نيس به خودش زحمت بده)

فك كنم اين تاپيك همينحا تموم ميشه.
مرسى از همتون دوستاو خوبم.
ته دلم احساس نفرت دارم از همسرم، باهاش ميگم و ميخندم، اما براى بار هزارم بهم ثابت شده من هيچى نيستم تو زندگيش، فقط و فقط خونوادش مهمن، چه بهش خدمت كنن، چه نكنن، چه تنهاش بذارن.ازونورم من چ جونمو بدم واسش چه ندم، كنارم ارامش و خيال راحت نداره. هيچ ارزشى براش ندارم و سعيمو ميكنم هيچ ارزشى برام نداشته باشه.

هروق تا اين اندازه به بن بست ميرسم و حالم خراب ميشه و ميدونم چاره اى نداره اين زندگى، به مهاجرت ميرسم، به اينكه حمع كنم و ازين كشور برم بواى هميشه، برم جاى ديگه و از اول متولد شم و زندگى جديد شروع كنم، حتى تنها. خدارو چ ديديد، شايد چن سال ديگه منو ديدين ك از يه زندگى ديگه واستون پست ميذارم.

عزیز دل، دیشب که همسرم مجبور بود خیلی دیر بیاد خونه و منتظرش بودم نشسته بودم پای یه برنامه از شبکه سلامت که در مورد مسائل زناشویی صحبت می کرد و کارشناس می گفت حتی استفاده از عبارت "خونه مون" برای منزل پدری بعد از ازدواج چقدر تاثیر منفی داره روی روابط زناشویی و رفته رفته روی خصوصی ترین امور زن و شوهر. یاد مشکل شما افتاده بودم و می گفتم کاش همسر شما هم این حرفا رو می شنید... فکر می کنم سه راه بیشتر نداری عزیزم.





_ همین طور تنها و سرخورده زندگی کنی و بپذیری که قرار نیست چیزی عوض بشه یا تا روزی که مادر شوهرت هست عوض نمی شه. (چند وقت پیش خانمی رو دیدم که بچه دبیرستانی داشت و از همسر وابسته به پدرش گلایه می کرد و می گفت هیچ جا نمی تونیم بریم و...)


_ همسرت رو ترک کنی و بری سراغ آینده ای که خدا می دونه چه طور رقم بخوره و رقم بزنی.


_ محکم و یه کلام شرط بذاری که همسرت باید بره پیش مشاور و کوتاه هم نیای. این وسط جنگ هم نباید راه بندازی. فقط قاطع باشی و پای مطالبه ای که داری بمونی.






زندگی کوتاه تر از چیزیه که فکرش رو می کنیم. شما هنوز بچه ندارید و وقتی پای بچه بیاد وسط همراهی همسرت رو خیلی بیشتر احتیاج داری.

با سلام

این تاپیک از ظرفیت مجاز عبور کرده مشمول قفل هست

راهکارهای دوستان را یک جمع بندی داشته باش ....

حالت گزارش نویس از شرایط زندگی و رفتار همسرتان و ... ابتکار عمل را از شما می گیرد.

شما می توانید با سعه صدر و ابتکار عمل گام های مهم و سازند ای بردارید

در صورت نیاز مبرم به راهنمایی تاپیک جدید باز کنید و در کنترل تاپیک که از ظرفیت50 پست آن خوب استفاده کنید دقت بفرمایید

با تشکر