از خونه قهر کردم

سلام تشکر می کنم از همراهیه دوستان:72:

تولد آرزوی عزیز تشکر از همراهیت:72: به نظر من هم خواهرم با اینکه ازم کوچیکتره و خیلی وقتها در زندگیش از من کمک می گیره اما از من بهتر عمل می کنه و نتیجه بهتر می گیره.

ترانه بهاری عزیز ممنون از همراهیت:72: ما هم از دوران عقد مشکلات زیادی داشتیم و وقتی فکر می کنم می بینم کاش با بیکاریش و دانشجو بودنش و سربازی نرفتنش نمی ساختم واقعا از خودم تعجب می کنم که چنین اشتباهی کردم.رفتارهای خانوادشم که دوران عقد گفتن نداره دیگه دردای خودم بس هست.چون هزینه هامون رو میدادن هر جور دلشون می خواست تا می کردن باهامون.همیشه سر هر تصمیم گیری ای من دودل هستم در زندگیم. الانم خیلی دو دلم.


رها و تنهای عزیز ممنون از همراهیت:72: خیلی برام سخته.و خصوصا اینکه من براش غذاهای مقوی میدم و کم می خوره.الانم که ماه رمضونه و خدا به خیر کنه.روزه هم می گیره.می خواست نگیره از دکتر سوال کردم گفتن سحر و افطار غذای مقوی بخوره مشکلی ناره روزه گرفتن .و همسرم هم روزهاش رو می گیره اما کم غذاس کلا.خیلی عصبی میشم.

دوستان چند روز پیش با قسمت مشاوره حقوقی دادگاه شهرمون تماس گرفتم و موضوع رو گفتم و سوال کردم که در چنین وضعیتی که پنج سال و نیم از ازدواج و 8 سال از تاریخ عقدمون می گذره و بچه دار نشدیم و همسرم مشکل داره و به طور طبیعی نمی شه باردار شیم دادگاه بهم حق طلاق رو میده؟یا اینکه چون ممکنه از طریق ای وی اف و ای یو ای بارداری صورت بگیره حق طلاق نمیدن؟
جواب دادن اگه از دکترش نامه بیارین که به طور طبیعی امکان بارداری نیست دادگاه حق طلاق میده و اجباری در اینکه شما تن به ای یو ای و ای وی اف بدی نیست.

نمیدونم چیکار کنم.

مونا جان ،
من خیلی باهات همدردی میکنم. مشکلت با مشکل اصلی من خیلی نزدیکه . پست اول منو بخونی می فهمی . با این فرق که شوهر من مشکل خودشو میدونست کاملا و جراحی هم کرده بود ولی پنهان کرده بود از من . بگذریم
ببین عزیز جان ... به من هم گفتند شانس طبیعی باردار شدن شما با این اسپرم فقط 1 درصد هست . مشکل ناتوانی هم روش . ببین دوست من، منم عصبی شده بودم با فهمیدن این موضوع . بیشتر به خاطر پنهان کردنش . شوهر شما خودش که قبلا نمی دونسته . فرض کن طلاق گرفتی . واقعا تضمینی هست با فرد دیگه ازدواج کنی مشکل مشابه شوهرت نداشته باشه ؟؟؟؟ میخوای شرط ازدواج آزمایش اسپرم کنی ؟؟ متاسفانه بدترین حالت ممکنه این هست که طرف اسپرم داره ولی شما باید زیر بار ivf و .... بری ولی چاره ای نیست . تقویت کن همسرت رو و تکرار آزمایش . طلاق راه حل این مشکل نیست.

سلام دوستان
من سه ماه هم صبر کردم و همسرم دوباره آزمایش دادن ولی نتیجه رضایت بخش نبود.
واقعا دیگه نمیدونم چکار کنم اصلا با توجه به مشکلاتمون و اختلافاتمون و مشکل ناباروریش ایا ادامه این زندگی به صلاحه؟
در حال حاضر سه راه دارم
اقدام به بارداری طبیعی کنم و ریسک سقط رو بپذیرم
اقدام به iuiکنم و تن بدم به هزار جور دارو و ریسک سقط بپذیرم
جدا بشم و خدا میدونه چه در انتظارمه

این روزا حال خوبی ندارم و شبا تا 4 بیدارم و چت می کنم تا فکرو خیال نکنم روزا تا 12 ظهر خوابم.زندگیم بی نظم شد دلخوشی ندارم

دوستان لطفا راهنماییم کنید

موناجان هیچ کس غیر خودت نمیتونه جواب سوالت رو بده.آیااگه همسرشمامشکل باروری نداشت وشما بچه دار شده بودید،اینقدر ایشون رو دوست دارین که به عنوان پدر بچتون بهش افتخارکنید؟؟
اگه همسرتون رو دوست ندارین یاهنوز مثل قبل فقط برای دلسوزی وترحم کنارش موندین خیلی اشتباهه که بچه دار بشین.

تشکر تولد آرزوی عزیز که جواب دادین

خواهش می کنم دوستان برام نظرتون رو بذارین خیلی نیاز دارم.
جناب مدیر لطفا نظرتون رو بگین واقعا نیاز دارم

با تشکر

مونا جان

بچه ها دایم بهت یاداوری کردن که تا وقتی با شوهرت اختلاف داری، بچه دار شدن اشتباه هست.
اگر یه زن و شوهر باهم جور باشن، iui یا هر روش دیگه ای ارزش داره که زندگی رو حفظ کنین.

تاپیک هایی که میزنی همیشه اعتماد به نفس پایین خودت رو نشون میده؟ چرا دنبال بهتر شدن خودت نیستی؟ چرا تمرکز کردی روی بچه دار شدن؟
احساس میکنم افتادی تو یه رقابت برای بچه دار شدن.
اینجوری عمل کنی تو زندگی داغون میشی.

سلام

از اوایل ازدواجتون که به مشکل خوردید همزمان دارید به طلاق فکر میکنید !

چرا انقد اصرار دارید همه چیز رو موازی و درست جلو ببرید ؟
اون هم با توقع و انتظار کشیدن برای نتیجه ی" عالی "

* استقلال همسرتون از خانوادش
* بچه داری و عمل همسرتون
* شغل همسرتون
*رابطه خودتون
* و طلاق

صبر که گذر زمان نیست ،
صبر یعنی عمل و واکنشی که شما در واحد زمان دارید .

مونا جان در تمام تاپیکهای شما بی صبری و هیجان مشخصه و همینم همه چیزو خراب میکنه ،
خودت رو خسته کردی چون توقع داری درست شه عالی شه ، بعدش نتیجه اونجور که انتطار داری نمیشه حسابی ناامید و کلافه میشی .

ازون طرف گوشه ذهنت هم به طلاق فکر میکنی ،
انرژی ات رو برای چی داری میذاری ؟
برای شلم شوربا ؟

سلام به دوستان گلم
شرمنده دیر پاسخ دادم راستش انگیزم حتی برای اینجا اومدن هم کم شده

ممنون بهاره جون.حرفت درست که تا رابطه خوب نشده نباید بچه اورد اما چقدر باید منتظر خوب شدن رابطه موند چقدر باید بهش زمان داد ممکنه چند ساله دیگه هم من همین وضعم باشه.و یهو به خودم بیام ببینم آب توی هاون می کوبیدم.و از طرفی سنم الان 28 شده و باید هواسم باشه زمان رو از دست ندم.
حسین آقا تشکر
من فقط دلم یه زندگی نرمال می خواد درسته کمالگرا هستم اما نه خیلی شدید.مثلا من از زندگی مگه چی می خوام .وقتی نگاه می کنم می بینم شاید فقط توی این سالها ده درصد از مشکلات منو همسرم حل شده.

من این روزا به شدت احساس غم می کنم گاهی که زندگیه دیگران رو می بینم به خدا میگم فلانی هر کار نکرده ای رو کرد هر گناهی انجام داد حالا خوشبخته چرا من که مراقب بودم و سعیم رضایت تو بود اینجور شدم.
دیگه دلم نمی کشه نماز بخونم.میدونم اشتباهه اما فقط دلم می خواد زودتر بمیرم .صبحها از خواب بیدار میشم دوباره خودمو به زور می خوابونم تا پا نشم فکرو خیال کنم.سعی می کنم خودمو شاد کنم اما نمیشه
رفتم باشگاه ثبت نام کردم دلم نمیکشه برم.اصلا حالم خوب نیست
هیچ کاریم سرجاش نیست.کلافم

سلام
مونا جان ناامیدی ات از نوشته هات کاملا منتقل میشه ،

** ناامیدی به تنهایی ، حتی وقتی شرایط کاملا رو به راهه ، عنصر بازدارنده و مخل هست ،
چه برسه که نیاز باشه سرپا باشیم و تلاش کنیم .
و برعکس ، امید ، از سازنده ترین و محرک ترین عناصر هست که بدون شعار و اغراق و کاملا علمی ثابت شده کار نشد رو ، شد میکنه .

ما در باورهای دینیمون هم داریم که ؛ اگر به درگاه خدا میریم دعا کنیم شرایطی داره و یکی ازون شرایط این هست که
باید امیدوار باشیم و باور قلبی داشته باشیم وگرنه دعا اثر نداره .

** حالا چی میشه ما به این ناامیدی و نقطه صفر و یا حتی پوچی میرسیم ؟
خیلی عوامل هست ولی مهمترینش در تاپیک شما " مقایسه " است .

مونا جان خیلی دوست دارم ازم بپذیری و ناراحت نشی و مقاومت نکنی که مقایسه نمیکنی :)

مقایسه فقط این نیست که بگیم فلانی ثروت ، فرزند خوب و.. داره ما نداریم ،
مقایسه مثل " نفاق " " شرک " غیبت " " دروغ " و.. اقسام مختلفی داره و طیف وسیع که ازش غافلیم .
و دقیقا از همون جایی ضربه میخوریم که سطحی ترین مفهومش رو میدونیم و چون رعایت میکنیم فکر میکنیم در این مورد مشکلی نداریم .

خودتو به چالش بکش ...
تصور کن دو نفر مدال مسابقات کشتی گرفتن ،
یکی طلا ، یکی برنز

این دو تا مدال ارزشش یکیه ؟ خوشحالیش یکیه ؟ شاید بگی طلا بهتره . اما معلوم نیست .

برنز مسابقات جهانی و المپیک قطعا بالاتر از طلای مسابقات آسیایی ست .

دو نفر با هم مسابقه میدن ،
باید رده سنی و وزن یکسان داشته باشن ، نمیشه که یه 30 ساله با یه 15 ساله مسابقه بده یا 100 کیلو با 50 کیلو .

** در نتیجه ما کلا قادر به مقایسه نیستیم ، چون داده ها و اطلاعات ما برای داوری و قضاوت کامل نیست .
نتیجه مقایسه با بالاتر از خودمون اینه که سرکوفت میشیم و ناامید .
با پایین تر از خودمون اینه که مغرور میشیم و یا متکبر .

**خودت و همسرتو دریاب ، جدا زندگی شما پتانسیل بالایی در خلق حس رضایت در هر دوتون داره .

** چه اشکالی داره وقتی تا این حد ناامید و کلافه ای بیایی اینجا و دغدغه هاتو بنویسی و با بقیه در میون بذاری ؟
پس بیشتر درددل کن .